ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Fan Fic ... (Yaoi)

    ลำดับตอนที่ #5 : Vampire Company : เพราะนายคือฝักดาบ(ดาบ) "ของ"ฉัน [จาฮาล x เจโนอิส]

    • อัปเดตล่าสุด 20 เม.ย. 56


    "สุขสันต์วันเกิดนะเจย์"

    "ขอให้มีความสุขมากๆ และอยู่กับฉันนานๆนะ"




    วันนี้เป็นวันเกิดของคนที่ได้ชื่อว่าเป็นฝักดาบของข้า

    และก็เป็นวันเกิดของคนอีกคนนึงที่ทำให้ฝักดาบของข้าต้องทำหน้าอมทุกข์มาตลอดหลายวันที่ผ่านมา




    "ขอบคุณ ขอบคุณนะจาฮาล" เสียงใสๆปนกับเสียงคล้ายกับคนที่กลั้นจะร้องไห้ได้เอ่ยขอบคุณข้า

    ทำไมถึงต้องร้องไห้ ทำไมถึงต้องเป็นทุกข์ขนาดนั้นล่ะเจย์

    เป็นข้าไม่ได้เหรอ ให้ข้าเป็นคนสำคัญที่สุดของเจ้าไม่ได้เหรอเจย์ .... ทั้งๆที่ชีวิตข้ามีแต่เจ้าเท่านั้น





    "ฉันยินดีทำเพื่อเจย์อยู่แล้ว ก็เจย์เป็น 'ฝักดาบ' ของฉันนี่นา"  ข้าได้แต่พูดคำนี้ตอบกลับไป

    ข้าจำเป็นต้องเน้นย้ำถึงสถานะของเรา    เพื่ออะไรนะเหรอ

    บางที ก็คงเพื่อย้ำเตือนใจของข้าเอง ย้ำให้เห็นว่าข้ามีประโยชน์แค่เพียง 'ดาบ' ของเจย์เท่านั้น

    ตัวตนและจิตใจของข้า ไม่ว่าอย่างไร เจย์คงไม่สนใจ



    แค่เพียงเสี้ยววินาทีเท่านั้น ข้ากลับเห็นเจย์ทำสีหน้าที่เจ็บปวด ข้าได้แต่สงสัย

    ทำไม ทำไม และทำไม



    "ขอบคุณมาก จาฮาล" เจย์ในตอนนี้กลับยิ้มจางๆส่งมาให้ข้า

    ข้าพูดอะไรผิดไปหรือเปล่า หรือทำอะไรลงไปที่ทำให้เจย์ไม่พอใจกันนะ ข้าได้แค่คิดแต่ไม่กล้าถามออกไป



    ข้าได้แต่มองดูเจย์แกะของขวัญที่ข้าให้อย่างเงียบๆ ข้ารู้ดีว่าชีวิตข้านั้นอยู่เพื่อใคร

    แต่หากคนๆนั้นไม่ต้องการข้าอีก ข้าก็คงไม่ต้องการแม้แต่ชีวิตของข้าเอง





    "ฉันเป็น 'ดาบ' ของเจย์ และเจย์คือ 'ฝักดาบ' ของฉัน" ข้าพูดขึ้นมาเบาๆ แต่มันก็เพียงพอแล้วที่เจย์จะได้ยิน



    "ฉันอยากเป็นดาบ ... ที่พังทลายได้เพราะฝักดาบของตนเท่านั้น"





    หากเจย์จะทิ้งฉันไป ก็ทำลายฉันด้วยมือของเจย์เถอะ




    หากวันใดที่ข้าต้องตาย ก็ขอให้ตายด้วยน้ำมือของเจ้าเถอะนะ













    เถาวัลย์บนต้นแขนของข้านั้นคือสัญลักษณ์แห่งคำสัญญา .... คำสัญญาที่จะปกป้องและอยู่เคียงข้างเจ้าจนลมหายใจสุดท้ายของข้า


















    ฉึก!


















    ทำไมล่ะเจย์...ทำไม













    ข้าทำอะไรผิดไปเหรอ ทำไมเจย์ถึงแทงข้าล่ะ














    ข้าได้แต่คิด และก็เข้าใจ





    สุดท้าย คนที่เจย์เลือกจะปกป้องนั้น ไม่ใช่ข้า














    ช่วงเวลาก่อนที่ข้าจะหลับไปอย่างยาวนาน ข้าเห็นแต่เพียงน้ำตาของเจย์เท่านั้น










    ทำไมล่ะเจย์ ทั้งที่เจย์เจ็บปวดขนาดนี้ แล้วทำไม  ................ทำไมต้องลงดาบมาที่ข้าด้วย




    เจย์อย่าร้องไห้เลยนะ .................. ข้าเห็นเจ้าร้องแล้วข้าเจ็บกว่าบาดแผลของดาบที่เจ้าแทงข้าอีก





    ข้ายอมตายให้เจ้าได้ ................... ถ้ามันทำให้เจ้าเลิกเป็นกังวล











    แต่สิ่งหนึ่งที่ข้ายังคงติดค้างในใจ









    คำถามที่ถ้าข้าถามมันออกไป 













    ถ้าข้าบอกว่า "รัก" เจ้าเพราะเจ้าคือเจย์ ไม่ใช่เพราะ 'ฝักดาบ' เจ้าจะบอกว่าเกลียดข้าไหมนะ














    ---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------






    "ข้าขอโทษนะจาฮาล"  นี่ตัวข้าทำอะไรลงไป ข้าเอาดาบที่จาฮาลให้เป็นของขวัญวันเกิดมาพรากชีวิตของเขา



    ข้าไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไร ในเมื่อข้าก็มีคนที่ต้องปกป้อง










    ยกโทษให้ข้าได้ไหม จาฮาล







    ทั้งๆที่ข้าหลอกลวงเจ้ามาตลอด








    ทั้งๆที่ข้าทำร้ายเจ้า ไม่ใยดีเจ้าเลย









    และข้ายังไม่เคยบอกเจ้าสักครั้งว่าข้า "รัก" เจ้า
















    ----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------




    กลับมาแต่งหลังจากหายไปนาน เป็นยังไงกันบ้างคะ

    ความรู้สึกหลังจากห่างหายจากการแต่งไปนาน ทำให้ภาษาที่ใช้และพลังแห่งจินตนาการค่อยๆลดลง

    ตอนนี้ก็เล็งไว้หลายคู่เหมือนกัน แต่ไม่รู้จะเขียนยังไงให้พลังวายบังเกิดสักที

    ยังไงก็รอลุ้นคู่ต่อไปหน่อยนะคะ หรือจะขอคู่ไหนมาก็ได้ ถ้าเจ้าแม่วายเข้าทรงเมื่อไหร่ จะแต่งให้แน่นอนค่ะ









    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×