คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : จุดเริ่มต้นของ..ดิน
ไลน์ ไลน์ ลายยยยยยยยน์...
เสียแอพพลิเั่นไลน์ัอย่าไม่หยุ ในะที่ผมำลัอาบน้ำ าระสะท้อนมันทำให้เห็นผิวาวแบบที่พึ่พาารทารีมมานานนับหลายปี ับใบหน้าที่ปราศาสิ่สปรหลัาารล้าหน้าอผมเอ ฮั่นแน่ ! ผม็น่ารัไม่เบานะเนี่ย
ภายใ้น้ำอุ่นาฝับัวอโรแรมระับ5าว ที่ไ้เ้าพั ึ่เป็นสวัสิารอารเป็นแอร์ส๊ว ผมมีวามสุมา ผม็ำลัสาระวนับราบฟอสบู่เหลวลิ่นโปร ที่ไ้พพามาในเที่ยวบินับารทำานรั้แร ใ้มือลูบไล้ทำวามสะอาผิวามร่าายอย่าบรร ทำให้ผมเอ็เห็น้วยนะรับ ที่มีนบอว่าผมมีแนาที่ยาวสมส่วน แ่้วยวามี้เีย ผมไม่ไ้มีล้ามเนื้อแน่นในแบบที่นสมัยใหม่นิยมเ้าฟิเนสสร้าล้ามเนื้อแน่ๆ ออะเป็นนัวเล็ ที่ร่าบาเล็น้อยเมื่อเทียบับนอื่นๆ
ผมิลมาริๆนะ ิลแบบน้ออทำารแสอนเสิร์ในห้อน้ำสัหน่อยละัน ะผิัย์แ่ไหนผม็สู้ายยยยยยยย
‘รี๊ รี๊’ เสียโทรศัพท์ภายในห้อพััึ้นหลาย่อหลายรอบมาๆ
ไลน์ ไลน์ ไลน์ ลายยยยยยยยยยยน์....
ผมทนไม่ไหวอีแล้วับเสียอแอพพลิเั่นไลน์ ที่ัััหวะเสียเพลที่เปิฟัไป้วยร้อามไป้วยะอาบน้ำ นทำให้้อ้าาับารสระผมที่้าเอาไว้บนศรีษะที่มีฟอสีาวลุมผม แล้วหยิบผ้าเ็ัวาเอวเินมารมาอ่าล้าหน้า ที่ไ้วามือถือในเสสีเียวเอาไว้ ( ผมอบสีเียวมาที่สุ )
" ใรว่ะ !! ทำไมหน้าาไมุ่้น แอมาแล้วทัมาเยอะแยะ " พึมพำับัวเอ้วยวามหุหิ และ่อยๆไล่อ่านแทที่นแปลหน้าส่มาหา
" น้อรับ โทรไม่รับสายเลยรับ "
" น้อรับ หลับยัรับ รับสายหน่อยรับ "
" เห้ยยยย น้อ พี่รีบ......... "
" น้อรับพี่ยืนอยู่หน้าห้อน้อละรับ "
้อวามที่ไล่อ่าน พร้อมสิเอร์ไลน์หุหิ ที่ส่มาทำให้ผมและ เิำถามในใะโทรหาใรว่ะ โทรมาที่ไหน ทำไม อย่าไร.........เอ๊ะ แล้วนะ
แ่็้อหยุวามสสัยเอาไว้้วยภาพที่ถูส่มาาอีนในแทสนทนานั้น
" เรี้...........ย ระเป๋าบินใบให่อเรานิหว่า "
ใ่รับ !! ไม่้อเาันรับ !! ผมหยิบระเป๋าให่สลับมา เอาอใรมา็ไม่รู้ !!
