คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : บทที่5
“ุโรสไหวไหมรับ” มลระิบถามโรสะที่ำลัประุมโปรเใหม่ันอยู่
“ไหว แ่เหมือนแฮ์นิหน่อย” โรสระิบ้าหูมลเบาๆ
ารระทำอนทัู้่อยู่ในสายาอนทั้ห้อประุม เพราะพวเาไ้่าวลือว่าเมื่อวานนทั้สอแอบไปแ่บัน หลัานั้นี็ุอุโรสที่เป็นุทำานุเิมับเมื่อวาน ับท่าทาห่วใยเป็นพิเศษอเลาหนุ่มอย่ามลทีู่ท่าห่วบอสสาวอนเป็นอย่ามา อย่าที่บอทุสายาในห้อประุมรวมทั้อีู่หมั้นอย่าภาวินและพระรออเรื่ออย่าเฟ ยาอฟ้วยเ่นัน
“เมื่อวานันเอุโรสับเลาหน้าหล่อที่บาร์xxx” เลฟระิบับภาวินส่วนภาวินไม่ไ้พูอะไรนอาำปาาไว้แน่นส่วนนาเออเรื่ออย่าบัวบุษยานั่ฟัอย่าเียบๆ ไม่พูอะไร
“ุโรสเอาาแฟอีสัแ้วไหมรับ” มลถามเมื่อนทัู้่ำลัะออาห้อประุม
“ีเหมือนันะไ้หายแฮ์” โรสอบพร้อมรอยยิ้ม แ่รอยยิ้มอเธอหยุลเมื่อพบว่ามีหิสาวที่มีใบหน้าอ่อนหวานน่าทะนุถนอมราวับอบัวยืนที่หน้าห้อประุม
“เธอมีอะไรับัน” โรสถามอย่านที่ศัิ์และำแหน่สูว่า
“ทำไมุโรสทำแบบนี้ ไม่ให้เียริู่หมั้นอย่าุภาวินเลย” บัวบุษยาพู่อนที่ใระไ้ห้าม ่อนที่ัวพระเออย่าภาวินะพูอะไร ส่วนที่ยัไม่ออาห้อประุม็ทำท่าเ็บนู้นเ็บนี่อย่าเยาเพราะ้อารสอรู้เรื่ออนอื่น
“ันทำอะไร” โรสถามลับแววามีวามสสัย
“ทีุ่โรสมี่าวลือับผู้ายนอื่นทั้ที่ยัหมั้นับุภาวินอยู่”
“อย่าที่เธอับภาวินทำันเหรอ” โรสอลับ
“…”
“ันไม่ใ่พวเธอนะที่ทำอะไรไม่เรในอื่น” โรสอลับไปอีหนึ่อ่อนะมอหน้าพระเออเรื่อ้วยแววาเหนื่อยหน่าย ไม่อยายุ่เี่ยว
“ุัารนอุ้วย ันไม่อยารู้สึแย่ไปะบุมาว่านี้” โรสอบ่อนที่ะเินนำออไป่อนที่มละเินามไปและทุนในห้อประุมไม่าิว่าเลาสุนุ่มนิ่มผู้มีอัธยาศัยีที่สุในบริษัทนี้พูว่า
“เ็บวามิสปรแบบนั้นไว้ะบเ้านายุเถอะรับุบัว ุไม่รู้อะไรสัอย่าวระเียบๆไว้บ้า” มลพู่อนที่ะเินามโรสไป
“บราโบว” เลฟ ยาอฟที่ยืนพิประูอยู่บมือเบาๆ ่อนที่ะเินามโรสไปและพูับเธอว่า
“ผมเริ่มสนใุแล้วสิรับ”
“แ่ันไม่สนใุ่ะ” โรสอบ้วยใบหน้านิ่ๆ เธออบามวามริ เธอไม่อยาพัวพันับพวพระเอ นาเอ พระรอเพราะลำพับทนาร้ายอเธอมันเสี่ยายมาพอแล้ว แน่ำพูอโรสที่บอว่าไม่สนใุนั้นทำเอามลยิ้มในแววา
“แ่ผมอยาเป็นเพื่อนับุนะรับ” เลฟ ยาอฟยัเินื้อโรส
“อนนี้เราเป็นเพื่อนร่วมหุ้นันนี่ะ” โรสอบ่อนที่ะเินเ้าไปในลิฟ์และปิไม่ให้พระรอเินามเ้าไป
ในะที่โรสำลัเลียร์เอสารอยู่ๆอินเทออม็ัึ้น พร้อมับเสียอมลที่บอว่า ุภาวินอพบ
“บอไปว่าันไม่สะว” โรสอบ่อนที่ะเลียร์าน่อเพราะเธอ้อออไปพบ เอียน แมเน แ่ประูห้อเธอ็เปิออพร้อมร่าสูอภาวิน่อนที่มลเลวิ่ามมา
“ันบอแล้วไะ ว่าไม่สะว” โรสพูอย่าระับอารม์พยายามไม่เหวี่ยเา
