จับหัวใจไว้ใกล้เธอ

ลำดับตอนที่ #18 : เซอร์ไพร์ส

"อาสิ เอิงมา" พีทเดินมากระซิบฉันเบาๆ ทำเอาฉันต้องชะงักจากการคุยกับพี่พริมแล้วหันไปมองเด็กน้อยของฉัน

"สวัสดีครับแม่พริม สวัสดีครับพี่สิริน"

เอิงยกมือสวัสดีพี่พริม และหันมายิ้มหวานยกมือไหว้ฉันไปอีก 1 ที

"อ่าว 2คนรู้จักกันด้วยหรอเนี่ย ก็ว่าเนอะ เจอพีทก็ต้องเจอเอิงอยู่แล้ว พี่เมธกับเอิงไปฉลองไหนมั้ยคะวันนี้ ไปกินข้าวกับที่บ้านพริมกันค่ะ สิรินด้วย ไปด้วยกันนะ นี่ไม่มีใครอยู่บ้านเลย เหลือแค่พี่พริมกับพีท ฉลอง2คนแม่ลูกเหงาแย่"

พี่พริมเอ่ยชวนฉันกับบ้านเอิงไปกินข้าวด้วยกัน ฉันก็อยากจะปฏิเสธอยู่หรอก แต่พี่พริมจับมือฉันแน่นพร้อมส่งยิ้มหวานที่ฉันไม่สามารถปฏิเสธได้

..ด้วยความที่คอนโดฉันอยู่ข้างโรงเรียน ขามาก็เลยเดินมา พอตอนจะไปร้านอาหารเลยต้องนั่งรถพีทไปด้วย พีทเห็นสีหน้าฉันค่อนข้างกังวลเลยพิมแชททักมาถามอาการ

(อาโอเคมั้ย หรือให้บอกแม่ว่าอาไม่สะดวก ไม่อยากไป)

"โอเคๆ อาไปได้"

(พีทไม่ได้บอกเอิงนะว่าอาเป็นแฟนเก่าอาไผ่ แต่พีทว่าแม่ต้องเผลอพูดแน่เลย)

"อืม ไม่เป็นไรหรอก เลิกกันไปนานแล้ว อาไม่ได้ว่าอะไร"

ฉันพิมตอบพีทแล้วก็นั่งเงียบๆจนมาถึงที่ร้าน ฉันไม่ได้เครียดที่กลัวเอิงจะรู้ว่าฉันเคยคบกับอาของเอิง ที่ฉันเครียดก็คือ อยากรู้ว่าเอิงทำไมไม่บอกฉันว่าได้ทุน แล้วทำไมถึงไม่ยอมไปเรียนต่างหาก

..ระหว่างรออาหาร ฉันสังเกตสีหน้าของเอิงกับลุงเมธดูเคร่งเครียด ส่วนพีทกับพี่พริมก็ช่วยกันดูเมนูอาหารแล้วสั่งมา 7-8 อย่าง นั่งซักพักก็ได้ยินเสียงพี่พริมหันหลังไปทักคนบางคนที่ฉันคุ้นเสียงเป็นอย่างดี

"แหม ตอนแรกบอกจะไม่มาๆ พอพี่โทรบอกว่าสิรินมาด้วยนี่รีบมาเลยนะ"

"เปล่าซักหน่อย ไผ่ว่าจะมาอยู่แล้วนะ แค่ไผ่ไม่ชอบตื่นเช้าพี่พริมก็รู้ หลานเรียนจบทั้งทีไผ่ก็ต้องมาตบรางวัลสิ"

"แค่ ม.6 ถ้ามันยังเรียนไม่จบพี่ก็ไม่รู้จะเลี้ยงมันไว้ทำไมแล้วหละ"

พี่พริมกวักมือเรียกไผ่ให้มานั่งตรงข้ามฉัน และที่นั่งนั่นมันก็ข้างเอิงพอดี ชั่วโมงแห่งความอึดอัดเริ่มต้นขึ้นแล้ว ณ บัดนี้

"ยูผอมลงป่าวเบ้บ ไอบอกแล้วว่าให้ไอกลับมาด้วยยูก็ไม่ฟัง มาอยู่คนเดียวแล้วก็กินน้อยอีกแล้ว ใช่มั้ย?"

นี่คือประโยคแรกที่ไผ่ทักฉัน ทักได้ธรรมชาติมาก ทักได้เหมือนคนยังไม่เลิกกัน หน้าฉันหดเหลือประมาณ 2 นิ้วเศษๆได้ ลอบมองสายตาของเอิงก็จับได้เลยว่าดูจะไม่พอใจกว่าเดิม

"ออกกำลังกายหนะ ไม่ได้อดอาหารอะไรหรอก" ฉันตอบไผ่ไปเบาๆ พร้อมหยิบน้ำขึ้นมาจิบแก้อาการทำตัวไม่ถูก

"ไผ่กับสิรินก็คบกันมานานแล้ว พี่พริมว่าพอบริษัทลงตัวก็แต่งกันได้แล้วมั้งคู่นี่"

พรวด! ฉันพุ่งน้ำพุออกมาประหนึ่งเมอร์ไลอ้อน จนทั้งเอิง พีท และไผ่ต้องพากันเอาผ้ามาช่วยเช็ดหน้าเช็ดโต๊ะ

เอิงมองฉันด้วยสายตาสงสัย ฉันเลือกที่จะหลบตาเขาแล้วรับผ้าเช็ดหน้าจากมือไผ่มาซับปากตัวเอง ทันใดนั้นตัวดีของฉันก็ลุกออกจากโต๊ะไป

"เอิงขอไปเข้าห้องน้ำแปปนะครับ"

"เดี๋ยวสิรินขอตัวด้วยละกันค่ะ ขอไปล้างมือซักครู่นะคะ"