ตอนที่ 175 : ภาค 2-บท 75 หายนะแห่งเกาะครีอัสเอล(5)
"การทิ้งเธอไว้ที่นี่มันอันตรายเกินไป"
กันต์ในนามแฝง เดสเพียร์ กล่าวขึ้นพร้อมกับจ้องมองไปยังร่างที่ไร้สติของริสาในขณะที่ตนกำลังอุ้มเธออยู่
ร่างกายของรุ่นพี่ยังเป็นครึ่งมังกรอยู่เหมือนเดิม ทั้งเล็บและเกร็ดก็ยังคงมีให้เห็นอยู่อย่างชัดเจน
พวกปีศาจเองถ้ามาเห็นริสาเข้าคงต้องฆ่าทิ้งแน่ ๆ นั่นจึงเป็นเหตุผลที่ทำให้ชายหนุ่มตัดสินใจใช้ร่างของเดสเพียร์ต่อไป เพื่อทำภารกิจช่วยเหลือนักบุญศักดิ์สิทธิ์และนำร่างของรุ่นพี่ริสาไปฝากไว้ให้กีบอาจารย์เอลไม่ก็สมาชิกทีมของเธอ
"รีบไปจะดีกว่า"
เมื่อสิ้นเสียงของชายหนุ่ม เดสเพียร์ก็วางร่างของริสาพาดไว้บนบ่าขวาและออกวิ่งทันที
กลับไปที่สถานการณ์ของอาจารย์เอล
ทั้งกานต์ เล็ก อาจารย์เอล และสมาชิกทีมจู่โจม รวมถึงทหารคนอื่น ๆ กำลังตกอยู่ในวงล้อมของกองทัพปีศาจหลายพันตน
พวกเขาทั้งหมดกำลังพยายามดิ้นรนเอาชีวิตรอดอย่างสุดกำลัง ต่อให้กำจัดปีศาจไปมากแค่ไหนพวกมันก็ยังมาใหม่อยู่เรื่อย ๆ ราวกับฝันร้ายที่ไม่มีวันสิ้นสุด
ในจังหวะนี้เองนักบุญศักดิ์สิทธิ์ก็ยังคงใช้เวทป้องกันของเธออย่างต่อเนื่องเพื่อช่วยเหลือ แต่นั่นมันก็ยังไม่พอ
อาจารย์เอลกำลังต่อสู้กับเอดอผู้นำกองพันปีศาจที่แข็งแกร่ง โชคดีที่อาจารย์มีความคล่องตัวสูงจึงสามารถต่อสู้กับเอดอที่มีเลเวลมากกว่าได้อย่างสูสี
แต่คนอื่นล่ะ อีกไม่นานพวกเขาก็จะหมดกำลังและสุดท้ายก็จะตายลง เธอต้องรีบปลิดชีพปีศาจตนนี้ก่อนที่เรื่องเลวร้ายเหล่านั้นจะเกิดขึ้น
ในขณะเดียวกันนั้นที่เผ่าปีศาจ เอดอก็ได้ยินเสียงรายงานจากปีศาจออร์คตนหนึ่งที่ตะโกนขึ้นไม่ไกลนัก
"ท่านเอดอขอรับ เกิดเหตุฉุกเฉินขึ้นแล้วขอรับ" เสียงของออร์คตะโกนรายงาน
เมื่อเอดอหันไปมองยังทิศต้นเสียง ในขณะที่กำลังไล่กวาดดาบโจมตีใส่อาจารย์เอลนั้นก็ถึงกับตกตะลึงไปชั่วขณะ
ที่ทัพหลังของเผ่าปีศาจนั้นกำลังเกิดเรื่องราวแปลก ๆ ขึ้น เพราะอยู่ ๆ พวกปีศาจก็พากันลอยขึ้นไปบนฟ้าก่อนที่จะร่วงลงมาอย่างไม่ทราบสาเหตุ
แต่ด้วยร่างกายอันสูงใหญ่จึงทำให้เอดอมองเห็นผู้บุกรุกที่กำลังรุดหน้าเข้ามาหาตนได้