สำหรับบรราลูเรือนั้น เวลาเินทาไป้าืน่าประเทศ เราะมีระเป๋าเินทาทั้หมสอใบ ใบแรือใบเล็ ที่เราเินลาึ้นเรื่อบิน ะมีอุปร์่าๆมามายอแ่ละน รวมถึอยัีพเบื้อ้น่าๆ้วย ส่วนอีใบนั้นเป็นระเป๋าใบให่ ที่ให่มาบรรุอไ้ถึ 20 ิโลรัม เอาไว้สำหรับใส่เสื้อผ้าเมื่อเราเินทาไปยัประเทศที่มีอุหภูมิหน๊าวหนาว ึ้อเอาพวบรราเสื้อโ้ท เสื้อผ้าัวหนา รอเท้าใส่ และอื่นๆ ใส่ไว้ในระเป๋าให่และโหลลใ้ท้อเรื่อบิน
เป็นภาพที่อนาถใผมมาที่ระเป๋าให่ใบุ้นาที่มีสิเอร์แปะอยู่้านบนระเป๋าให่ว่า "DIN" พร้อมับสายห้อยระเป๋าสีเียวที่้านล่า ใบนั้นมันืออผม
แ่.......อสสัยในใไม่ไ้เลย
ผมว่าอนที่อยู่รล๊อบบี้โรแรมนั้น ผมไ้รับีย์าร์ห้อพัแล้ว็รีบวิ่ึ้นมาห้อพัอย่าไว เพราะอาารอายาารหลับไม่ื่นแบบไม่พร้อมลารถและปวท้ออึั้นสุ แ่็มั่นใว่ามีื่อที่แปะ้วยสิเอร์้านบนระเป๋าให่แล้วเียนว่า "DIN" ริๆมัน็ือื่อผมริๆนะ แ่็นะผมรีบมานไม่ไ้้มลมอูว่ามีสายห้อยระเป๋าสีเียวอผม้วยรึเปล่า
วามสสัยในใผมทำให้มึนว่าใระมาแปะสิ๊เอร์ื่อ้ำเหมือนับผมไ้อี เพราะั้แ่เริ่ม้นไฟล์ทบินนี้ ผมยัไม่เอพี่นไหนื่อิน้ำับผมเลยสัน ในหัวผมิแ่เรื่อนั้นเรื่อนี้ไป่าๆนานา แ่มือ็ไวว่าสมอ้วยารพิมพ์แทไลน์รีบอบลับไป
" อโทษรับๆ ผมะรีบเปิประูให้เลยรับ "
พิมพ์อบลับไปอย่าไวโยที่ไม่รู้หรอว่านนั้นือใรและ็ไม่ไ้สัเื่ออเ้าอไลน์ที่ำลัอบโ้้วย แ่็มั่นใว่านนั้นือเพื่อร่วมานอเราแน่นอน เพราะอีนนั้นไ้พิมพ์อบลับมาอย่าไวหลัาผมอโทษไป
" น้อหยิบระเป๋าผิใบไป พี่รอเปลี่ยนหน้าห้อรับ "
พร้อมสิเอร์อารม์เสียอีสอสามอัน!!
.....
ผมนี่รีบเลยสิรับ ีนะที่ยัไม่ทันไ้เปิระเป๋าให่ใบนั้นออ เลยไม่รู้ัวว่าใบนั้นไม่ใ่อผม เพราะ้วยรีบเ้าห้อน้ำเลยเปิแ่ระเป๋าใบเล็หยิบอุปร์อใ้ในห้อน้ำออมาเท่านั้น ผมเลยรีบว้าระเป๋าใบให่และเปิประูห้ออออย่าไว้วยวามสำนึผิในใลึๆ ไม่อยาให้น้านอรอนานไปมาว่านี้และ็ไม่อยาให้ไฟล์ท้า่าประเทศรั้แรอผมมีแ่เรื่อวุ่นวาย ที่่อเรื่อโมยระเป๋าอนอื่นเป็นราบาปอีวิแอร์ส๊วอผม้วย
แอร๊.... เปิประูอย่าไว
" เห้ยยยยยยยยยยย... " นรหน้าผมะโนอย่าั
ผมถึั้นใอย่าหนัับเสียะโนอนรหน้าและิในใแบบหุหิ ะะโนหาอะไรรับท่าน ใหมเว้ย!
