คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : ขอเป็นรูมเมทในหัวใจเธอ อีกรอบ
ตอนที่ 7 ขอเป็นรูมเมทในหัวใจเธอ อีกรอบ
เช้าวันรุ่งขึ้นฉันปลุกเอิงตั้งแต่6.30 เอิงงอแงเล็กน้อยแต่ก็เดินไปอาบน้ำแต่โดยดี ฉันใช้เวลาอาบน้ำแต่งตัวนานกว่าเพราะเป็นผู้หญิงอะนะ ออกมาจากห้องอีกทีเจ้านักเรียนตัวแสบก็ชงกาแฟพร้อมปิ้งขนมปังรอแล้ว
“รู้ด้วยหรอว่าพี่กินกาแฟอะไร”
“รู้ ก็วันนั้นพี่กินให้ดู จำได้”
“แล้วเรากินกาแฟด้วยหรอ ครั้งก่อนยังกินซีเรียลกับนมอยู่เลย”
“ไม่กินอะปกติ แต่ก็ลองดู พี่จะได้เลิกหาว่าผมเด็กซะที”
ไอ้เด็กน้อยมันหยอดเบาๆไป1ทีพร้อมกระดกถ้วยกาแฟเข้าปาก หน้าตาเหยเกเล็กน้อย ก็แน่หละ ขมซะขนาดนั้น
“วันนี้พรีเซนท์งานโชคดีนะ ขอให้ราบรื่น โชคดีเฮงๆ” ฉันอวยพรเหมือนอวยพรลูกหลาน
“พี่ด้วย ประชุมราบรื่น เฮงๆ โอเค๊?”
เอิงอวยพรฉันกลับ ไม่นานเราทั้ง2คนก็จัดการอาหารเช้าจนหมด เอิงไปหยิบรองเท้านักเรียนที่ฝากตากไว้หลังแอร์แล้วเตรียมจะใส่ แต่หันมาเห็นฉันที่กำลังจะก้มติดตะขอรองเท้าส้นสูง เขาก็วางกระเป๋านักเรียนลงกับพื้นแล้วลงมานั่งติดตะขอให้
“เอ่อ ขอบคุณนะ”
ติดเสร็จสายตาเหมือนลูกหมาน่ารักๆนั่นส่งกลับมาให้ฉันอีกครั้ง ท่องไว้สิริน ผู้เยาว์ ผู้เยาว์ คุก คุก
ฉันกับเอิงแยกกันที่หน้าลิฟท์ เพราะฉันไปที่ลานจอดรถ ส่วนเอิงลงไปข้างล่างเพื่อเดินไปโรงเรียน ก่อนจากกันเขาหันมาถามฉันด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ
“ผมจะได้เจอพี่อีกมั้ย”
“ไม่รู้สิ ถ้าบังเอิญอีกคงได้เจอกันมั้ง”
“อาทิตย์หน้าผมมีอ่านหนังสือสอบทั้งวีค ถ้ากลับบ้านผมคงไม่ได้นอน”
“อาฮะ”
“ผมต้องทำคะแนนให้ดีๆ จะได้ได้เข้าคณะที่อยากเข้า”
“อือฮึ”
“ผมจะเข้าคณะบริหารเหมือนที่พี่ทำงานเป๊ะๆ ถ้าได้พี่ติวให้ผมต้องสอบตรงติดแน่ๆ”
“จะเอาอะไรว่ามา?”
ดูทรงก็รู้ว่าเด็กนี่มันมีเป้าหมาย ว่ามาเลยตรงๆ เจ๊รอฟังอยู่
ความคิดเห็น