ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : สเนป กับ นาซิสซา
แฮร์รี่กลับมายืนอยู่ในห้องทำงานของอาจารย์ใหญ่ในปัจจุบัน เขาแทบไม่อยากจะเชื่อเลยว่าซัลลาซาร์ สลิธีลิน กับผู้ก่อตั้งทั้งสาม แตกแยกกันเพราะการฆาตกรรมลูกมักเกิ้ลโดยฝีมือของซัลลาซาร์ สลิธีลิน และอีกทั้งเรื่องที่ฟอกซ์และนากินีงูของลอร์ดโวลเดอมอร์ คืออดีตสัตว์เลี้ยงของคนทั้งสอง
แฮร์รี่ค่อย ๆ วางรูปภาพของดัมเบิลดอร์ลงที่โต๊ะทำงานที่เดิมที่รูปเคยตั้งอยู่ ดัมเบิลดอร์ถอนหายใจแล้วพูดกับแฮร์รี่ รอน เฮอร์ไมโอนี่
“ความจริงฉันรู้อยู่แล้วว่า ฟอกซ์และนากินีเป็นสัตว์เลี้ยงของคนทั้งสองในอดีต แต่ฉันไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าซัลลาซาร์ สลิธีลินจะลงมือฆ่าลูกมักเกิ้ล ฉันเคยได้ยินมาว่า เหล่าคาถาป้องกันโรงเรียนต่าง ๆ ที่แน่นหนานี้ ถูกเสกขึ้นหลังจากการจากไปของซัลลาซาร์ สลิธีลิน แต่ไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าทำไม แต่ตอนนี้ฉันได้เห็นแล้ว เฮอร์ไมโอนี่ หนังสือฮอกวอตส์ – ประวัติศาสตร์น่ารู้เขียนเกี่ยวกับเรื่องนี้ไว้ว่าอย่างไร เท่าที่เธอจำได้”
“ค่ะ - - รู้สึกว่าจะเขียนไว้ว่า ซัลลาซาร์ สลิธีลิน ทำงานไม่ลงรอยกับผู้ก่อตั้งทั้งสาม และได้แยกตัวออกไปจากโรงเรียน แต่มันไม่ได้เขียนไว้ว่า มิตรภาพของพวกเขาแตกหักด้วยการฆ่าลูกมักเกิ้ล และหนูก็ยังไม่รู้มาก่อนเลยว่า ทั้งสามเป็นศัตรูกันด้วย”
“ใช่แล้ว หนังสือเล่มนี้ไม่ได้เขียนความจริงเอาไว้ทั้งหมด แต่ทว่า ฉันได้รู้มาว่า หลังจากที่สลิธีลินจากโรงเรียนไป เขาก็ไม่เคยพบหน้ากับใครคนใดคนหนึ่งในสามคนนั้น อีกเลย ด้วยเหตุนี้ จึงทำให้คำสาปหายนะของซัลลาซาร์ สลิธีลิน มีผลจนถึงปัจจุบัน” ดัมเบิลดอร์บอก
“อาจารย์หมายความว่าอย่างไรครับ” แฮร์รี่ถาม
“ฉันเป็นทายาทของกอดดริก กริฟฟินดอร์ และฉันไม่รู้ว่าเธอเคยอ่านเจอที่ไหนหรือเปล่านะ ที่ว่าฉันเคยเอาชนะพ่อมดร้ายกรินเดลวัลด์ได้”
“ครับ ผมเคยอ่านเจอในการ์ดกบช็อคโกแลต” แฮร์รี่บอก
“ใช่แล้วล่ะ แฮร์รี่ กริลเดลวัลด์เป็นทายาทของสลิธีลิน เป็นพ่อของปู่ของมาโวโล่ กอนต์ ปู่ของลอร์ดโวลเดอมอร์ และการที่เป็นบรรพบุรุษ บวกกับการที่พ่อมดร้ายกรินเดลวัลด์มีอำนาจมากกว่าลอร์ดโวลเดอมอร์ในสมัยสิบเจ็ดปีก่อน จึงเป็นสาเหตุที่ทำให้โวลเดอมอร์เกรงกลัวฉัน” ดัมเบิลดอร์หยุดนิดหนึ่ง “และขอให้เธอรู้ไว้อีกอย่างหนึ่งแฮร์รี่ อย่างที่เธอรู้ว่าโวลเดอมอร์เป็นทายาทคนสุดท้ายของซัลลาซาร์ สลิธีลิน และ เธอก็เป็นทายาทคนสุดท้ายของก็อดดริด กริฟฟินดอร์เช่นกัน”
