คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #52 : เด็กหญิงไม้ขีดไฟ
กลางค่ำคืนแสนปวดร้าวเหน็บหนาวนั้น
เด็กน้อยนั่งตัวสั่นหวั่นผวา
มือน้อยถือไม้ขีดน้อยด้อยราคา
ที่เปราะเปื้อนคราบน้ำตา...คราร้าวราน
มีค่ำคืนแสนปวดร้าว-หนาวและหิว
มือน้อยลูบท้องว่างกิ่วหิวอาหาร
พบแก้วแหวนเงินทองไม่ต้องการ
หวังเพียงบ้านที่อบอุ่นละมุนละไม
เด็กน้อยขีด-ไม้ขีดนี้ทีละก้าน
พลันพบสิ่งที่ต้องการและฝันใฝ่
ไฟดวงนิดติดตรงกลางระหว่างใจ
...แล้วสลายหายไปในพริบตา...
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
แล้วนิทานแห่งชีวิตก็ปิดฉาก
ความคิดหลากใจก็พรั่นสั่นผวา
เธอเคยให้ดวงไฟฝันแก่ฉันมา
เธอก็ดับความห่วงหา...แก่ฉันเอง
อ่านที่มาของบทกลอนบทนี้ได้ที่ ความเห็นที่ 882 ขอรับกระผม
ความคิดเห็น