[Levi x Mikasa] 助けて..I Really Love You.

ตอนที่ 6 : Episode 4 ปฐมนิเทศ

หลังจากเมื่อวาน การสมัครเข้าชมรมก็เป็นไปได้ด้วยดี....

ก็บ้าล่ะสิ ห้องของฉันที่ผ่านก็มีเเค่ฉันกับเจ้าบ้านั่นเอง ซวยชำมัด วันพรุ่งนี้ก็ต้องปฐมนิเทศเเล้วสินะ น่าตื่นเต้นจัง คงจะเหมือนการรับน้องใหม่สินะ รอไม่ไหวเเล้วล่ะ!

.

.

วันต่อมา 7:30 น.

Mikasa Talk :

วันนี้ฉันตื่นเร็วมาก (นี่เร็วเเล้วหรอหนูมิ?) ตื่นเต้นกับการปฐมนิเทศในวันนี้ เห็นบอกว่ามีทั้งวันด้วยสิ (ไม่อยากเรียนเองรึปล่าวหนูมิ- -) ฉันรีบอาบน้ำ ทำธุระส่วนตัวเรียบร้อยเเละลงไปหยิบขนมปังคาบปากไปโรงเรียน

"ไปก่อนนะค้าา" ฉันบอกลาคุณเเม่

ฉันขึ้นรถจักรยานมาเเละปั่นมาอย่างรวดเร็ว จนถึงซอยๆหน่อย มีคนตัดหน้าฉัน ฉันเบรคไม่ทัน ทำให้รถจักรยานของฉัยล้มเเละคนที่ตัดหน้าก็ล้มเหมือนกัน..

"ฮืออ..ขนมปังที่เเสนอร่อยของฉัน" ขนมปังของฉันร่วงหล่นลงโดยที่ฉันยังไม่ได้กินเลยด้วยซ้ำ น่าเจ็บใจ ฝีมือคุณเเม่ด้วยสิ

"นี่เธอ..." เอ๊ะ เสียงนี้คุ้นๆจังเลยนะ

...น-นั่นมันนายนั่นนินา (รีไวล์) โถ บังอาจมาตัดหน้าฉันทำให้ฉันอดขนมปังเลย เเย่ที่สุด ทำไมต้องเป็นนายนี่ตลอดนะ ถ้าเป็นเอเรนก็ดีสิ...

"อะ ฉันให้" เขายื่นขนมปังนมเนยให้ฉัน มันน่ากินมากเลยเเฮะ.. น้ำลายสอ ฉันรีบหยิบมาอย่างเร็วไว

"ไม่คิดจะขอบคุณเลยรึไง?" เขาถาม

"ไม่อะ ฉันไม่ผิด นายทำของฉันตกเอง" ก็มันจริงนี่นา

ในขนาดที่ฉันกำลังจะเอาขนมปังเข้าปาก

หงับ.

ฉันลืมตาก็หน้าเเดงมาก ตานั่นมากัดขนมปังจากอีกฝั่ง ทำให้หน้าเราใกล้กันมา เขาจะเห็นมั๊ยเนี่ย...

"น-นายทำบ้าอะไรเนี่ย!"

"อะไร..ก็มันของฉัน" เขาบอก

"เเต่นายให้ฉันเเล้วนะ!"

"เเล้วไง ฉันหิว" เเล้วทำไมไม่บอกดีๆล่ะฟะ จะได้เเบ่งให้

จากนั้นฉันเเละหมอนั่นก็เดินทางมาที่โรงเรียน

โอโห นี่งานปฐมนิเทศหรอเนี่ย อลังมากเลย นึกว่างานเต้นรำ

เวลา 9:00 น. ณ ลานกว้าง

ฉันนั่งรอการปฐมนิเทศดูน่าสนุกจังนะ..

"เอาล่ะ สวัสดีนักเรียนทุกคนวันนี้ก็เป็นวันปฐมนิเทศสินะ" ดารีส ซัคเกรย์ ผอ. โรงเรียนนากาโอวะสึเปิดกล่าว

"ยินดีต้อนรับสู่โรงเรียนนากาโอวะสึ ช่างน่าประทับใจเเละชื่นชมที่นักเรียนผู้มีความสามารถ ได้เข้ามาอยู่ในโรงเรียนนี้..."

"ครูหวังว่าทุกคนคงจะเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน มาความรับผิดชอบ รู้งาน รู้หน้าที่ ไม่เหลวไหลนะ ยังไงหลังจากนี้ก็ช่วยๆกันด้วยล่ะ"

.

.

.

