หอพักรวมของเหล่าลูกๆของไรต์เอง

ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่ 3 [BNHA/MHA Villian classes 1-A] : นักสืบรุ่นจิ๋ว

ชื่อ : โชราคุ ไซฮาระ

ชื่อเล่น : ไซฮาระ,ซาจัง/ไซจัง

ชื่อฮีโร่ : เชอร์ล็อก

อายุ : 16 ปี

อัตลักษณ์ : รีเพลย์

ความสามารถ : เมื่อใช้อัตลักษณ์ดวงตาทั้งสองข้างของเขาจะเปล่งแสงสีฟ้าอ่อนออกมา และมันทำให้เขาสามารถมองเห็นและได้ยินสิ่งที่เคยเกิดขึ้นก่อนหน้านี้ได้ราวกับกดรีเพลย์ (ยกตัวอย่างเช่นไซฮาระใช้พลังมองไปยังสถานที่แห่งหนึ่ง เขาจะสามารถเห็นเหตุการณ์ที่เคยเกิดขึ้นตรงนั้นราวกับกำลังดูเหตุการณ์ที่กำลังเกิดขึ้นอยู่จริงๆได้)

ข้อเสีย : เขาไม่สามารถใช้พลังมองไปยังภาพถ่ายได้ ต้องใช้พลังมองไปยังสถานที่จริงเท่านั้น ซึ่งมีเพียงแค่เขาคนเดียวที่สามารถมองเห็นภาพรีเพลย์นั้นได้ และถ้าใช้มากเกินไปเขาจะเกิดอาการปวดหัวอย่างรุนแรง

นิสัย : ไซฮาระเป็นคนที่มีความฉลาดและมีไหวพริบดีมาก เขามักจะสังเกตุสิ่งที่อยู่รอบตัวเขาเสมอทำให้เขามีทักษะการสำรวจและช่างสังเกตุ เขามีความมั่นใจที่ค่อนข้างสูงและยังมีความสามารถในการเป็นผู้นำอีกด้วย แต่โดยส่วนใหญ่แล้วเขาจะไม่ค่อยแสดงสิ่งเหล่านั้นออกมาสักเท่าไหร่ ทำให้บุคลิกภายนอกของเขาจะเป็นคนไม่ค่อยพูดและดูขี้อาย เขาเป็นคนที่ยึดมั่นในคุณธรรมอย่างมากและเขาจะเข้าข้างทั้งสองฝ่ายอยู่เสมอเพราะเขาคิดว่าแต่ละคนต่างก็มีเหตุผลเป็นของตนเอง

ลักษณะ : ชายหนุ่มดวงหน้าหวานคล้ายคลึงกับผู้หญิง เรือนผมสีดำสั้นถึงต้นคอ ดวงตาคมเรียวสีเหลืองอำพัน มักสวมใส่หมวกแก๊บตลอดเวลา โดยภายใต้หมวกนั้นมีหงอนยื่นออกมาหนึ่งเส้นเป็นเอกลักษณ์

สิ่งที่ชอบ : นวนิยายแนวสืบสวน เชอร์ล็อกโฮล์ม นมช็อกโกแล็ต การสังเกตุสิ่งรอบตัว

สิ่งที่ไม่ชอบ : หนังสยองขวัญ การฆ่าฟัน ของที่มีรสจัดจ้าน

สิ่งที่เกลียด : แมลงสาบ วิลเลินที่ชั่วถึงขีดสุด

ความรู้สึกต่อฮีโร่ : พวกเขาคือผู้ที่คอยช่วยเหลือคนอื่นๆเมื่อยามยากลำบาก

ความรู้สึกต่อวิลเลิน : พวกเขาทำแบบนั้นไปก็เพราะมีเหตุผลของตัวเอง

ประวัติ : ไซฮาระเกิดและเติบโตขึ้นมาในครอบครัวที่มีฐานะปานกลางค่อนไปทางสูง เขามีพ่อเป็นตำรวจและมีแม่เป็นนักบัญชี ซึ่งพวกเขาทั้งสองนั้นมีสิ่งที่เหมือนกันเลยก็คือพวกเขานั้น ไร้อัตลักษณ์ แต่พวกเขาก็ไม่ได้ใส่ใจเรื่องพวกนั้นและใช้ชีวิตเหมือนคนปกติทั่วไป พวกเขามีลูกอยู่สองคนคือ ไซฮาระเป็นพี่ชายคนโต และคาเอเดะเป็นน้องสาวคนเล็ก พวกเขาสี่คนอาศัยอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขจนกระทั่งไซฮาระอายุได้10ปีเรื่องเลวร้ายก็เกิดขึ้นกับเขา

