ตอนที่ 114 : ภาค 2-บท 14 เหล่านักรบพาลาดิน
กลับไปที่กันต์ในร่างของจอมมารเวลโดร
ในขณะที่เวทมืออสูรกายนั้นจะใช้กรงเล็บของมันเจาะเข้าไปในคอของนักรบพาลาดิน เวลโดรก็ได้สั่งให้มันหยุดและกลับมา
กันต์สามารถจำแผนที่ของวิหารนี้ได้ดี เพราะในตอนที่เขาเล่นเป็นตัวละครคล็อดก็มาที่นี่บ่อยเหมือนกัน
“ลากคอมันมาให้ข้า” เวลโดรออกคำสั่ง
มืออสูรกายคว้าที่คอเสื้อเกราะของนักรบพาลาดินและดึงเขาเข้าไปหาเวลโดร
เมื่อโดนลากมาถึงตัวแล้วจึงได้เกิดการจ้องตาระหว่างนักรบพาลาดินและเวลโดรขึ้น
ในสายตาของมนุษย์นั้นมองจอมมารเวลโดรเป็นปีศาจที่เหนือยิ่งกว่าปีศาจ ถึงแม้ว่าเวลาจะผ่านไปนับพันปีชื่อนี้ก็ยังคงอยู่ในความทรงจำ
ชื่อของจอมมารคนแรกที่นำกองทัพปีศาจนับแสนยึดครองไปได้กว่าครึ่งโลก มันไม่ใช่สิ่งที่จะลืมกันได้ง่าย ๆ
แม้แต่สิ่งที่เคยทำไว้เมื่อพันปีก่อนก็ยังส่งผลมาถึงปัจจุบัน ผนึกจอมมารเวลโดรก็เป็นหนึ่งในนั้น
แต่ในวันนี้เองที่มันจะกลับมาอีกครั้ง จอมมารที่โหดร้ายที่สุดในประวัติศาสตร์ของโลกแห่งนี้ เวลโดร
และเหตุผลหนึ่งที่ทำให้เวลโดรสามารถกลายเป็นตำนานขนาดนี้ได้ก็เพราะ
“ดึงวิญญาณ” กันต์ในร่างเวลโดรเปิดใช้ทักษะ
1ในทักษะที่โกงที่สุดจากเหล่าตัวละครทั้งหมดได้ถูกใช้ออกมาแล้ว
ทักษะนี้คือทักษะที่จะทำให้เหยื่อมองเห็นในสิ่งที่ตนเองกลัวที่สุดคล้ายกับภาพหลอน
ในกรณีที่เลวร้ายที่สุดคือตาย แต่ส่วนมากก็จะสติหลุดและกลายเป็นบ้าไปเสียก่อน
แต่ถ้าอีกฝ่ายมีพลังหรือเลเวลพอ ๆ กัน ผลกระทบที่ได้ก็จะลดลงตามไปด้วย
โดยปกติแล้วทักษะนี้มีไว้เพื่อเค้นความจริงในระหว่างที่เหยื่อสติหลุด ไม่ก็เอาไว้ถ่วงเวลาศัตรูให้ตกอยู่ในห้วงของภาพหลอน
สายตาของพาลาดินคนนั้นจ้องมองไปที่เวลโดรด้วยความหวาดกลัว
เวลโดรปกติแล้วจะชอบใส่เกราะหมวกสีม่วงเข้มออกดำ ใบหน้าภายใต้เกราะนั้นไม่มีใครที่เคยมองเห็น
ว่ากันว่าผู้ที่ได้เห็นใบหน้าของเวลโดรล้วนไม่เคยมีใครรอดชีวิตกลับมา
ในช่วงที่กันต์เล่นเกม Farness World เป็นตัวละครเวลโดรเขาเองก็ยังไม่เคยเห็นหน้าของเวลโดรเช่นกัน
แต่เพียงแค่ลักษณะท่าทาง น้ำเสียงและการกระทำมันก็มากพอที่จะทำให้ผู้คนหวาดกลัวได้แล้ว
“บอกข้ามาว่าผนึกที่นักรบศักดิ์สิทธิ์คล็อคเคยสร้างไว้มันอยู่ที่ไหน” เวลโดรเอ่ยถาม
ในตอนนี้นักรบพาลาดินกำลังเหม่อด้วยแววตาที่ล่องลอยไร้สติเพราะผลลัพธ์จากทักษะดึงวิญญาณ
“มัน…อยู่…ทางนั้น” นักรบพาลาดินเอ่ยพลางชี้ไปที่วิหารลอยฟ้าอีกแห่งที่มีสะพานเชื่อมกับเกาะลอยฟ้า
เวลโดรหันมองไปตามนิ้วของพาลาดินด้วยความเหนื่อยใจ
“ยกเลิกทักษะหัตถ์อสูรกาย”
เหล่ามือปีศาจเริ่มสลายกลายเป็นละอองสีดำและล่องลอยกลับไปที่มือของจอมมารเวลโดร