ชายคนหนึ่งในชุดคลุมสีดำกำลังเอากำปั้นทุบลงไปกับพื้นดิน เมื่อกำปั้นชกเข้าพื้นก็ทำให้เกิดแรงกระแทกพร้อมกับปรากฏให้เห็นรอยแตกบนพื้นดิน
ไม่ว่าจะเป็นปีศาจตนไหนที่อยู่ใกล้ ๆ ก็ล้วนต้องกระเด็นออกไปทั้งสิ้น
"มันทำเช่นนั้นทั้ง ๆ ที่กำลังแบกร่างของหญิงสาวครึ่งมังกรงั้นรึ ไม่ใช่สิ เจ้านั่นเอาชนะมนุษย์สายเลือดครึ่งมังกรได้ ?" เอดอพึมพำออกมาเป็นภาษาปีศาจ
กลับไปที่เดสเพียร์
ชายหนุ่มในตอนนี้มีเลเวลเทียบเท่ากับ 50 ซึ่งมันก็มากพอที่จะให้ใช้ทักษะทำลายปฐพีของเครก เพื่อกำจัดพวกปีศาจชั้นต่ำได้
ในตอนแรกที่วิ่งมาที่นี่ เดสเพียร์ก็พบเข้ากับพวกปีศาจที่เข้ามาขวางทางจึงคิดจะกำจัดออกไปให้หมด แต่ไม่คิดว่าพวกมันจะมาเยอะขนาดนี้
ชายหนุ่มจึงตัดสินใจเปลี่ยนแผนเป็น ไม่ต้องกำจัดปีศาจทั้งหมดเอาแค่หัวหน้ามันก็พอ
ว่าแล้วเดสเพียร์ก็กางปีกสีดำของตนออกและบินขึ้นไปบนท้องฟ้าทันที ระยะห่างของเขากับกลุ่มมนุษย์นั้นอยู่ห่างกันไปเกือบครึ่งกิโลเมตร คงใช้เวลาอีกสักพักกว่าจะบินไปถึง
ส่วนเหตุผลที่ทั้งออร่า มานา และปีกของเขาเป็นสีดำนั่นก็เพราะมันเกิดจากสีของทุกเผ่ารวมกัน
มันก็เปรียบเสมือนกับการเอาสีน้ำหลาย ๆ สีมาผสมกันแล้วสุดท้ายก็จะกลายเป็นสีดำนั่นเอง
สีปีกของเรล์มนั้นจะออกสีเหมือนคล้ายกับสีดำหมึกซึ่งเป็นสีดำเข้ม ส่วนสีปีกของเดสเพียร์ในขณะนี้นั้นเป็นสีดำที่คล้ายกับสีของหยกดำ ถึงแม้พวกมันจะดำเหมือนกันแต่ก็ให้ความรู้สึกที่แตกต่าง
ซึ่งปีกสีหยกดำนั้นให้ความรู้สึกที่ทรงพลังและดูมีความเงางามมากกว่าปีกของเรล์ม และยังดูแข็งแกร่งกว่าอีกด้วย
กลับไปยังที่กลุ่มมนุษย์
ทั้งทหารและกลุ่มของอาจารย์เอลเริ่มถูกบีบให้จำเป็นต้องเกาะกลุ่มกันเป็นวงกลม แถมวงกลมนั้นก็ยังเริ่มถูกบีบเข้ามาให้เล็กลงเรื่อย ๆ อีก
อาจารย์เอลกำลังต่อสู้อย่างสุดกำลังเพื่อสังหารเอดอ แต่ในจังหวะนั้นเธอกลับรู้สึกได้ว่าเอดอกำลังจ้องมองไปยังที่อะไรบางอย่างอยู่
"จะชักช้าไปกว่านี้ไม่ได้แล้ว" เอดอพึมพำออกมาเป็นภาษาปีศาจก่อนที่ร่างของมันจะหายไปจากสายตาของอาจารย์เอล
อาจารย์ที่เห็นดังนั้นก็รีบหันกลับไปด้านหลังก่อนที่จะตะโกนขึ้น "มันหายตัวไปแล้ว ทุกคนระวัง !"
