ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [OS/SF] LOVE IN MANY WAYS ♥️ ATEEZ

    ลำดับตอนที่ #6 : WOOYOUNG X WOOYOUNG : LOST TO YOU (1/X)

    • อัปเดตล่าสุด 12 พ.ค. 62







                   ร่างหนาก้าวข้ามกองขวดเบียร์ที่ระเกะระกะอยู่ตามพื้นอีกทั้งถุงขนมขบเคี้ยวยังกองเต็มพื้นไปหมด ' ยองอู ' ส่ายหน้าเบาๆให้กับ ' อูยอง ' น้องชายฝาแฝดที่คลานตามกันมาจากท้องแม่ ก่อนจะช้อนตัวคนที่หลับสนิทอยู่บนโซฟาขึ้นมาแล้วก้าวขายาวๆไปยังห้องนอนของเจ้าก่อนจะวางอีกฝ่ายลงอย่างเบามือ


                   อูยองน่ะเป็นแบบนี้มาสองสามวันแล้ว เขากลับมาทีไรก็ต้องมาคอยเก็บซากน้องชายแบบนี้ทุกวัน ถ้าถามว่าทำไมอีกฝ่ายถึงเป็นแบบนี้ก็คงไม่พ้นเรื่องแฟนที่เจ้าตัวคบมาได้ปีกว่า แต่ก็ทะเลาะกันอยู่บ่อยๆจากที่อีกฝ่ายมาเล่าให้เขาฟัง

    เขาน่ะภาวนาให้อีกฝ่ายเลิกๆไปซะ

                  เเต่สุดท้ายก็กลับไปคืนดีกันอยู่ดี ส่วนเขาก็เป็นหมา เเต่เขาก็ไม่ได้โกรธอะไรหรอก การจากลามันเจ็บปวดจะตายไป เขาเลยยังไม่มีใครจนถึงทุกวันนี้

                  คงเป็นเพราะว่าน้องชายของเขาทำให้เขายิ้มได้มากกว่าผู้หญิงที่มาคุยด้วยเสียอีก

                  เขาอยู่ด้วยกันกับน้องสองคนมาหลายปีแล้ว พ่อกับแม่ก็เสียไปนานแล้ว เลยเหลือกันอยู่แค่สองคน เขามีธุรกิจเป็นของตัวเองเปิดโรงเรียนสอนเต้น แล้วก็มีน้องมันมาเป็นครูสอนเต้นให้ บวกกับคนอื่นๆที่จ้างมา มีคนมาเรียนเยอะจนเขาได้กำไรเป็นกอบเป็นกำ

    " กลับมาแล้วหรอ "

                  อูยองที่หลับอยู่เมื่อครู่ตื่นขึ้นมาก่อนจะเอ่ยทักเขาด้วยเสียงเเหบแห้ง

    " ครับ "

                   เขาตอบก่อนจะลุกขึ้นเดินออกจากห้องไป ไม่เปิดโอกาศให้อีกฝ่ายได้พูดอะไร เขาโกรธ โกรธเพราะอูยองไม่รักตัวเองเลยซักนิด

                   ร่างหนาก้าวขายาวๆเพื่อที่จะไปถึงห้องน้ำให้เร็วขึ้นเพราะเจ้าตัวได้ยินเสียงอีกคนนั้นเดินตามออกจากห้องมา เขาไม่อยากจะไปโมโหอะไรน้องมันหรอก แต่แค่อยากโกรธให้เข็ดซะบ้างจะได้เลิกทำร้ายตัวเองแบบนี้



                    ร่างบางที่อยู่ในชุดกางเกงวอร์มขายาวกับเสื้อยืดที่ใส่ไปสอนเต้นเมื่อตอนเย็นกำลังนั่งกอดเข่าราวกับหมาหง๋อยอยู่ในห้องนั่งเล่นรอคนเป็นพี่ออกมาจากห้องน้ำ

    พี่ยองอูโกรธเขาทำไมเขาจะไม่รู้

                    ปกติอีกฝ่ายโอ๋เขาจะตายไป แต่วันนี้กลับมาเดินหนีกัน ไม่ให้เรียกว่าโกรธจะให้เรียกว่าอะไร ไม่อยากสนใจแล้วงี้หรอ

    " พี่ยองอู "

                    เขาคว้าแขนอีกคนที่เดินผ่านหน้าเขาไปราวกับเขาเป็นธาตุอากาศก่อนจะออกแรงกระชากอีกฝ่ายแต่กลับโดนเป็นฝ่ายที่ถูกกระชากเอง เพราะอาการเวียหัวจากการโซโล่กินเบียร์คนเดียวหมดไปหลายขวด

    " พี่โกรธหรอ ขอโทษ "

                   ยองอูก้มมองอีกฝ่ายที่ทำหน้าหง๋อยเป็นลูกหมาก่อนจะลอบยิ้มออกมาน้อยๆอย่างเอ็นดู เขาไม่เคยโกรธอีกฝ่ายได้ลงเลยจริงๆ