หลังจากที่ ผอ. พูดจบ (ขออภัยที่ข้ามนะคะ เเง่ :c)

"ขอให้นักเรียนมีความสุขที่โรงเรียนเเห่งนี้ ยังไงก็ขอเปิดกิจกรรมรับน้องปฐมนิเทศ ณ บัดนี้"

เฮ่..เฮ้! เสียงนักเรียนต่างๆดังขึ้นเเสดงถึงความดีใจเเละตื่นเต้น

"ขอให้นักเรียน จับกลุ่มกับเพื่อนที่อยู่ชมรมเเละห้องเดียวกันด้วยล่ะ เพื่อความสะดวก กิจกรรมนี้มีผลต่อชมรมของพวกเธอ" หัวหน้าระดับ ครูเออร์วิน ได้กล่าวคำที่ฉันเเทบจะเป็นลม เเปลว่าฉันต้องไปอยู่กับไอนั่นอีกเเล้วหรอ เฮ่อเป็นห่วงเอเรนจังเลยเเฮะ จะเป็นยังไงบ้างนะ จะคิดถึงฉันรึปล่าวกันนะ..ขณะที่ฉันเดินเหม่อลอยอยู่ก็ชนกับใครคนนึงเข้า

"โอย.." "อ๊ะ! ขอโทษนะจ๊ะ เจ็บตรงไหนรึปล่าว" สาวน้อยเสียงใส ดูนุ่มละมุนดีจัง

"เอ่อ ฉันไม่เป็นไรหรอกขอบคุณ"

"งั้นก็ดีเเล้วจ่ะ ^^" เธอยิ้ม สวยจังเลยนะเนี่ย

"เเอนนี่! ไปกันเถอะนะ:D" เอ๊ะ นั่นเสียงเอเรนนี่..?

"จ๊ะ! กำลังจะไปเดี๋ยวนี้เเล้วจ่ะ"

เอ๊ะ...ทำไมเอเรนดูยิ้มเเย้มมากกว่าปกติล่ะ...ทำไมไม่เหมือนกับที่อยู่กับฉันเลยล่ะ... พวกเขาเหมือนคู่รักกันจังเลย...ไม่หรอกมั้ง ไม่มีทางอยู่เเล้วนี่นา...... เเต่ว่าทำไมถึงได้รู้สึกเจ็บที่อกอย่างนี้นะ นี่คือความรู้สึกเสียใจรึปล่าว...

"นี่เธอ ไปกันได้เเล้ว" เจ้าบ้านั่นสกิดฉัน

"อ-อ่า.."

"คิดต่อไปก็ไม่ช่วยอะไรหรอก เลิกคิดซะเถอะ เดี๋ยวจะมาเสียใจภายหลังเอง" นั่นสินะ...เจ้านี่พูดถูกหมดเลยเเฮะ ฉันนี่ชอบจมปลักขนาดนั้นเลยหรอ...ฮะๆ...

"อืม ขอบใจนะ" เอ๊ะ! นี่เราพูดอะไรไปเนี่ย กับเจ้านี่เนี่ยนะ ปากมันไปเองว๊อยยย

"่อ่า"

.

.

ฉันกับเจ้านั่นเดินไปยังฐานต่างๆเเละทำกิจกรรมร่วมกัน บางที่มันก็ไม่ได้น่าเบื่ออย่างนี่คิดเเฮะเจ้านี่น่ะ

.

.

End Mikasa Talk

Levi Talk :

ณ ฐานปาลูกดอก

"น้องๆปาลูกดอกหน่อยมั๊ยครับ สนุกน้า ปาได้ได้รับของรางวัลเลยนะครับ^^" พี่ปี3คนหนึ่งชวนผม หน้าเขาหวานจังเลยเเฮะ

"ต้องปาเท่าไหร่ถึงจะได้รางวัลครับ?" ผมถาม

"สามเป้าครับ"

ฉึก....ฉึก....ฉึก!

ผมปาไปได้ 3 ดอกเปะ เเหม่เรานี่ก็เก่งดีเหมือนกันเเฮะ

"โอโห น้องเก่งมากครับ เอานี่ครับ" พี่คนนั้นส่งตกตาหมีตัวใหญ่กลางๆให้ ฟรุ้งฟริ้งชำมัด เเล้วจะให้ผู้ชายอย่างฉันเอาไปทำอะไรล่ะเนี่ย?

.

.

.

หลังจากที่ผมปาลูกดอกเสร็จ ผมก็ไปหายัยนั่น

"นี่เธอจะเอา.." ผมเหลือบไปเห็นคนสองคนที่กำลังคุยกันอยู่

"เเอนนี่ ฉันให้นะฉันปาได้ล่ะ:)" เจ้านั่น เอเรนสินะ เขากำลังยื่นตุ๊กตาหมีให้กับสาวคนหนึ่งอยู่

ผมมองไปที่ยัยนั่น สีหน้าเธอดูเศร้าหมองมาก

"อะ..ฉันให้" ผมยื่นตุ๊กตาเธอ

"...ไม่เป็นไรหรอก" ยัยนั่นปฏิเสธผม

"ฉันได้มา เเล้วเจ้านี่มันก็สีชมพูฟรุ้งฟริ้งฉันไม่ชอบ เธอน่ะเอาไปเถอะ"

"อืม...ขอบคุณนะ" เธอรับไว้

.

.

หลังจากนั้นยัยนี่ก็เงียบไปทั้งวัน..

--- || คุยกับนักเขียน || ---

ฮือออ บอกกับรีดเดอร์ไว้ว่าเมื่อวานจะอัพเเต่ก็ไม่ได้อัพ

ขอโทษจริงๆน้า ไรท์มีงานต้องนำเสนอเลยไม่ได้ลงเลย

เดี๋ยววันนี้จะลงให้ 2 ตอนค่ะ รอหน่อยน้า ^^

ขออภัยที่ให้รอจริงๆค่ะ

- SeouL -