ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : NEWS :: Diary Koyama 25/01/2007
ื่ Diary :: เคย์จัง
Member Love 210
2007.01.25 (木)
เรื่องตื่นเต้นของผมปีนี้คือ
NEW NEWS NEW START
ทำไมเราไม่เริ่มงานกันตั้งแต่เริ่มปีใหม่
เหตุผลแรก
・พอปีใหม่ เราก็บินไปถ่ายปฏิทินกันที่ Los Angeles
・ไหนจะให้สัมภาษณ์กับนิตยสารต่างๆ
・NEWS’s new single
‘Hoshi wo mezashite’ ก็ถูกกำหนดวางขาย
・แล้วยังมีคอนเสริตทั้วประเทษอีกด้วย (เดือนหน้าพบกันนะครับ )
・เทโงะต้องไปเปนแพนกวิน
และอื่นๆ
ดีใจมากมายเหลือเกินครับ
ทั้งหมดเกิดขึ้นเพราะทุกคนแท้ๆ
ขอบคุณจริงๆครับ ขอบคุณมาก
หลายสิ่งหลายอย่างเกิดขึ้นระหว่างช่วงเวลาที่ผ่านมาก แต่เอาเป็นว่า ผมจะเล่าเรื่องที่แอลเอวันนี้ให้ฟัง
‘เรื่องทะเลาะวิวาทระหว่างช่วงพักในวันสุดท้าย??’
วันสุดท้ายที่แอลเอ ยามะพีกลับไปก่อนเพราะมีถ่ายทำ‘Byakkotai’คนที่เหลือก็เลยไปซื้อของกัน
พอไปถึงร้านมือสอง
ขอบอกอะไรทุกคนอย่างนึงก่อนนะครับ การซื้อของแสดงให้เหนถึงนิสัยส่วนตัวของทุกคน
คนแรก ไม่ต้องพูดมาก เรียวจัง ‘NEWS Gang Leader’ การตัดสินใจช่างรวดเร็ว
เพียงแค่ก้าวเข้าร้าน ภายใน 3 นาทีเค้าก็มีเสื้อยืด 2 ตัวอยู่ในมือ วนหนึ่งรอบร้านและใช้เวลาอีก 5 นาทีในการจ่ายเงิน แล้วก็ออกไปรอนอกร้าน เป็นอันเรียบร้อย
ผมกดดันมากครับ
หัวหน้าแก๊งเราไปรอนอกร้านซะแล้ว
ทุกคนรับรู้ได้ถึงบรรยากาศ
ที่ทำได้คือ ..ต้องรีบแล้วล่ะ!!
ผมกับชิเงะจึงเป็นผู้โชคดี
เราเจอเสื้อโค้ทที่อย่างได้และตามหัวหน้าแก๊งเราออกไปโดยใช้เวลาไม่นานนัก
คนที่น่าห่วงคือ…
เจ้าคนที่ยึดตัวเองเป็นศูนย์กลางและไม่มีตัดสินใจผิดพลาด...
และหมีพูห์ที่ยังตัดสินใจไม่ได้ซักที
หัวใจผมเต้นแรงขึ้น ตุ่บ ตุ่บ
ตอนนั้นเอง
เสียงนึงดังมาจากในร้าน
‘เคจัง นายว่านี่ดีไม๊ง่ะ?’
เทโงะครับ
ผมเข้าไปในร้าน
‘อื้อ ดีๆ คิดเงินเหอะ ’
รอดไปหนึ่ง
คนเดียวที่เหลืออยู่คือ…
ความกังวลเริ่มของผมถูกพิสูจน์
แอบมองเข้าไปในร้าน เจ้านั่นเรียงเสื้อ 3 ตัวข้างๆกัน ลองเสื้อแล้วก็คุยกับพนักงานในร้านด้วยภาษาอังกฤษห่วยๆ
โอ้มายก้อด
นาฬิกาเดิน ติ๊ก ติ๊ก
ชิเงะกับผมเริ่มทนไม่ไหว เลยเข้าไปตามในร้าน
‘มัสสึยังไม่ได้อีกเหรอ? ’
มัสสึคุยกับคนในร้าย
‘This yori one saizu big [Note: มีแบบนี้ ที่ใหญ่กว่านี้ไม๊]
(ภาษาอังกฤษเค้ามาตรฐานเดียวกับผมเลย ดีใจจัง )
นี่ไม่ใช่เวลาจะมาดีใจนะ สายตาเยือกเย็นจากชิเงะ
ซอรี่จ้า~
มัสสึลองเสื้ออีก 3 รอบ
‘เอานี่แหละ!’