ยั! ยัไม่พอ าสีหน้าอนรหน้าที่วาแทบะถลนออมาทั้สอ้า ปาที่อ้า้า พร้อมับสีหน้าแระเรื่อไปทั้สอแ้มแ่็ยัไว้ึ่หน้าาทีู่ลมุม ผิวาวละเอียอนรหน้าในุึ่เรื่อแบบ ที่มีเสื้อยืสีาวและาเยูนิฟอร์มประำบริษัทอผมสำหรับบรรานับินนั่นเอ
ผมบ่นในใแบบอยาะโนออมาัๆ 'เห้ยยยย..เี๋ยวนะ! พี่นับินนนั้นอีแล้ววววววว ายๆ'
แ่ทำไมพี่เ้า้อใเล่นให่อะไรนานั้น ยัไม่ทันอบวามสสัยอำถามในหัวัวผมเอ ผม็รู้สึแสบามา ย้ำว่ามาๆ เพราะสัมผัสไ้ว่ามีฟออะไรเ้าาผม มันแสบมาน้อปิา และไม่ล้าที่ะลืมาึ้นอีเลยยยยยยย
ใ่รับ! ไม่อยาบรรยาย่อานี้เลยรับ ฟอยาสระผมที่อยู่บนหัวอผมมันทยอยไหลเ้าาผมหมแล้ว นผมไม่สามารถทนลืมาไ้อี่อไป และผม็ไม่รีรอ ร้อลั่นห้ออย่าั เพราะมันแสบและมอไม่เห็นอะไรเลย
" แสบโว้ยยยยยย "
" พี่ๆ ่วยพาผมเ้าห้อน้ำ่อน ผมมอไม่เห็น " ผมพูอย่าไวับนรหน้า
ผมมอไม่เห็นภาพอะไรเลยในสายาอผมอนนี้ริๆนะ ยาที่ะลืมาึ้นริๆ เพราะยาสระผมที่ไหลเ้าาผมมันแสบมา ยาสระผมโรแรมนี้รุนแรมาริๆ แ่ถึอย่านั้น็เถอะ น้าๆผมนั้นมัวแ่บ่นพึมพำอยู่หลายประโย ทั้ๆที่ัวผมระโโลโหยๆ เพราะมันทนวามแสบไม่ไหว
" เรี้....ย เอ้ย เวรรรมอะไรว่ะ" นัวสูบ่น
" โอ้ยยย หมันสายา ะเป็นาุ้ยิ้ไหมว่ะ " นัวสูบ่นอีแล้ว พร้อมเสียทีู่ใมา แ่็ึ่ลาึู่ผมเ้ามาในห้อน้ำนไ้
ผมัวามสนใาเสียนั้นออไป รีบเอามือวัน้ำาอ่าล้ามือ รีบล้าหน้าล้าาเอาฟอยาสระผมออโยไว แล้วะโนไล่อีน้าๆผมออาห้อน้ำ ทั้ๆที่อนแรผมเป็นนอให้เ้าพาผมเ้ามาเอแท้ๆ เพราะผมเริ่มรู้สึัวว่ามีวามปลือยเปล่าอยู่ภายใ้ผ้าเ็ัวาเอวเพียผืนเียวอผม นเริ่มรู้สึัวว่าวรอายไ้แล้ว
ฮือออออ ผมอยาร้อไห้ เ้าะเห็นอะไรอผมไหมนะ เพราะ้าในนี่ร่อน้อนมา เย็น โล่ สบ๊ายยยย !!
ไม่ถึสามนาที ผม็รีบล้าผมล้าัว แล้วว้าุลุมอาบน้ำมาลุมัว พร้อมเอาผ้าลุมหัวยาวไปถึไหล่ออมาาห้อน้ำ ภายในใเ้นรัวๆ เรียมัวีหน้าเศร้าถามวามริว่าเห็นอะไรที่ผมไม่อยาให้เห็นหรือเปล่า!!
"พี่ไม่เห็นอะไรอผม ใ่ไหมรับ!!" ถามออไป้วยน้ำเสียเรียบๆ พร้อมสีหน้านิ่ที่สุแบบเยือเย็นว่าอนฟัผลประาศสมัรสอบแอร์ส๊วออะอี
นรหน้าูอ้ำอึ้ ูเร็ และหน้าเริ่มแไปหมแล้ว ทำเอาใอผมเริ่มสั่นแล้วสิ สั่นแบบอนโทรลไม่ไ้เลยโว้ยยยย
" พี่ไม่เห็นอะไรริๆ ใ่ไหม !! "
นรหน้าไม่อบำถามแ่ลับรีบพูเสียัสวนลับมา
" ระเป๋าน้อใบนั้น ส่วนอพี่ใบนี้ พี่ไปละ!! "
ยัไม่ทันที่ผมะไ้อ้าปาพูอะไร พี่นนั้น็วิ่ึ่ลาึ่อุ้มระเป๋าออาห้อผมไปแบบทุลัทุเล แทบะเรียว่าวิ่โย 4x100 เมรออไปอย่าไวาห้อผมเลย
ทิ้ไว้แ่วามว่าเปล่า ับราบแมพูบนหัวอผม ที่ยัไม่ไ้ล้าออ
ผมนี่ใสั่นเลยรับ เ่าทรุ ….แ่ !! อาบน้ำ่อ่อนนะ
หนึ่ั่วโมผ่านไป
สอั่วโม็แล้ว
สามั่วโม็แล้ว !!
