สลับตัวละครเพื่อครองโลก-Switch characters to control the world

ตอนที่ 191 : ภาค 2-บท 91 ปราสาทจอมมาร

สัญญาที่กันต์พูดถึงนั่นก็คือสัญญาที่ว่า ตนจะไปแย่งบัลลังก์จอมมารจากจอมมารอาร์คนอสให้สำเร็จ

แต่ก่อนหน้าที่จะทำเช่นนั้น ชายหนุ่มยังคงมีเรื่องที่กังวลและกลุ้มใจอยู่ ซึ่งมันก็คือเรื่องร่างต้นของตนเองที่อยู่ในถ้ำแห่งไซเรนกับเรนดิส

มันมีเรื่องน่าสนใจเกี่ยวกับเรนดิสคือทำไมไม่มีใครกล่าวถึงเธอเลย ทั้ง ๆ ที่ปกติแล้วเผ่าไซเรนผู้ที่มีตำแหน่งใหญ่ที่สุดคือราชินีไซเรนแท้ ๆ

ส่วนหัวหน้าเผ่าไซเรนที่มีอำนาจอยู่ในตอนนี้ดูเหมือนจะเป็นเพียงตัวสำรองที่ถูกเลื่อนขึ้นมาทำหน้าที่แทนเท่านั้น

เวลโดรค่อย ๆ ย่างเท้าไปหาหัวหน้าเผ่าไซเรนและถามคำถาม

"ราชินีของพวกเจ้าอยู่ที่ไหน ?"

"ท่านราชินีกำลังติดภารกิจ ข้าจึงต้องเป็นหัวหน้าเผ่าไซเรนแทนท่านราชินีชั่วคราว แต่ท่านราชินีก็ไม่ได้บอกกับข้าว่าท่านกำลังติดภารกิจใดอยู่" หัวหน้าเผ่าไซเรนตอบกลับในขณะที่กำลังคุกเข่า

กันต์ในร่างของเวลโดรที่ได้ยินดังนั้นก็เริ่มเคลือบแคลงใจในตัวเรนดิส แต่สุดท้ายแล้วชายหนุ่มก็ยังไว้ใจเธอ และตัดสินใจที่จะไปทวงตำแหน่งอาร์คนอสให้สำเร็จเสียก่อน

"คาเรอัส เจ้าจงจัดระเบียบกองทัพและเตรียมกำลังพลหนึ่งในสามจากทั้งหมด เพื่อเดินทางสู่ปราสาทจอมมาร"

เมื่อออกคำสั่งเสร็จสิ้นคาเรอัสก็ออกสั่งการตามคำสั่งของนายท่านทันที

ในตอนนี้คาเรอัสเปรียบได้กับตัวแทนของจอมมารเลยทีเดียว ภาระหน้าที่ในการจัดการเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ ส่วนใหญ่แล้วจะเป็นหน้าที่ของคาเรอัสเกือบทั้งหมด

ณ ปราสาทจอมมาร

ภายในห้องโถงหลักอันกว้างใหญ่และบัลลังก์ที่มีบุคคลผู้หนึ่งกำลังนั่งอยู่ ซึ่งเขาคนนั้นก็ไม่ใช่ใครที่ไหนแต่เป็นอาร์คนอสนั่นเอง

บริเวณทางเดินที่ถูกปูด้วยพรมสีแดงที่ฉีกขาดปรากฏให้เห็นฝุ่นผงสีดำที่กำลังรวมตัวกันอยู่

เทพแห่งความมืดลูซิเฟอร์ได้ปรากฏตรงหน้าของอาร์คนอสอีกครั้ง พร้อมกับเคียวคู่ใจสีทมิฬ

"เจ้าดูยับเยินมาไม่น้อยเลยนะ ลูซิเฟอร์"

เหตุผลที่อาร์คนอสกล่าวทักทายเช่นนั้นก็เพราะเสื้อผ้าและสภาพร่างกายที่เต็มไปด้วยรอยแผลเป็นของลูซิเฟอร์มันสังเกตเห็นได้อย่างชัดเจน

"อีกไม่นานพวกมันก็หายดีเจ้าไม่ต้องกังวล เพราะสิ่งที่เจ้าควรกังวลคือคำสัญญาของพวกเราต่างหาก"

