หยุดหัวใจให้รัก

ข้อมูลเบื้องต้น

,เสี่ยยิ้มเป็น​เสี่ยเจ้าของ​สวนปาล์ม​ อยู่ทางภาคใต้ของไทยด้วยความที่เสี่ยยิ้มเป็นชายรักสนุกจนไม่มีสาวๆคนไหนจับเสี่ยยิ้มได้สำเร็จ​สักคนนึงจนกระทั่ง​เสี่ยยิ้มได้มาเจอกับแหวน"เสี่ยยิ้มครับ" เสียงของคนงานภายในสวนเอ่ยเรียก"ว่าไงสน" "เอิ่มพอดีนางแหวนหลานสาวของผมนะครับจะมาขอทำงานในสวนปาล์ม​ของเสี่ยด้วยนะครับพอดีว่าแม่ของนางแหวนเป็นน้องสาวของผมเองแต่ว่าเพิ่งจะเสียไปได้ไม่นานแล้วนางแหวนมันไม่มีใครนะครับเสี่ยผมก็เลยจะเอามันมาอยู่ด้วยนะครับเสี่ยถือว่าสงสารมันด้วยนะครับเสี่ย" เสียงของสนคนงานภายในสวนปาล์ม​ของ เสี่ยยิ้มเอยขอร้องเสี่ย" ก็เอามาสิข้าก็ไม่ใช่คนใจร้ายใจไม้ไส้ระกำอะไรนักหนานี่เห็นคนตกทุกข์ได้ยากช่วยได้ก็ช่วยเอ็งก็ดูแล้วกันว่าหลานของเอ็งอ่ะพอจะช่วยทำงานอะไรได้ภายในสวนนะส่วนค่าแรงก็ให้ขั้นต่ำเหมือนกับคนอื่นๆเขา"เสียงของเสี่ยยิ้มสั่งกับคนงาน"ขอบคุณมากครับเสี่ยขอบคุณมากจริงๆ" หลังจากวันนั้นเวลาผ่านไปเกือบ 2 อาทิตย์แหวนหลานสาวของสนก็เดินทางมาหาสนที่สวนปาล์มของเสี่ยยิ้ม" นังแหวนเอ้ยทำไมเอ็งมันอ้อนแอ้นบอบบางนักวะแล้วเอ็งจะมาทำงานในสวนปาล์ม​ให้เขาได้หรอวะข้าน่ะหวั่นใจจริงๆเลยถ้าเอ็งทำงานได้ไม่คุ้มค่าแรงข้าเกรงว่าเสี่ยยิ้มเขาจะไล่ออกไล่เอ็งออกน่ะทีเนี้ยเอ็งจะทำยังไงกันล่ะ" สนผู้เป็นลุงของหญิงสาวเอ่ยด้วยความลำบากใจเพราะแหวเป็น​หญิง​สาวตัวเล็กผิวขาวแบบสาวชาวเหนือ" ชั้นทำได้จ้ะลุงสนลุงจะให้ชั้นทำอะไรฉันทำได้ทั้งนั้นแหละจ้ะ"" เอาๆงั้นเอ็งเอากระเป๋าเข้าไปเก็บที่ห้องพักคนงานก่อนละกันนะตามข้ามาสิสนเดินนำหญิงสาวเข้าไปที่ห้องพักสำหรับคนงานซึ่งเป็นเพลิงสังกะสีและแบ่งเป็นห้องๆเอาแหวนเอากระเป๋าเข้าไปเก็บเธอก็ตามเดินตามสวนออกไปทำงานภายในสวนพวกหนุ่มๆคนงานในส่วนตามต่างพากันมองและเอ่ยแซวหญิงสาวกันไม่ขาดปากเฮ้ยๆเบาได้เบานะพวกเอ็งนี่มันนางแหวนหลานสาวของข้านะสนหัวหน้าคนงานเอ่ยตามคนงานภายในสวนด้วยแหมน้าสนหลานสาวของ น้านี่น่ารักขนาดนี้มีแบบนี้ด้วยเหรอจ๊ะเนี่ยงานฉันขอสมัครเป็นหลานเขยของน้าส่วนได้มั้ยจ๊ะโอนคนงานภายในสวนตามเอ่ย