ในวันหนึ่งขณะที่เขากำลังเดินกลับบ้านกับน้องสาวของเขาอยู่ จู่ๆก็ได้มีวิลเลินคนหนึ่งลักพาตัวพวกเขาทั้งสองคนไป ในตอนนั้นน้องสาวของเขากลัวมากซึ่งเขาเองก็กลัวเช่นกัน แต่วิลเลินคนนั้นกลับหันมาปลอบให้พวกเขาหยุดร้องไห้และให้ทำใจเย็นๆเข้าไว้ ไซฮาระที่สงสัยว่าชายตรงหน้าทำแบบนี้ไปเพื่ออะไรก็เอ่ยถาม วิลเลินที่ได้ยินคำถามนั้นก็ทำสีหน้าเศร้าออกมาก่อนจะเล่าว่าตัวเขาถูกหัวหน้าจากองกรณ์โลกมืดบังคับให้เขาลักพาตัวพวกไซฮาระไปให้มัน ซึ่งถ้าหากเขาไม่ทำตามที่สั่งครอบครัวของเขาก็จะถูกฆ่าทิ้งทั้งหมด เขาจึงไม่มีทางเลือกนอกจากลักพาตัวพวกไซฮาระมาและกล่าวขอโทษพวกเขาทั้งสองจากใจจริง

ไซฮาระที่ได้รู้แล้วว่าชายตรงหน้าทำไปเพราะถูกบังคับจึงทำให้เขาไม่ถือโกรธอะไร วิลเลินคนนั้นที่เห็นว่าเด็กชายไม่โกรธเขาก็ร้องไห้ออกมาอย่างรู้สึกผิดก่อนจะสัญญากับพวกเขาว่าจะไม่ยอมให้พวกมันทำร้ายพวกไซฮาระและคาเอเดะแน่นอน

เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็วรถของวิลเลินคนนั้นก็หยุดลงที่ท่าเรือขนส่งแห่งหนึ่ง เขาพาเด็กทั้งสองลงจากรถก่อนจะเดินไปยังโกดังแห่งหนึ่งที่คาดว่าน่าจะเป็นจุดนัดพบ เมื่อไปถึงพวกเขาทั้งสามก็เห็นเหล่าคนในชุดสูทสีดำกำลังยืนล้อมพวกเขาอยู่ พวกมันไม่รอช้ารีบแยกพวกไซฮาระออกจากกันในทันที วิลเลินที่เห็นว่าพวกมันผิดสัญญาที่จะไม่ทำร้ายพวกเขาสามคนก็ตะโกนเรียกหัวหน้าของพวกมันออกมา ซึ่งหัวหน้าของพวกมันก็ยอมออกมาอย่างง่ายดายพร้อมกับแสดงใบหน้าดูถูกพวกเขา วิลเลินที่เห็นหัวหน้าของมันแล้วก็ตะโกนถามเหตุผลที่ผิดสัญญากับเขาในทันที หัวหน้าของมันที่เห็นท่าทางนั้นก็แสยะยิ้มขึ้นมาก่อนจะบอกว่าเขาไม่เคยสัญญาเรื่องพวกนั้นไว้เลย และมันยังบอกอีกว่าเขาได้ทำการฆ่าคนในครอบครัวของวิลเลินคนนั้นเรียบร้อยแล้ว วิลเลินที่ได้ยินแบบนั้นก็ขาดสติรีบพุ่งตัวเข้าไปหมายจะฉีกเจ้าสวะตรงหน้าให้เป็นชิ้นๆ แต่ยังไม่ทันทำอะไรเขาก็ถูกปืนพกยิงเข้าที่หัวทำให้ชายคนนั้นตายในทันที

ไซฮาระที่มองดูเหตุการณ์ทั้งหมดก็เกิดอาการสั่นกลัวขึ้นมาอีกครั้ง ตอนนี้เขาอยากจะหนีไปจากที่นี่แต่เขาทำไม่ได้เพราะทั้งเขาและน้องสาวของเขาถูกชายในชุดสูทจับตัวเอาไว้อยู่ เขาทำได้แต่ภาวนาว่าพวกมันจะไม่ทำอะไรพวกเขาเท่านั้น แต่เมื่อไซฮาระได้เห็นสายตาของหัวหน้าพวกมันก็ทำให้รู้ได้ทันทีเลยว่ามันไม่เป็นอย่างที่เขาคิดแน่

หัวหน้าของพวกมันหยิบเอาเข็มบางอย่างออกมาก่อนจะเดินตรงไปหาน้องสาวเขา ไซฮาระที่เห็นท่าไม่ดีก็พยายามพุ่งเข้าไปหาแต่ก็ถูกจับตัวได้ก่อนจะไปถึง หัวหน้าของพวกมันทำการฉีดของเหลวบางอย่างใส่คาเอเดะทำให้เธอกรีดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด ซึ่งมันเห็นแบบนั้นก็หัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่งก่อนจะหันมาบอกกับไซฮาระว่า ของเหลวที่มันฉีดเข้าไปจะทำให้น้องสาวของเขากลายเป็นสัตว์ประหลาด และมันก็จะให้น้องสาวของเขาฆ่าเขาและพ่อของเขาที่ทำให้ชีวิตของมันล่มจม

