ดินแดนมหัศจรรย์

ข้อมูลเบื้องต้น

   ขอบคุณทุกท่านที่มาอ่านนิยายของเรา   ขอให้ทุกท่านเชิญอ่านกันได้

ตามสบาย     เราไม่ว่าอยู่แล้ว           ขอให้สนุกกันทุกคนนะ   และ

  ขอให้ทุกคนโพสด้วยนะว่านิยายของเราเป็นยังไง    เราจะทำให้
 
    ทุกคนเลย

เนื้อเรื่อง

     ณ.  ดินแดนแห่งตะวันออกของเซเวเลน   ดินแดนแห่งมหัศจรรย์

ของเหล่าสิ่งมีชีวิตทั้งปวง     ที่นี่มีเหล่าสัตว์มหัสจรรย์  เช่น  นางเงือกสี

รุ้ง    ปลาประกายเพชร    ปลาสายรุ้ง    เป็นต้น         
     
     ณ. หมู่บ้านมหัศจรรย์ของเซเวเลน  มีเด็กน้อย 2  คน   ซึ่งอาศัย

อยู่ใกล้ริมแม่น้ำทะเลสาบแสนสะอาด     พวกเขาชื่อ   เฟรมและเมส
       
        "  นี่เฟรม   เราอยากจะไปผจญภัยใต้ดินแดนมหัศจรรย์ของเซเวเลนน่ะ "
        " เป็นไปไม่ได้หรอก   เพราะทางมันลำบากมาก  มีทั้งมังกรดุร้าย
    งู 3  หัว   และดอกไม้ยักษ์  และอื่นๆ อีกมาก เมสยังคิดจะไปอยู่อีกเหรอ " 
        "  ไม่รู้เหมือนกันแต่ยังอยากจะไปนี่นา   นะ นะ นะ เฟรมนะ  
ถ้าอันตรายจริงเราก็เอาอาวุธไปด้วยสิ "  เมสยังคิดจะไปอยู่อีก
        " เฮ้อ  ช่วยไม่ได้นะ   งั้นก็ได้  ไปเตรียมของที่จำเป็นและอาวุธมา
  เราจะไปผจญภัยใต้ดินแดนมหัศจรรย์ของเซเวเลนนะ  โอเคนะ " 
        "  อืม  ขอบคุณนะเฟรม "
        " ไม่เป็นไร "  
        ว่าแล้วทั้งสองก็มายังทางใต้ดินน้ำตกของดินแดนเซเวเลน  เสียงน้ำตกดังทำให้พวกเขาคุยกันไม่ค่อยจะได้ 
         " เสียงน้ำตกนี่ดังมากเนอะเฟรม  ทำให้เราคุยไม่ค่อยได้เท่าไรเลย "  
         "  ไม่เป็นไรหรอกเดี๋ยวก็จวนออกจากทางใต้ดินของน้ำตกไปยัง
  ใต้ดินแดนมหัศจรรย์ของเซเวเลนแล้วล่ะ  "  
         "  อืม "
         แล้วพวกเขาก็ถึงทางใต้ดินที่เป็นหลุม   ทางที่ลงไปมีทางเดียวเท่านั้น
         " นี่ เฟรม เราต้องลงทางนี้จริงๆน่ะเหรอ" 
         " ใช่แล้วเมส  เพราะทางที่ฉันเคยสำรวจมาเจอแค่ทางนี้เท่านั้น
   แหละ  อดทนหน่อย " 
         " งั้นให้เขาลงไปก่อนนะ  เมสชอบลงก่อนเฟรมน่ะ"
         " ได้สิ " 
         แล้วทั้งสองคนก็ลงไป  พื้นลื่นเหมือนน้ำแข็ง  ทำให้พวกเขานั่งได้ซะดวก
         " ว้าว   ยะฮู้  สนุกจังเลย "  เมสบอก
         " นี่เมสระวังทางโค้งด้วยนะเดี๋ยวกระแทกชนเข้าหรอก"  เฟรมตะโกนบอก 
         " รู้แล้ว วุ้ย  สนุกจังเลย "
         ว่าแล้วทั้งสองก็ถึงใต้ดินแดนมหัศจรรย์ของเซเวเลนจนได้
       " ว้าว  ที่นี่  เป็นโพรงใหญ่มากเลย  เฟรมดูสิ "
       " นี่เมส  เวลาเดินระวังนะ  มีกับดักอยู่น่ะ "
       " กับดักเหรอ  ไม่มีหรอกน่า "  
        พูดไม่ทันขาดคำเมสก้าวเท้าไปข้างหน้าเจอพื้นปลอม 
        " ว้าก  ช่วยด้วย  เฟรม  จะตกอยู่แล้ว "
        " ก็บอกแล้วไงว่ามีกับดักน่ะ" 
        " ขอโทษเชื่อแล้ว  ช่วยฉันก่อน" 
        " รู้แล้วน่า  จับเชือกนี่ไว้" 
        ผ่านไป  2-3 นาที เฟรมก็ช่วยเมสขึ้นมาได้  อาการของเมสค่อนข้างล้ามาก 
         " เฮ้อ  ฉันนึกว่าจะตกลงไปซะแล้วนะเนี่ย"
         " เอ้าดื่มน้ำก่อนเมส  จะได้หายเหนื่อย "  เฟรมส่งน้ำให้เมส
