ในความทรงจำ(กระบี่ใบไม้)

ลำดับตอนที่ #127 : คนผิงดาว

1

อุ่นไหม...ดวงดาว?

จึงนั่งผิงความเหน็บหนาว...ในคืนเหว่ว้า

หวานไหม...น้ำตา?

จึงปล่อยให้มันไหลบ่า...สะท้อนกลับมาใต้แสงจันทร์

เป็นแค่คนหนึ่งคน...ที่ยังคง...ผิงดาว

ในค่ำคืนเหน็บหนาว...สะท้อนฝัน

คนหนึ่งคนที่เธอเคยคิด...ว่าผูกพัน

กลับไม่มีความสำคัญ...อีกต่อไป

เหงาไหม...แสงดาว?

ให้ฉันฝ่าความเหน็บหนาว...เป็นเพื่อนไหม?

อาจไม่อุ่นเสมอ...ได้เท่ากับคนที่เธอ...ชวนผิงไฟ

มันไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไร

แค่ผิงดาวที่ห่างไกล..ก็อุ่นพอ

ขอขอบคุณ คุณ “คนผิงดาว” แห่งห้องกลอน http://www.kaweeclub.com/  สำหรับนามปากกาที่เป็นที่มาของบทประพันธ์บทนี้  อีกทั้งขอบคุณสหายนักกลอนทั้งหลายในเวบกวีคลับด้วย

สุดท้าย ขอบคุณนักอ่านในเวบเด็กดีทั้งหลายด้วยจ้า ช่วงนี้อาจห่างหายไปนิด ยังไงก็ยังคงคิดถึงกันอยู่เสมอนะจ๊ะ ^-^