ไซฮาระที่เห็นแบบนั้นเขาก็เคียดแค้นอย่างมาก เขาพยายามดิ้นตัวให้หลุดออกจากแขนของชายชุดสูท หัวหน้าของพวกมันที่รู้สึกรำคาญจึงต่อยเข้าไปที่ท้องน้อยจนเขาเกือบสลบไป มันค่อยๆหยิบเข็มฉีดอีกอันนึงขึ้นมาก่อนจะเอามาจ่อที่หลังคอเขา ไซฮาระที่รู้ว่าตัวเองสู้ไม่ไหวแล้วจึงได้แต่ก้มหน้ายอมรับชะตากรรม

แต่ราวกับพระเจ้าเห็นใจเขา จู่ๆก็มีกลุ่มตำรวจพร้อมกับฮีโร่อีกหลายคนต่างบุกเข้ามาในโกดังแห่งนี้ พวกเขาทั้งหมดสามารถจับกุมเหล่าลูกสมุนได้เกือบทุกคนแต่ก็มีบางส่วนหลุดรอดไปได้ ซึ่งหนึ่งในนั้นก็มีหัวหน้าของพวกมันด้วย

ไซฮาระที่ใกล้สลบเต็มทีก็เห็นพ่อของเขาวิ่งเข้ามาหาเขาด้วยความเป็นห่วง เขาที่เหลือเวลาไม่มากแล้วก็ได้บอกให้พ่อของเขาช่วยคาเอเดะก่อน เพราะไม่อย่างนั้นเธออาจจะกลายเป็นสัตว์ประหลาดได้ คุณพ่อที่ได้ยินแบบนั้นก็พยักหน้าก่อนจะพาทั้งเขาและคาเอเดะไปโรงพยาบาล

เมื่อไซฮาระตื่นขึ้นมาอีกครั้งเขาก็พบกับคุณแม่ที่กำลังเฝ้าเขาอยู่ คุณแม่ที่เห็นเขาฟื้นขึ้นมาก็กอดเขาแน่นด้วยความดีใจ แต่ตอนนี้เขาไม่มีเวลามาสนใจเรื่องนั้น เพราะตอนนี้เขาอยากรู้เรื่องของน้องสาวของเขามากกว่า คุณแม่จึงเริ่มอธิบายเรื่องของคาเอเดะให้ฟัง

หลังจากที่คุณพ่อพาเขาและน้องสาวมาโรงพยาบาลได้แล้วน้องสาวของเขาก็ได้รับการรักษาอย่างเร่งด่วนในทันที ใช้เวลาประมาณสองวันพวกเขาก็สามารถรักษาให้น้องสาวของเขากลับมาเป็นปกติได้สำเร็จ แต่มันก็แลกมาด้วยน้องสาวของเขาจะกลายเป็นเจ้าหญิงนิทราไปตลอดกาล

ซึ่งไซฮาระที่ฟังจบเขาก็ร้องไห้ออกมาและโทษว่าเป็นความผิดของตนเองทั้งหมด คุณแม่จึงต้องเข้ามาปลอบโยนเขาและบอกว่าทั้งหมดมันไม่ใช่ความผิดของเขา และเขาควรที่จะก้าวเดินต่อไปข้างหน้า ไม่ใช่นั่งจมปลักกับอดีตที่เจ็บปวดแบบนี้ ไซฮาระก็พยักหน้ารับคำปลอบโยนนั้นและตัดสินใจที่จะก้าวเดินต่อไป

และตั้งแต่ตอนนั้นไซฮาระก็เริ่มฝึกหนักทั้งร่างกาย จิตใจ และความคิดของเขาให้พัฒนายิ่งขึ้น โดยเขาก็มักจะออกไปทำภารกิจไขคดีกับคุณพ่อบ่อยๆจึงทำให้เขาค่อนข้างมีไหวพริบที่ดีมาก และถึงแม้อัตลักษณ์ของเขาจะใข้ต่อสู้ไม่ได้แต่เขาก็ยังสามารถใช้เพื่อตามรอยต่างๆให้เป็นประโยชน์ได้เช่นกัน

ซึ่งในปัจจุบันไซฮาระก็ได้เข้าเรียนสอบโรงเรียนยูเอย์และได้อยู่ในคลาสทั่วไป

สภาพจิตใจ : 80%

เพิ่มเติม 1 : นามสกุลของไซฮาระเป็นการเล่นคำมาจาก เชอร์ล็อก(โชราคุ)ในภาษาญี่ปุ่น

้เพิ่มเติม 2 : ไซฮาระเคยเป็นเพื่อนกับชินโซสมัยม.ต้นมาก่อน ทำให้ในปัจจุบันเขาค่อนข้างสนิทสนมกับชินโซอย่างมาก

เพิ่มเติม 3 : เนื่องจากไซฮาระชื่นชอบเชอร์ล็อก โฮล์ม อย่างมากทำให้ชื่อและชุดปฏิบัติการณ์ของเขาคล้ายกับเชอร์ล็อก โฮล์ม