แฮร์รี่พูดไม่ออกอยู่พักหนึ่ง “เป็นไปไม่ได้ ถ้าอย่างนั้น ผมกับอาจารย์ - -”
“ฉันกับเธอก็ถือเป็นญาติห่าง ๆ กัน อย่างที่เธอเคยเห็นแผนผังของตระกูลแบล็ก พ่อมดสายเลือดบริสุทธิ์ มักจะมีแผนผังตระกูลที่ซับซ้อนเสมอ รู้สึกว่า ถ้าจะให้ระบุ ฉันก็เป็นลูกพี่ลูกน้องของปู่ของพ่อเธอนะละ แฮร์รี่ - - และบัดนี้ เธอก็เป็นทายาทคนสุดท้าย แต่ฉันไม่รู้มาก่อนเลยว่า ชะตาชีวิตของพวกเราจะดำเนินอยู่ภายใต้คำสาปของซัลลาซาร์ สลิธีลินมาตลอด แต่ทว่า เรื่องทั้งหมดนี้มันกำลังจะจบลงแล้ว เพราะว่า ทั้งเธอและลอร์ดโวลเดอมอร์ต่างก็เป็นทายาทคนสุดท้ายเหมือนกัน ไม่ว่าเธอ หรือโวลเดอมอร์เป็นฝ่ายชนะในสงครามครั้งนี้ คำสาปของสลิธีลินก็จะจบสิ้นลง - - แต่ทว่า จากสถานการณ์นี้ ถ้าโวลเดอมอร์เป็นฝ่ายชนะละก็ โลกของพ่อมดและมักเกิ้ลจะต้องพินาศย่อยยับอย่างไม่ต้องสงสัย ดังนั้น เราก็ไม่ห่างจากจุดประสงค์เดิมของเราเลยแม้แต่น้อย และหลังจากนี้ เราจะตามหาฮอร์ครัชของโวลเดอมอร์กัน หลังจากที่ฉันได้ข้อมูลเกี่ยวกับเขาหรือเธอที่มีชื่อย่อว่า ร.อ.บ. ซึ่งฉันให้ศาสตราจารย์ลูปินกับศาสตราจารย์มักกอลนากัลออกไปสืบหาข้อมูลอยู่” ดัมเบิลดอร์หยุดนิดหนึ่ง “เอาละ หลังจากนี้ฉันอยากจะให้เธอฝึกการสกัดใจให้สำเร็จด้วยตัวเองและเริ่มฝึกการเสกคาถาตราฟีนิกซ์ด้วย รวมทั้งรอนกับเฮอร์ไมโอนี่ด้วย ฉันขอแนะนำให้เธอฝึกคาถาพินิจในก่อนที่จะฝึกสกัดใจ เพราะว่าพวกเธอทั้งสามคนจะได้ลองเสกคาถาใส่กันโดยจะเป็นการฝึกที่ดี ฉันแน่ใจว่าห้องสมุดของเราจะยังช่วยเหลือพวกเธอได้ ใช่ไหมเฮอร์ไมโอนี่” ดัมเบิลดอร์ขยิบตาให้เฮอร์ไมโอนี่ “ส่วนสำหรับตราฟีนิกซ์ ฉันอยากจะให้เธอฝึกมันให้สำเร็จโดยเร็วที่สุดเช่นกัน เพราะฉันมีสิ่งที่อยากให้เธอช่วยทำนอกฮอกวอตส์ ตราบใดที่เธอยังฝึกมันไม่สำเร็จ เธอก็ออกไปนอกปราสาทไม่ได้ เนื่องจากเวลาเข้าออก จำเป็นต้องใช้คาถานี้ - - เอาละ ในเมื่อไม่มีคำถามอะไรแล้ว ฉันขอให้พวกเธอโชคดี ทุก ๆ คน”
ไกลออกไปหลายพันไมล์ ในบ้านเก่า ๆ โทรม ๆ หลังหนึ่งบนถนนสายสปินเนอร์เอ็นด์ มีชายสองคนกับหญิงอีกหนึ่ง ยืนประจันหน้ากันอยู่ท่ามกลางความเงียบสงัดในห้องรับแขกในบ้านที่มืดสลัวแห่งนั้น
“หางหนอน แกออกไปก่อน ข้ามีคำสั่งจากจอมมารที่จะพูดกับนาซิสซา และเรื่องนี้ ข้าและจอมมารไม่ต้องการให้เจ้ารับรู้ ออกไปจากบ้านนี้สักพักก่อน หลังจากนี้หนึ่งชั่วโมงเจ้าจึงจะกลับมาได้ ไปเสีย หางหนอน” ชายในเสื้อคลุมสีดำนามว่าเซเวอร์รัส สเนปกล่าวหน้าเครียดกับเพ็ตติกรูว์