KoyaShige : 'ไปจ่ายเงินเร็ว!!’
ผมมองไม่เห็นสีหน้าหัวหน้าแก๊งเราตอนนี้
อ่ะ ลองเชคดูดีกว่า…
คิ้วขมวดเชียว!!!!!
เจ้านั่นต้องโกรธแหงๆ
มัสสึตรงไปจ่ายเงิน
แล้วก็พูดว่า
“ไม่รู้มันจะโอเครึเปล่าอ่ะ~ ’
ซื้อไปเหอะ!!!
และก็วิ่งออกไป
‘เรียวจัง โทษทีที่ให้รอนะ’
(แล้วทำไมผมต้องพูดด้วยเนี่ย มัสสึเด่ะต้องพูดง่ะ!)
เรียวจังยิ้ม แล้วก็ไม่ได้พูดอะไร
ค่อยโล่งใจหน่อย
แล้วมัสสึก็พูดมาว่า
‘โคยาม่า เสื้อตัวนี้น่ารักเนอะ~?’
อันตรายน๊า~!!!
จะเป็นลม!
สุดท้าย อีกเรื่องนึงก็คือ
เจ้าคนที่ยึดตัวเองเป็นศูนย์กลางและไม่มีตัดสินใจผิดพลาดไม่อยู่กับเราแล้ว
จากนั้น
จากฟุตบาท 100 เมตรข้างหน้าโน้น
‘เคจัง ทางนี้ ฉันไปก่อนน๊า~!!’
ฉันจะรอนายเสมอ ไม่มีอะไรต้องกลัวอีกต่อไป
Credit :: shindo From newsism board
++++++
Member Love 210
2007.01.25 (木)
เรื่องตื่นเต้นของผมปีนี้คือ
NEW NEWS NEW START
ทำไมเราไม่เริ่มงานกันตั้งแต่เริ่มปีใหม่
เหตุผลแรก
・พอปีใหม่ เราก็บินไปถ่ายปฏิทินกันที่ Los Angeles
・ไหนจะให้สัมภาษณ์กับนิตยสารต่างๆ
・NEWS’s new single
‘Hoshi wo mezashite’ ก็ถูกกำหนดวางขาย
・แล้วยังมีคอนเสริตทั้วประเทษอีกด้วย (เดือนหน้าพบกันนะครับ )
・เทโงะต้องไปเปนแพนกวิน
และอื่นๆ
ดีใจมากมายเหลือเกินครับ
ทั้งหมดเกิดขึ้นเพราะทุกคนแท้ๆ
ขอบคุณจริงๆครับ ขอบคุณมาก
หลายสิ่งหลายอย่างเกิดขึ้นระหว่างช่วงเวลาที่ผ่านมาก แต่เอาเป็นว่า ผมจะเล่าเรื่องที่แอลเอวันนี้ให้ฟัง
‘เรื่องทะเลาะวิวาทระหว่างช่วงพักในวันสุดท้าย??’
วันสุดท้ายที่แอลเอ ยามะพีกลับไปก่อนเพราะมีถ่ายทำ‘Byakkotai’คนที่เหลือก็เลยไปซื้อของกัน
พอไปถึงร้านมือสอง
ขอบอกอะไรทุกคนอย่างนึงก่อนนะครับ การซื้อของแสดงให้เหนถึงนิสัยส่วนตัวของทุกคน
คนแรก ไม่ต้องพูดมาก เรียวจัง ‘NEWS Gang Leader’ การตัดสินใจช่างรวดเร็ว
เพียงแค่ก้าวเข้าร้าน ภายใน 3 นาทีเค้าก็มีเสื้อยืด 2 ตัวอยู่ในมือ วนหนึ่งรอบร้านและใช้เวลาอีก 5 นาทีในการจ่ายเงิน แล้วก็ออกไปรอนอกร้าน เป็นอันเรียบร้อย
ผมกดดันมากครับ
หัวหน้าแก๊งเราไปรอนอกร้านซะแล้ว
ทุกคนรับรู้ได้ถึงบรรยากาศ
ที่ทำได้คือ ..ต้องรีบแล้วล่ะ!!