หน้าอโทรศัพท์อผมที่เปิ้าไว้ในหน้าแอพพลิเั่นไลน์ยัเียบริบ ไม่มีาริ่อลับมาแ่อย่าใานัวสูที่วิ่ออาห้อผมไปเมื่อหลายั่วโม่อน พร้อมับวามสสัยที่ผมอยารู้นทำให้นอนไม่หลับเลย ทั้ๆที่วระเป็นเวลาอารนอนเอาแร เพื่อที่ะไ้ออไปเที่ยวเล่นใลารุโล ประเทศเาหลีใ้แห่นี้ เพราะพี่าวไ้ทำารนัหมายผมไว้อนประมาบ่ายโม อเวลาท้อถิ่นที่นี่ เพื่อที่ะพาผมเ้าไปในเมือ้วยัน
เที่ยวบินที่ผมเินทามายัประเทศเาหลีนั้น เินทาออาประเทศไทย่วเวลาประมาเือบเที่ยืนไทย โยใ้เวลาประมาเือบ5 ั่วโมอเวลาทำารบิน ทำให้เินทามาถึที่ประเทศเาหลีเป็นเวลาประมาแปโมเ้าอที่นี่ ึ่เวลาะเร็วว่าประเทศไทย 2 ั่วโม หล่าบรราแอร์ส๊วะใ้เวลาใน่วเ้าหลัาทำธุระส่วนัวเสร็ นถึบ่ายๆในารนอนเอาแร เพื่อื่นมาใน่วบ่ายๆ และเรียมพร้อมสำหรับารไปทานอาหารพื้นเมือแสนอร่อย หมูย่าเอย ุปิมิเอย รวมถึารเ้าไปยัลาใรุโลเพื่อื้ออ่าๆนานา ไปนถึเวลา่ำๆอที่นี่ แล้วึลับมายัโรแรมเพื่อพัผ่อนและเรียมัวสำหรับารทำเที่ยวบินลับประเทศไทยในเวลาสายๆ อวันพรุ่นี้
แ่อนนี้ผมนอนไม่หลับเลยทั้ที่เวลา็ล่วเลยะเที่ยแล้ว ะว่าแปลที่็ไม่ใ่นะเพราะปิแล้วผมเป็นนที่นอน่ายมา มาถึั้นนอนที่ไหน็ไ้ อเวลาไม่ถึ5นาทีับท่านอนสบนิ่็ทำให้ผมเลิ้มหลับไปไ้ทุที่ทุเวลาริๆ เพื่อนทุน่ารู้ีว่าผมยับเป็นินนิ่เป็นนอน นั่นือวามปิอีวิผมเลย
ในใผมิวนไปวนมาับวามัวลใลัวว่าพี่เ้าะเห็นอะไรที่ผมไม่้อารให้เห็นหรือเปล่า เพราะผมร่อน้อนท่อนบนและท่อนล่านานั้น มัน็้อมีเผลอโป๊แน่ๆ ผมินนาารไป่าๆ สารพัับเรื่อใ้สะือ ิแล้วำ็ำ อาย็อาย เห้อ! แ่ผม็ัวลมาๆ เพราะผมไ้ทำเรื่อหน้าอายับพี่เ้าไว้เยอะว่าที่ผมะรับไ้ เพราะสอรอบแล้วับเวลาที่ห่าันไม่ถึสอั่วโม
แ่็มีสิ่นึที่ผมิวนไปวนมาเรื่อระเป๋าให่ที่มีสิเอร์แปะไว้ื่อ 'DIN' เหมือนับผมเป๊ะ มันทำให้ผมิสสัยและอยาไ้ำอบว่าพี่นับินนนั้น เ้าื่อิน เหมือนับผมใ่ไหม
ผมว่า.. ผมอยารู้ัพี่นับินนนั้นให้มาว่านี้ะแล้ว!
แล้วผม็เลิ้มนอนหลับไป...
ความคิดเห็น