สลับตัวละครเพื่อครองโลก-Switch characters to control the world

ตอนที่ 121 : ภาค 2-บท 21 ปะทะร่างสถิตเทพสงคราม(2)

ออร่าสีทองเริ่มปกคลุมไปทั่วทั้งหอก มันเป็นราวกับหอกศักดิ์สิทธิ์ที่พร้อมจะปักลงกลางหัวใจของปีศาจ

ในขณะเดียวกันนั่นเอง เวลโดรก็สามารถกระชากแขนขวาของตัวเองออกจากการพันธนาการของโซ่ และใช้แขนข้างนั้นคว้าหอกที่พุ่งเข้ามา

ถึงเวลโดรจะคว้าหอกไว้ได้แต่นั่นก็ยังไม่จบ หอกสีทองยังพยายามพุ่งเข้าเจาะร่างของเขาด้วยแรงขว้างที่ยังเหลืออยู่

มือขวาของเวลโดรเริ่มปรากฏให้เห็นเลือดสีม่วงที่ไหลรินออกมา

ออร่าสีทองรอบ ๆ หอกนั้นก็เปรียบเสมือนน้ำกรดสำหรับปีศาจ โชคดีที่เวลโดรเป็นจอมมาร ถ้าไม่อย่างนั้นมือของเขาก็ละลายไปแล้ว

“คุกหนามทมิฬ” มือซ้ายของเวลโดรที่ถูกพันธนาการอยู่แบมือออกแล้วกำมือ

ทันใดนั้นเองหนามสีทมิฬก็พุ่งขึ้นมาจากพื้นดินและเข้าจู่โจมนักบุญที่ลอยอยู่บนฟ้า

นักบุญรีบบินหลบการโจมตีของหนามทมิฬพร้อมกับสร้างหอกในมืออีกอันเพื่อเอาไว้ใช้ป้องกันตัวและทำลายหนามทมิฬที่ไม่สามารถหลบได้

ในจังหวะเดียวกันเวลโดรก็สามารถกระชากแขนอีกข้างออกมาจากพันธนาการของเขตแดนศักดิ์สิทธิ์ได้สำเร็จ

เวลโดรใช้มือทั้ง2คว้าไปที่หอกสีทองและบีบมันจนแตกละเอียดเป็นชิ้น ๆ

เหตุผลที่เวลโดรสามารถทำเรื่องเหล่านี้ได้ง่ายก็เป็นเพราะนักบุญกำลังวุ่นอยู่กับหนามทมิฬทำให้ไม่มีสมาธิจะมาควบคุบเวทตรงจุดนี้ให้ทำงานได้ดีเหมือนเดิม

โซ่สีทองพยายามเข้าฉุดรั้งร่างของเวลโดรอีกครั้ง แต่นั่นก็สายเกินไปเพราะเวลโดรได้บินหนีกลับขึ้นไปบนฟ้าแล้ว

นักบุญที่เห็นดังนั้นก็เริ่มแสดงสีหน้าไม่พอใจขึ้นมาทันที

“แสงแห่งสายลม” นักบุญยื่นมือซ้ายของเธอมาข้างหน้าและร่ายเวท

วงเวทที่อยู่กลางฝ่ามือของเธอเริ่มหมุนวนและปรากฏให้เห็นลำแสงเล็ก ๆ ที่พุ่งออกมานับสิบเส้น

ลำแสงแต่ละเส้นสามารถพุ่งออกไปด้วยความรวดเร็วเพราะขนาดที่เล็กของมัน

ลำแสงพุ่งหลบหลีกหนามทมิฬที่พุ่งขึ้นมาอย่างง่ายดาย พวกมันมีเป้ามหายเดียวกันคือร่างของเวลโดร

เวลโดรที่เห็นดังนั้นจึงรีบยกโล่ขึ้นบังและถอยห่างไปพร้อม ๆ กัน

แต่ทว่าลำแสงเหล่านั้นสามารถหักหลบและเปลี่ยนทิศทางได้ นั่นจึงทำให้การใช้โล่ของเวลโดรมันไม่สามารถกันได้ทั้งหมด

ลำแสงที่เหลือรอดประมาณ5เส้นพุ่งเข้าเจาะทะลุร่างกายของเวลโดร

และที่น่ากลัวกว่านั้นคือพวกมันล้วนเล็งไปบริเวณข้อต่อของเขาทั้งสิ้น

เลือดสีม่วงไหลรินออกมาจากปากแผลบริเวณต้นแขนขวา ที่ปากแผลทีร่องรอยของการถูกโจมตีด้วยลำแสงกว่า3จุด

บนโล่สีม่วงของเขาก็มีรูอยู่2รูเช่นกัน ลำแสงนั้นมันได้ทะลุผ่านโล่และโจมตีเข้าแขนซ้ายของเวลโดรเช่นกัน

“ยัยเทพนั่นคงต้องการผนึกร่างของข้าให้ได้เสียตรงนี้ การกระทำเช่นนี้ก็เหมือนกับการทำร้ายร่างกายของผู้ที่ศรัทธาในตนเอง”

จิตใต้สำนึกของเวลโดรเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงที่ตรึงเครียด

กันต์ที่ได้ยินดังนั้นเขาก็เข้าใจสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นมาทันที

ตามปกติแล้วเวทเทพจุติจะสามารถใช้ได้ไม่นานมากนักเพราะพลังแห่งเทพที่มีอยู่อย่างจำกัด ถ้ายิ่งใช้เวทอีกก็ยิ่งทำให้เวลาที่มีอยู่ลดลงไป

แต่ถ้าหากเวลาที่เหลืออยู่นั้นได้หมดลง สิ่งที่จะถูกนำไปแลกเปลี่ยนกับการเป็นร่างสิงสถิตของเทพนั้นคือพลังชีวิตของผู้ใช้เอง

มันจึงเป็นเหตุผลที่ว่าทำไมนักบุญศักดิ์สิทธิ์ถึงไม่สามารถกำราบจอมมารได้ถึงแม้ว่าจะมีพลังแห่งเทพอยู่ในตัว

“ถ้าอย่างนั้นมันก็สมควรจะจบลงได้แล้ว” เวลโดรใช้มานาเพื่อฟื้นฟูโล่ให้กลับมาอยู่ในสภาพปกติ

เวลโดรตั้งตัวใหม่อีกครั้งและทำการถอดเกราะแขน เกราะขา เกราะไหล่ออกทั้งหมด จนเหลือไว้เพียงชั้นเกราะโซ่บาง ๆ กับโล่สีม่วงเท่านั้น

จิตใต้สำนึกของเวลโดรที่เห็นดังนั้นก็รีบพูดขึ้นมาทันที

“เจ้ามนุษย์ เจ้ายอมแลกความปลอดภัยกับความเร็วงั้นรึ น่าสนุกดีนิ”

เกราะแต่ละชิ้นที่เวลโดรสวมนั้นไม่ใช่ของธรรมดาหากแต่เป็นสิ่งที่เอาไว้ถ่วงน้ำหนักเพื่อฝึกฝนร่างกายเท่านั้น

ในทุก ๆ ครั้งที่เวลโดรเริ่มเอาจริงเขาก็จะถอดเกราะออกเช่นกัน

เอาจริง ๆ ในเกมมันก็เป็น1ในชุด(สกิน)ของตัวละครเวลโดร ที่จะปลดล็อคหลังจากที่เล่นภารกิจเนื้อเรื่องไปได้ถึงจุดหนึ่ง

ถ้าสวมใส่สกินนี้จะทำให้เวลโดรได้รับความเร็วเพิ่มขึ้นทุกด้าน ไม่ว่าจะเป็นความเร็วในการโจมตี เคลื่อนที่หรืออะไรก็ตามแต่

ในขณะเดียวกันมันก็ทำให้ค่าป้องกันของเวลโดรลดลงไปด้วย แต่ก็ไม่ได้มากมายเท่าไหร่นัก

“ศัสตราวุธมายา” เสียงของนักบุญกำลังร่ายเวทจากด้านหลังของเขา

เวลโดรรีบหันหลังกลับไปในทันที พร้อมกับเกิดคำถามขึ้นมาในใจว่าเธอมาอยู่ตรงนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่

ภาพที่ปรากฏตรงหน้าของเวลโดรนั้นคือนักบุญศักดิ์สิทธิ์ที่มีปีก 2คู่อยู่ที่หลัง นั่นอาจจะเป็นคำตอบที่ว่าทำไมอยู่ ๆ เธอถึงเคลื่อนไหวได้เร็วขึ้น

หอกสีทองที่แทงเข้ามาหาเวลโดรนั้นไม่ได้มีแค่หอกเดียวอีกต่อไป ในครั้งนี้มันกลับมีนับสิบ

เวทศัสตราวุธมายาเป็นเวทที่จะทำให้ทุกครั้งที่โจมตีจะมีภาพมายาของอาวุธนั้น ๆ เกิดขึ้นมาด้วย

ภาพมายาไม่สามารถสร้างความเสียหายได้ก็จริง แต่มันก็มีไว้หลอกเพื่อให้อาวุธของจริงโจมตีโดน

หอกที่พุ่งเข้ามานับสิบในระยะประชิดคงเป็นเรื่องยากที่จะหลบ หรือจะยกโล่เข้ารับการโจมตีก็มีโอกาสจะโดนโจมตีสวนกลับได้อีก

ถึงกระนั้นมันก็ไม่มีเหตุผลอะไรที่เวลโดรต้องกลัวเพราะยังไงของจริงก็มีเพียงแค่หนึ่ง

ในชั่วพริบตาถัดมาหอกสีทองก็ได้เข้าเจาะทะลุกลางอกของเวลโดร

หอกสีทองเจาะผ่านร่างกายพร้อมกับอาบเลือดสีม่วงที่ติดมากับปลายคมหอก