ตอนที่ 223 : ภาค 3-บท 23 ฮาเดส?
เสียงขับร้องเพลงของผู้หญิงนางนี้มันช่างไพเราะและคุ้นหูของกันต์มากก็จริง แต่ตัวเขาเองก็จำไม่ได้ว่าตนเคยไปได้ยินเสียงนี้มาจากที่แห่งไหน
เดสเพียร์ในชุดคลุมสีดำค่อย ๆ ย่างเท้าเข้าไปหาซากโบราณสถานที่เหลือแต่เสาหินล้มเรียงรายตรงหน้า ซึ่งมันก็เป็นขณะเดียวกันกับที่ลมพายุหิมะอันหนาวเย็นและม่นหมอกเริ่มเบาบางลง
เสาหินโบราณที่แตกหักและล้มลงนอนเป็นแนวยาวกับพื้นนั้น กำลังถูกใช้เป็นสถานที่นั่งของหญิงสาวผู้ที่หันหลังให้กับชายหนุ่ม
ผมสีแดงส้มที่ยาวสลวยของเธอกำลังปลิวไปตามสายลมที่เริ่มอ่อนกำลังลง
พิณสีดำในมือของเธอได้ส่งเสียงทำนองอันเศร้าโศกออกมาให้ได้ยินอย่างชัดเจน
หลังจากนั้นไม่นานเสียงร้องเพลงก็เริ่มแฝงไปด้วยเสียงร้องไห้สะอื้นอันบางเบา ราวกับไม่ต้องการให้ชายหนุ่มได้ยิน
เธอเริ่มยกมือขึ้นปาดน้ำตาบนใบหน้าช้า ๆ ก่อนที่จะหันมองไปยังเดสเพียร์ที่ก้าวเดินเข้ามา
“ในที่สุด ท่านก็มาที่แห่งนี้สักที” น้ำเสียงและใบหน้าของเธอที่ปรากฏต่อหน้ากันต์เริ่มทำให้เขารู้สึกประหลาดใจ
“เรอัส ?” เดสเพียร์เรียกชื่อของหญิงสาวออกมา
“ข้ารู้สึกดีใจเหลือเกิน ที่ท่านยังจำข้าได้แม่เวลาจะผ่านไปเนิ่นนานนับพันปี”
[ยินดีด้วยภารกิจลับตามหาลูกสาวเทพเรติอุสสำเร็จแล้ว]
[ผู้เล่นได้รับเงินรางวัลจำนวน 1,000 ทอง]
[หากผู้เล่นสามารถนำเรื่องนี้ไปบอกแก่เทพเรติอุสได้ ผู้เล่นก็จะได้รับเงินรางวัลเพิ่มเติม]
[ยินดีด้วยผู้เล่นก้าวมาถึงระดับ 15 แล้ว]
[ตัวละครคล็อดถูกปลดล็อคแล้ว]
[เนื่องจากคล็อดได้หลุดออกไปจากการควบคุมของระบบอย่างสมบูรณ์ ทางระบบจึงชดเชยโดยการเพิ่มเลเวลให้แก่เหล่าตัวละครฟรี]
[เลเวลตัวละคร-เลเวล 80 (ค่าประสบการณ์ 0%)]
นั่นก็จะเท่ากับว่าเวลาผมเปลี่ยนไปเล่นตัวละครไหนตัวละครนั้นก็จะมีเลเวลอยู่ที่ 80 นั่นเอง
“ข้าตั้งใจตัดขาดการสื่อสารทุกอย่างจากโลกภายนอกและทำให้ที่นี่เหลือเพียงแค่เราสอง”
เรอัสเริ่มหันตัวกลับมาทางเดสเพียร์และวางพิณสีดำลงบนเสาหินโบราณ ก่อนที่จะเดินเข้าไปหาชายหนุ่มอย่างช้า ๆ