“เี๋ยวนีุ้ไม่สะวที่พบผมแล้วเหรอ” ภาวินถามอย่าพาลๆ ในอนแรเาะมาอโทษแทนเลาสาวอย่าบัวบุษยา แ่เห็นท่าทาปิเสธอหิสาวรหน้าทำให้เาอโมโหไม่ไ้
“ุภาวินะ ัน้อไปพบลู้า่ะ ไม่สะวะุยับุ” โรสอบ่อนหันไปุยับมลว่า
“ไปเถอะมล เี๋ยวุเอียนเาะรอนาน”
“รับ” มลรับำอเ้านายสาวพร้อมรอยยิ้มหวานอันเป็นเอลัษ์ทิ้ให้พระเออเรื่อยืนเป็นหัวหลัหัวออยู่อย่านั้น
ภาวินไ้แ่ยืนำหมัอน่นเมื่อ่อนโรสไม่เยเป็นแบบนี้ับเาเธอพร้อมะมีเวลาให้เาเสมอ แ่อนนี้ไม่มีแล้วนี่เาือู่หมั้นนะ ู่หมั้น ็แ่เยเท่านั้นถึอนนี้ภาวินรู้สึไม่พอใลึๆ แ่ทำไมเหมือนเาไม่อาัืนอะไรไ้ ทำไมเา้อใอ่อนับบัวบุษยาอยู่เสมอ วันนี้เาวระำหนิเธอที่พูแบบนั้นับโรส แ่แ่เห็นน้ำาอเลาสาวเท่านั้นเา็ใอ่อนมาอโทษโรสแทนเลาสาวอน และเหมือนันภาวินรู้สึัใทุารระทำอโรส ทั้ที่เมื้อ่อนโรสทำแบบนี้ รู้สึัในวา นำหนิ น่าทอทั้ที่ในในั้นเาไม่ไ้อยาะทำแบบนั้น บารั้เาอยาะอโทษแ่เาไม่อาเอื้อนเอ่ยำพูนั้นไ้ เาไม่เ้าใว่าทำไม เิอะไรึ้นับัวเา ทำไมั้แ่เอบัวบุษยา เาไม่เยแม้แ่ะเป็นัวอัวเอยามที่อยู่ับโรส…เิอะไรึ้นับัวเาัน
ร้านxxx เป็นร้านอาหารไทยื่อัในห้าสรรพสิน้า มลเปิประูให้โรสเ้ามาในร้าน่อนพบับายหนุ่มฝรั่าน้ำ้าวนนึำลัรอพวเาที่โ๊ะอาหาร
“สวัสี่ะุเอียน แมเน รอันนานไหมะ” โรสถามทันทีที่นั่ล
“ไม่นานเลยรับโรส” เอียน แมแนเอ่ยึ้นพร้อมรอยยิ้ม
“อบุ่ะ” โรสอบลับพร้อมรอยยิ้ม
“ยูไม่้อเป็นทาารแบบนี้็ไ้นะ ยัไเราเรียนมหาลัยเียวัน รุ่นเียวัน” เอียน แมแนพูอย่าทนไม่ไ้ับท่าทาเป็นทาารอโรส
“ีฟลุนินึไม่ไ้หรือไ” โรสอบพร้อมรอยยิ้ม
“สวัสีรับ ผมมลเป็นเลาุโรสรับ” มลแนะนำัวเอพร้อมรอยยิ้มที่เอียน แมแนมอว่าเป็นรอยยิ้มปิศา
“ยู็หยุ มล้อให้ไอโทรไปบอพ่อยูไหมว่ายูมาทำานเป็นเลาที่นี่” เอียน แมแน แเลาหนุ่มอโรส้วยรอยยิ้ม
“เอียนนายอย่าฟ้อพ่ออมลเลยนะ เี๋ยวันไม่มีเลาีๆไว้ทำาน้วย” โรสพู้วยรอยยิ้ม ในวามทรำอโรสนเ่านั้นบอเธอว่าบ้านอมลนั้นเป็นเศรษีผู้ีเ่าทาภาใ้มี มีอาีพหลัส่ออไ่มุื่อัและมีเาะส่วนัวในารเพาะเลี้ยหอยมุแ่ที่มลยอมมาเป็นเลาให้โรส็เพราะทนลูอ้อนอโรสไม่ไหว ึ่วามทรำส่วนนี้มันไม่มีในนิยายที่เธออ่าน ในนิยายบอเพียมลเป็นเลาที่มาวามสามารถ
“เราุยเรื่อาน่อนไหม” โรสถาม้วยรอยยิ้ม
“ทำไม้อรีบพูเรื่อานละ” เอียนพูพร้อมหัวเราะ ่อนที่โรสะหัวเราะาม ส่วนมลไ้แ่ยิ้มหวานไม่พูอะไรและเริ่มรับประทานอาหารและพูุยเรื่อสมัยเรียนที่โรสแอบอ้าาวามทรำอร่าเ่า
…เอียนับมลเามีวามลับอะไร่อันน้าทิ้ไว้เป็นปริศนา้า หุๆ ส่วนุภาวินปล่อยนาไว้อย่านั้นแหละ่ะ เาเป็นพระเอยัไ็ไม่ไู้่ับนาร้ายหรอ่อให้ัืนแ่ไหน็าม หุๆ
ความคิดเห็น