ถ้าแผ่นกบาลทำมาทะลึ่งตึงตังไปๆไปทำงานของเอ็งเลยไป๊แล้วคนงานก็แยกย้ายกันไปทำงานตามคำสั่งของสนนางแหวนเอ็งอยู่แบบเนี้ยอยู่ตัวเองต้องดูแลตัวเองด้วยนะถ้าจะไปดูแลเองตลอด 24 ชั่วโมงไม่ได้หรอกนะพวกเสือพวกตะเข้อ่ะมันเยอะนะสนเอ่ยปากเตือนหลานสาวของเขาจะลงฉันจะระวังตัวเองแต่ถ้าลุงสนมีอะไรท่านช่วยลุงสนก็มาบอกฉันได้ตลอดเวลาเลยนะจ๊ะแล้วฝนก็นึกขึ้นมาได้ว่าจะให้แหวนทำงานอะไรในสวนดีนางแหวนข้ารู้แล้วว่าข้าจะให้เอ็มทำอะไรตามเข้ามามะสนพาหลานสาวเข้ามาในครัวสำหรับทำอาหารให้คนงานทานยายแม้นฉันฝากหลานสาวของฉันทำงานภายในครัวด้วยคนสินะเสี่ยยิ้มให้รับเข้ามาน่ะ มันก็เลยเอามาฝากยายแม้นด้วยคนเจ๊แม้นใช้ได้เต็มที่เลยนะไม่ต้องเกรงใจฉันมั่งสินางแหวนเองนี่มาช่วยยายแม้นเขาทำงานภายในครัวนี่แหละอย่าขี้เกียจล่ะจะลงแหวนรับทำของลงเขาหลังจากนั้นฝนก็ออกจากครัวป้าแม้นมีอะไรให้ฉันช่วยบ้างไหมจ๊ะเหมือนเอ่อถามในน้ำเสียงที่อ่อนน้อมงั้นก็ช่วยป้าล้างผักไว้สำหรับทำอาหารให้คนงานมื้อเย็นก็แล้วกันนะได้เลยจ้ะป้าถ้ามีอะไรฉันทำป้าใช้ขึ้นมาได้เลยนะจ๊ะแล้วแหวนก็ทำงานภายในครัวอย่างทำหมากเขม้นยายแม้นได้แหวนมาช่วยงานภายในครัวก็เบาแรงแต่มากขึ้นแหวนทำงานในครัวกับยัยแม้นได้สักระยะหนึ่งคนงานภายในสวนก็รู้จักกับแหวนแทบทุกคนแล้วเพราะแหวนเธอเป็นคนที่เข้ากับคนอื่นได้ง่าย ถึงปรับตัวได้ไม่ยากจนกระทั่งวันนี้เสี่ยยิ้มลงมาตรวจความเรียบร้อยภายในสวนตามของเขาแล้วก็เดินเลยมาถึงภายในครัวสำหรับคนงานที่มีแหวนกำลังนั่งหั่นผักอยู่ตามที่แม่สั่งเชิญนั่งหันหลังอยู่จึงไม่รู้ว่ามีเสี่ยเดินเข้ามาด้านหลังของเธอเหมือนได้ยินเพียงเสียงฝีเท้าจนจะเกิดขึ้นมาว่าป้าแม้นไปตลาดกลับมาแล้วเหรอจ๊ะเหนื่อยไหมจ๊ะป้าเดี๋ยวฉันช่วยหั่นหมูให้นะจ๊ะนะป้านะแล้วแหวนทหารมาเจอกับเสี่ยยิ้มพอดีเสี่ยยิ้มให้เห็นหญิงสาวแปลกหน้ามาอยู่ภายในครัวของคนงานก็ต้องตกตะลึงเพราะความสวยของแหวนไม่เหมือนกับคนงานทั่วไปแหวนเองที่ไม่รู้จักเสี่ยยิ้มมาก่อนก็เอ่ยถามว่าอ้าวฉันคิดว่าป้าแม้นกลับมาจากตลาดไม่ทันชื่อแบรนด์ แต่พูดจบส่วนก็เข้ามาพอดีสวัสดีเสี่ยยิ้มสิอ้าวนี่เจอกันแล้วใช่ไหมครับนี่นางแหวนหลานสาวของผมเองที่ผมบอกเสี่ยเอาไว้นำแหวนเนี่ยเสียยิ้มนะเจ้าของสวนตานี่แหละ
