คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : 3.2
เารัเ้าสาว่อนใ
โ่หัวใ
ให้ำลัใิมัน้วยนะรับ
“พี่ลพ นี่พี่็บ้าี้ับลูเหรอะ ยัยพายเพิ่ะสิบห้าเอนะ ะไปอยู่ยัไที่โน่นนเียว อีอย่าารไปเรียนเมือนอ็้อเรียมัวให้นานว่านี้นะะ ไม่ใ่ิะไปพรุ่นี้็ไปไ้เลย” แพรพายมอพ่อแม่แล้วรีบบอท่านทั้สอว่า
“มีเพื่อนที่โรเรียนไป้วยหลายน่ะแม่ และทาโรเรียน็ประสานรอบรัวทาโน่นให้เป็นอย่าี”
“ให้ลูไปเถอะอร ลูะไ้เรียนรู้โลภายนอบ้า ไปแ่หเ็เือนเอใ่ไหมลู” วัลลภสนับสนุนลูสาวนเล็ ถึะอยู่ไลัน็าม
เมื่อสามีพูอะไรไปแล้ว อรอุมา็ไม่อาัไ้ เธอึพูเสียเบาว่า
“พี่ลพ ็อรเป็นห่วลูไะ”
“ไม่เอาน่า ลูเราไปเรียนนะไม่ใ่ไปอยู่เลย” วัลลภบอภรรยา
“ั้นอรามใพี่่ะ” อรอุมาถึะห่วลูสาวนเล็มาแ่ไหน แ่เธอ็เื่อฟัำพูอสามี
“พายีใั่ะ ที่พ่อับแม่อนุา” แพรพาย้มหน้าเอ่ยอบุพ่อแม่
หน้าเศร้าๆอลูทำให้อรอุมามวิ้วเ้าหาัน แล้วถามลูว่า
“เป็นอะไรหรือเปล่าลู ทำไมทำหน้าหอยๆอย่านี้ล่ะ”
“เปล่า่ะ” แพรพายส่ายหน้าไปมาทั้ที่้มหน้าหลบสายาพ่อแม่
“ไม่สบายหรือเปล่า” อรอุมาแะหลัมือบนหน้าผาอลูสาว
“พายปวท้อประำเือน่ะ” แพรพายโหแม่
“อ้าว แล้วนี่พายินยาแ้ปวหรือยั ถ้ายัเี๋ยวแม่ไปเอายามาให้นะ” อรอุมาลุึ้นยืน
“ินแล้วะ” แพรพายับมือแม่ไว้่อนที่แม่ะลุไป
“ั้นแม่พาไปนอนพันะ” อรอุมาพยุลูสาว พาไปที่เีย
้านวัลลภ เมื่อเห็นลูนอนัวเหมือนิ้ือเหมือนเ็บปวมา เา็พูว่า
“โอเ ั้นพ่อับแม่ไม่วนแล้วนะ นอนพันะลู”
“่ะ”
เมื่อพ่อแม่ออาห้อไปแล้ว แพรพาย็ร้อไห้ไม่มีเสีย มีเพียน้ำาแห่วามร้าวรานเท่านั้นที่ไหลอาบหาาไม่าสาย…
เวลาเที่ยืน..