                   " พี่บอกให้เลิกได้แล้ว ทำไมไม่รักตัวเองบ้าง ไปรักคนแบบนั้นทำไม "

    " พี่ก็รู้ว่าผมไม่กล้าบอกเลิกเขา ผมไม่อยากใจร้าย "

                   " ไม่มีใครใจร้ายหรอก ถ้าจะใจร้ายก็คงใจร้ายเพราะทำร้ายตัวเองอยู่แบบนี้ "

                    อูยองสวมกอดคนเป็นพี่ก่อนจะร้องไห้ออกมารอบที่ร้อยของวันโดยมีเจ้าของอ้อมกอดที่คอยลูบหัวปลอบจนอีกคนนั้นเงียบลง

    " มีอะไรก็มาบอกพี่นะ อย่าเก็บไว้คนเดียว "

    " ครับ "

    " ไปอาบน้ำแล้วไปนอนไป ดึกแล้ว "

                    อูยองพยักหน้าหงึกๆก่อนจะเดินโซเซกลับห้องตัวเองไป

                    ส่วนเขาก็มานอนเอาแขนก่ายหน้าผากเพราะเครียดเหลือเกินที่ต้องมาเห็นน้องตัวเองเป็นถึงขนาดนี้ ใจจริงก็อยากจะไปต่อยหน้าไอเหี้ยนั่นที่มาทำให้น้องเขาเสียใจอยู่เหมือนกัน แต่ถ้าเขาทำคงจะเป็นอูยองที่เกลียดเขาเเทน

    จริงๆแล้วเขาไม่อยากให้น้องมันมีแฟนเลยด้วยซ้ำ

                    ยอมรับเลยว่ากลัวน้องมันจะไปอยู่กับแฟน ไม่มาอยู่กับเขา จะว่าเห็นแก่ตัวก็เห็นแก่ตัวเถอะ น้องทั้งคนนี่เนอะ

                    ร่างหนาถอนหายใจรอบที่ร้อยก่อนจะตัดสินใจลุกไปหาอะไรกิน ถึงแม้จะรู้สึกผิดต่อเทรนเนอร์ที่ไปฟิตเน็ตมาเมื่อค่ำก็เถอะ

    " ยังไม่นอนหรอเรา "

                    ยองอูเอ่ยทักน้องชายที่นอนดูทีวีอยู่บนโซฟา อีกฝ่ายคงจะอาบน้ำแล้วถึงได้ใส่แต่บ๊อกเซอร์อย่างทุกวันที่ชอบใส่เดินทั่วห้องไม่คิดจะอายเขาสักนิด อีกฝ่ายจะดูผอมบางเพราะไม่ชอบออกกำลังกาย แต่ก็มีเนื้อหนังไม่ได้ผอมแห้งอะไรมากมาย ต่างจากเขาที่ตัวหนาเพราะเวย์โปรตีนที่แทบจะกินแทนน้ำ

                    นอกจากหุ่นก็ไม่มีอะไรที่เราสองคนไม่เหมือนกัน นิสัยนอนเช้านี่ก็ด้วย

    " เดียวนี้ดื่มเก่งนะเรา "

    " ธรรมดา "

                   อูยองไหวไหลก่อนจะหันไปสนใจหนังเรื่องโปรดในจอทีวี พร้อมกับกระดกแปปซี่ในมือไปด้วย

                   ที่จริงก็ว่าจะกินเบียร์นั่นแหละ แต่กลัวจะโดนคนข้างๆเทศเอาเลยเลือกที่จะหยิบแปปซี่มาเทใส่แก้วแทน ที่จริงเขากับพี่มันก็อายุเท่ากันนั่นแหละ แค่พี่มันออกจากท้องแม่มาก่อนเลยได้ศักเป็นพี่ แต่ด้วยความที่อีกฝ่ายนั้นมีความคิดความอ่านเป็นผู้ใหญ่กว่าเขาเยอะ เขาเลยนับถืออีกฝ่ายราวกลับเป็นพี่ที่อายุห่างกันสามสี่ปีเลยทีเดียว

    " อยากไปเที่ยวมั้ย "

    " ก็อยาก แต่เหนื่อย "

    " งั้นพรุ่งนี้ก็ไม่ต้องไปทำงาน พี่ไปแทนเองก็ได้ "

    " ให้คนอื่นไปไม่ได้หรอครับ อยากอยู่กับพี่บ้าง "

                  อูยองเอนตัวลงนอนบนตักคนข้างๆ แต่ตาก็ยังจับจ้องหนังในจอทีวีอยู่ ส่วนปากก็เอ่ยตอบคนเป็นพี่ไปด้วย

    " อยากได้อะไรรึเปล่าเรา "

    " อยากครับ "



    " อยากอยู่กับพี่ยองอูทั้งวัน "



    แพ้..

    เขาแพ้อูยองทุกทางจริงๆ





    TBC



    - ขอกำลังใจหน่อยค้าบ 

    - รีเควสคู่ได้นะก๊ะ ♥️

    - ฝากเล่นเเท็ก #ลอมนวอท ด้วยนะคะ









    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×