อ๋องเย็นชากับพระชายาตัวร้าย - นิยาย อ๋องเย็นชากับพระชายาตัวร้าย : Dek-D.com - Writer
×

    อ๋องเย็นชากับพระชายาตัวร้าย

    ยาออกฤทธิ์แล้วจึงนั่งลงบนตักเอามือคล้องคอบดจูบริมฝีปากลงไป ทันใดนั้นเฟยหลงใช้มือบีบคอนางอย่างแรงน้ำเสียงแหบพร่ากล่าวออกมา"เจ้ากล้าวางยาข้าหรือบังอาจนัก ฟางเซียนจะพิชิตใจท่านอ๋องอย่างไร?กันนะ

    ผู้เข้าชมรวม

    21,932

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    164

    ผู้เข้าชมรวม


    21.93K

    ความคิดเห็น


    21

    คนติดตาม


    271
    จำนวนตอน :  46 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  26 ส.ค. 67 / 00:15 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    คุณหนูใหญ่แห่งจวนอัครเสนาบดี มีนามจางฟางเซียน ชื่อเสียงเลื่องลือ เรื่องความร้ายกาจตบตีบ่าว ในจวนทะเลาะ กับสตรีที่เข้าใกล้จวิ้น อ๋อง        

    จนทำคู่หมั้น อย่างจวิ้นอ๋องเอือมระอา หนีไปอยู่ชายแดน ถึงสองปี ถึงแม้นางจะงดงาม เท่าใดความร้ายกาจ ก็กลบ ความงามนางจนหมด

    จวิ้นอ๋องแม่ทัพใหญ่ แห้งแคว้นซีเหลียง รูปงามเย็นชา โหดเหี้ยม ไม่ใกล้ชิดสตรีใดเลย ทุ่มเทให้กับบ้านเมือง ออกทัพจับศึก ตั้งแต่วัยเยาว์กับท่านตา ที่เป็นอดีตแม่ทัพ มีคู่หมั้นที่ฮองเฮาหมายตาไว้ นางทำให้เขาต้องหนีออกจากเมืองหลวง ไปอยู่ชายแดน ถึงสองปี

     

    หยางเฟยหลง

    จวินอ๋องแห่งแคว้นซีเหลียง

    หยางเฟยหลงเป็นองค์ชายรองและมีพระเชษฐาที่ดำรงตำแหน่งเป็นถึงรัชทายาทโอรสของฮองเต้มารดาเป็นฮองเฮาแห่งแคว้นทรงเป็นองค์ชายที่เย็นชาโหดเหี่้ยมเนื่องจากดำรงตำแหน่งเป็นแม่ทัพใหญ่ของแคว้น

     

    เจ้าช่างน่ารังเกียจยิ่งนักร้ายกาจอย่างเจ้าข้าไม่มีวันรักคนอย่างเจ้าแน่นอน

     

     

    จางฟางเซียน

    ว่าที่พระชายาคู่หมั้นจวินอ๋อง

    คุณหนูใหญ่แห่งจวนอัครมหาเสนาบดีชื่อเสียงเลื่องลือเรื่องความร้ายกาจมารยาทำร้ายบ่าวในจวน

    แต่ไม่มีใครกล้าห้ามนางเนื่องจากบิดามารดารักนางมากมีบุตรสาวคนเดียวบุตรชายก็ไปเรียนที่สำนักศึกษาตั้งแต่ยังเล็กทำให้นางตอนนี้โดนตามใจเป็นอย่างมาก

    ท่านอ๋องหม่อมฉันรักพระองค์ไม่ว่าพระองค์จะหักหาญน้ำใจหม่อมฉันกี่ครั้งหม่อมฉันก็ยังรักเพคะ

     

    .

    .

    .

    .

    ฝากreedทุกคนCommentและกดติดตามให้กำลังใจไรท์ด้วยนะคะ

    โปรดCommentและติชมแบบสุภาพ...

     

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    นักเขียนเปิดให้แสดงความคิดเห็น “เฉพาะสมาชิก” เท่านั้น