คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Eyeshield : ค่ำคืนที่เงียบเหงา [Musashi x Hiruma]
"นายดีใจใช่ไหมล่ะ เดวิลแบ็ทส์ที่จะไม่มีพวกเราเติบโตขึ้นมาแล้วนี่"
"หนวกหูน่า ไอ่หน้าแก่ตูดหมึก" ชายร่างบางเหม่อมองออกไปนอกหน้าต่างเพื่อดูการฝึกซ้อมของเซนะกับจูโบ
"หึหึ ถ้านายไม่ดีใจแล้วนายยิ้มทำไมล่ะ"
"ชิ พูดมากไม่เข้าเรื่อง ไปนอนได้แล้ว ถ้านายทำคิกไม่ได้ ชั้นเอาแกตายแน่" ฮิรุม่ามองสบตากันเพียงแวบเดียวก่อนจะเบือนหน้าหนีไปดูท้องฟ้ายามค่ำคืนต่อ
"ไล่ให้ไปนอนอีกแล้ว" ชายหน้าแก่ลุกขึ้นจากเก้าอี้ แต่แทนที่จะเดินออกไปนอน กลับเดินเข้ามาแนบชิดร่างบางที่ดูริมหน้าต่าง
"ไอ่บ้า!! ออกไปห่างๆเลยนะ ร้อนโว้ย" ฮิรุม่ารีบโวยก่อนจะดันตัวมุซาชิออกไป
"อะไรกัน แค่อยากชมวิวมั่ง" ร่างสูงเริ่มเข้ามาใกล้ ก่อนจะถือโอกาสกอดคนตรงหน้าไว้ชิดกับอกอุ่นๆ
"งั้นก็ไปดูที่อื่น อย่ามาเบียดชั้น ปล่อยได้แล้วน่า" ฮิรุม่าก็ยังพยายามผลักมุซาชิออกไป แต่ดูเหมือนจะไร้ผล
"คืนนี้พระจันทร์สวยดีนะ นายว่าไหม ฮิรุม่า" ร่างสูงยังคงไม่สนใจ ชวนคุยไปเรื่อยๆ
"สวยไม่สวยไม่รู้เฟ้ย แต่แกปล่อยชั้นสักทีเซ่ เดี๋ยวไอ่เตี้ยพวกนั้นมองขึ้นมาเห็นจะทำไง"
"ก็ไม่เห็นเป็นไร เห็นก็ช่าง จะได้รู้ๆกันสักที ว่านายกับชั้น....เป็นอะไรกัน" คำกระซิบข้างหูแหลมๆนั่น ทำเอาอีกฝ่ายถึงกับหน้าแดง
"อะ ไอ่แก่ แก....." ยังไม่ทันที่จะได้พูดอะไร อีกฝ่ายก็โน้มใบหน้ามาใกล้พลางประกบริมฝีปากอย่างแผ่วเบาก่อนจะค่อยๆรุนแรงขึ้น รุนแรงขึ้นเรื่อยๆ
"อื้มม .. ดะ เดี๋ยวก่อน มุซาชิ" ฮิรุม่าเห็นว่าตัวเองถ้าจะแย่ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป คงทนความต้องการของตัวเองไม่ไหว แล้วคงจบที่เตียงเหมือนครั้งก่อนๆแน่ จึงได้ร้องห้ามเบาๆ
"อะไร ไม่เรียกไอ่หน้าแก่แล้วเหรอ หึหึ"
"จะ เจ้าบ้านี่ พอได้แล้วน่า ช่วงนี้เป็นช่วงแข่งนะ เดี๋ยวไม่มีแรงกันพอดี"
ฟอดดดดดด!!
!!!!
"อะ ไอ่...." ก่อนที่ฮิรุม่าจะทันด่าอะไรออกจากปาก สายตาที่เว้าวอนและอ่อนโยนได้ถูกส่งมาดักคอคนตรงหน้าเรียบร้อยแล้ว
"งั้นหอมแก้มแค่นี้มัดจำไว้ก่อนละกันนะ ฮิรุม่า"
"บ้า!!"
"ดูพระจันทร์กันต่อเถอะ ชั้นรักนายนะ"
"อืม รู้แล้วล่ะ ไอ่แก่"
"หึหึ"
"ฉันก็รักแกเหมือนกัน"
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
"เอ่อ เมื่อคืนนายเห็นอย่างที่ฉันเห็นรึเปล่า จูโบ" ท่ามกลางเช้าที่สดใส แต่ทำไมขอบตาของเซนะดูคล้ำเหมือนคนไม่ได้นอนทั้งคืน
"คะ ครับ ผะ ผมเห็น..." ก่อนที่เด็กน้อยที่สุดในทีมจะได้พูดอะไรออกไป เงาของใครคนนึงก็อยู่ด้านหลังซะแล้ว
"เห็นอะไรเจ้าเตี้ยทั้งหลาย" เสียงมารร้ายมาเยือนแล้วล่ะสิ
"เคี๊ยก เคี๊ยก เคี๊ยก คงไม่ต้องบอกก็คงรู้นะ ว่าพวกแกควรจะลืมที่เห็นซะ ไม่งั้น..."
ปัง ปัง ปัง!!!
"เย้ย คร๊าบ รุ่นพี่ฮิรุม่า พวกผมไม่เห็นอะไรทั้งนั้นแล้วคร๊าบ ลืมไปหมดแล้วด้วย" ทั้งเซนะและจูโบต่างก็รู้ดีว่าสิ่งที่เห็นไม่ควรเล่าออกไปถ้ายังรักชีวิตตัวเอง
"หึหึ แกล้งเด็กแต่เช้าเลยนะ ฮิรุม่า" โอ้ว เสียงสวรรค์ เหล่าเด็กๆทั้งหลายรีบวิ่งหนีไปเหลือเพียงทั้งสองเผชิญหน้ากันตามลำพัง
"เหอะ ชั้นต้องมาปิดปากพวกนี้ก็เพราะแกนั่นแหละ มุซาชิ"
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านค่ะ
อย่าลืมเม้นให้ด้วยน้า
เพื่อเป็นกำลังใจ ในการแต่งครั้งต่อไปค่ะ
อยากได้คู่ไหน บอกกันได้ค่ะ ^^ รับฟังทุกคนติชม
ความคิดเห็น