         " อึก  อึก เฮ้อ  ว่าแต่ว่าจะทำอย่างไงจะข้ามพื้นปลอมนี้ไปได้ล่ะ
    บอกหน่อยสิเฟรม"
         " ถ้าจะข้ามเราก็ต้องเอาเชือกขว้างไปฝั่งตรงข้าม แล้วผูกกับเสา
   ไว้  ดูนะ "    แล้วเฟรมกขว้างเชือกไปผูกกับเสาได้สำเร้จ 
         " เอาล่ะ เดินทางต่อนะเมส "
         " อืม"
         "เอาล่ะจับเชือกให้แน่นๆ นะ  เพราะเดี๋ยวพื้นถล่ม ตะกี๋ลืมบอกไปน่ะ "
         "  หา  ว่าไงนะ เฟรม "     ว่าแล้วพื้นก็ถล่ม
         " เหวอ   ว้าก  จะตกแล้ว " 
         " อดทนไว้  เดี๋ยวพ้นแล้ว " 
         "เอาล่ะตอนนี้เชือไม่แกว่งแล้ว  ทีนี้ปีนขึ้นมา ช้าๆนะ เมส "
         " อืม....รู้แล้วล่ะน่า  ( อยากกลับง่ะ )" 
         แล้วพวกเขาก็ขึ้นมาได้สำเร็จแล้วเดินทางกันต่อ  เพราะเดี๋ยวทางจะถูกปิด 
         " นี่ เมส เอาอาวุธออกมาเตรียมให้พร้อมนะ  เดี๋ยวเจองู 3 หัว น่ะ"
         " เอ่  งั้นก็ได้  เอาดาบออกมาละกัน " 
        สักพักพวกเขาก็ได้ยินเสียง  ฟ่อ  ฟ่อ   ฟ่อ ราวกับเสียงงู
         " นี่  เฟรม  ฉันได้ยินเสียงอะไรก็ไม่รู้น่ะ"
         " ระวังนะ  งู 3 หัว  ออกมาแล้ว  เอาดาบที่นายถืออยู่เตรียมจัดการมันพร้อมกับฉันนะ "
         " แต่จะทำยังไงน่ะ "  
         " ให้ตัดคอที่งู    ก็เป็นอันจบแล้ว  ตัดตรงไหนก่อนก้ได้" เฟรมบอกเมส 
         "ตัดคอเชียวหรือ " 
         " ทางที่ฆ่ามันได้มีทางเดียวนี่นา "
       ว่าแล้วงู 3 หัว ก็โผล่มา  เมสตกใจอย่างมากจึงกระโดดหนี
        " หนีทำไมฆ่ามันเลย "
         " รู้แล้ว" 
        เมสตัดคองูตัวที่ 1 เลือดของงูไหลกระฉูดออกมาเมสกลัวอย่างมาก    ส่วนเฟรมตัดคองูที่ 2 และ 3  เขาไม่กลัวเลือดของงูที่ไหลออกมาเลยแม้แต่นิดเดียว       
          " แฮ่กๆ สำเร็จแล้วเมส "
          " แง แง  แง  ฮือ ฮือ "
          " ร้องไห้ทำไม   ผจญภัยก็ต้องแบบนี้แหละ  แล้วตัวเองก็ขอร้องฉันให้มาอีกด้วย "   
           " อืม  รู้แล้วล่ะ แล้วเมือไรจะถึงทางออกซะทีล่ะ"
           " อืม ก็คงอีกนิดหน่อยนั่นแหละ  อดทนหน่อย "
           " รู้แล้ว  งั้นเดินทางต่อ "
       ว่าแล้วทั้งสองคนก็เดินทางต่อ  ทีนี้พวกเขาเห็นสะพานที่กำลังจะขาดอยู่ข้างหน้าของพวกเขา
            " ทางนี้เราต้องวิ่งอย่างเดียวเลยนะ  อย่าหยุดนะเมส"
            " อืม  งั้นเอาเลย "
            " วิ่ง วิ่ง วิ่ง "   
    ขณะนั้นเองสะพานที่กำลังจะขาดก็ขาดจนได้ 
             "  ว้าก  สะพานขาดแล้ววิ่งเร้ว  วิ่ง  วิ่ง" เมสบอกเฟรม
             " ตัวเองก็เร็วด้วยสิ "
             " รู้แล้วน่า "
             " เอาล่ะ  อีกนิดเดียวเท่านั้น  ก็จะถึงแล้วเมส  พยายามหน่อย"  
             " เเฮ่กๆ  ชักเหนื่อยแล้ว "
             " นี่  บอกให้อดทนไงเมส "
             " รู้แล้ว  ฉันเองก็พยายามอยู่เหมือนกันล่ะน่า "
           ว่าแล้วพวกเขาก็พ้นจากสะพานอันตรายนี่ได้จนได้   
             " เฮ้อ  เอาล่ะเมส  อีกไม่นานก็ถึงทางออกแล้วล่ะ" 
             " เฮ้อ ดีใจจังเลย "

