เอ็นดูเขาแค่ไหนกันนะ ?

ข้อมูลเบื้องต้น

สวัสดีค่ะ เราชื่อ เจ้าหญิงแห่งความรัก 

คนเราจะสามารถเอ็นดูคน ๆ นึงได้มากขนาดไหนกัน ?

แล้วตลอดระยะเวลาความเอ็นดูมันใช้เวลานานแค่ไหนกันสำหรับคำว่าคนรู้จัก ?

ระยะเวลาเกือบ ๆ 1 ปีที่ผ่านมาเราพบกับคนคนนึงแบบไม่บังเอิญ ต่างคนต่างไม่รู้จักกัน และต่างคนต่างโคจรมาเจอกันในรูปแบบของการเรียน เริ่มแรกของความบังเอิญคือ เราสองคนไม่รู้จักกันเลยแม้แต่นิดเดียว อายุห่างกันจนเราได้นิยามคำว่า …… “พี่” 

ดาวโคจรวันแรกของการพบเจอ บอกเลยว่าไม่รู้จัก ไม่เคยเห็นหน้า ไม่ว่าจะทำกิจกรรมอะไรก็ตาม ไม่มีหน้าตา  แบบนีี้เข้ามาในหัวสมองและแววตาเลยแม้แต่น้อย รู้แค่ว่านั่งใกล้กัน ห่างกัน 2 แถว ซ้าย-ขวา

พบกันจริงจังครั้งแรก ต่างคนต่างยิ้มให้กับพร้อมกับคำทักทายที่คนไม่รู้จักทักทาย คือ  “สวัสดีค่า” ด้วยสถานการณ์ที่บังคับทำให้เราได้คุยกัน แต่ ณ ตอนนั่นก็คือไม่รู้จักฉันไม่รู้จักเธอ เธอไม่คุยเราก็ไม่คุย 

พบครั้งครั้งที่สอง กับสถาณการ์ณที่บังคับให้ได้อยู่ในกลุ่มเดียวกันแบบเลือกไม่ได้ ไม่รู้จักใครเลยแม้แต่คนเดียว ตอนแรกเครียดมาก แต่ใจดีสู้เสือ ทำตัวเป็นมิตรเพื่อจะได้เข้ากัยคนอื่นได้ 

วันแรกของการเข้ากลุ่ม “สวัสดีเราชื่อ เจ้าหญิงแห่งความรัก ” คนในกลุ่มทะยอยแนะนำตัว  จากนั่นมีเสียงเล็ก ๆ แทรกเข้ามา พร้อมกับพูดว่า “สวัสดีครับผมชื่อ เจ้าชายตัวหอม” ทุกคนแนะนำตัวจนหมด เราพูดคุยกับเพื่อนว่าทำไมน้องคนนั่นถึงไม่ค่อยพูดเลยดูเป็นเด็กเงียบ ๆ จนเพื่อนบอกว่าเงี่ยแหละเพิ่งเจอกันวันแรกรออยู่ไปนาน ๆ ก่อนแล้วเดียวรู้เลย จนตอนนั้นก็ยังสงสัยว่าทำไมเพื่อนถึงพูดแบบนี้ ??  กิจกรรมกลุ่มดำเนินผ่านมาเรื่อย ๆ จนจะครบกำหนด

จนเวลาผ่านไปพักใหญ่ ๆ การพูดคุยกับน้องเค้าเริ่มเยอะมากขึ้น เราพูดคุยกันเรื่องงานส่วนใหญ่ แทบจะได้ไม่ค่อยได้คุยเล่นกันเลย จนวันนึงเริ่มสนิทกันมากขึ้นเราเริ่มให้น้องเข้ามามีส่วนเกี่ยวกับข้องในการใช้ชีวิตประจำวัน เริ่มทักไลน์ เริ่มคุยเล่น หยอกกัน และจะบอกว่าเราเป็นคนติดสกิลชิพมากๆ ชอบที่จะเดินไปเกะกะขอให้ใกล้ชิดกับเพื่อนตลอดเวลาจนมารู้ว่าน้องเค้าก็เป็นคนสกิลชิพค่อนข้างเก่ง 

เวลาผ่านไปๆๆๆๆๆ ไม่ว่าจะไปกินข้าว ไปไหนมาไหน เราจะเริ่มนึกถึงน้องเค้าตลอด เริ่มเรียกหา เริ่มเดินไปอยู่ใกล้ๆ เริ่มแอบมองเริ่มทำทุกอย่างให้น้องสนใจ แต่ขอบอกไว้ก่อนนะว่าเราสังเกตได้ว่น้องแอบมองเราตลอดเวลาที่เราพูดไม่แน่ใจว่ามองด้วยความสงสัยหรือมีอะไรกันแน่ แต่ก็นั่นแหละเราไม่ได้อยากคิดไปเอง 

เราเอ็นดูน้องเค้านะในฐานะพ่ี่คนนึง เอ็นดูที่เด็กอะไรทำไมมันน่ารักได้ขนาดนี้ทำอะไรก็มีแต่คนคนรัก โดนดุน้อยใจ ก็แอบไปนอยคนเดียว เป็นเด็กที่นิสัยดีมาก แต่งตัวก็โคตรจะคุณหนู ตัวก็หอม พูดจาน่ารักให้เกียรติทุกคนที่อยู่ในกลุ่มจนรู้สึกว่าถ้าได้รู้จักเด็กคนนี้เร็วกว่านี้ก็คงจะดี ไม่รู้เหมือนกันนะว่าถ้าจบกิจกรรมกลุ่มนี้ไปแล้วเรายังจะได้อยุ่ด้วยกันอีกมั้ย แต่ถ้าผ่านมาเห็นหรือไม่ผ่านมา ก็ขอแค่อยากบอกว่า ……. “พี่ดีใจมากๆที่ได้รู้จักหนูนะ หนูเป็นคนน่ารัก ทำอะไรก็มีแต่คนเค้าเอ็นดู ขอให้หนูรักษาความน่ารักและนิสัยแบบนี้ไปนานๆ นะ แล้วถ้ามีโอกาสเรียนจบไปทำงานที่เดียวกันตอนนั้นเราคงโตขึ้นอีกระดับ หวังว่่าเราจะยังจำกันได้นะ”

…… แด่ เจ้าชายตัวหอมของพี่ จาก เจ้าหญิงแห่งความรัก …..

ป.ล. เรื่องราวที่เล่ามาเป็นเรื่องจริงที่ผ่านการเล่าเรื่องที่อยากเก็บไว้เป็นความทรงจำที่ดี ไม่มีเจตนาจะพาดพิงใครหรือเจาะจงใคร ^^