สวัสดีเสี่ย Coffee แหวนรีบวางมือจากงานให้เธอทำอยู่แล้วก็ยกมือสวัสดีเสี่ยยิ้มอย่างนอบน้อมแต่สายจะสายตาของเสี่ยยิ้มให้ดูจะพึงพอใจในตัวของหญิงสาวเป็นอย่างมากด้วยจนฝนรู้สึกได้ว่าเสี่ยยิ้มสนใจในตัวหลานสาวของเขามากๆ เอิ่มเสี่ยครับเอ็นดูนางแหวนมันด้วยนะครับนางแหวนมันก็ไม่มีใครแล้วเหลือเพียงแต่ผมคนเดียวถ้าเสียเอ็นดูมันมันก็คงไม่ทันที่โสดจะพูดจบเสี่ยยิ้มก็พูดขัดคอขึ้นมาซะก่อนว่าฉันยังไม่ได้พูดอะไรเลยนะแต่สนถึงนายไม่บอกกับท่านเอ็นโดรันของนายเนี่ยฉันก็ไม่ได้ให้หลานของนายออกดอกว่าแต่เราอ่ะเรียนอะไรเรียนจบอะไรมาล่ะเสี่ยยิ้มหันไปถามหญิงสาวหนูจบมัธยมปลายมาจ๊ะแหวนตอบแล้วก็หลบสายตาคนเจ้าชู้ของเสี่ยยิ้มอ้าวแล้วพอจะทำบัญชีได้ไหมพอดีว่าพนักงานบัญชีเพื่อจะออกไปเมื่อวานถ้าเธอทำได้ฉันจะได้ไม่ต้องไปหาพนักงานใหม่มาได้ค่ะหนูทำได้ค่ะแหวนรีบรับรับฝากทำทันทีถ้าอย่างนั้น ตามฉันขึ้นไปบนตึกได้เลยนะเริ่มงานได้ทันทีเลยแหวนทำท่าทางเอสอ่อนแล้วใครจะมาช่วยป้าแม้นล่ะคะด้วยความที่แหวนเป็นห่วงยายแม้นจึงทำให้เสี่ยยิ้มเห็นว่าแหวนเป็นคนดีเสี่ยยิ้มจึงสั่งให้สนไปหาคนงานมาช่วยยายแมะอีกคนหนึ่งหลังจากที่แหวนขึ้นไปทำบัญชีอยู่บนตึกใหญ่จึงทำให้แหวนและมีโอกาสได้ที่จะเคลียร์มากขึ้นด้วยความด้วยความพิเศษยิ้มเป็นผู้ชายวัย 40 กว่าปลายๆแล้วและมีคารมเป็นต่ออยู่แล้วด้วยเขาพูดจาอ่อนหวานอ่อนน้อมกับแหวนจนกระทั่งวันหนึ่งแหวนยอมตกเป็นของเขาด้วยความจำยอมตอนแรกๆเสียยิ้มก็ไม่ได้คิดจริงจังอะไรกับแหวนเหมือนกับสาวๆที่ผ่านเข้ามาในชีวิตของเขาแต่ด้วยความที่แหวนเป็นผู้หญิงที่ไม่เหมือนกับผู้หญิงที่ผ่านๆมาเหมือนไม่ต้องการข้าวขอเงินทอง มีมอบให้แหวนรับเสี่ยยิ้มโดยใช้ที่บริสุทธิ์จริงๆจึงทำให้เสียยิ้มรับเลี้ยงและดูแลแหวนออกหน้าออกตาในฐานะเมียคนหนึ่งหลังจากที่แหวนและเป็นเมียคนหนึ่งของเสี่ยยิ้มแล้วเธอก็ดูแลคนในบัตรเอาใจเสี่ยยิ้มเป็นอย่างดีและทุกคนในสวนปาล์มก็ให้ความเคารพยำเกรงแหวนแต่แหวนเธอก็ไม่เคยที่จะเปลี่ยนไปไม่เคยถือเนื้อส่วนตัวที่ได้เป็นเมียของเจ้าของสวนตามเลยแหวนดูแลเสี่ยยิ้มได้ปีกว่าๆแล้วเสือผู้หญิงอย่างเสี่ยมีหรือจะหยุดกับแหวนเพียงคนเดียว
