Don't ask for the moon ใต้แสงจันทร์

               โลกนี้ไม่มีอะไรที่เท่าเทียม มันเป็นสัจธรรม ประเทศเล็กๆในแถบเอเชียตะวันออกมีการแบ่งชนชั้นกันอย่างชัดเจน ถึงอย่างนั้นประชาชนในประเทศก็มีความสุขกันดี ประเทศนี้สงบ ไม่มีสงคราม ไม่ขึ้นกับใครและไม่สนโลก แทบจะเรียกได้ว่าเป็นเอกเทศจากที่อื่นๆ

              ประเทศนี้กษัตริย์เป็นผู้ที่อยู่ยอดสุดของพีระมิด กษัตริย์และเหล่าราชวงศ์เป็นผู้ปกครองประเทศ ผู้สร้างสรรค์สิ่งต่างๆ และเป็นผู้ที่ร่ำรวยที่สุดเช่นกัน

              ลำดับที่ 2 ของพีระมิดนั้นคือหัวหน้าสีแต่ละสี ไม่มีใครรู้ว่าคนพวกนี้เป็นใคร ทำหน้าที่อะไรให้แก่ประเทศ แต่พวกเขากลับมีอำนาจรองลงมาเพียงแค่กษัตริย์เท่านั้น ซึ่งจะมีทั้งหมดอยู่ 3 สี ได้แก่ สีน้ำเงิน สีเขียว และสีแดง

         ลำดับถัดมาคือประชาชนทั่วไปที่ใช้ชีวิตตามปกติ

               และลำดับสุดท้าย ฐานของพีระมิด พวกเขามีจำนวนเพียง 10% เท่านั้น พวกเขาไม่ใช่พวกแรงงาน และไม่ใช่คนธรรมดา แต่กลับเป็นชนกลุ่มน้อยที่คนธรรมดาจะไม่ได้วันรู้เลยว่ามีพวกเขาอยู่ในประเทศนี้ หรือต่อให้รู้ก็คงไม่คิดที่จะเสวนาด้วย อาจจะเป็นเพราะว่าพวกเขามีบรรพบุรุษเป็นปีศาจก็ได้ พวกเขาถึงได้อยู่ฐานหรือจุดที่ต่ำที่สุดของพีระมิด

               ถึงอย่างนั้นกษัตริย์ก็ได้ทำการยื่นข้อเสนอว่าจะปิดเรื่องที่พวกเขามีตัวตนอยู่เป็นความลับและจะทำให้พวกเขาปลอดภัย โดยมีเงื่อนไขว่าในแต่ละปีพวกเขาจะต้องทำการส่งค่าตอบแทนมา จะเป็นอะไรก็ได้ ที่คิดว่ามันมีประโยชน์ต่อราชวงศ์ หัวหน้าสี หรือประชาชน

               และนี้คือจุดเริ่มต้นของการมีอยู่ของประเทศนี้

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

สวัสดีค่ะ ดองเรื่องเก่าๆไว้ก่อนเนาะมาเปิดเรื่องใหม่กัน ไม่รู้ว่าเรื่องนี้จะไปได้ไกลแค่ไหนแต่ก็จะพยายามแต่งให้จบนะคะ

ขอออกตัวไว้ก่อนเลยนะคะว่าเรื่องนี้เริ่มต้นมาจากความฝัน อาจจะมีเนื้อหาที่ไม่เหมาะสมบ้าง ก็ขอให้ผู้อ่านเนี่ยอ่านแต่พอสนุกนะคะ เราไม่ได้มีเจตนาที่ล้อเลียน เสียดสี หรือคัดลอกเรื่องอื่นๆใดๆค่ะ

ถ้าพบว่าเราแต่งคล้ายกับคนอื่น หรือเข้าข่ายคัดลอกก็บอกเราด้วยนะคะ

ขอบคุณที่เข้ามาอ่านค่ะ