จับหัวใจไว้ใกล้เธอ

ลำดับตอนที่ #4 : ขอเป็นรูมเมทในหัวใจเธอ

ตอนที่ 4 ขอเป็นรูมเมทในหัวใจเธอ

“ห้องพี่มีตั้ง 3 ห้องนอน”

“แล้วไง?”

เด็กหนุ่มยังคงเซ้าซี้หยอดถามในระหว่างที่นั่งอยู่บนรถ ฉันกำลังขับรถไปส่งต้อยของฉันกลับบ้านที่แสนไกลโพ้นของเขา

“ผมทำงานบ้านเก่งมากนะ เมื่อคืนที่ซักเสื้อพี่นี่สะอาดมาก ชั้นในพี่ที่แช่ไว้ผมก็ซักให้หมดละ”

“ว่าไงนะ!? ซักทำบ้าอะไร นี่ ทีหลังไม่ต้องเลยนะ เด็กนี่หนิ”

“ทีหลัง ทีหลังนี่แปลว่าผมจะได้มาค้างอีกใช่ปะ?”

“พี่ไม่ได้หมายความว่าแบบนั้นซักหน่อย”

“เดือนหน้าผมต้องอ่านหนังสือสอบ พ่อไปดูงานที่อังกฤษทั้งเดือน ผมต้องนอนดึก แล้วก็ตื่นตี4ขึ้นรถตู้มาเรียน พี่ไม่สงสารผมหรอ”

เอิงพูดไปก็จิ้มแขนฉันไป ให้ความรู้สึกเหมือนมียุงมันเจาะต้นแขนไม่มีผิด

“ไม่ต้องมาอ้อน”

“ทีตัวเองหละอ้อนจัง เมื่อคืนผมจะกลับบ้านก็อ้อนไม่ให้กลับ”

“หยุดพู๊ดดดดดด!!”

ฉันตะโกนลั่นรถ เพราะไอ้ภาพเมื่อคืนดันเริ่มค่อยๆกลับเข้ามาในหัวเป็นฉากๆจนแทบจำได้หมดแล้วว่าทำอะไรลงไปบ้าง


ฉันเหยียบคันเร่งจนคนข้างๆหลังติดเบาะ เอิงยกมือขึ้นกำเบล์ทแน่น อย่ามาซ่ากับแม่ ฉันหนะเจ้าแม่นักซิ่งเด็กแว้นยังต้องหลีก รู้ไว้ด้วย!

ไม่นานก็ถึงบ้านเอิงจนได้ เด็กนี่ไม่ได้ฐานะแย่เลย ดูจากโรงเรียนที่เรียนกับหมู่บ้านที่อยู่ก็ดูไม่เลว น่าจะเป็นสไตล์เด็กบ้านรวยที่ออกไปเที่ยวเพราะเหงามากกว่า

“พี่สิริน พรุ่งนี้ผมจะเจอพี่มั้ย?”

“ไม่รู้ เข้าบ้านได้แล้วไป”

“ผมเมมเบอร์ผมไว้ในเครื่องพี่แล้วนะ โทรหาผมได้นะถ้าพี่เปลี่ยนใจ”

เอิงพูดจบก็ยิ้มตาปิดให้ฉัน 1 ที โบกมือบ๊ายบายแล้วเดินเข้าบ้านไป