จับหัวใจไว้ใกล้เธอ

ลำดับตอนที่ #10 : Our first Valentine

ตอนที่ 10 Our first Valentine


‘วันนี้เลิกงานแล้วกินข้าวกันนะ ฉลองวันเกิดเรา 2 คน เดี๋ยวไปรอที่ออฟฟิสนะ’


เอิงส่งข้อความหาฉันตอนเช้า ใช่แล้ว วันนี้วันวาเลนไทน์ วันเกิดของฉันกับเอิงพอดี เป็นวันที่สาวคนนี้เข้าสู่เบญจเพส และเด็กหนุ่มอีกคนเข้าสู่วัย 18 ปี วัยรุ่นที่สุดเหวี่ยงที่สุดที่ฉันเคยใช้มา


วันนี้นึกยังไงไม่รู้ ฉันหยิบชุดที่ดูผิดตาไปจากทุกวัน ปกติก็ไม่ค่อยจะแต่งตัวแบบนี้ แต่วันนี้อยากให้ดูเด็กลงซักหน่อย จะได้ดูไล่เลี่ยกับคนที่จะไปดินเนอร์ด้วยในวันนี้


เสร็จจากงานฉันรีบลงลิฟท์มาที่ล้อบบี้ของออฟฟิส มองหาเด็กหนุ่มที่นัดไว้ สายตาพลันไปเห็นผู้ชายคนนึงใส่สูท นั่งอ่านหนังสือพิมพ์อยู่ที่โซฟาตรงมุมหนึ่งของล้อบบี้


“หล่อจัง”


ฉันเผลอพูดออกมาแบบไม่ทันได้ระวังตัว นึกขึ้นได้ก็ได้แต่เอามือปิดปากเล็กๆ รีบสาวเท้าไวๆไปหาผู้ชายที่รออยู่ที่โซฟาตรงนั้น


“สวยจังวันนี้ สวยกว่าดอกไม้ที่ผมซื้อมาให้อีกนะเนี่ย”


เอิงยืนขึ้นมองฉันแล้วยิ้มหวานให้ ยื่นช่อดอกกุหลาบสีขาวให้ฉัน พร้อมการ์ดที่เขียนว่า Happy Birthday พี่คนสวย


“เอากุญแจรถมาสิ วันนี้ผมขับให้ แล้วก็จะเป็นเจ้ามือเลี้ยงข้าวด้วย ดีมั้ย?”


“ไปเอาตังค์จากไหนมาเลี้ยงฮึ? ไถพ่อมาหรอ”


“ก็นิดหน่อย บอกพ่อว่าวันนี้ขอไปฉลองสอบเสร็จ ได้มา 3000 อย่าเกินงบหละผมมีแค่นี้”


ฉันหัวเราะให้เจ้าตัวดี ยื่นกุญแจรถให้อย่างว่าง่ายทั้งที่รู้ว่าตัวแสบยังไม่มีใบขับขี่ แต่ให้ทำไงได้ ก็วันนี้เขาอยากเป็นพระเอกฉันก็ไม่อยากจะขัดใจ


ไม่นานก็มาถึงร้านอาหาร ร้านนี้อยู่ในระแวกคอนโดนี่เองไม่ได้ไปไหนไกล บรรยากาศโรแมนติกดีทีเดียว ไอ้เด็กนี่มันร้ายไม่เบา


เราใช้เวลากับมื้ออาหารเต็มที่ ฉันไม่ได้ถามเรื่องการสอบของเอิงเพราะไม่อยากให้เขาดูเป็นเด็กในวันนี้ ฉันรู้ว่าเอิงอยากเป็นเพียงผู้ชายคนนึงมากกว่าเด็กน้อยของฉัน ฉันเลยคุยเรื่องทั่วไปเพื่อดูทัศนคติและแนวคิดต่างๆของเขามากกว่า แล้วก็พบว่าเอิงโตกว่าที่ฉันคิดไว้มากทีเดียว ไม่เหมือนเด็กที่เพิ่งอายุครบ 18 ปีในวันนี้เลย


จบจากมื้ออาหาร เอิงขับรถมาส่งฉัน ช่วยถือของขึ้นไปที่ห้อง และเข้าสู่ช่วงเวลาวัดใจของทั้งฉันและเขา


“ขอบคุณนะวันนี้ อาหารอร่อยมาก แต่ไม่ต้องเลี้ยงพี่แล้วนะ ไว้ทำงานมีเงินเดือนค่อยเลี้ยงทีหลังหนะ”


“แปลว่าพี่จะให้ผมอยู่กับพี่ไปจนถึงวันที่ผมทำงานใช่มั้ย”

น้ำเสียงของเอิงหนักแน่น ถามเพื่อเอาคำตอบจริงจัง