สิ้นเสียงเยือนเย็นที่แฝงไปด้วยน้ำเสียงข่มขู่ของสเนป หางหนอนถึงกับสะดุ้งเฮือก พยักหน้างก ๆ และรีบเปิดประตูบ้าน เดินออกไปหน้าบ้าน และหายตัวไปอย่างรวดเร็วในทันที
“เอาละ นาซิสซา นั่งลงก่อนสิ แล้วเลิกทำเสียงสะอื้นน่ารำคาญนั่นเสียที แล้วตั้งใจฟังสิ่งที่ฉันจะพูดต่อไปนี้ให้ดี” สเนปพูดหลังจากที่นั่งลงบนโซฟาตัวหนึ่ง ตรงข้ามกับหล่อน
นาซิสซานั่งลงบ้าน พลางใช้ตาที่บวมเป่งจ้องมองสเนปอย่างจะกินเลือดกินเนื้อ
“อย่ามองฉันด้วยสายตาแบบนั้นสิ นาซิสซา” สเนปบอกพลางยิ้มกริ่ม “ฉันอุตส่าห์เป็นผู้ช่วยชีวิตของลูกชายเธอเอาไว้แล้วนะ”
“อะไรนะ เซเวอร์รัส ช่วยชีวิตหรือ สิ่งที่ฉันได้รับรู้มาคือ แกเป็นคนฆ่าเดรโก” นาซิสซาพูดด้วยเสียงแหบปนสะอื้นพลางจ้องสเนปไม่วางตา
“ฟังฉันก่อนนาซิสซา ฉันมีเหตุผลที่ดีพอที่จะอธิบายเรื่องทั้งหมดได้ หากเธอรับฟัง และรับคำขอร้องของฉัน” สเนปพูดด้วยเสียงเรียบไร้อารมณ์เหมือนเช่นเคย
“ถ้าเป็นสิ่งที่แกเล่าให้จอมมารฟังนั่นละก็ ฉันไม่อยากฟังมันอีกแล้ว และอยากจะฆ่าแกด้วย เซเวอร์รัส - - แต่ ถ้ามีเหตุผลอื่นก็เล่ามา”
“เรื่องทั้งหมดเป็นอย่างนี้ - - ฉันเข้าใจว่าสิ่งที่เดรโกทำลงไปทั้งหมดเป็นเรื่องที่ฝืนจิตใจของเขาเป็นอย่างมาก ปีที่แล้ว ฉันรู้มาว่าเขาแอบเข้าไปปรับทุกข์ในห้องน้ำกับผีที่ฮอกวอตส์ น่าสมเพศเสียจริง - - ฉันรู้ว่าเดรโกทำลงไปทั้งหมดเพราะถูกจอมมารบังคับ และเขาขู่ว่าจะฆ่าเธอและลูเซียสถ้าหากเดรโกไม่ทำ แต่ทว่า เรื่องทั้งหมดฉันเป็นคนช่วยมัลฟอยไว้ และเดรโกก็ยังไม่ตาย
“จอมมารวางแผนที่จะทำให้จิตใจอันบริสุทธิ์ของเด็กชายคนหนึ่งต้องแปดเปื้อนและจมดิ่งลงสู่ความมืด ถ้าเดรโกเป็นคนฆ่าดัมเบิลดอร์ จิตใจของเขาจะถูกความมืดเข้าครอบงำและกลายเป็นปิศาจที่ชั่วร้ายอย่างสมบูรณ์ - - ด้วยการนี้ ฉันจึงลงมือสังหารดัมเบิลดอร์แทนเขา เพื่อที่จะให้เดรโกยังคงความบริสุทธิ์ของเขาอยู่เช่นเดิม แต่และทั้งหมดนี้เป็นไปตามแผนการทั้งหมดของดัมเบิลดอร์” สเนปหยุดพูด
นาซิสซามองสเนปด้วยสายตาลุกโชน
“หุบปากเสีย ไม่ต้องพูดอะไรทั้งสิ้น นาซิสซา - - ใช่แล้ว อย่างที่เธอเข้าใจ ฉันจงรักภักดีต่ออัลบัส ดัมเบิลดอร์แม้กระทั่งตอนนี้ ทั้งหมดก็เป็นไปตามแผนการของเขา”
“ตลกสิ้นดี ดัมเบิลดอร์ตายไปแล้ว แล้วจะพูดได้อย่างไรว่าเป็นแผนการของเขา”