ผมกับชิเงะจึงเป็นผู้โชคดี
เราเจอเสื้อโค้ทที่อย่างได้และตามหัวหน้าแก๊งเราออกไปโดยใช้เวลาไม่นานนัก
คนที่น่าห่วงคือ…
เจ้าคนที่ยึดตัวเองเป็นศูนย์กลางและไม่มีตัดสินใจผิดพลาด...
และหมีพูห์ที่ยังตัดสินใจไม่ได้ซักที
หัวใจผมเต้นแรงขึ้น ตุ่บ ตุ่บ
ตอนนั้นเอง
เสียงนึงดังมาจากในร้าน
‘เคจัง นายว่านี่ดีไม๊ง่ะ?’
เทโงะครับ
ผมเข้าไปในร้าน
‘อื้อ ดีๆ คิดเงินเหอะ ’
รอดไปหนึ่ง
คนเดียวที่เหลืออยู่คือ…
ความกังวลเริ่มของผมถูกพิสูจน์
แอบมองเข้าไปในร้าน เจ้านั่นเรียงเสื้อ 3 ตัวข้างๆกัน ลองเสื้อแล้วก็คุยกับพนักงานในร้านด้วยภาษาอังกฤษห่วยๆ
โอ้มายก้อด
นาฬิกาเดิน ติ๊ก ติ๊ก
ชิเงะกับผมเริ่มทนไม่ไหว เลยเข้าไปตามในร้าน
‘มัสสึยังไม่ได้อีกเหรอ? ’
มัสสึคุยกับคนในร้าย
‘This yori one saizu big [Note: มีแบบนี้ ที่ใหญ่กว่านี้ไม๊]
(ภาษาอังกฤษเค้ามาตรฐานเดียวกับผมเลย ดีใจจัง )
นี่ไม่ใช่เวลาจะมาดีใจนะ สายตาเยือกเย็นจากชิเงะ
ซอรี่จ้า~
มัสสึลองเสื้ออีก 3 รอบ
‘เอานี่แหละ!’
KoyaShige : 'ไปจ่ายเงินเร็ว!!’
ผมมองไม่เห็นสีหน้าหัวหน้าแก๊งเราตอนนี้
อ่ะ ลองเชคดูดีกว่า…
คิ้วขมวดเชียว!!!!!
เจ้านั่นต้องโกรธแหงๆ
มัสสึตรงไปจ่ายเงิน
แล้วก็พูดว่า
“ไม่รู้มันจะโอเครึเปล่าอ่ะ~ ’
ซื้อไปเหอะ!!!
และก็วิ่งออกไป
‘เรียวจัง โทษทีที่ให้รอนะ’
(แล้วทำไมผมต้องพูดด้วยเนี่ย มัสสึเด่ะต้องพูดง่ะ!)
เรียวจังยิ้ม แล้วก็ไม่ได้พูดอะไร
ค่อยโล่งใจหน่อย
แล้วมัสสึก็พูดมาว่า
‘โคยาม่า เสื้อตัวนี้น่ารักเนอะ~?’
อันตรายน๊า~!!!
จะเป็นลม!
สุดท้าย อีกเรื่องนึงก็คือ
เจ้าคนที่ยึดตัวเองเป็นศูนย์กลางและไม่มีตัดสินใจผิดพลาดไม่อยู่กับเราแล้ว
จากนั้น
จากฟุตบาท 100 เมตรข้างหน้าโน้น
‘เคจัง ทางนี้ ฉันไปก่อนน๊า~!!’
ฉันจะรอนายเสมอ ไม่มีอะไรต้องกลัวอีกต่อไป
Credit :: shindo From newsism board
++++++
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น