แต่ทว่าภาพที่เธอเห็นเมื่อหันไปนั่นก็คือมีดสีแดงที่กำลังจ่ออยู่ตรงลำคอของนักบุญศักดิ์สิทธิ์
เอดอนั้นกำลังใช้มือซ้ายกุมไปที่ลำคอของนักบุญศักดิ์สิทธิ์ พร้อมกับใช้มือขวาถือดาบเตรียมปาดคอท่านนักบุญ
ออร่าสีแดงโลหิตได้ปรากฏขึ้นรอบ ๆ กายของเอดอ ซึ่งนั่นมันก็เป็นเวทประจำเผ่าปีศาจสายเลือดแท้
มันเป็นเวทที่เพิ่มความแข็งแกร่งให้กับตัวปีศาจ แต่ความแข็งแกร่งที่ได้มาก็ต้องแลกกับชีวิตของมัน
ใช่แล้ว เมื่อผลลัพธ์จากเวทนี้หมดลงเอดอก็จะตาย แต่ในระหว่างที่เวทประจำสายเลือดนี้กำลังทำงานอยู่ เอดอก็สามารถสังหารมนุษย์ทุกคนที่อยู่ที่นี่ได้สบาย ๆ
เอดอรู้ตัวดีว่าถ้าชายในชุดคลุมดำคนนั้นสามารถทะลวงกองทัพปีศาจเข้ามาได้ แล้วมาร่วมมือกับอาจารย์เอลเพื่อต่อสู้กับตน สุดท้ายผลลัพธ์ก็คือแพ้
เพราะอย่างนั้นเอดอจึงตัดสินใจแลกชีวิตของตนกับนักบุญศักดิ์สิทธิ์
เพียงแค่เอดอออกแรงฟันดาบ หัวของนักบุญศักดิ์สิทธิ์ก็จะหลุดออกจากบ่าทันที
ต่อให้นักบุญศักดิ์สิทธิ์ใช้เวทม่านพลังตอนนี้มันก็ไร้ประโยชน์ เพราะเอดอในตอนนี้มีเลเวลมากถึง 85 ซึ่งก็มากกว่านักบุญไป 5 เลเวล มากกว่าอาจารย์เอลไปอีก 15 เลเวล
แค่ม่านพลังของนักบุญมันไม่มีความสามารถมากพอที่จะป้องกันการโจมตีของเอดอที่ใช้เวทประจำสายเลือดได้
ถึงจะใช้เวทเทพจุติอัญเชิญเทพเข้ามาสิงร่างมันก็ไม่ทันเพราะมันเป็นเวทที่ต้องใช้เวลาร่ายอยู่นานพอสมควร
มือทั้งสองข้างของนักบุญศักดิ์สิทธิ์กำลังพยายามแกะมือของเอดอที่กุมลำคอของเธอไว้ออก แต่นั่นมันก็ไม่มีประโยชน์
กานต์ เล็ก อาจารย์เอล และคนอื่น ๆ ยังไม่กล้าเข้าไปช่วยเหลือ เพราะตอนนี้เอดอมีตัวประกันอยู่ ถ้าเผลอเข้าไปโดยไม่มีแผนพวกเธออาจจะตายกันหมด
มันไม่มีใครที่จะสามารถหยุดเอดอไว้ได้อีกต่อไปแล้ว
"ชีวิตของข้าแลกกับนักบุญศักดิ์สิทธิ์ ถือว่าคุ้มค่ายิ่งนัก" เอดอกล่าวสั้น ๆ ก่อนที่จะออกแรงขยับดาบเล่มสีแดงในมือขวาของตน
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ

741 ความคิดเห็น
-
#375 Ramiel D gleam (จากตอนที่ 175)วันที่ 21 เมษายน 2563 / 13:55เอิ่มมมม แม่นางนักบุญข้าขอไว้อาลัยให้เจ้าที่เคยว่าเจ้าทั้งหลายอโหสิให้ด้วย แต่เจ้แกก็มัวแต่เรื่องมากสุดท้ายได้บ้งนั่นแหละ นี้ไม่ได้บ้งนะนี้เจ้แกตายเลย ลาก่อยนะเจ้นะ#3751
-
#375-1 SuruMaster(จากตอนที่ 175)21 เมษายน 2563 / 18:225555 เรียกบ้งเลยเหรอครับ#375-1
-
-
#374 Fikusa (จากตอนที่ 175)วันที่ 21 เมษายน 2563 / 09:07น่าจะใส่อะไรเพิ่มนะว่าเป็นออร่าสีดำที่ต่างจากสีดำของสายเลือดเรล์ม แบบดำหมึก ดำขมุกขมัว ดำอย่างยุ่งเหยิง ดำแบบทรงพลัง อะไรก็ว่าไป#3744
-
#374-1 TSKULL(จากตอนที่ 175)21 เมษายน 2563 / 09:20เห็นด้วยครับ#374-1
-
#374-2 SuruMaster(จากตอนที่ 175)21 เมษายน 2563 / 09:59ขอบคุณครับผมจะไปแก้ให้ปีกของกันต์เป็นสีดำที่เหมือนกับหยก ส่วนของเรล์มก็เป็นดำหมึกนะครับ พอดีเรื่องสีไม่ค่อยถนัดเท่าไหร่ ถ้าผิดพลาดก็ขออภัยนะครับ#374-2