ถ้ายังจำกันได้เรอัสคือนามของลูกสาวเทพเรติอุส หญิงสาวผู้หลงรักชายหนุ่มที่มีชื่อว่าเรล์ม แต่เรล์มก็ไม่ได้คิดจะสนใจตัวเธอมากนักเพราะเป้าหมายของเขาคือล้างบางปีศาจเท่านั้น แต่เหตุผลอะไรกันที่ทำให้เธอมาเป็นเจ้านรกได้
จากที่ฟังคำพูดของเทพเรสมากันต์ก็พอเดาได้ว่าเจ้านรกคนนี้กำลังโหยหาคนรักของตนอยู่ แต่ใครมันจะไปคาดดิดว่าเจ้านรกคนนั้นคือเรอัสไม่ใช่ฮาเดส
“ท่านจำผิดคนแล้วข้าคือเดสเพียร์ลูกศิษย์ของเรล์ม ข้าเพียงแค่ยืมชุดของท่านอาจารย์มาเท่านั้น”
กันต์เริ่มดึงหมวกที่คลุมปิดใบหน้าของตนออก เพื่อแสดงให้เธอมองเห็นได้อย่างชัดเจนว่า ผู้ชายคนนี้คือเดสเพียร์(กันต์)ไม่ใช่เรล์ม
“ท่านหลอกข้ามิได้หรอก ตอนนี้ท่านก็แค่ลดอายุตัวเองให้เด็กขึ้นกับเปลี่ยนสีผมให้เป็นสีดำเท่านั้นเอง แต่เพราะเหตุใดท่านถึงต้องทำเช่นนี้”
“…..” กันต์ที่ได้ยินเข้าไปดังนั้นก็ถึงกับงุนงงและสับสนทันที
“อย่าบอกข้าน่ะว่าท่านลืมเวลาที่เราเคยอยู่ด้วยกันหมดแล้ว ท่านยังจำวันที่เราไปนั่งริมทะเลสาบด้วยกันได้ไหม วันนั้นเป็นวันที่ท่านสอนข้าเล่นพิณ ตอนที่เราพบกันครั้งแรกท่านยังพยายามขับไสไล่ส่งข้าแต่ท้ายที่สุดแล้วท่านก็ยอมให้ข้าร่วมเดินทางไปกับท่านด้วย”
“ก่อนที่ข้าจะจากท่านไปสัญญาที่ท่านได้เคยกล่าวไว้ให้กับข้า ยังคงอยู่ในใจไม่เลือนหายไปไหน”
กันต์ที่ได้ยินเข้าไปดังนั้นก็ทำได้เพียงแค่เงียบกริบและไม่พูดอะไรออกมา ในเกม Farness World เคยกล่าวถึงความรักของเรอัสกับเรล์มไว้สั้น ๆ ไม่ได้มากมายอะไร เพราะมันเป็นเนื้อเรื่องก่อนที่จะเกิดสงครามครั้งใหญ่ขึ้น จึงไม่มีปรากฏให้เห็นในเกม
‘แต่ทำไมผมถึงรู้สึกเหมือนความทรงจำบางอย่างมันได้ผุดเข้ามาในสมอง เสียงเพลงนั่นในเกมไม่มีแต่ทำไมผมถึงคุ้นเคยกับมัน ฉากที่เรล์มสอนเรอัสเล่นพิณทำไมผมถึงเห็นฉากนั้นเข้ามาในหัว นี่มันบ้าอะไรกัน’
“ตัวข้ายอมทำหน้าที่และสืบพลังต่อจากเทพฮาเดสส่วนหนึ่ง เพื่อรอวันที่เราจะได้พบเจอเจ้าอีกครั้งหนึ่งที่ภพแห่งความตาย”
เรอัสส่งสายตามองชายหนุ่มด้วยความเป็นห่วงพร้อมกับเดินเข้ามาใกล้กันต์มากขึ้นเรื่อย ๆ ก่อนที่จะยื่นมือของเธอเข้ามากุมไปที่มือขวาของเขา
แต่ทว่าอัญมณีที่ยังอยู่ในกำมือของกันต์กลับมีปฎิกิริยาต่อการสัมผัสของเรอัสอย่างรวดเร็ว
เทพสาวถึงกับร้องเจ็บออกมาก่อนที่จะถอยห่างจากชายหนุ่ม
