ลองรักให้ใจเจ็บ

“ คุณเคยรักพิมพ์บ้างมั้ย ”

พิมพ์กลั้นใจถามกวินท์ไปตรงๆเพราะไม่อยากเสียเวลาคิดไปเองอีกแล้ว

“ไม่เคย” กวินท์พูดตอบด้วยสีหน้าเรียบเฉย

พิมพ์หน้าชาแต่ก็ยังคิดในแง่บวกว่าเค้าอาจจะพูดเล่น เลยรวบรวมความกล้าถามเค้าอีกครั้ง

“ ไม่จริงอ่ะ พิมพ์ให้โอกาสอีกครั้ง ตลอดเวลาตั้งแต่ที่เราแต่งงานกันจนถึงวันนี้ คุณตกหลุมรักพิมพ์บ้างรึยังคะ”

“ผมบอกคุณแล้วไงว่าไม่ ”

พิมพ์รตาเริ่มน้ำตาคลอ มองหน้ากวินท์ด้วยความสับสน ที่ผ่านมาคุณทำเหมือนรู้สึกดีๆกับชั้นเหมือนกัน แต่ทำไม ทำไมถึงพูดออกมาว่าไม่รักได้ชัดขนาดนี้ 

ความทรงจำตลอด 9 เดือนที่ผ่านมาถาโถมเข้ามาไม่หยุด

คำพูดของใครบางคนผุดขึ้นมาในหัวของพิมพ์รตา 

“ เลิกคิดเข้าข้างตัวเองเถอะ ถ้าเค้าจะรัก เค้ารักเธอไปนานแล้ว ไม่ต้องรอให้เธอยัดเยียดตัวเองเข้ามาเป็นเมียเค้าหรอก”

พิมพ์รตามองหน้ากวินท์อีกครั้ง เพื่อตอกย้ำความหน้าไม่อายของตัวเอง จบกันพิมพ์เอ้ย TT