[OS/SF] LOVE IN MANY WAYS ♥️ ATEEZ

ลำดับตอนที่ #10 : [HONGHWA] I LIKE ME BETTER (1/X)

ซอง : ซองฮวา 

ฮง : ฮงจุง

อู๋ : อูยอง

ยอช : ยอซัง

มิน : มินกิ

ยุน : ยุนโฮ

จง : จงโฮ

ซาน : ซาน

            ร่างบางเดินเข้ามายังโรงอาหารก่อนจะกวาดสายตามองหากลุ่มแฟนของเพื่อนสนิทที่อยู่ข้างๆ และเป็นต้นเหตุที่ทำให้เขาต้องเดินมากินข้าวถึงที่ตึกคณะวิศวะทุกวัน

             ' ซาน ' หันหลังมาคว้าแขนเขาให้เดินไปยังโต๊ะกลุ่มแฟนของตน ก่อนจะวางกระเป๋าและพาเขาไปซื้อข้าวกิน 


             เสียงคุยกันเสียงดังสนั่นลั่นโรงอาหาร อาจจะเป็นเพราะว่ากลุ่มเขาเป็นกลุ่มใหญ่ อีกทั้งยังเสียงดังเเทบทุกคน เรียกได้ว่าเป็ยเอกลักษณ์ของกลุ่มนี้เลยทีเดียว 

" เนี่ยน้องซอง ไอฮงเพื่อนพี่มันเพิ่งเลิกกับแฟน "

" อ้าวใช่อ่อพี่ " 

             เขาเหลือบมองรุ่นพี่ปีสี่ที่เขาก็เพิ่งรู้ว่าชื่อฮง แต่เคยเห็นหน้าอยู่บ่อยครั้งแต่ไม่รู้ชื่อ เอาจริงๆก็แอบมองนั่นแหละ พี่เขาเป็นคนนึงที่เรียกได้ว่ายิ้มแล้วน่ารักมากๆเลยแหละ

" เอ้อ เอาป่าวๆ เพื่อนพี่อะ ดูแล เทคแคร์ดี " 

               สิ้นเสียงพี่ ' อู๋ ' แฟนไอซานเพื่อนรักของเขาก็มีเสียงโห่แซวขึ้นมาทันที เจ้าของชื่อที่โดนกล่าวถึงก็เพียงแต่เงยหน้าขึ้นมาส่ายหัวน้อยๆก่อนจะก้มลงไปเล่นโทรศัพท์ดังเดิม 

              ใบหน้าคมเข้มกับผิวแทนๆ กับรูปร่างที่มีกล้ามเนื้อไม่ได้ผอมแห้งจนเกินไปเรียกความสนใจจากเขาได้เป็นอย่างดี ใบหน้านิ่งๆที่เวลายิ้มตาหยีแล้วเห็นเหล็กดัดฟันนี่มันโคตรจะน่ารักในสายตาเขาเลย 

" อ้าวน้องซองโสดแล้วอ่อ " 

" โสดละพี่ จีบได้นะครับ " 

             เสียงโห่แซวดังขึ้นมาอีกครั้ง พร้อมกลับฮงที่เงยหน้าขึ้นมามองอีกครั้ง 

" น้องแม่งโคตรเอาเลยว่ะไอ้ฮง " 

" เออพี่อู๋ วันนั้นใครเขามาฟอลไอจีผมไม่รู้ " 

            เขาพูดพร้อมกันพยักเพยิดหน้าไปทางเจ้าตัวที่มาฟอลไอจีแล้วก็ดูสตอรี่เขาอยู่บ่อยๆ

" เห้ยไอ้มิน ไอฮงแม่งไปฟอลไอจีน้องว่ะ " 

" เหยด เพื่อนกูแม่งเอาว่ะ " 

             เขาขำออกมาหลังจากมองอีกคนที่เงยหน้าขึ้นมายิ้มน้อยๆ รอยยิ้มแรกของอีกฝ่ายในวันนี้ ดูจากทรงแล้วก็คงจะเศร้าอยู่ไม่น้อยแหละ ก็เพิ่งเลิกกันแฟนนี่เนอะ 

             เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูเวลาก่อนจะชวนซานที่นั่งหงุ๋งหงิ๋งอยู่กับพี่อู๋ให้กลับคณะไปเรียนได้แล้ว 

            หลังจากเรียนเสร็จเขาก็เดินไปคณะวิศวะกับอีซานเหมือนเดิมเพราะไม่มีที่ไป บวกกับอยากไปหว่านสเน่ห์สักนิดสักหน่อยตามประสาคนโสด ง่ายก็คืออยากเจอพี่ฮงจุงนั่นแหละ 

" น้องซองๆ " 

            เขาหันไปตาเสียงเรียกก่อนจะเห็นพี่อูยองที่โบกไม้โบกมือเรียกเขาให้ลงจากศาลาไปหาตนที่อยู่สนามบอลข้างหน้าศาลาใหญ่

" ไมไม่เดินไปศาลาอะพี่ "

" เออหน่า พี่มีเรื่องจะคุยกับเราก่อน " 

" ไอฮงอะ จะเอาจริงป่าว เดียวพี่ชงให้ " 

" ถามพี่ฮงเขาเถอะว่าอยากคุยป่าว " 

" เอ้อ มันก็บอกว่าแล้วแต่เราอะแหละ สรุปเอาจริงๆใช่ป่าว " 

" เออ อยากคุยก็ทักมาละกัน " 

            เขาตอบไปอย่างหน้านิ่งๆ 

            แต่หัวใจกับเต้นโครมครามจนแทบจะหลุดออกมาแล้ว

             เขาเเยกไปนั่งกับกลุ่มเพื่อนของเขาหลังจากที่คุยกับพี่อู๋เสร็จ เรื่องที่คุยก็หนีไม่พ้นเรื่องของพี่ฮงอีกนั่นแหละ

            " ถ้ามึงจะคุยอะ คนนี่ต้องจริงจังนะเว้ย อย่าทำพี่กูเสียใจ " 

            ซานเอ่ยออกมาอย่างเด็ดขาดทำเอาเขาคิดหนักเลยทีเดียว 

" เออแต่ถ้ามึงไม่เอาอะกูเอานะ " 

" ไม่ได้ คนนี้ของกู! " 

            เขารีบเถียงยอชเดือนคณะนิเทศที่สุดแสนตะฮอทกลับไปทันที 

ไม่ได้! 

คนนี้ให้ไม่ได้! 

" เห้ยมึงๆ พี่เขามองมึงว่ะ " 

            ซานพูดออกมาอย่างตื่นเต้นราวกลับเป็นคนโดนมองเสียเอง

" ใครวะ " 

" พี่ฮงไง " 

" เห้ยใช่อ่อ ไอเหี้ยกูอยากหันไปว่ะ " 

" อย่าๆเขามองอยู่ " 

ใจเต้นอีกแล้ว

เต้นดังเสียด้วย

เขาจะเป็นโรคหัวใจตายก่อนมั้ยนะ 

- ถ้ากระเเสตอนรับดีจะมาอัพเรื่องนี้ต่อนะคะ -

อันนี้เป็นฟิคที่อิช้อยแต่งไว้ละไม่ได้อัพเลยมาอัพให้อ่านแบบขำๆ 

เรื่องเก่าไม่อัพอัพเรื่องใหม่55555555555

รีเควสพล๊อตได้นะคะเพราะคิดพล๊อตไม่ออกแน้ว555555555555 

#ลอมนวอท