“เมื่อกี้มันคืออะไร มันเกิดอะไรขึ้นกับท่าน ?” เรอัสที่กุมมือของตัวเองด้วยความเจ็บปวดเริ่มแสดงท่าทางเคร่งเครียดออกมา
ในเสี้ยววินาทีที่มือของเรอัสได้แตะกับนิ้วของเขาไปเมือ่สักครู่นั่น ความเจ็บปวดก็แล่นเข้าสู่สมองของกันต์อีกครั้งและทำให้เขาทรมานจนต้องทรุดเข่าลงไปกับพื้น
ดวงตาขวาของกันต์เริ่มส่งความรู้สึกร้อนและทรมานราวกับถูกไฟลน
กันต์พยายามสะบัดมือขวาของตัวเองและขว้างอัญมณีปริศนาในกำมือทิ้ง แต่เขากลับค้นพบว่าตนเองไม่สามารถทำเช่นนั้นได้ เพราะในตอนนี้ร่างกายซีกขวาของเขาไม่ใช่ของตัวเขาอีกต่อไปแล้ว
ในจังหวะเดียวกันนั่นเองเสียงของใครบางคนที่ฟังเหมือนจะเป็นเสียงทุ้มต่ำของชายคนหนึ่งก็ดังก้องเข้ามาในหัว
“ข้า จะยึดร่างของเจ้า และข้า จะยึดภพแห่งความตายกลับคืนมาด้วยร่างกายใหม่ของเจ้า” เสียงอันน่าสะพรึงกลัวดังก้องเข้ามา
“ฮาเดส คือชื่อของแกใช่ไหม” กันต์เริ่มพึมพำออกมาเบา ๆ
“ถ้าจะกล่าวให้ถูกข้าคือเศษเสี้ยวเจตจำนงของฮาเดส ต้องขอบคุณเจ้าที่ทำลายอัญมณีแห่งความตายและปลดปล่อยข้าตนนี้ออกมา”
ทันใดนั้นเองแขนขวาของชายหนุ่มที่กำอัญมณีในมือก็เริ่มร่ายเวทออกมาและปรากฏให้เห็นหอกสีดำเทามากมายที่หมายจะพุ่งตรงเข้าจู่โจมใส่เรอัส
“พลังส่วนหนึ่งของข้าอยู่กับกายของนาง ถ้าหากเอากลับคืนมาได้เจ้าจะได้เป็นเจ้านรกอย่างสมบูรณ์ จงยอมแพ้เสียเถิด แต่น่าเสียดายวิธีส่งผ่านพลังที่เร็วที่สุด คือทำลายดวงวิญญาณอีกฝ่ายก่อน”
“เรอัส หนีไป ! เป้าหมายของมันคือฆ่าเธอ” กันต์ตะโกนเสียงดังลั่นพร้อมกับใช้มือซ้ายชกกำปั้นไปที่แขนขวาอย่างเต็มกำลัง
มือขวาที่ร่ายเวทและพร้อมโจมตีนั้นเมื่อโดนกำปั้นซ้ายของกันต์ชกเข้าใส่ก็เบี่ยงทิศการโจมตี จึงทำให้หอกสีดำเหล่านั้นพลาดเป้าไป
จริงอยู่ที่เลเวลของกันต์ยังไม่ถึง 100 พลังที่เขาใช้มาทั้งหมดก็ล้วนมาจากอัญมณีปริศนานี้ทั้งสิ้น แต่ถ้าให้นับรวม ๆ แล้วตอนนี้กันต์สามารถเอาชนะระดับเทพต้นกำเนิดระดับ 60 ได้สบาย ๆ หากในการต่อสู้นั้นเขามีอัญมณีอยู่ด้วย
ส่วนเรอัสที่ได้รับการสืบทอดพลังส่วนหนึ่งจากฮาเดสมาอยู่ในขั้นเทพต้นกำเนิดระดับ 65