แพรพายลมาิน้าว และำลัเินึ้นห้อ ประูบ้าน็ถูเปิ แพรพายยืนเาะราวบันไ มอพี่สาวูรู้เลยว่าหมสิอยู่ในอ้อมแนอแสเหนือ
“พาย่วยถือระเป๋าให้พี่้วย”
แสเหนืออุ้มแพรพรรเ้าไปหาเ็สาว พยัหน้าให้เธอมาเอาระเป๋าสะพาย ที่พาอยู่บ่าอเา
“พี่เหนือ พี่พรรเป็นอะไระ”
แพรพายทำามเาบอ พลาถามเาเสียัอย่าลืมัว
“อย่าเพิ่ถาม และอย่าเสียั เี๋ยวลุลพับน้าอรื่น”
แสเหนือบอน้อเสียระิบระาบ
“ั้นพี่พาพี่พรรไปนอนที่โฟาในห้อรับแเลย่ะ”
แพรพายบอเาและเินนำไป แ่็้อะัเมื่อายหนุ่มบอว่า
“ไม่! พี่ะพาพรรไปนอนบนห้อ เินนำหน้าิ” แสเหนือพยัหน้าให้น้อน้อยเินึ้นบันไ
แพรพายำใทำามเาสั่ เธอเินึ้นบันไรไปยัห้ออพี่สาว แ่เาลับอุ้มแพรพรรไปทาห้อเธอ ทำให้เธอรับบอ
“พี่เหนือ ห้อพี่พรรห้อนี้่ะ”
“ถ้าไม่อยาให้ลุลพับน้าอรื่นมาเห็น ็รีบมาเปิประูเี๋ยวนี้”
แสเหนือหยุรหน้าห้ออน้อ พยัหน้าทำาึัให้น้อมาเปิห้อ
“แ่ว่า..” แพรพายทำท่าอึอัะไม่ยอมทำามเาบอ
“อยาให้ลุลพับน้าอรรู้เรื่ออเราเหรอ” แสเหนือเอาเรื่ออาทิย์ที่แล้วมาู่สาวน้อย
“่ะ” แพรพายำใเินไปยัหน้าห้อัวเอ ันประูให้เปิว้า มอแสเหนือเินเ้าไปในห้ออเธอ
แสเหนือปล่อยให้แพรพรรนอนบนเียอแพรพาย โยวาลิอบเียฝั่หนึ่ เายืนเาหัวลูบหน้าแรๆ เมื่อเห็นแพรพายยัยืนอยู่ที่หน้าห้อ นเา้อพูว่า
“รีบเ้ามา แล้วปิประู้วย”
“พี่เหนือทำอะไรพี่พรระ” แพรพายยืน้าเียฝัร้ามับายหนุ่ม เธอมอพี่สาวแล้วมอหน้าายหนุ่ม
“็ทำเหมือนที่เยทำับเธอไ” แสเหนือบอ พลาเินอ้อมเียเ้าไปหาสาวน้อย
เพี๊ยะ!..
“สารเลว” ำพูอเาทำให้แพรพายโรธมา ึุน่าและเหวี่ยฝ่ามือฟาลบนใบหน้าหล่อเ็มแรเสียั
“อื้อ ใ่พี่เลว แล้วเธอะทำไม” แสเหนือถูบนหน้าหัน เายิ้มมุมปา แล้วหันมาทำท่าทะเล้นเมื่อไ้สบาู่าม
“ออไป! ออไปาห้ออพายเี๋ยวนี้”
ถึเธอะัวเล็สูแ่หน้าออเา แพรพาย็ไม่ลัว ผลัเานเ แ่เาไวว่า เมื่อั้หลัไ้เา็รุเธอทันที
“ไม่! พี่ะไม่ไปไหน ืนนี่พี่ะนอนับเธอ ทำอะไรับเธอบนเียนี้”
เมื่อเห็นเธอเินหนี เาึว้าแนเล็ไว้ ระานเธอเ้ามายืนิแล้วผลันัวน้อยให้นอนบนเียอีฝั่ นลายเป็นว่าเธอำลัโนเารัแทั้ที่แพรพรรนอนอยู่้าๆ