หลังจากนั้นเสี่ยยิ้มก็เปลี่ยนไปจากที่เคยกลับมาอยู่กับแหวนทุกคืนเสือกยิ้มก็เปลี่ยนไปโดยการกลับบ้านดึกหรือบางคืนก็ไม่กลับเลยและยิ่งกว่านั้นหายไปถึงอาทิตย์ก็มีแหวนจึงสงสัยสามีที่แสนดีของเธอทำไมถึงเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้แต่ลุงสนลงของหญิงสาวก็ได้เตือนแหวนว่าให้แหวนอยู่ที่ของแหวนถ้าเกิดเสียยิ้มเปลี่ยนไปแบบนี้แสดงว่าเสียยิ้มกำลังมีคนใหม่แน่นอนแหวนเธอเองก็เสียใจมากเสี่ยยิ้มมีคนอื่นแต่พอเธอจะรู้จักจากลงของเธอว่าเสียเมื่อก่อนนี้จะรับเลี้ยงผู้หญิงก็เยอะแยะเสี่ยยิ้มก็เป็นเจ้าผู้ชายเจ้าสำราญเจ้าชู้หาความสุขใส่ตัวตัวไม่มีอะไรผูกมัดแต่พอได้แหวนมาอยู่ด้วยเสี่ยยิ้มเพิ่งรับ แหวนเป็นเมียคนแรกและคนเดียวด้วย จนกระทั่งส้มทำให้แหวนกลับไปยืนจุดๆเดิมเสี่ยยิ้มให้แหวนกลับไปช่วยงานในครัวกับยายแม้นเหมือนเดิมทุกคนภายในส่วนตามต่างสงสารแหวนมากที่เสี่ยยิ้มทำกับเธอแบบนี้ได้แต่ก็ใช้เวลาไม่นานส้มหญิงสาวที่เสียยิ้มไปหิ้วมาจากร้านอาหารเพื่อจะมาชุบเลี้ยงให้เธอเป็นเมียออกหน้าออกตาแต่มันก็ไม่ได้เป็นอย่างที่เสียยิ้มคิดเพราะซ่อมเองก็ไม่ได้จะมีเสี่ยยิ้มคนเดียวเธอพยายามจะส่งเงินจะเสียยิ้มให้มากที่สุดแล้วส้มก็ทำสำเร็จพยายามอย่าให้ถ่ายเทสมบัติของเสี่ยยิ้มแต่เธอก็ทำไม่ถนัดมากนักเพราะมีแหวนพลอยขวางความกั้นการทำงานของส้มส้มพยายามเอาสมบัติของเสียยิ้มไปให้กับสามีของเธออีกคนหนึ่งแต่แหวนพยายามจะช่วยเสี่ยทุกอย่าง แต่เสียยิ้มกว่าจะรู้ตัวก็เกือบสายไปเสร็จแล้วแต่ก็ยังดีที่เสียยิ้มรู้ตัววัดส้มไม่ได้รับและจริงใจกับเขาจริงๆและมาจับได้ทีหลังว่าส้มพยายามถ่ายเทปสมบัติของเขาไปให้ผัวรุ่นเดียวกันจึงทำให้เสียยิ้มโกรธมากและไล่ต้องออกจากบ้านไปพร้อมกับดำเนินคดีตามกฎหมายกับส้มเพราะเขาคิดได้เขาก็กลับมาหาแหวนที่ยังจงรักภักดีกับเขาอยู่เสมอและจากวันนั้นเป็นต้นมาแต่ยิ้มไม่เคยออกนอกลู่นอกทางทำให้แหวนเสียใจอีกเลยชีวิตรักของแหวนกับเสี่ยยิ้มจึงอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขเรื่อยมาจนกระทั่งแหวนแต่ให้กำเนิดลูกชายที่น่ารักและแข็งแรงกับเสี่ยยิ้มเสี่ยยิ้มจึงตัดสินใจยกทุกอย่างให้เป็นของแหวนกับลูกชายของเขาแล้วเขาก็ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขตลอดไป