ในความทรงจำ(กระบี่ใบไม้)

ลำดับตอนที่ #114 : พิศวง

1
ผวาจิตพิศวงเคยสงสัย

คืนหลับไหลใจ-ไม่ลงคงหลอกหลอน

ลมบางบาง-ข้างระเบียง-คู่เคียงนอน

เศร้าสะท้อนทอดถอนจิต…พิศดาร

(พิสมัย)...คล้ายดวงจิตยังคิดถึง

ใครคนหนึ่งเจ้าลาลับไม่กลับบ้าน

โอ้คืนเหงาเจ้าคงงงหลงการงาน

หลายปีผ่านยิ่งงวยงงหลงงงงัน

ปรัศนีย์ของชีวิต...ซ่อนปริศนา

ใจเหว่ว้าฝังในจิตคิดผกผัน

ใจหนึ่งก็รอเธอกลับนับกัปกัลป์

ใจหนึ่งนั้นหวังใจช่วย...อวยพรเธอ

หวัดดีจ้า วันนี้กระบี่ใบไม้ขอนำบทกลอน“พิศวง”มาให้ทุกท่านได้พิศวงกัน  ถ้าพวกท่านอ่านแล้วงวยงงกันก็อย่าได้แปลกใจนะขอรับ เพราะคนเขียนเองก็งงงวยเหมือนกัน +555555555555555555555555

เพราะคอนเซ็ป ของกลอนบทนี้อยู่ที่พยายามใช้ถ้อยคำ ที่เกี่ยวข้องกับปริศนา พิศวง งงงัน ฯลฯ มาร้อยเรียงกันเป็นกลอนที่ไพเราะบทหนึ่งให้จงได้ จะบรรลุวัตถุประสงค์หรือไม่ ขอทุกท่านช่วยกันให้คำตัดสินนะขอรับ ขอให้มีความสุขในการอ่านบทกลอนนะครับ ^-^