บันทึกเอาไว้ในผืนแผ่นดิน

ลำดับตอนที่ #9 : ปลาเป็นว่ายทวนน้ำ

1
สิ้นสลายไปกับสายของน้ำไหล

หวั่นใจกับวูบวันอันอ่อนล้า

ร่อนเร่ในทะเลของเวลา

พบพา พลัดพราก แล้วจากไป

ถั่งท้นชลนามหาศาล

ร้าวรานหม่นหมองร้องไห้

วันนี้ต่อสู้เพื่อผู้ใด

หนทางแสนไกลเกินใจรู้

ว่ายวนบนทางกลางกระแส

ผ่านคืนวันผันแปรการต่อสู้

ถูกต้อง ยุติธรรม ค้ำชู

ยืนหยัดเพื่อยืนอยู่ในวันนี้

ถั่งท้นชลนามหาศาล

อหังการอหังการ์เกินกว่าที่

จะยอมรับรู้เห็นความ เป็น-มี

กระแสธารก็ล้นปรี่เข้าทาทับ

สิ้นสลายไปกับสายของน้ำไหล

หมดพลังของหัวใจจะเคี่ยวขับ

เรียนรู้หนทางการยอมรับ

ปล่อยหัวใจให้แตกดับกับวันเวลาฯ

ที่มา ส่วนหนึ่งในการแสดงความเห็น “งานเขียนในเวบบล็อกผิดกฎกองประกวดหรือไม่?” http://www.thaiwriter.net/forum01/index.php?topic=3942.0