คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ของเล่นชิ้นโปรด
ลอเวลาสออาทิย์ที่ผ่านมาสายลมับปอน็ใ้ีวิัู่่รั้าวใหม่ปลามัน แ่ที่ริแล้ว...
" พี่สายลมรับ " น้ำเสียอออ้อนานบนเียที่เปลือยเปล่าอยู่พูึ้นพลาใ้นิ้วเรียวเลียสิแพหนารอน
" มีอะไรหรือเปล่า " สายลมรีบถามลับ
" เียวผม้อลับบ้านแล้วนะ หายมานาน
ที่บ้านผมเาเป็นห่ว " สายลมเ้าใี ในสิ่ที่ปอนพูเพราะปิแล้วปอนะไม่หายไปหลายวันแบบนี้ถึะั่วเ็ที่อนโ็เถอะ เาะลับบ้านเสมอ
" ไ้สิ ให้พี่ไปส่ไหม "
" รับ " สายลมใ้นิ้วเรียว้อนานัวเล็ึ้นมอสบา
" อย่ามออย่านี้สิรับ ผมไม่ไหวแล้วน่ะ " ร่าบาอ้อน
อย่าอแถึวามหิวระหายอนร่าหนา ที่มีล้นนร่าอเาเอ็รับะไม่ไหวอยู่แล้ว
" ็หนูน่ารันิ พี่อใไม่ไหวแล้ว " สายลมที่อบอุ่นะลายเป็นสายลมที่โหมระหน่ำเมื่อเห็นสวทรเอวบาที่นอนอยู่ในอ้อมแนอเา
" พอเถอะรับ ผมะไปอาบน้ำแล้ว " เหมือนปอนะรู้ทันรีบลุึ้นเินไปเ้าห้อน้ำทันที ทิ้ให้สายลมนอนยิ้มเพราะเห็นเมียเ็ลัวโนอี
เราใ้เวลา่วไม่นานสายลมพาปอนมาที่สนามบินเพื่อนส่ปอนลับรุเทพ ปอน็ไม่ลืมที่ะเม้มเบอร์หรือไลน์อสายลมเอาไว้ เพื่อิ่อัน ปอนไม่รู้เลยว่าสายลมะมาที่รุเทพอีเมื่อไหร่ ึ้อเฟเอาไว้่อน
" ถึบ้านแล้วไลน์มาบอ้วยน่ะ "
สายลมพูะอยู่บนรถ ำลัะให้ร่าบาลารถ
" รับ อยู่นี้อย่าเเรนะรับ เ็ี "
ปอนบีบาอสายลมอย่าหมั่นเี้ยว ทำเอาสายลมอยิ้มไม่ไ้ สายลมโอบอเรียวใหู้บปาหนา
" อืมมม อืมม " เสียราในลำออปอนทำให้สายลมผละูบออทันที ไม่ั้นเา้อัารร่าบาบนรถแน่ๆ
" พอเลยนะรับ " ปอนทำสีหน้าุใส่ผม
" ็..ไม่อยาให้ไปเลย " สายลมทำหน้าัใเาไม่อบใสิ่นี้ แ่็ยัะอ้อนให้อยู่
" โอ้ เ็ี ถ้าว่า็บินมานะรับ ผมะรอ " ปอนลารถทิ้ให้สายลมนั่มอเาเ้าไปในสนามบินอย่าาละห้อยสายลมทิ้วามิทั้หม่อนับรถไปที่โรแรมอนเพื่อัารเอสารแล้วนัสำัที่้าอยู่ให้เรียบร้อย
" ุสายลม เย็นนีุ้สายลม ะลับบ้านไหมรับ " เสียเลย์เินเ้ามาพร้อมแ้วาแฟ
" ไม่ล่ะ เียวไปที่ผับเลย "
" ุปอนลับไปแล้วหรอรับ " เลย์ถาม
" อืม "
" ุสายลม ะให้ผมัเ็ให้ไหมรับ "
" ไว้่อน ูทำาน่อน "
เลย์เินออไปาห้อทำาน ผมำลัเลียร์เอสารรหน้าให้เรียบ่อนะไปูวามเรียบร้อยที่ผับสัหน่อย
" วันนี้เป็นยัไบ้า " ผมถามผู้ัารผับ
" ลู้าทยอยเ้ามาเลื่อยๆรับ แ่็ไม่น่ามีปัหารับ " ผู้ัารว่าอย่านั้น ผมที่ยืนอยู่ที่บาร์ำลัรอเหล้า ็เห็นหนุ่มน่ารั ัวเล็ที่เหมือนะุ้นเย ำลัมอมาที่ผมเหมือนัน นัวเล็เินเ้ามาอแนผมอย่าอ้อน
" พี่สายลม ำมายไ้ไหมรับ " ผม้มมอ่อนะับมือเล็ให้เอาออ มายยืนทำหน้าบึ้ใส่
" มีอะไรหรือเปล่า " ผมถามมายลับ
ปิผมะไม่ำื่อหรือรู้ัื่อเ็ๆที่เลย์มันัมา เพราะเ็พวนั้น็แ่ วันไนท์แสนเท่านั้น แ่ับมาย มายืออเล่นิ้นโปรที่ผมเรียมาบ่อย แ่็นานแล้วรับ ที่ผมไม่ไ้ิ่อหามายเลย ั้แ่มีปอน