เรอัสรู้เพียงแค่ว่าอัญมณีแห่งความตายมีเศษเสี้ยวความทรงจำของฮาเดสเหลืออยู่ และมันสามารถมอบพลังให้สามารถใช้เวทในภพแห่งความตายแก่เจ้าของได้
อัญมณีในมือของชายตรงหน้าเธอ มันให้ความรู้สึกและกลิ่นอายเหมือนกับอัญมณีแห่งความตายมาก ตอนแรกเธอตั้งใจจะให้เรล์มได้รับพลังจากอัญมณีแห่งความตาย แต่ว่านี่มันคืออะไรกันอัญมณีสีส้มม่วงมันคืออะไร
ในขณะเดียวกันนั่นเองมือขวาที่ไม่อาจควบคุมได้ของกันต์ก็เริ่มร่ายเวทอีกครั้งและสร้างหนวดสีดำเทาขนาดเล็กหลายสิบเส้นผุดขึ้นมาจากพื้นดินใต้ฝ่าเท้าของเรอัสและเข้าฉุดรั้งตัวเธอไว้
“หึ ข้าจะไม่สังหารนางก็ได้ แต่ยังไงสุดท้ายข้าก็จะสูบพลังของข้าที่หลงเหลืออยู่ในตัวของเธอมาให้หมดอยู่ดี”
หนวดสีดำเทาที่ได้สัมผัสกับร่างของเรอัสก็เริ่มดูดกลืนพลังของเธอและส่งเข้าไปที่อัญมณีอย่างรวดเร็ว นั่นจึงทำให้พลังของเทพฮาเดสที่เรอัสได้สืบทอดมาเริ่มถูกสูบและส่งผ่านไปยังอัญมณี
เทพสาวที่ไหวตัวทันก็ใช้เวทเคลื่อนย้ายข้ามมิติหลบหนีการโจมตีของหนวดดำเทา และตั้งหลักใหม่ห่างจากจุดเดิมที่เธอเคยยืนอยู่ไม่ไกลนัก
กันต์ที่สูญเสียการควบคุมร่างกายซีกขวาไปก็เริ่มลุกขึ้นยืนอย่างทุลักทุเล ชายหนุ่มค้นพบว่าเขาไม่สามารถร่ายเวทได้เช่นเคย เพราะพลังจากอัญมณีมันไม่ส่งผ่านมาที่ร่างกายซีกซ้ายที่เขาควบคุมได้
เขาต้องทำอะไรสักอย่างก่อนที่เศษเสี้ยวความทรงจำของฮาเดสจะกลืนกินร่างของเขาและยึดไปอย่างสมบูรณ์
ในระหว่างที่กำลังคิดอยู่นั่นเองกลุ่มฝุ่นควันสีดำก็ปรากฏขึ้นที่ด้านหลังของกันต์อย่างรวดเร็ว พร้อมกับเคียวสีทมิฬอันน่าคุ้นเคยที่โจมตีเข้ามา
มือขวาของกันต์อ้อมไปด้านหลังและทำการร่ายเวทป้องกันได้อย่างทันท่วงที จึงทำให้เคียวทมิฬไม่สามารถโจมตีโดนร่างกายของขายหนุ่มได้
“ลูซิเฟอร์ ?” ชายหนุ่มกล่าวเรียกชื่อของเทพที่ปรากฏตัวด้านหลังด้วยสีหน้าที่ไม่สู้ดีนัก
“ยังจำหน้าข้าไม่ได้อีกรึไง บุคคลตามคำทำนายของเทพห่วยแตกสูงสุด” เทพแห่งความมืดตอบกลับด้วยน้ำเสียงเย้ยหยัน
______
อาจจะงงๆกันไปบ้าง แต่จะมีเฉลยปมบางส่วนในเร็วๆนี้แน่นอนครับ5555
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
2 แต่มีคนหลายคนรู้ถึวตัวตนของมัน พ่อของพระเอกด้วย เดาๆว่าพ่อของพระเอกต้องมีอะไรบางอย่าง