     ระหว่างที่พวกเขานั่งพักคุยกันอยู่นั่นมีดอกไม้ยักษ์เข้ามาหาพวกเขา
และจับเมสเอาไว้ 
             " เฮ้ย  เมสสส " 
             " ช่วยด้วยเฟรม "
             " รอเดี๋ยวนะ  จะไปช่วยแล้ว จะต้องจัดการเจ้าดอกไม้ยักษ์นี่ซะก่อนนะ " 
              "ย้าก  ฟันซะเลย "   เฟรมฟันดอกไม้ยักษ์ได้หนึ่งข้างของใบ
              " ย้าก  นี่แน่ะ  นี่แน่ะ "  
          และแล้วเฟรมก็ฆ่าดอกไม้ยักษ์ได้สำเร็จ   แล้วช่วยเมสออกมาได้ 
              " เมส  ปลอดภัยแล้วนะ "
              " ขอบคุณเฟรม "  
              " ไม่เป็นไร  เจ็บตรงไหนบ้างมั้ยเนี่ย "
              "อ้อ  มีสิ  ที่หัวเข่าน่ะ  ตะกี้เจ้าดอกไม้นั่นมันลากฉันกับพื้นแล้วก็ถลอกอ่ะ "  
               " ไม่เป็นไร  เดี๋ยวขึ้นไปบนเซเวเลนแล้วรักษาให้นะ " 
               "แล้วนี่ปลอดภัยแล้วหรือเฟลม "
               " ยังหรอก "
               " อ้าว ทำไมอ่ะ "
               "ยังเหลือมังกรดุร้ายอยู่น่ะสิ " 
               "แล้วทีนี้จะทำยังไงล่ะ "
               " ไม่ต้องเป็นห่วงเมส  เดี๋ยวทีเหลือฉันจัดการให้เอง ส่วนนายนอนพักตรงนี้ซะก่อนนะ "   
                " โอเค "    
             ว่าแล้วเฟรมออกไปจัดการเจ้ามังกรดุร้ายที่อยู่ปากทางออกของใต้เซเวเลน   มังกรตัวนี้พ่นไฟได้สูงมาก  แต่สำหรับเฟรมถือว่ากระจอก    ว่าแล้วเฟรมก็ฆ่ามังกรตัวนี้ได้สำเร็จ     แล้วพาเเมสขึ้นสู่เซเวเลน      " ถึงแล้วเมส เราพิชิตผจญภัยอันยิ่งใหญ่ได้สำเร็จแล้วล่ะ "
           " อืม  จริงด้วยนะ   คราวหน้าเราไปผจญภัยที่อื่นอีกนะ "
           " ได้เลยสหาย " 
             พวกเขาหัวเราะอย่างมีความสุข    หลังจากนั้นผ่านไป 2 วัน
          