“ทั้งหมดคือสิ่งที่ดัมเบิลดอร์ได้วางแผนเอาไว้แล้วเป็นอย่างดี เขารู้เรื่องทั้งหมดที่เดรโกอถูกโวลเดอมอร์ข่มขู่ และเขาวางแผนให้ฉันสังหารเขา ถ้าหากมันถึงจุดที่แก้ปัญหาด้วยวิธีอื่นไม่ได้แล้ว ใช่ ฉันสังหารเขาและช่วยเดรโก ทั้งหมดเป็นแผนการของเขา ดัมเบิลดอร์วางแผนที่จะช่วยชีวิตลูกชายของเธอนะ นาซิสซา และวางแผนที่จะช่วยชีวิตเธอกับลูเซียสด้วย โดยไม่อคติกับการที่พวกเธอเป็นผู้เสพย์ความตาย เขาเชื่อว่าพวกเธอจะกลับใจได้เหมือนกับฉัน ทีนี้ ถ้าเธอยอมมาอยู่ฝ่ายเดียวกับดัมเบิลดอร์ ซึ่งเดรโกก็ตกลงแล้วในเวลานี้ ถ้าเธอตกลง ฉันจะเล่าแผนการทั้งหมดให้เธอฟัง และจะช่วยให้พวกเธอทั้งสามคนอยู่ในที่ที่ปลอดภัยอย่างแน่นอน”
นาซิสซาครุ่นคิดอย่างหนักอยู่นาน เธอคงคิดว่าระหว่างจอมมารกับดัมเบิลดอร์เธอควรจะอยู่ฝ่ายใดดี หลังจากที่เธอนิ่งเงียบไปนานภายใต้ความอึดอัดนั้นเอง เธอก็เป็นฝ่ายทำลายความเงียบขึ้น “ตกลง ฉันเข้าจะเข้าร่วมด้วย”
“ถ้าอย่างนั้น ฉันจะบอกให้ก็ได้ว่าเดรโกอยู่ที่ไหน ตอนนี้เดรโกอยู่ที่บ้านเลขที่สิบสอง กริมโมลเพลส ฉันคิดว่า ถ้าเธอเข้าร่วมด้วย ฉันจะช่วยลูกเซียสแหกคุกอัซคาบันตามคำสั่งของดัมเบิลดอร์ และพวกเธอทั้งสามคนจะย้ายไปอยู่ที่ฮอกวอตส์ และช่วยงานของภาคีนกฟีนิกซ์ ตกลงไหม - - ถ้าเธอโกหกไปก็ไม่มีประโยขน์ นาซิสซา เพราะฉันพินิจใจเธอได้” สเนปบอก
“ตกลง แล้วการที่คุณจะช่วยลูเซียสแหกคุกนั้นมันก็เป็นอาชญากรรมไม่ใช่หรือ ถ้าอย่างนั้นถ้าพวกกระทรวงรู้ว่าคุณอยู่ฝ่ายดัมเบิลดอร์ และช่วยผู้เสพย์ความตายแหกคุก มันไม่เป็นเรื่องที่ดูแย่ไปหน่อยหรือ” นาซิสซาท้วง
“ไม่ เราจะทำเป็นว่าฉันอยู่ฝ่ายผู้เสพย์ความตาย และพยายามจะช่วยนักโทษทั้งหมดแหกคุก แต่จะช่วยได้แต่ลูเซียสคนเดียว จากนั้น ฉันกับลูเซียสจะกลับมาที่นี่ และพวกเธอสองคนต้องหายตัวไปยังฮอกส์มี้ด ไปอยู่ที่ร้านหัวหมู ฉันจะพาเดรโกไปทีหลังเอง และรอคนจากฮอกวอตส์มารับ ฉันจะส่งจดหมายไปให้คนออกมารับเอง แต่ห้ามเข้าไปเองเป็นอันขาด” สเนปบอก “มีคำถามไหม”
“เดี๋ยวก่อน แล้วคุณละ” นาซิสซาถาม
“ฉันจะกลับมาหาโวลเดอมอร์ แล้วบอกว่าพวกเธอทั้งสองคนคิดจะทรยศ และฉันก็ได้ฆ่าพวกเธอไปแล้ว”
“แน่ใจนะ ว่าทุกอย่างจะได้ผล”
“มีทางเป็นไปได้ แต่ฉันคิดว่าเธอควรจะไปด้วย ที่อัซคาบัน เพราะเธอควรจะไปช่วยฉันอธิบายเรื่องต่าง ๆ ให้ลูเซียสเข้าใจ”
“เข้าใจละ แล้วเราจะดำเนินแผนการเมื่อไรละ”
“คืนนี้เลย” สเนปบอกกับนาซิสซา พลางลุกขึ้นจากโซฟา แล้วหันหลังกลับ เดินไปยังประตู แล้วก้าวออกสู่แสงอาทิตย์ยามเย็นภายนอก แสงอาทิตย์สีแดงฉานสาดส่องเข้ามาที่ร่างกายของชายหญิงทั้งสองที่ก้าวออกมาสู่ถนนสปินเนอร์เอ็นด์ แผนการที่ทั้งสองวางเอาไว้ แผนการที่จะทำให้เรื่องราวทุกอย่างดำเนินไปอย่างที่มันควรจะเป็น ดวงตะวันลับขอบฟ้าอย่างรวดเร็ว ราวกับรับรู้แผนการของทั้งสองและเอาใจช่วย ราวกับจะบอกว่า ทำให้สำเร็จนะ
