คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : อาหารเด็กมันอร๊อยอร่อย
ตอนที่ 6 อาหารเด็กมันอร๊อยอร่อย
ถึงห้องเอิงก็ถอดรองเท้าถุงเท้าเป็นระเบียบเรียบร้อย จัดการเอาของที่ซื้อมาใส่ตู้เย็นให้เรียบร้อย
“พี่ พอมีชุดให้ยืมเปลี่ยนมั้ย ชุดนักเรียนผมเปียกหมดเลย”
“ห้องนอนเล็กซ้ายมือมีเสื้อผ้าพ่อพี่อยู่ หยิบเปลี่ยนได้เลย พ่อไม่หวงหรอก ส่วนเสื้อผ้าที่เปียกก็เอามาใส่เครื่อง เดี๋ยวพี่ปั่นแห้งแล้วอบให้”
เอิงยิ้มรับพร้อมเดินเข้าไปอาบน้ำเปลี่ยนชุดในห้อง ไม่นานก็เดินออกมาพร้อมตัวหอมสบู่ชื่นใจ พอถอดชุดนักเรียนแล้วเด็กนี่ดูร้อนแรงเป็นบ้า
เอิงอยู่ในชุดนอนคอปกสีขาวตัวโปรดของพ่อฉัน เอาผ้าเช็ดหัวขยี้ๆหัวพอเป็นพิธีแล้วเอาเสื้อผ้าใส่เครื่องซักผ้าแล้วกดซัก เดินไปหยิบมาม่าและของที่แช่ไว้เมื้อกี้มาเตรียมต้ม
“ทำไมพี่นอนดึกจัง”
“อ่านเอกสารหนะ พรุ่งนี้พี่มีประชุมเช้า พ่อแม่พี่ทิ้งงานไว้ให้เยอะเลยแหละ”
“งั้นผมนั่งทำการบ้านเป็นเพื่อน แต่เรากินกันก่อนนะ จะได้มีแรงทำงาน พี่ชอบเส้นแบบไหน”
“ชอบแข็งๆหนะ พี่ใจร้อน ไม่เคยรอให้มันนิ่มซักที”
เอิงปิดเตาแล้วยกหม้อมาม่ามาไว้หน้าฉัน แจกตะเกียบกับช้อนให้ฉัน 1 คู่ ของเขาเอง 1 คู่ พร้อมถ้วยเล็กๆไว้รองคนละใบ
“กินข้าวกันพี่ รีบกินแล้วเรารีบทำงานกัน จะได้รีบนอน พรุ่งนี้ผมพรีเซนท์งานแต่เช้าเลย ไม่รู้จะถึงบ้านกี่โมง กว่าจะได้นอน”
“อ่าว จะกลับบ้านหรอ เห็นใส่ชุดนอนนึกว่าจะนอนนี่”
“ใจดีซะทีเนอะพี่หนะ อนุญาตแล้วห้ามคืนคำนะ”
เอิงคีบเส้นเข้าปากพร้อมอมยิ้มเล็กๆ กินเสร็จก็ทำหน้าพอใจแล้วคืบไส้กรอกให้ฉัน 4 ชิ้น ฉีกชีสใส่ไปบนเส้นแล้วคีบใส่ถ้วยฉัน
“มาม่ามื้อนี้เป็นค่าตอบแทนที่พี่ให้ค้างด้วยนะ ไว้หาตังค์ได้เองแล้วจะเลี้ยงพี่ดีกว่านี้ละกัน”
ฉันนั่งกินมาม่ากับเด็กหนุ่มที่ฉันเจอเป็นครั้งที่ 2 ด้วยสถานะที่แปลกๆ แต่กลับรู้สึกอุ่นใจ ไม่รู้ทำไมมาม่ามื้อนี้มันอร่อยจัง
หลังจากกินเสร็จเอิงก็อาสาล้างจานให้ แล้วเขาก็หยิบการบ้านมานั่งทำข้างๆฉัน กว่าฉันกับเอิงจะเคลียร์งานเสร็จก็ปาเข้าไปตี 2 ฉันให้เอิงนอนที่ห้องนอนเล็กอีกห้อง เป็นอีกคืนที่ผ่านพ้นไปแบบ ... ไม่เหงาเลย
ความคิดเห็น