boku no hero academia [มีชีวิตเพื่อใช้หนี้ รักนี้เพื่อATM]

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ได้มีเด็กหนุ่มคนหนึ่งที่กำลัง.....

           

   

  "ทำไมถึงไม่ออกล่ะ? "

"เอ๋...หรือเรากดรหัสผิด..!!"

"ก็...ถูกแล้วไม่ใช่หรอ?"

ณ หน้าตู้ATMได้มีเด็กหนุ่มคนหนึ่งเรือนผมสีเขียวยุ่งกำลังกดเงินของตน

"เจ้าหนู...เธอแน่ใจนะว่ามีเงินอยู่ในบัตรน่ะ?"

บุตรคนแปลกหน้าที่ยืนต่อแถวเพื่อกดเงินได้ถามขึ้น

"แต่ผมมีเงินอยู่ในบัตรนะ"

"บัตร!!!..เข้าไปแล้ว... เข้าไปในตู้แล้ว"

"เจ้าหนูดูท่าทางบัตรของเธอจะมีเงินเยอะน่าดู ถึงได้โดนยึดบัตรน่ะ 5555"

"เสร็จแล้วก็ไปตรงอื่นเจ้าหนูคนอื่นรอกดเงินอยู่"

"ขอ..!!ขอโทษครับ"

"อ่า คงต้องไปทำเรื่องที่ธนาคารอีกแล้วสิ"

ชีวิตผมเป็นเด็กธรรมดาที่ไม่มีพลังพิเศษเหมือนใครใช้ชีวิตไปวันๆ ผมเคยคิดที่จะเป็นฮีโร่แบบออลไมท์ แต่ความฝันผมคงไม่มีทางได้เป็นจริงเพราะอะไรน่ะหรอ?

ย้อนไปเมื่ออายุห้าขวบ

"เสียใจด้วยนะครับ เด็กคนนี้ไม่มีอัตลักษณ์"

 

"เพราะ!!อะไรคะคุณหมอ"

"เพราะเด็กคนนี้มีข้อต่อนิ้วก้อยเท้าสองชิ้น ซึ่งเป็นลักษณะของคนที่ไม่มีอัตลักษณ์หรือไร้อัตลักษณ์"

"ดังนั้นหมอขอแสดงความเสียใจด้วยครับ"

หลังจากนั้นมาผมก็กลายมาเป็นคนไร้อัตลักษณ์ ในยุคสมัยนี้ได้มีสิ่งต่างๆเปลี่ยนแปลงไปเช่น อาชีพที่คนใฝ่ฝันอย่างฮีโร่ที่กำลังเป็นที่นิยม สำหรับยุคนี้ผมก็คงไม่ต่างจากมดตัวหนึ่งสักเท่าไรหรือก็คือยุคสมัยของฮีโร่และวิลเลิน 

ถึงการที่คนไร้อัตลักษณ์จะดูไร้ค่า

แต่ถ้าคุณดูโลกในความเป็นจริงและยอมรับมัน

ไม่ว่าสิ่งนั้นจะเจ็บปวดแค่ไหนคุณก็หนีความจริงไม่พ้น

แค่คุณยอมรับมัน..

และแก้ไขความผิดพลาด

แค่นั้นคุณก็จะมีเงินในATM

ถ้าคุณขาดเงินในATMชีวิตคุณก็เหมือนคนไร้ค่าแบบผม

ไม่ต้องเสียใจไปผมรู้....เพราะผมก็เป็น

ดังนั้น

เราจะจนไปพร้อมกันกับฟิคเรื่องนี้พร้อมกับความฝันที่อยากเป็นฮีโร่ของผม

และนี้คือจุดเริ่มต้นของผมที่หน้าตู้ATM ถึงจุดเริ่มต้นที่ไม่ได้ยิ่งใหญ่เป็นตำนาน แต่เป็นจุดกำเนิดของสิ่งเปลี่ยนแปลงที่น่าติดตามชม

ก่อนอื่นผมขอไปทำบัตรใหม่ก่อนแล้วเจอกันครับ

 [มีชีวิตเพื่อใช้หนี้ รักนี้เพื่อATM]