แฮร์รี่ค่อย ๆ วางรูปภาพของดัมเบิลดอร์ลงที่โต๊ะทำงานที่เดิมที่รูปเคยตั้งอยู่ ดัมเบิลดอร์ถอนหายใจแล้วพูดกับแฮร์รี่ รอน เฮอร์ไมโอนี่
“ความจริงฉันรู้อยู่แล้วว่า ฟอกซ์และนากินีเป็นสัตว์เลี้ยงของคนทั้งสองในอดีต แต่ฉันไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าซัลลาซาร์ สลิธีลินจะลงมือฆ่าลูกมักเกิ้ล ฉันเคยได้ยินมาว่า เหล่าคาถาป้องกันโรงเรียนต่าง ๆ ที่แน่นหนานี้ ถูกเสกขึ้นหลังจากการจากไปของซัลลาซาร์ สลิธีลิน แต่ไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าทำไม แต่ตอนนี้ฉันได้เห็นแล้ว เฮอร์ไมโอนี่ หนังสือฮอกวอตส์ – ประวัติศาสตร์น่ารู้เขียนเกี่ยวกับเรื่องนี้ไว้ว่าอย่างไร เท่าที่เธอจำได้”
“ค่ะ - - รู้สึกว่าจะเขียนไว้ว่า ซัลลาซาร์ สลิธีลิน ทำงานไม่ลงรอยกับผู้ก่อตั้งทั้งสาม และได้แยกตัวออกไปจากโรงเรียน แต่มันไม่ได้เขียนไว้ว่า มิตรภาพของพวกเขาแตกหักด้วยการฆ่าลูกมักเกิ้ล และหนูก็ยังไม่รู้มาก่อนเลยว่า ทั้งสามเป็นศัตรูกันด้วย”
“ใช่แล้ว หนังสือเล่มนี้ไม่ได้เขียนความจริงเอาไว้ทั้งหมด แต่ทว่า ฉันได้รู้มาว่า หลังจากที่สลิธีลินจากโรงเรียนไป เขาก็ไม่เคยพบหน้ากับใครคนใดคนหนึ่งในสามคนนั้น อีกเลย ด้วยเหตุนี้ จึงทำให้คำสาปหายนะของซัลลาซาร์ สลิธีลิน มีผลจนถึงปัจจุบัน” ดัมเบิลดอร์บอก
“อาจารย์หมายความว่าอย่างไรครับ” แฮร์รี่ถาม
“ฉันเป็นทายาทของกอดดริก กริฟฟินดอร์ และฉันไม่รู้ว่าเธอเคยอ่านเจอที่ไหนหรือเปล่านะ ที่ว่าฉันเคยเอาชนะพ่อมดร้ายกรินเดลวัลด์ได้”
“ครับ ผมเคยอ่านเจอในการ์ดกบช็อคโกแลต” แฮร์รี่บอก
“ใช่แล้วล่ะ แฮร์รี่ กริลเดลวัลด์เป็นทายาทของสลิธีลิน เป็นพ่อของปู่ของมาโวโล่ กอนต์ ปู่ของลอร์ดโวลเดอมอร์ และการที่เป็นบรรพบุรุษ บวกกับการที่พ่อมดร้ายกรินเดลวัลด์มีอำนาจมากกว่าลอร์ดโวลเดอมอร์ในสมัยสิบเจ็ดปีก่อน จึงเป็นสาเหตุที่ทำให้โวลเดอมอร์เกรงกลัวฉัน” ดัมเบิลดอร์หยุดนิดหนึ่ง “และขอให้เธอรู้ไว้อีกอย่างหนึ่งแฮร์รี่ อย่างที่เธอรู้ว่าโวลเดอมอร์เป็นทายาทคนสุดท้ายของซัลลาซาร์ สลิธีลิน และ เธอก็เป็นทายาทคนสุดท้ายของก็อดดริด กริฟฟินดอร์เช่นกัน”
แฮร์รี่พูดไม่ออกอยู่พักหนึ่ง “เป็นไปไม่ได้ ถ้าอย่างนั้น ผมกับอาจารย์ - -”