“พี่เหนือ พี่ะทำอะไร ปล่อยพายนะ” แพรพายพูเสียระิบอย่าหวาลัวเมื่อเาึ้นร่อม
“็ะทำเหมือนวันนั้นไ ำไ้ไหม บนเียนี้ เธอับพี่ทำแบบผัวเมียทำันไ” แสเหนือไม่สนใว่ามีแพรพรรนอนหมสิอยู่้าๆ
เาพูใส่หน้าเ็น้อย แล้วุไร้ใบหน้าลมาบนออหอมรุ่น มือ็สาละวนถลเสื้อนอนลายารูนให้ึ้นมาเหนือทรวอ พร้อมใ้นิ้วเี่ยะอยทรัวน้อยออาันอย่า่ายาย
“พี่เหนืออย่าทำอะไรพายนะ”
เพราะไม่อยาให้เสียเล็ลอ แพรพายร้อไห้โฮใส่มืออัวเอที่ปิปาไว้แน่น ในอนที่เาับเม็บัวน้อยๆอเธอเ้าไปในปาอเาและูเลียอย่าหิวระหาย
“พี่ิถึเธอ” ปาหนาพึมพำเมื่อรอบรอเม็บัวสลับันไปมาพร้อมบีบเล้นรุนแรามอารม์้อาร
“อย่า่ะพี่” แพรพายบอเสียสั่นระริ เมื่อายหนุ่มถอาเนอนรวมับาเในอเธออออ
“ลิ่นอเธอหอมมาพาย หอมว่าพี่สาวอเธออี”
เามาเนอนและาเในแล้วเหวี่ยทิ้ ใบหน้าที่ลอยอยู่ใลุ้่อนเร้น็ุไอมมอไม้แรแย้มที่ถูเาล่วล้ำไปแล้วหลายรั้ ึ่มันยัามราวับไม่เยถูแะ้อ
“ฮืออ พี่เหนือ อย่า พอแล้ว” แพรพายห้ามเา เมื่อเห็นายหนุ่มแปลร่าเป็นเ็แรเิเหมือนเธอ
“รู้ไหม พี่สาวเธอไม่หวานเท่าเธอเลยนะ” แสเหนือพูให้น้อฟัว่าวันนี้เมื่ออนลาวัน เาไ้มีอะไรับแพรพรร และำพูอเายิ่ทำให้เธอเสียใมาึ้น
“ฮืออ ปล่อยพายเี๋ยวนี้นะ ปล่อยสิ” แพรพายัืนทุบีายหนุ่ม เมื่อรู้ว่าเาทำร้ายพี่สาว เหมือนที่เาทำับเธอ
แสเหนือูบปาอิ่มระิบเสียเหี้ยมว่า “ไม่ปล่อย! พี่ะเอาเธอ และเอาพี่เธอ้วย”
“ฮื้ออ พายเ็บ” แพรพายบหน้าเาหลายที ึ่ายหนุ่มไม่ัืน
“หยุ! ถ้าเธอทำร้ายพี่อี พี่ะไม่ปรานีเธอแน่” แสเหนือับมือสอ้าอเธอ้วยมือเียวเอาไปไว้เหนือหัวอเธอ สายาสีเ้ม้อหน้าาม
นึในใว่า ‘นี่ถ้าเาทำร้ายแพรพรรริ็ไม่ใ่นแล้ว แ่เาัาทำให้สมริว่ามีอะไรัน แล้วถ่ายภาพเ็บเอาไว้ โยที่เาไม่เยแะ้อแพรพรรเลยสันิเียว’
“อึ ปล่อยพายเี๋ยวนี้” แพรพายสะอึไห้ นอนนิ่เมื่อเาู่
“เธอน่ารัมานะพาย พี่อยารัเธอ”
แสเหนือนอนทับนัวน้อยไม่ยอมทิ้น้ำหนั ใ้แนสอ้ายันฟูไว้ มือหนา็อุ้มหน้าามให้อยู่นิ่
“ถุยยย!!” แพรพายพ่นน้ำลายใส่หน้าายหนุ่ม้วยวามโรธแล้วเมินหน้าหนี
“นี่เธอถุยน้ำลายใส่พี่เหรอ อยาร้อราให้ทุนรู้ใ่ไหม ไ้!”
ความคิดเห็น