ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    จับหัวใจไว้ใกล้เธอ

    ลำดับตอนที่ #15 : เลี้ยงดูอย่างดี

    • อัปเดตล่าสุด 24 ก.พ. 63


    เอิงกับฉันตกลงกันว่าจะอยู่กับฉันในวันจันทร์ถึงศุกร์ ส่วนเสาร์อาทิตย์ก็กลับบ้านไปตามปกติ หรือถ้าช่วงไหนที่พ่อกลับมาเอิงก็จะกลับไปอยู่บ้าน จริงๆชีวิตก็ไม่ต่างอะไรจากเมื่อช่วงก่อน จะมีข้อนึงที่เปลี่ยนไปก็แค่ ... เราย้ายมานอนห้องเดียวกัน


    เพราะเอิงเลิกเรียนไวกว่าและกลับบ้านก่อนประจำ ทำให้เขาชอบซื้อข้าวเย็นไว้ให้ฉัน เอิงก็แค่เด็กนักเรียนคนนึง รายได้ก็มาจากพ่อเท่านั้น ฉันเลยตกลงว่าให้เงินเอิงไว้เป็นรายอาทิตย์เพื่อให้เขาไว้ซื้อของกินเข้าบ้าน หรืออยากจะซื้ออะไรก็ซื้อไป


     

    เริ่มดูเหมือนเลี้ยงต้อยจริงๆเลยแฮะ


     

    วันนี้เราเข้านอนไวกว่าทุกวัน เอิงที่อาบน้ำเสร็จก่อนนอนรอห่มผ้าอยู่บนเตียงเรียบร้อย ฉันไม่รอช้า รีบแต่งตัวและขึ้นไปนอนข้างๆทันที


     

    "มีเรื่องจะบอกแหละ แต่หวังผลนะ อยากได้รางวัลจากเรื่องนี้"


     

    "ไหน เรื่องอะไรกัน"


     

    เอิงเปิดผลสอบในโทรศัพท์มือถือให้ดู เก่งชะมัด สอบติดมหา'ลัยเบอร์ต้นซะด้วย แถมภาคอินเตอร์ และคะแนนก็ดีมากทีเดียว


     

    "โอโห เก่งมากเลยนะเนี่ย เด็กใครเนี่ยเก่งที่สุด"


     

    ฉันหยิกแก้มกลมนั้นแล้วจับส่ายไปมา ลูบหัวให้รางวัลไป2ที


     

    "พี่สิริน เสาร์นี้ว่างมั้ย? ที่โรงเรียนมีงานจบ พี่ไปนะ พ่อก็มาด้วย ผมจะได้เปิดตัวพี่ให้พ่อรู้จักว่าเราคบกัน"


     

    "คบกัน หมายถึงเป็นแฟนกันหรอ เอิงแน่ใจหรอ พี่โตกว่าตั้งเยอะ เอิงอาจจะเจอคนสวยๆที่มหาลัยก็ได้ ใครจะไปรู้"


     

    ฉันไม่ได้น้อยใจ พูดกับเอิงไปตามตรง ถึงจะชอบเอิงแค่ไหนแต่เอิงก็ยังเด็กมากสำหรับฉัน 18 กับ 25 มันใช้ชีวิตต่างกันไปแล้ว


     

    "ยังไม่ต้องตอบก็ได้ พี่ไปคิดดูก่อน แต่คืนนี้ถือว่าผมขอพี่เป็นแฟนแล้วนะ ถ้าพี่ไม่ตอบตกลงเป็นรางวัล คืนนี้พี่ก็ต้องให้รางวัลผมเป็นอย่างอื่น"


     

    เอิงคว่ำปากใส่ฉัน แต่แขนก็ยังเอื้อมมากอดเป็นปลาหมึก จมูกคลอเคลียอยู่ที่คอฉันไม่ยอมหยุด


     

    "ไหนจะเอาอะไรว่ามา"


     

    "เอาสิริน"


     

    "นี่เดี๋ยวเถอะ เป็นเด็กเป็นเล็กพูดจาเข้า"


     

    ฉันตีเอิงไปทีนึงกับคำพูดคำจาของเขา เด็กบ้า พูดอะไรออกมาแก่แดดจริงๆ แต่ก็ .. เขินใช้ได้


     

    "คำก็เด็ก สองคำก็เด็ก ถึงจะเด็กแต่ก็เด็ดนะครับ"


     

    พูดจบก็หอมแก้มฉันอีกที เด็กคนนี้หนิ น่าตีจริงๆ


     

    "โอเคๆ เตรียมใจไว้ให้ดีนะคะ พี่สาวจะให้รางวัลแล้วนะ"


     

    "ขอรางวัลใหญ่ให้คุ้มกับที่อ่านหนังสือสอบจนไม่ได้จู๋จี๋กันหน่อยนะครับ ชดเชยให้หน่อยนะ"


     

    "บอบช้ำแล้วเอิงจะมางอแงใส่พี่ไม่ได้นะ"


     

    พูดจบฉันก็บดจูบลงไปที่ปากเรียวน่าหมันเขี้ยวนั้นทันที เจ้าเด็กคนนี้ต้องโดนซะให้เข็ด

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×