"ข้าไม่เคยผิดคำสัญญา ถึงแม้เจ้าจะทำพลาดที่ไม่สามารถสังหารนักบุญศักดิ์สิทธิ์ได้ แต่ท่านเทพแห่งปีศาจก็ยังตั้งใจที่จะมอบสิ่งนี้ให้กับเจ้าอยู่ดี"

อาร์คนอสกล่าวพลางโยนขวดแก้วสีดำให้แก่ลูซิเฟอร์

เทพแห่งความมืดคว้าขวดแก้วนั้นกลางอากาศและเปิดจุกดื่มมันเข้าไปในทันที

เมื่อของเหลวสีดำเหล่านั้นได้เข้าไปภายในร่างกายของลูซิเฟอร์แล้ว รอยแผลเป็นต่าง ๆ ก็เริ่มหายไป ออร่าและบรรยากาศรอบตัวก็ดูแตกต่างไปจากเดิม

ภายในขวดแก้วที่เขาได้ดื่มไป มันคือพลังของลูซิเฟอร์ส่วนหนึ่งที่ถูกเทพเรติอุสริบไป และเก็บมันไว้ในรูปแบบของเหลว

ในตอนแรกอาร์คนอสได้ออกคำสั่งให้ลูซิเฟอร์ไปฆ่านักบุญศักดิ์สิทธิ์ เพื่อแลกกับการที่จะให้เทพแห่งปีศาจไปขโมยขวดแก้วที่บรรจุพลังของลูซิเฟอร์ไว้ออกมาจากภพของเหล่าเทพ

เพราะลูซิเฟอร์ที่ถูกริบพลังไปไม่มีความสามารถมากพอที่จะทำเช่นนั้นด้วยตัวเอง จึงต้องยืมมืออาร์คนอสและเทพแห่งปีศาจ

ซึ่งเทพแห่งปีศาจก็ทำสำเร็จ เขาได้นำขวดแก้วขวดนี้มาให้กับอาร์คนอสและรอเวลาที่จะมอบมันให้ลูซิเฟอร์

ลูซิเฟอร์ยอมทำตามคำสั่งของอาร์นอสมาตลอดก็เพื่อรอวันที่ตนจะได้พลังกลับคืนมาแล้วไปแก้แค้นเทพสูงสุด

"หลังจากนี้เราหมดสัญญากันแล้วอาร์คนอส" ลูซิเฟอร์กล่าวสั้น ๆ ก่อนที่ร่างจะสลายหายไปอย่างไร้ร่องรอย

"ต่อจากนี้มันต้องสนุกแน่" อาร์คนอสฉีกยิ้มออกมาและหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง ก่อนที่จะกลับมาทำหน้าตายเหมือนเช่นเคยในเวลาเพียงเสี้ยววินาที

กลับไปที่จอมมารลำดับที่ 3 เวลโดร

ทัพอันยิ่งใหญ่ของจอมมารเวลโดรได้มุ่งตรงออกจากเขตของป้อมปราการทมิฬ และเดินทางไปสู่ปราสาทจอมมารที่อยู่ห่างออกไปไม่ไกลนัก

ในระหว่างทางพวกเขาก็ได้พบกับเขตของปีศาจชั้นต่ำหลากหลายเผ่าพันธุ์

ซึ่งพวกเขาทั้งหมดล้วนอยู่ใต้ร่มเงาของอาร์คนอสก็จริง แต่เมื่อพวกเขาได้ข่าวว่าจอมมารเวลโดรได้ฟื้นคืนชีพกลับมาแล้วนั่นเอง

บารมีของจอมมารอาร์คนอส จากตอนแรกที่แทบจะไม่มีอยู่แล้วนั้นก็เข้าสู่ช่วงติดลบ

เผ่าปีศาจทุกเผ่าพันธุ์ทุกชนชั้นล้วนยินดีกับการกลับมาของเวลโดร ราชันแห่งจอมมาร พวกเขาต้องการชีวิตและความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น

ไม่มีใครที่จะคิดขัดขวางหรือปั่นป่วนการเดินทัพของเวลโดรเลยแม้แต่น้อย

ราชันก็อบลิน หัวหน้าเผ่าไซเรน และปีศาจตนอื่น ๆ ในทัพแทบจะไม่เชื่อสายตาตัวเองเลยว่าเรื่องแบบนี้มันจะเกิดขึ้นได้

