สลับตัวละครเพื่อครองโลก-Switch characters to control the world

ตอนที่ 198 : ภาค 2-บท 98 สิ่งที่ขาดหายไป

ณ ห้องผู้แลกเปลี่ยนข้ามมิติ

อาเรียและเรติน่ากำลังจ้องมองตรงมาที่กันต์ด้วยสายตาที่ให้ความรู้สึกแปลก ๆ ราวกับพวกเธอไม่เชื่อในสิ่งที่เกิดขึ้นตรงหน้า

เรติน่าเป็นคนแรกที่เดินเข้ามาหาผมก่อน สายตาของเธอประสานกับตาของผมก่อนที่จะพูดขึ้น

"ข้าจำสายตาเช่นนั้นของท่านได้ ท่านต้องเป็นเครกไม่ผิดแน่" เรติน่าเริ่มเดินเข้ามาใกล้ ๆ และสำรวจรอบกายของผู้เป็นนาย

ผมรู้ตัวดีว่าต้องมีสักวันที่ผมอาจจะมีโอกาสได้เรียกเรติน่าออกมาในร่างของกันต์เพื่อขอความช่วยเหลือบางอย่าง

ผมก็พอจะวางแผนรับมือหากสถานการณ์นี้มีโอกาสเกิดขึ้นอยู่บ้าง แต่คิดไม่ถึงว่าจาร์เร็ตจะพาเธอเข้ามาในมิตินี้ด้วย

"ใช่แล้วล่ะ ผมเป็นคนควบคุมร่างของเครกทั้งหมด" กันต์ตอบกลับด้วยสีหน้าและท่าทางจริงจัง

"หมายความว่าท่านกับเครก เชื่อมถึงกันทางจิตวิญญาณ ?" เรติน่าถามต่อ

"เรื่องนี้มันอธิบายยาก แต่ผมอยากให้เธอเข้าใจว่าเครกที่คุณเคยพบนั้นมีผมเป็นคนควบคุมร่างกายของเขา"

อาเรียที่เห็นเรติน่าเริ่มสับสนก็รีบเข้าไปปลอบทันที

"ใจเย็น ๆ ก่อนเรติน่า ไม่ว่าจะยังไงบุคคลตามคำทำนายก็เป็นคนเดียวกัน พวกเราควรที่จะดีใจมากกว่า" อาเรียลูบหลังของเรติน่าเบา ๆ พร้อมกับให้กำลังใจเธอ

สำหรับผมแล้วเรื่องแบบนี้มันก็ยากที่จะยอมรับได้เหมือนกัน แต่ความจริงก็คือความจริง ปล่อยให้เธอได้เรียบเรียงความคิดสักพักก็คงจะกลับมาเป็นเหมือนเดิมเอง

"จาร์เร็ต ผมอยากรู้ว่าหลังจากที่ผมสลบไปมันเกิดอะไรขึ้น ?"

จาร์เร็ตที่ได้ยินดังนั้นก็คว้ามอระกู่ขึ้นมาจากโต๊ะข้าง ๆ ก่อนที่จะฉีกยิ้มที่มุมปากและตอบกลับคำถามของชายหนุ่ม

"นายได้ของรางวัลชิ้นใหญ่เลยล่ะ แล้วฉันก็เป็นคนล้างคำสาปให้นาย อีกทั้งยังเป็นคนพาหนีไปพักฟื้นที่ต่างมิติอีกด้วย"

สิ่งที่สามารถล้างคำสาปเทพลูซิเฟอร์ได้มันต้องมีมูล่าที่สูงมากแน่ การจะทำทั้งหมดนั่นได้ต้องมีค่าตอบแทนที่เท่าเทียม แต่ใครเป็นคนจ่ายล่ะ

"ไม่ต้องทำหน้าอย่างนั้น พี่สาวนักเวทของนายได้จ่ายค่าตอบแทนเรียบร้อยแล้ว ส่วนที่เหลือก็คิดว่าเป็นของแถมไปแล้วกัน"

เวรัคสินะ พี่สาวนักเวทที่จาร์เร็ตพูดถึงมาตลอดคือเวรัคไม่ผิดแน่ สำหรับผมแล้วเวรัคยังมีความลับอีกมากมายที่ปิดบังไว้อยู่ ถ้าได้เจอกันอีกครั้งคงต้องถามให้ชัดเจน

"แล้วผู้หญิงคนนั้นเป็นใครเหรอครับ ?" กันต์พูดพร้อมกับส่งสายตามองไปยังด้านหลังของผู้หญิงที่กำลังหันหลังให้กับตน

เธอกำลังนั่งบนเก้าอี้ไม้สักอันหรูหรา เรือนผมสีขาวออกเทาที่ยาวสลวยลงมา อีกทั้งยังสวมชุดสาวใช้หรือที่เรียกสั้น ๆ ว่าชุดเมด

"ยังจะถามอีกนะ ก็สัตว์เลี้ยงคนใหม่ของนายไง"

[ระบบทำการปรับปรุงและแก้ไขข้อบกพร่องเสร็จสิ้นแล้ว]

[การแจ้งเตือนทั้งหมดกำลังจะกลับมาอีกครั้ง]

[ยินดีด้วยผู้เล่นทำภารกิจฉุกเฉินเสร็จสิ้นแล้ว]

[เงินรางวัลคงเหลือทั้งหมดของผู้เล่นคือ 5000 ทอง]

[ยินดีด้วยคุณได้สัตว์เลี้ยงตัวใหม่แล้ว]

[กรุณาตั้งชื่อให้กับสัตว์เลี้ยงตัวใหม่ของคุณ]

ในขณะเดียวกันนั่นเองผู้หญิงคนนั้นก็หันหน้ากลับมามองที่กันต์

ใบหน้าของเธอสวยกว่าที่ผมคาดไว้มาก ริมฝีปากอมชมพู ดวงตาที่สวยงามและเฉียบคม ผิวกายที่เป็นสีขาวบริสุทธิ์ พร้อมกับผมสีหิมะที่ยาวประบ่า

ลักษณะท่าทางการนั่งของเธอบ่งบอกได้ถึงความมีมารยาท เรียบร้อยและความเป็นกุลสตรี 

"ขอโทษนะครับทำไมผมรู้สึกคุ้น ๆ แบบบอกไม่ถูก"

"อืม ฉันก็คิดว่าพวกนายทั้งคู่รู้จักกันอยู่แล้ว คิดผิดไปสินะ" จาร์เร็ตเอ่ยพลางยื่นมือเข้าไปใต้เสื้อโค้ทของเธอและดึงกระดาษแผ่นหนึ่งออกมา

กระดาษแผ่นที่เธอหยิบออกมานั้นมันเป็นกระดาษที่มีสีขาวใสและบางเฉียบ

ใช่แล้ว มันคือใบทำพันธสัญญานั่นเอง

วงเวทสีขาวบริสุทธิ์บนหัวกระดาษและตราประทับที่เป็นตัวยืนยันว่าการทำพันธสัญญาเสร็จสิ้นอย่างสมบูรณ์แล้ว

ถ้าผมจำไม่ผิดคนล่าสุดที่ผมใช้ใบทำพันธสัญญานี่ด้วยคือรุ่นพี่ริสาที่อยู่ในร่างครึ่งมังกรขาว

ผมสลบไปก่อนที่การทำสัญญาจะเสร็จสิ้น แต่ดูเหมือนว่ามันอาจจะเป็นจังหวะเดียวกันกับที่พันธสัญญาทำงานสำเร็จพอดี

"เดี๋ยวนะ ถ้างั้น ผู้หญิงคนนี้ก็เป็น..." กันต์รีบรับใบทำพันธสัญญาจากจาร์เร็ตมาและจ้องตรงไปยังใบหน้าของเธอ

"ก็สัตว์เลี้ยงของนายไม่ใช่รึไง" จาร์เร็ตตอบกลับแทบจะทันที

หน้าตาของรุ่นพี่ริสาเปลี่ยนไปจากเดิมเป็นอย่างมาก ทั้งขนาดร่างกายที่ดูเล็กลง สายตาและการกระทำที่ดูนิ่งและสงบมากขึ้น สีของผมเองก็เปลี่ยนไป ทรงผมก็ไม่เหมือนเดิม แม้แต่ชุดที่ใส่ก็ยังเป็นชุดเมด แต่ชุดเมดมาจากไหน ?

"ขอโทษนะครับ รุ่นพี่" กันต์เอ่ยพลางโบกไม้โบกมือเพื่อเช็คสมองของเธอว่าเป็นคนเดียวกันจริงรึเปล่า

ถ้าเป็นรุ่นพี่ริสาตัวจริงเธอคงไม่ยอมให้ร่างกายโดนเปลี่ยนโฉมถึงขนาดนี้แน่

"เข้าใจอะไรยากจริงนะ ฉันเป็นคนเปลี่ยนโฉมให้เธอเอง ชุดสาวใช้นี่ก็เป็นของแถมเข้าใจรึยัง"

