จับหัวใจไว้ใกล้เธอ

ลำดับตอนที่ #17 : ไม่อยากทำให้ลำบากใจ

...หลังจากที่นักเรียนทุกคนร้องเพลงจบ ก็ถึงเวลาที่แต่ละคนจะแยกย้ายกันไปหาครอบครัว ลุงเมธกำช่อดอกไม้ในมือแน่น ถอนหายใจแรงๆแล้วลุกขึ้นไปหาลูกชาย

"ลุงไปก่อนนะสิริน ขอไปคุยกับเอิงมันหน่อย เดี๋ยวลุงน่าจะยืนอยู่แถวๆสนามบอล สิรินเดินตามมาถ่ายรูปกับน้องด้วยกันนะ"

"ค่ะลุงเมธ งั้นเดี๋ยวสิรินเดินตามไปนะคะ"

ลุงเมธลุกไปแล้วและเดินตรงไปรับเอิงที่กำลังเดินขึ้นมา ใช่จริงๆด้วย ลูกชายลุงเมธคือเอิงจริงๆ ฉันรีบลุกหนีออกจากเก้าอี้ตรงนั้นและเดินไปหลบเงียบๆเพื่อตั้งสติซักพัก จนมีใครบางคนสะกิดเข้าด้านหลัง

"อาสิริน มาหาเอิงหรอ"

พีท .. ญาติของไผ่ แฟนเก่าฉันสมัยเรียนเมืองนอก พีทเป็นเพื่อนเอิงและฉันก็เจอเขาอยู่บ้างแต่ไม่ได้ทักทายอะไรมาก เพราะรู้สึกเกร็งๆนิดๆที่เมื่อก่อนก็เจอพีทที่บ้านไผ่อยู่บ่อยๆ แล้วตอนนี้ฉันมาอยู่กับเอิงแทน เลยไม่รู้ว่าพีทจะรู้สึกยังไงกับฉัน

"อื้ม แต่เอิงไปกับลุงเมธแล้วแหละ พีทหละ ที่บ้านมากันมั้ยวันนี้"

"มาครับ ถ้าอาไม่รู้จะไปตรงไหนก็ไปกับพีทก่อนก็ได้นะ ทำหน้าแบบนี้ลุงเมธเล่าให้ฟังแล้วดิว่าทะเลาะกับเอิง"

"อืม เล่าแล้ว อาไม่เดินไปหาเอิงดีมั้ย พีทว่าไง"

"ไม่ดีหรอก มันรออานะ อาสิรินไปกับพีทก่อนก็ได้ แล้วเดี๋ยวพีทพาเดินไปหาเอิง"

ฉันเดินไปกับพีทตามที่พีทชวน เพราะฉันยังไม่พร้อมจะเดินไปหาเอิงตอนนี้ และพอรู้ว่าเอิงเป็นลูกชายของเพื่อนคุณพ่อก็ยิ่งทำตัวไม่ถูกเข้าไปใหญ่ อย่างน้อยฉันกับบ้านของพีทก็ยังเคยสนิทกันมาก่อน ไปอยู่ด้วยซักพักก็คงจะดีขึ้น

ไม่นานฉันก็เดินมาถึงกลุ่มผู้ใหญ่ที่ฉันคุ้นหน้าดี ฉันเลิกกับไผ่ตอนที่กลับมาเมืองไทยเรื่องงานศพคุณพ่อคุณแม่ 2ปีแล้วที่ฉันไม่เจอไผ่อีก แล้วก็หวังว่าจะไม่ต้องมาเจอเขาอีกที่นี่

พี่พริมยิ้มทักฉันพร้อมเดินเข้ามากอด พี่พริมเป็นแม่ของพีท และเป็นพี่สะใภ้คนโตของไผ่ นั่นทำให้พีทเรียกฉันว่าอาสิริน ซึ่งถ้าให้เรียกตามพีท เอิงก็ควรเรียกฉันว่าอาด้วยเหมือนกัน คิดแค่นี้ช่วงว่างระหว่างวัยของฉันกับเอิงก็ยิ่งดูมากขึ้นไปอีก

"สิริน พี่ไม่เจอเราเลย คิดถึงจัง นี่ยังอุตส่าห์มางานจบพีทอีก ขอบคุณนะจ๊ะ คิดถึงสิรินมากเลย วันหลังมาทานข้าวที่บ้านนะ คุณแม่ต้องดีใจแน่เลยที่เจอสิริน แล้วนี่รู้ได้ไงจ๊ะว่าพีทมีงาน ยังแอบสนิทกันเหมือนเดิมเลย2คนนี้"

"พี่พริมสวยเหมือนเดิมเลยนะคะ สิรินย้ายมาอยู่คอนโดข้างโรงเรียนนี่เองค่ะ บังเอิญเจอพีทบ่อยๆค่ะ ไว้ถ้าสิรินมีโอกาสจะไปทานข้าวที่บ้านด้วยนะคะ"