ร่างที่ไร้สติของกองนักรบอัศวินดำถูกกองรวมกันไว้เป็นอย่างดีโดยการกระทำของมืออสูรกาย
ผลลัพธ์ในการประทะกันครั้งนี้คือไม่มีผู้เสียชีวิตแม้แต่คนเดียว
เมื่อเวลโดรเดินออกมาจากวิหารที่มีไว้สำหรับปิดผนึกตนสำเร็จแล้วก็ทำให้เห็นโลกภายนอก
ใช่แล้วตอนนี้เขากำลังอยู่บนเกาะลอยฟ้า และนี่ก็เป็นเวลากลางวันพอดีเพราะดวงอาทิตย์ที่อยู่ตรงหัว
แต่ที่น่ากลัวกว่านั้นคือเหล่านักรบพาลาดินนับหลายร้อยคนกำลังรายล้อมวิหารและกระจายกำลังทั่วเกาะลอยฟ้าแห่งนี้
ส่วนผู้นำทัพมาก็คือนักบุญศักดิ์สิทธิ์ ในชุดผ้าสีขาวและกำไลข้อมือสีทองที่ประทับตราของเทพอาเธน่าเอาไว้
เธอมีหน้าตาที่ดูคล้ายกับเรติน่ามากแต่ก็ดูแก่กว่าไปหลายปี ราวกับทั้งคู่เป็นพี่น้องกัน
“แค่นักรบกระจอกต่อให้มีเป็นหมื่นก็ไม่ต่างจากหนึ่ง ที่เจ้าต้องระวังคือนังหัวเหลืองนั่น” เสียงของจิตใต้สำนึกเวลโดรดังเข้ามาในหัว
การปรากฏตัวของเวลโดรได้สร้างความตื่นตระหนกให้กับทุก ๆ คนที่พบเห็น
ตำนานแห่งความชั่วร้ายที่ถูกเล่ามาตั้งแต่โคตรเหง้าบรรพบุรุษได้กลับมามีชีวิตอีกครั้ง ต่อให้เป็นนักรบที่ฝึกมาดีขนาดไหนก็ต้องมีกลัวกันเป็นธรรมดา
“ข้าขออ้อนวอนต่อเทพเจ้าตัวตนอันศักดิ์สิทธิ์ ได้โปรดมอบความปลอดภัยให้กับข้าและพวกเขาด้วย” นักบุญศักดิ์สิทธิ์เริ่มร่ายเวท”
ทันใดนั้นเองม่านพลังสีทองก็ห่อหุ้มไปทั้งร่างของนักบุญศักดิ์สิทธิ์และเหล่านักรบพาลาดิน
ในตอนนี้ยังไม่มีใครกล้าเข้าโจมตีใคร ทั้ง2ฝ่ายกำลังพยายามคุมเชิง และประเมินสถานการณ์
“ไปเอาผนึกของเจ้ามาสิ นักบุญศักดิ์สิทธิ์ มาผนึกข้าให้กลับไปหลับใหลอีกครั้ง” เวลโดรตะโกนเสียงดังเป็นภาษาแลงเกล
เหล่านักรบพาลาดินที่ได้ยินดังนั้นก็ต่างพากันหันหน้าไปมองที่นักบุญศักดิ์สิทธิ์เพื่อขอคำสั่งต่อไป
“อย่าไปเชื่อคำพูดของปีศาจ พวกมันเชื่อใจไม่ได้ นั่นอาจจะเป็นกับดัก”
เวลโดรที่ได้ยินดังนั้นก็เงียบและก้มหน้าลงไปในทันที
“เจ้าก็น่าจะรู้ดีว่าพวกมันระวังตัวกลัวตายกันทั้งนั้น มนุษย์คนไหนจะไปทำตามคำพูดของจอมมารกัน” จิตใต้สำนึกของเวลโดรยังตอกย้ำกันต์อยู่
กันต์ในร่างของเวลโดรเลือกที่จะเดินไปข้างหน้าอย่างช้า ๆ แต่มั่นคง
ถ้านักบุญศักดิ์สิทธิ์ไม่คิดจะผนึกร่างจอมมาร มันก็เหลือทางเลือกคือต้องหาวิธีผนึกตัวเองด้วยตัวเองเท่านั้น
เขาจะต้องกลับไปให้ได้ เพราะไอ้ระบบที่มันดันเกิดข้อผิดพลาดขึ้น ถ้ากันต์ไม่ทำเช่นนี้เขาคงจะติดอยู่ในร่างของจอมมารเวลโดรตลอดไป
มันแน่นอนอยู่แล้วว่ากันต์ไม่สามารถผนึกตัวเองด้วยตนเองได้ แต่ของที่จะช่วยแก้ปัญหาเรื่องนี้ก็อยู่ในวิหารลอยฟ้านั่น
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
แบบนี้ก็ได้ เนื้อเรื่องนิยายสนุกมาก จะติดตามเรื่อยไปน๊าา