"ริสา" กันต์พึมพำชื่อของเธอออกมา

[ริสา ได้ถูกลงทะเบียนเป็นสัตว์เลี้ยงของผู้เล่นอย่างสมบูรณ์แล้ว]

[ผลลัพธุ์จากการเป็นสัตว์เลี้ยง ริสาจะไม่สามารถขัดคำสั่งใด ๆ ของผู้เล่นได้ มีหน้าที่เพียงตอบสนองความต้องการของเจ้านายเท่านั้น]

"จริงสิ ดูเหมือนว่าผู้หญิงคนนี้จะสูญเสียความทรงจำด้วย น่าจะเป็นเพราะจิตของมังกรขาวที่ควบคุมร่างของเธอเกิดแตกสลาย และมันก็ส่งผลกระทบต่อจิตวิญญาณของเธอ จนทำให้สูญเสียความทรงจำบางส่วนไป"

ริสาเริ่มลุกขึ้นยืนจากเก้าอี้ด้วยตัวเองก่อนที่จะโค้งคำนับให้กับกันต์

"ยินดีต้อนรับกลับบ้านค่ะนายท่าน"

น้ำเสียงที่เย็นชาและไร้อารมณ์ของเธอมันยังคงเหมือนเดิมจริง ๆ ถึงแม้ว่าตัวเธอจะสูญเสียความทรงจำไป แต่อะไรอีกหลายอย่างก็ยังเหมือนเดิม

"อาเรีย เรติน่า" กันต์รีบตะโกนเรียกชื่อผู้ติดตามทั้งสองของตนทันที

"ค่ะนายท่าน" ทั้งคู่ตอบรับพร้อมกันและมองตรงเข้ามา

ในขณะนั้นเองกันต์ก็เริ่มสงสัยขึ้นมาแล้วว่าสัตว์เลี้ยงกับผู้ติดตามมันมีฐานะแตกต่างกันตรงไหน

"พวกเธอมีอะไรที่ต้องการขอความช่วยเหลือจากผมอีกรึเปล่า ?"

"ข้าไม่มีอะไรต้องกังวลอีกแล้วค่ะ ภารกิจของข้าในปัจจุบันได้สำเร็จลุล่วงไปเรียบร้อยแล้ว" อาเรียตอบด้วยสีหน้าภาคภูมิใจ

"ส่วนตัวของข้านั้นก็ไม่ได้ขาดหรือต้องการสิ่งใด ขอเพียงแค่ให้นายท่านแวะมาหาบ้างเท่านั้นก็เพียงพอแล้ว" เรติน่าตอบกลับพร้อมเอามือทาบอก

สำหรับผมแล้วเรติน่าดูท่าจะเป็นผู้หญิงที่สุภาพและเรียบร้อยที่สุดตั้งแต่ที่ผมเคยรู้จัก ส่วนอาเรียเองก็ดูเหมือนจะเป็นผู้หญิงที่ดูจะอ่อนไหวง่ายและในบางครั้งก็แสดงท่าทางเหมือนกับเด็กขี้แยออกมา

รุ่นพี่ริสาในปัจจุบันก็ดูเหมือนจะกลายเป็นหุ่นยนต์ไร้อารมณ์กับความทรงจำไปแล้ว

กันต์ตัดสินใจสลัดความคิดเรื่องอื่น ๆ ทั้งหมดทิ้งไป ก่อนที่จะโฟกัสไปที่ปัญหาระดับโลกที่กำลังจะเกิดขึ้นในอีกไม่ช้า

"มันอาจจะได้เวลาที่พวกเธอต้องกลับไปบ้านเกิดแล้ว"

อาเรียและเรติน่าที่ได้ยินดังนั้นก็นิ่งไปชั่วขณะ

"จอมมารเวลโดรได้ฟื้นคืนชีพกลับมาและทวงคืนตำแหน่งผู้นำเผ่าปีศาจจากอาร์คนอสแล้ว อีกไม่นานสงครามก็คงจะเริ่มขึ้นอย่างเต็มรูปแบบ"

ผู้กล้าคล็อดเองก็ฟื้นคืนชีพกลับมาแล้ว ไม่เวลโดรก็คล็อดคงเป็นคนเปิดฉากสงคราม ไม่ว่ายังไงมันก็ต้องเป็นเรื่องที่เกิดขึ้น

มันไม่มีหนทางอื่นที่จะหยุดสงครามระหว่างมนุษย์และปีศาจแล้วจริง ๆ งั้นเหรอ

มันพอจะมีวิธีไหนที่จะทำให้มนุษย์และปีศาจอยู่ร่วมกันอย่างสงบสุขได้บ้าง