" มายิถึพี่สายลมมานะรับ "
" ่วนี้พี่ไม่่อยว่านะ านเยอะ "
" แล้ว..ืนนี้พี่พอะมีเวลาให้มายไหมรับ " มายอแนผมอีรั้ับน้ำเสียหวานอ้อน
" ืนนี้พี่ไม่ว่านะ ืนนี้ถ้ามายอยาื่มอะไร ัเลยนะพี่เลี้ยเอ " ผมันมืออออีรั้
" โ๊ะนั้นผมเลี้ยนะ เาะสั่อะไร็ัารเลย " ผมหันไปพูับผู้ัารผับ ่อนะเินหนีึ้นมาั้นสอพร้อมแ้วเหล้า ที่เพิ่ไ้
" ปิผมเห็น ุสายลมอบมายเป็นพิเศษนิ่รับ "
" แล้วไวะ "
" แล้วทำไมอนนี้ ถึไม่สนใแล้วละรับ "
" ู็เบื่อไหมล่ะ เิมๆ " พลาพูปัๆไป
นมีเสียโทรศัพท์ัึ้นาระเป๋าาเ
( ปัปอน์ )
: ทำไมไม่อ่านไลน์ผม /ประโยแร็ทำเอาแสบหูแล้ว
: พี่เลียร์านอยู่ไม่ไ้ยิน "
: อนนี้อยู่ที่ไหน
: อยู่ที่ผับ มาเลียร์เอสารร้านนิหน่อย
: อยู่ับใรรับ มีเ็หรือเปล่า
: เปล่า อยู่ับไอเลย์
: แล้วถึบ้านนานหรือยั
: ถึห้อนานแล้วรับ ำลัะนอนแล้ว
: ั้นฝันีนะ พี่ทำาน่อน
: ไม่ๆ ไม่ให้วา ผมะวิีโอับพี่
: แ่พี่ะทำาน ปอนเป็นอะไรหรือเปล่า
: ผมะนอนูพี่ทำาน าสายนว่ามันะั
แล้วปอน็อวิีโอทันที ผมรับสายปอสอสอสายาไปรอบๆล้ออผม
: นอนไ้แล้วใ่ไหม "ผมแล้ถามเพราะนในโทรศัพท์ทำหน้าาูสสัย
: รับ ฝันีนะรับ
ปอนวาโทรศัพท์ไว้ให้เห็นนเอำลันอนอยู่ ส่วนผม็วาโทรศัพท์ไว้ให้เห็นว่าำลันั่ทำานอยู่ริ ๆ
" ุสายลมรับ " เลย์พูึ้นเสียั
ผมรีบเยหน้าแล้วเอามีมา ทำท่าุ ๆ ให้เบา
" มีอะไร "
" มายอยาึ้นมาหา ุสายลมรับ "
" บอว่าูไม่ว่า ูทำธุระอยู่ "
" บอไปว่า ุยับเมียอยู่ ัวสำรอรุา่อิว แ่ิวยาวมานะ บอเลย " ผมนึว่านร่าบาะหลับแล้ว ที่ไหนไ้ ไ้ยินที่เลย์มันบอ้วย ร้ายนะเนี่ยะ
" มึไปเหอะ เลย์ูะทำาน " ผมรู้ว่าเลย์มันไม่พูหรอ อย่าที่ปอนบอ มันรู้ว่าปอน็เป็นแ่อเล่นิ้นโปรเหมือนับมาย สัวันผม็ะเบื่อ
" ผมะไ้นอนไหมรับ พี่สายลม " ปอนทำท่าัวเียแ่สายาูเหมือนไม่พอใับเรื่อเมื่อี้
" นอนเถอะ พี่ทำาน่อ่อน "
" ผมนอนไม่หลับแหละ รอพี่ลับบ้านผม่อยนอน" ว่าแล้วปอน็ลุึ้นมานั่เปิไฟหัวนอน เฝ้าหน้าอ
" อ่า ๆ พี่ลับเเหละ เียวะมีบานไม่ไ้ไปเรียน "
ผมเ็บแฟ้มเอสารและหยิบโทรศัพท์ึ้นมาไว้ในมือ่อนะบอเลย์ว่าพรุ่นี้่อยมาัาร่อ
" ลับบ้านเลยใ่ไหมรับ " เลย์ถามผม
ผมพยัหน้าและรีบึ้นรถเพื่อลับบ้านทันที ไม่นาน็มาถึบ้าน ผมเอาโทรศัพท์ึ้นมาู็เห็นปอนำลันั่อ่านหนัสือรออยู่ ผมเินึ้นห้อถอเสื้อออเพราะะอาบน้ำ
" นอนไ้แล้ว พี่มาถึบ้านแล้ว "
" ผมะรอพี่เ้านอนพร้อมัน รีบไปอาบน้ำเถอะรับ "
ผมไม่อบอะไรและเินไปเ้าห้อน้ำทันที ผมรีบอาบเพราะเียวปอนะรอนาน ทำให้ึเินไป
" พี่ะนอนแล้วนะ ปอนนอนไ้แล้ว "
" รับั้นาสายแบบนี้แหละ " ปอนว่าอย่านั้นผมไม่ไ้เถียอะไร ็ทำไปเถอะเพื่อวามสบายใอปอน
" ฝันีอีรอบนะ " ผมบอ
" ฝันีนะรับ เ็ีอผม " ปอนบอพร้อมยิ้มสุ่๊บให้
ความคิดเห็น