          " นี่ เฟรม  คราวนี้ฉันเจอที่ดีๆอีกแล้วล่ะ "
          
          " หือ  ที่ไหนเหรอเมส "
          
           "  ที่นี่ไง   ธารแม่น้ำมหัศจรรย์ของเซเวเลน   ที่นี่มีสายรุ้งมหัศจรรย์  ให้เราผจญภัยได้ด้วย    รับรองสนุกแน่นอน   สนุกมากกว่าที่แล้วอีก  2  เท่า "  
            
           "  อ้อ    ฉันเองก็รู้จักที่นี่อยู่เหมือนกัน  แต่ว่าจำไม่ได้แล้วว่าอยู่ทางทิสใดของเซเวเลนน่ะสิ "
            
           "  ไม่ต้องห่วง   ทางที่ไปน่ะเรารู้ดีเฟรม "
            
          "  คงไม่เจอเรื่องลำบากอีกแล้วนะ "
            
           " นายวางใจได้เฟรม   ที่นี่มีร้านขายของต่างๆ  แปลกใหม่ให้เราซื้อพร้อมกิจกรรม  การผจญภัย   มีหมด   ที่เกี่ยวกับการผจญภัยอ่ะนะ "  
           "  แต่ที่ซื้อของของที่นั่นน่ะ   ไม่ธรรมดานะ   เพราะเวลาซื้อของ
     มีการผจญภัยปนอยู่ด้วยน่ะสิ   ไม่อันตรายหรอกเชื่อใจเราสิ   เฟรม"
          
        
          " อืม  งั้นก้ได้ "
          
          " ไปกันเถอะ  สู่ดินแดนธารแม่น้ำมหัศจรรย์ของเซเวเลน "
           
          " เย้ เย้ " 
                       
                        ขออภัยเราขอพักการแต่งนิยายของเราไปก่อน
                   เป็นเวลาซักระยะคือ 1-2วัน แล้วเราจะดำเนินการแต่งนิยายต่อ
                         ได้โปรดขอให้ชาวเด็กดีโพสนิยายของเราด้วย
                   เพื่อจะได้รู้ว่านิยายของเราเป็นอย่างไร  พิมพ์มาได้
                         เราไม่โหหรอก    แล้วถ้าเราพักเกินที่เรากำหนด
                     ให้พิมพ์โพสข้างล่างนี่เราจะได้รู้