“ฉันกับเธอก็ถือเป็นญาติห่าง ๆ กัน อย่างที่เธอเคยเห็นแผนผังของตระกูลแบล็ก พ่อมดสายเลือดบริสุทธิ์ มักจะมีแผนผังตระกูลที่ซับซ้อนเสมอ รู้สึกว่า ถ้าจะให้ระบุ ฉันก็เป็นลูกพี่ลูกน้องของปู่ของพ่อเธอนะละ แฮร์รี่ - - และบัดนี้ เธอก็เป็นทายาทคนสุดท้าย แต่ฉันไม่รู้มาก่อนเลยว่า ชะตาชีวิตของพวกเราจะดำเนินอยู่ภายใต้คำสาปของซัลลาซาร์ สลิธีลินมาตลอด แต่ทว่า เรื่องทั้งหมดนี้มันกำลังจะจบลงแล้ว เพราะว่า ทั้งเธอและลอร์ดโวลเดอมอร์ต่างก็เป็นทายาทคนสุดท้ายเหมือนกัน ไม่ว่าเธอ หรือโวลเดอมอร์เป็นฝ่ายชนะในสงครามครั้งนี้ คำสาปของสลิธีลินก็จะจบสิ้นลง - - แต่ทว่า จากสถานการณ์นี้ ถ้าโวลเดอมอร์เป็นฝ่ายชนะละก็ โลกของพ่อมดและมักเกิ้ลจะต้องพินาศย่อยยับอย่างไม่ต้องสงสัย ดังนั้น เราก็ไม่ห่างจากจุดประสงค์เดิมของเราเลยแม้แต่น้อย และหลังจากนี้ เราจะตามหาฮอร์ครัชของโวลเดอมอร์กัน หลังจากที่ฉันได้ข้อมูลเกี่ยวกับเขาหรือเธอที่มีชื่อย่อว่า ร.อ.บ. ซึ่งฉันให้ศาสตราจารย์ลูปินกับศาสตราจารย์มักกอลนากัลออกไปสืบหาข้อมูลอยู่” ดัมเบิลดอร์หยุดนิดหนึ่ง “เอาละ หลังจากนี้ฉันอยากจะให้เธอฝึกการสกัดใจให้สำเร็จด้วยตัวเองและเริ่มฝึกการเสกคาถาตราฟีนิกซ์ด้วย รวมทั้งรอนกับเฮอร์ไมโอนี่ด้วย ฉันขอแนะนำให้เธอฝึกคาถาพินิจในก่อนที่จะฝึกสกัดใจ เพราะว่าพวกเธอทั้งสามคนจะได้ลองเสกคาถาใส่กันโดยจะเป็นการฝึกที่ดี ฉันแน่ใจว่าห้องสมุดของเราจะยังช่วยเหลือพวกเธอได้ ใช่ไหมเฮอร์ไมโอนี่” ดัมเบิลดอร์ขยิบตาให้เฮอร์ไมโอนี่ “ส่วนสำหรับตราฟีนิกซ์ ฉันอยากจะให้เธอฝึกมันให้สำเร็จโดยเร็วที่สุดเช่นกัน เพราะฉันมีสิ่งที่อยากให้เธอช่วยทำนอกฮอกวอตส์ ตราบใดที่เธอยังฝึกมันไม่สำเร็จ เธอก็ออกไปนอกปราสาทไม่ได้ เนื่องจากเวลาเข้าออก จำเป็นต้องใช้คาถานี้ - - เอาละ ในเมื่อไม่มีคำถามอะไรแล้ว ฉันขอให้พวกเธอโชคดี ทุก ๆ คน”
ไกลออกไปหลายพันไมล์ ในบ้านเก่า ๆ โทรม ๆ หลังหนึ่งบนถนนสายสปินเนอร์เอ็นด์ มีชายสองคนกับหญิงอีกหนึ่ง ยืนประจันหน้ากันอยู่ท่ามกลางความเงียบสงัดในห้องรับแขกในบ้านที่มืดสลัวแห่งนั้น
“หางหนอน แกออกไปก่อน ข้ามีคำสั่งจากจอมมารที่จะพูดกับนาซิสซา และเรื่องนี้ ข้าและจอมมารไม่ต้องการให้เจ้ารับรู้ ออกไปจากบ้านนี้สักพักก่อน หลังจากนี้หนึ่งชั่วโมงเจ้าจึงจะกลับมาได้ ไปเสีย หางหนอน” ชายในเสื้อคลุมสีดำนามว่าเซเวอร์รัส สเนปกล่าวหน้าเครียดกับเพ็ตติกรูว์
สิ้นเสียงเยือนเย็นที่แฝงไปด้วยน้ำเสียงข่มขู่ของสเนป หางหนอนถึงกับสะดุ้งเฮือก พยักหน้างก ๆ และรีบเปิดประตูบ้าน เดินออกไปหน้าบ้าน และหายตัวไปอย่างรวดเร็วในทันที
