คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : บทที่4.1
บทที่ 4
เารัเ้าสาว่อนใ
โ่หัวใ
อนเ้า..
“ไหนเล่าให้พ่อับแม่ฟัสิ เมื่อืนแเป็นอะไร ทำไมาเหนือถึพาแลับบ้านทั้ที่แไม่รู้สึัวเลย แไปทำอะไรมา” วัลลภหน้าเรียรึมถามลูสาวนโ
“พรรไม่รู้่ะ” แพรพรร้มหน้า เพราะพูโหพ่อับแม่ พลานึ่าไอ้เพื่อนเลว ‘ไอ้เหนือไอ้สารเลว’
“ทีหน้าทีหลั็ระวััว้วยนะลู นี่ีนะที่าเหนือไปเห็นเ้าเลยพาหนูมาส่ที่บ้าน ถ้าไม่ไ้าเหนือ แม่ไม่อยานึสภาพอลูเลย”
อรอุมามอหน้าสามี แล้วพูปลอบวัลูสาวนโ
“เอ๊ย! นี่แะไปไหน็ไป ูสิหน้าียัับไ่้ม ึ้นไปนอนพัินยาะ” วัลลภทำเสียุ่าว่าลูไปอย่านั้น แ่ในใ็ห่วลูสาวนโมาไม่แพ้ลูสาวนเล็
“่ะ” แพรพรรานรับพ่อแม่
ในใ็นึเลียัแสเหนือมายิ่ึ้น เมื่อพ่อแม่พาันื่นมเา ทั้ที่วามริแล้วแสเหนือวายานอนหลับเธอ และยัถ่ายภาพเอาไว้ เพื่อแบเมลเธอ…
สามเือน่อมา..ที่ไร่แสทิพย์..
็อ!!..
เสียเาะประูบ้านั ทำให้แสเหนือหยุเล่นเม แล้วเินไปเปิประู เมื่อเห็นแที่ยืนอยู่หน้าบ้าน เา็ยมือไหว้
“สวัสีรับลุลพ น้าอร”
วัลลภยมือรับไหว้ พลาถามลูายอเพื่อนรัว่า
“เหนือ พ่อับแม่อยู่ไหม”
“ไม่อยู่รับ” แสเหนืออบ พลาเหลือบามอรถที่ออยู่หน้าประูรั้ว แล้วเิท่านทั้สอเ้ามาในบ้าน
้านอรอุมาเมื่อเ้ามาในบ้าน เธอ็มอไปรอบบ้าน ึ่ห้อรับแูรมา ถุนมินเล่นและระป๋อน้ำอัลมวาระเะระะ เธอึหันมาถามายหนุ่ม
“พ่อับแม่ไปไหนหรือเหนือ”
“พาพี่ันทร์ไปทำธุระในเมือรับ น้าอร ลุลพ มีอะไรหรือเปล่า บอผมไ้นะรับ ถ้าพ่อับแม่ลับมาแล้วผมะบอให้รับ”
แสเหนือเ็บอให้เ้าที่ แล้วบอท่านทั้สอนั่
วัลลภหน้าเรีย ผิหวัเล็น้อยที่ไม่เอเพื่อนรั แ่เา็บอลูายอเพื่อนว่า
“ลุะเ้ารุเทพวันนี้ เลยมาบอว่ายัยพรรอยู่บ้านนเียว”
“รับ” แสเหนือยืนออพยัหน้ารับรู้
อรอุมานั่อยู่บนโฟาัวเียว เธอถามแสเหนือว่า
“อาทิย์หน้ามหาลัยเปิใ่ไหมเหนือ”
“ใ่รับ น้าอรมีอะไรรับ” แสเหนืออบและถามลับ
“ถ้ายัั้นน้าฝาเหนือ่วยูยัยพรร้วยนะ เพราะน้าไม่ไ้ไปส่ยัยพรรที่รุเทพ” อรอุมาบอายหนุ่ม
“น้าอร ลุลพ ะไปไหนเหรอรับ” แสเหนือถาม้วยวามสสัย
“ลุับน้าอระไปส่ยัยพายไปเรียนที่แนาาน่ะสิ”
เป็นวัลลภเอที่อบำถามอแสเหนือ
“พะ พายะไปเรียนที่แนาาเหรอรับ”
แสเหนือเหมือนมีอะไรทุ่มลบนระบาล ึ่เามึนหัวมาในเวลานี้ น้อะหนีเาไปใ่ไหม หนีเาไปไลถึแนนาา
“ใ่้ะ น้าว่าะไปหลายอาทิย์้วย เหนือบอพ่อับแม่้วยนะว่าน้าะโทรหาเรื่ออยัยพรร” อรอุมาเป็นนอบายหนุ่ม
“ไ้รับ แล้วผมะบอุพ่อุแม่ให้นะรับ” แสเหนือรับปาอย่าเลื่อนลอย สายามอไปที่รถที่ออยู่หน้าบ้าน เาแน่ใว่าแพรพายนั่อยู่ในรถันนั้น
“โอเ ั้นลุไป่อนนะ ถ้าพ่อลับมาให้โทรหาลุ้วยนะ”
วัลลภบอ พลายื่นมือให้ภรรยาับแล้วุเธอให้ลุึ้น พาันเินออาบ้าน
“รับ” แสเหนือเินามหลัอผู้ให่ทั้สอ เายืนเ่อเมื่อรู้ว่าน้อน้อยะไปไลถึเมือนอ
ึ่เาไ้แ่พยัหน้ามอท่านผู้ให่ทั้สอเินไปที่รถ เาเห็นแพรพายนั่อยู่ในรถ เธอนั่มอไปอีทาที่ไม่ใ่ทาที่เายืนอยู่เธอไม่ยอมแม้ที่ะหันมามอเาเลย..
ความคิดเห็น