การเดินทางมันช่างเรียบง่ายและเป็นปกติจนน่าแปลกประหลาดใจ พวกเขาสามารถเดินทัพตรงจากป้อมปราการทมิฬมาสู่ปราสาทจอมมารได้ภายในเวลาเพียงไม่กี่ชั่วโมง

ที่ปราสาทจอมมารยังคงดูวังเวงและชวนให้รู้สึกขนลุกอยู่เสมอ มันเปรียบได้กับเป็นปราสาทผีสิงที่รกร้างมายาวนานหลายสิบปี

ตั้งแต่เมื่อพันปีที่แล้วปราสาทแห่งนี้แทบจะไม่มีการเปลี่ยนแปลงเลยแม้แต่น้อย ทุกอย่างยังคงอยู่ในสภาพเดิม

กันต์ในร่างเวลโดรกำลังควบม้าราชันทมิฬพร้อมกับกองทัพนับพันที่กำลังเดินตรงสู่ประตูทางเข้าปราสาท

ซึ่งปราการด่านสุดท้ายก่อนที่จะเข้าสู่ภายในตัวปราสาทได้นั้นจะต้องผ่านทัพปีศาจอัศวินดำของเวรุสเสียก่อน

อัศวินดำหนึ่งกองพันจัดทัพเตรียมการมาถึงของเวลโดรมานานแล้ว โดยมีเวรุสเป็นผู้นำทัพเช่นเคย

"ข้ารู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ได้พบกับท่านอีกครั้ง แต่หลังจากผ่านจุดนี้ไปท่านควรที่จะเดินทางไปเพียงคนเดียว" เวรุสที่ควบม้าทมิฬอยู่ได้พูดขึ้น เพราะเขารู้ความต้องการของเวลโดรดี

เมื่อสิ้นเสียงของเวรุสกองทัพอัศวินดำก็แยกออกเป็น 2 ฝั่งและเปิดเส้นทางตรงกลางไว้เพื่อเป็นช่องทางเดิน

มันก็จริงอย่างที่เวรุสพูด เพราะการนำทัพเป็นพันเข้าไปในปราสาทคงไม่ใช่เรื่องจำเป็น ในตอนนี้อาร์คนอสกลายเป็นจอมมารหัวเดียวกระเทียมลีบไปแล้วเรียบร้อย

อีกทั้งถ้าต้องการจะแย่งตำแหน่งบัลลังก์ก็ควรที่จะทำตามธรรมเนียมของตระกูลจอมมาร ซึ่งมันก็คือการประลองแบบ 1 ต่อ 1 โดยมีเดิมพันคือชีวิตของอีกฝ่าย เพื่อการสืบทอดบัลลังก์ที่ถูกต้อง

ส่วนการเลือกจอมมารคนใหม่หากคนเก่าตายไปโดยไม่ใช่สาเหตุของการแย่งชิงบัลลังก์ก็คือ การให้เหล่าบรรดาผู้ที่มีสายเลือดจอมมารตนอื่นเข้ามาห้ำหั่นกันจนเหลือเพียงตนเดียว และผู้ที่เหลือรอดตนนั้นจะได้เป็นจอมมารลำดับถัดไป

เวลโดรลงจากหลังม้าราชันทมิฬและเดินทางตรงเข้าไปยังภายในปราสาทอย่างโดดเดี่ยวเดียวดาย

กันต์จดจำเส้นทางภายในปราสาทแห่งนี้ได้เป็นอย่างดี ดังนั้นเขาจึงสามารถรู้ได้ทันทีเลยว่าตนควรมุ่งไปยังบริเวณไหนของปราสาท

ภายในห้องโถงหลักอันกว้างใหญ่ เวลโดรได้ย่างเท้าเข้ามาและหยุดยืนตรงหน้าของจอมมารอาร์คนอสได้สำเร็จ

สายตาอันนิ่งเฉยของอาร์คนอสได้มองตรงไปที่หมวกเกราะของเวลโดร ราวกับต้องการมองทะลุเข้าไปจ้องตาที่ถูกซ่อนอยู่ภายใน

อาร์คนอสรู้ตัวดีว่าจอมมารเวลโดรต้องการสิ่งใด และวิธีใดที่จะช่วยสนองความต้องการของเวลโดรได้

การปะทะกันระหว่างจอมมารและจอมมารกำลังจะเริ่มต้นขึ้นแล้ว