“เอาละ นาซิสซา นั่งลงก่อนสิ แล้วเลิกทำเสียงสะอื้นน่ารำคาญนั่นเสียที แล้วตั้งใจฟังสิ่งที่ฉันจะพูดต่อไปนี้ให้ดี” สเนปพูดหลังจากที่นั่งลงบนโซฟาตัวหนึ่ง ตรงข้ามกับหล่อน
นาซิสซานั่งลงบ้าน พลางใช้ตาที่บวมเป่งจ้องมองสเนปอย่างจะกินเลือดกินเนื้อ
“อย่ามองฉันด้วยสายตาแบบนั้นสิ นาซิสซา” สเนปบอกพลางยิ้มกริ่ม “ฉันอุตส่าห์เป็นผู้ช่วยชีวิตของลูกชายเธอเอาไว้แล้วนะ”
“อะไรนะ เซเวอร์รัส ช่วยชีวิตหรือ สิ่งที่ฉันได้รับรู้มาคือ แกเป็นคนฆ่าเดรโก” นาซิสซาพูดด้วยเสียงแหบปนสะอื้นพลางจ้องสเนปไม่วางตา
“ฟังฉันก่อนนาซิสซา ฉันมีเหตุผลที่ดีพอที่จะอธิบายเรื่องทั้งหมดได้ หากเธอรับฟัง และรับคำขอร้องของฉัน” สเนปพูดด้วยเสียงเรียบไร้อารมณ์เหมือนเช่นเคย
“ถ้าเป็นสิ่งที่แกเล่าให้จอมมารฟังนั่นละก็ ฉันไม่อยากฟังมันอีกแล้ว และอยากจะฆ่าแกด้วย เซเวอร์รัส - - แต่ ถ้ามีเหตุผลอื่นก็เล่ามา”
“เรื่องทั้งหมดเป็นอย่างนี้ - - ฉันเข้าใจว่าสิ่งที่เดรโกทำลงไปทั้งหมดเป็นเรื่องที่ฝืนจิตใจของเขาเป็นอย่างมาก ปีที่แล้ว ฉันรู้มาว่าเขาแอบเข้าไปปรับทุกข์ในห้องน้ำกับผีที่ฮอกวอตส์ น่าสมเพศเสียจริง - - ฉันรู้ว่าเดรโกทำลงไปทั้งหมดเพราะถูกจอมมารบังคับ และเขาขู่ว่าจะฆ่าเธอและลูเซียสถ้าหากเดรโกไม่ทำ แต่ทว่า เรื่องทั้งหมดฉันเป็นคนช่วยมัลฟอยไว้ และเดรโกก็ยังไม่ตาย
“จอมมารวางแผนที่จะทำให้จิตใจอันบริสุทธิ์ของเด็กชายคนหนึ่งต้องแปดเปื้อนและจมดิ่งลงสู่ความมืด ถ้าเดรโกเป็นคนฆ่าดัมเบิลดอร์ จิตใจของเขาจะถูกความมืดเข้าครอบงำและกลายเป็นปิศาจที่ชั่วร้ายอย่างสมบูรณ์ - - ด้วยการนี้ ฉันจึงลงมือสังหารดัมเบิลดอร์แทนเขา เพื่อที่จะให้เดรโกยังคงความบริสุทธิ์ของเขาอยู่เช่นเดิม แต่และทั้งหมดนี้เป็นไปตามแผนการทั้งหมดของดัมเบิลดอร์” สเนปหยุดพูด
นาซิสซามองสเนปด้วยสายตาลุกโชน
“หุบปากเสีย ไม่ต้องพูดอะไรทั้งสิ้น นาซิสซา - - ใช่แล้ว อย่างที่เธอเข้าใจ ฉันจงรักภักดีต่ออัลบัส ดัมเบิลดอร์แม้กระทั่งตอนนี้ ทั้งหมดก็เป็นไปตามแผนการของเขา”
“ตลกสิ้นดี ดัมเบิลดอร์ตายไปแล้ว แล้วจะพูดได้อย่างไรว่าเป็นแผนการของเขา”
“ทั้งหมดคือสิ่งที่ดัมเบิลดอร์ได้วางแผนเอาไว้แล้วเป็นอย่างดี เขารู้เรื่องทั้งหมดที่เดรโกอถูกโวลเดอมอร์ข่มขู่ และเขาวางแผนให้ฉันสังหารเขา ถ้าหากมันถึงจุดที่แก้ปัญหาด้วยวิธีอื่นไม่ได้แล้ว ใช่ ฉันสังหารเขาและช่วยเดรโก ทั้งหมดเป็นแผนการของเขา ดัมเบิลดอร์วางแผนที่จะช่วยชีวิตลูกชายของเธอนะ นาซิสซา และวางแผนที่จะช่วยชีวิตเธอกับลูเซียสด้วย โดยไม่อคติกับการที่พวกเธอเป็นผู้เสพย์ความตาย เขาเชื่อว่าพวกเธอจะกลับใจได้เหมือนกับฉัน ทีนี้ ถ้าเธอยอมมาอยู่ฝ่ายเดียวกับดัมเบิลดอร์ ซึ่งเดรโกก็ตกลงแล้วในเวลานี้ ถ้าเธอตกลง ฉันจะเล่าแผนการทั้งหมดให้เธอฟัง และจะช่วยให้พวกเธอทั้งสามคนอยู่ในที่ที่ปลอดภัยอย่างแน่นอน”
นาซิสซาครุ่นคิดอย่างหนักอยู่นาน เธอคงคิดว่าระหว่างจอมมารกับดัมเบิลดอร์เธอควรจะอยู่ฝ่ายใดดี หลังจากที่เธอนิ่งเงียบไปนานภายใต้ความอึดอัดนั้นเอง เธอก็เป็นฝ่ายทำลายความเงียบขึ้น “ตกลง ฉันเข้าจะเข้าร่วมด้วย”
“ถ้าอย่างนั้น ฉันจะบอกให้ก็ได้ว่าเดรโกอยู่ที่ไหน ตอนนี้เดรโกอยู่ที่บ้านเลขที่สิบสอง กริมโมลเพลส ฉันคิดว่า ถ้าเธอเข้าร่วมด้วย ฉันจะช่วยลูกเซียสแหกคุกอัซคาบันตามคำสั่งของดัมเบิลดอร์ และพวกเธอทั้งสามคนจะย้ายไปอยู่ที่ฮอกวอตส์ และช่วยงานของภาคีนกฟีนิกซ์ ตกลงไหม - - ถ้าเธอโกหกไปก็ไม่มีประโยขน์ นาซิสซา เพราะฉันพินิจใจเธอได้” สเนปบอก
“ตกลง แล้วการที่คุณจะช่วยลูเซียสแหกคุกนั้นมันก็เป็นอาชญากรรมไม่ใช่หรือ ถ้าอย่างนั้นถ้าพวกกระทรวงรู้ว่าคุณอยู่ฝ่ายดัมเบิลดอร์ และช่วยผู้เสพย์ความตายแหกคุก มันไม่เป็นเรื่องที่ดูแย่ไปหน่อยหรือ” นาซิสซาท้วง
“ไม่ เราจะทำเป็นว่าฉันอยู่ฝ่ายผู้เสพย์ความตาย และพยายามจะช่วยนักโทษทั้งหมดแหกคุก แต่จะช่วยได้แต่ลูเซียสคนเดียว จากนั้น ฉันกับลูเซียสจะกลับมาที่นี่ และพวกเธอสองคนต้องหายตัวไปยังฮอกส์มี้ด ไปอยู่ที่ร้านหัวหมู ฉันจะพาเดรโกไปทีหลังเอง และรอคนจากฮอกวอตส์มารับ ฉันจะส่งจดหมายไปให้คนออกมารับเอง แต่ห้ามเข้าไปเองเป็นอันขาด” สเนปบอก “มีคำถามไหม”
“เดี๋ยวก่อน แล้วคุณละ” นาซิสซาถาม
“ฉันจะกลับมาหาโวลเดอมอร์ แล้วบอกว่าพวกเธอทั้งสองคนคิดจะทรยศ และฉันก็ได้ฆ่าพวกเธอไปแล้ว”
“แน่ใจนะ ว่าทุกอย่างจะได้ผล”
“มีทางเป็นไปได้ แต่ฉันคิดว่าเธอควรจะไปด้วย ที่อัซคาบัน เพราะเธอควรจะไปช่วยฉันอธิบายเรื่องต่าง ๆ ให้ลูเซียสเข้าใจ”
“เข้าใจละ แล้วเราจะดำเนินแผนการเมื่อไรละ”
“คืนนี้เลย” สเนปบอกกับนาซิสซา พลางลุกขึ้นจากโซฟา แล้วหันหลังกลับ เดินไปยังประตู แล้วก้าวออกสู่แสงอาทิตย์ยามเย็นภายนอก แสงอาทิตย์สีแดงฉานสาดส่องเข้ามาที่ร่างกายของชายหญิงทั้งสองที่ก้าวออกมาสู่ถนนสปินเนอร์เอ็นด์ แผนการที่ทั้งสองวางเอาไว้ แผนการที่จะทำให้เรื่องราวทุกอย่างดำเนินไปอย่างที่มันควรจะเป็น ดวงตะวันลับขอบฟ้าอย่างรวดเร็ว ราวกับรับรู้แผนการของทั้งสองและเอาใจช่วย ราวกับจะบอกว่า ทำให้สำเร็จนะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น