โรงเรียนมหาโจร

ลำดับตอนที่ #43 : บทเรียนที่ 38 พลังที่ซ่อนอยู่ และอาวุธลึกลับ

                     


    
                                            
                                                             บทเรียนที่ 38  พลังที่ซ่อนอยู่ และอาวุธลึกลับ

                               ดาบยักษ์ฟาดใส่พื้นอย่างจังอีกครั้ง แต่คราวนี้ไม่เหมือนเดิมเพราะสเวนถูกแทงด้วยดาบของไซโคร แนช  ส่วนไซโคร แนชนั้นอาศัยรีเฟรกโหมดเพี้ยวเสี้ยววินาทีหมุนตัวออกจากรัศมีดาบของสเวน จากนั้นรีบลุกขึ้นทันที

นับว่าดาบนี้โดนเข้าอย่างจังทีเดียว แต่พลังชีวิตของสเวนนั้นก็ลดลงไปเพียงแค่ 500 หน่วยเท่านั้น  คงเป็นผลมากจากการใช้ก๊อดสเต้นช์ทำให้การบาดเจ็บที่ได้รับลดลงไปกว่าครึ่ง ซึ่งรวมแล้วตอนนี้สเวนเหลือพลังชีวิตอยู่ 3200 หน่วย  ส่วนไซโคร แนชนั้นเหลือ 3800 หน่วย ถึงแม้ว่าจะห่างกันไม่มากนัก แต่ดูจากสถานการณ์แล้วสเวนได้เปรียบอย่างเห็นได้ชัด

ไซโคร แนชที่ลุกขึ้นมายืนได้อีกครั้งไม่รอช้ารีบโจมตีเข้าใส่สเวนในทันที  แต่สเวนที่หันหลังให้อยู่นั้นใช้เพียงแค่สะบัดแขนซ้ายขึ้นมากระแทกใส่ไซโคร แนชเท่านั้นก็ทำให้ไซโคร แนชกระเด็นไปไกลล้มลงกับพื้นอีกครั้ง

สเวนนั้นไม่รอช้า หลังจากตั้งหลักได้ก็พุ่งเข้าหาไซโคร แนชอีกครั้ง  ไซโคร แนชก็รีบลุกขึ้นและวิ่งหลบด้วยความรวดเร็ว ตวัดดาบใส่สเวนซึ่งสเวนก็ตวัดดาบยักษ์ขึ้นมารับได้อย่างสบายๆ  หนำซ้ำยังปล่อยหมัดซ้ายใส่ไซโคร แนชอย่างรวดเร็ว ทำให้ไซโคร แนชต้องกระเด็นไปอีกครั้ง

‘ พละพลังมหาศาลเสียจริงๆ ไม่ธรรมดาเลยเจ้าหมอนี่  สมแล้วที่พกความมั่นใจว่าจะสามารถโค่นนักสู้ศักดิ์สิทธิได้ แค่หมัดธรรมดาก็ทำให้เรากระเด็นได้แล้ว………. ’

ก่อนที่ไซโคร แนชจะคิดอะไรต่อไปนั้น เขาก็รู้สึกเจ็บแปลบขึ้นที่หัวของเขาจนเกือบจะทรุดลงไปกับพื้นทันที

‘ เราเองดูท่าว่าหากใช้รีเฟรกโหมดไปมากกว่านี้ก็คงจะไม่ดีแน่  ถ้าอย่างนั้นต้องรีบตัดสินแพ้ชนะให้ได้แล้วละ ’

ดังนั้นไซโคร แนชจึงพุ่งเข้าหาสเวนใหม่  จากนั้นรอจังหวะที่สเวนวาดดาบเข้าใส่ตน ก้มตัวหลบจากนั้นตวัดดาบในมือซ้ายออกหวังฟันใส่กลางลำตัวในระยะประชิดที่สุด แต่ทว่า………

ไซโคร แนชยังเร็วไม่พอ ก๊อด สเต้นช์ไม่เพียงเป็นพลังลมปราณสายฟ้าที่เพิ่มพลังมหาศาลให้แก่ผู้ใช้ ทั้งยังเพิ่มพลังการป้องกัน และความเร็วขึ้นกว่าเท่าตัว

ดาบในมือซ้ายของไซโคร แนชถูกมือซ้ายของสเวนคว้าจับไว้ได้ และทันใดนั้นเองดาบยักษ์ก็ตวัดวกกลับใส่ไซโคร แนชทันที

พริบตานั้นไซโคร แนชจึงตัดสินใจใช้ไหล่ขวาเข้าปะทะเพื่อลดระยะการเหวี่ยงดาบเพื่อให้พลังทำลายลดเหลือน้อยที่สุดเท่าที่จะทำได้

‘ ปัก !!! ’

แม้ระยะการวาดดาบของสเวนจะเป็นเพียงแค่ระยะสั้นๆเท่านั้น แต่ไหล่ขวาที่พุ่งเข้าปะทะนั้นคล้ายจะหลุดออกจากบ่าไปแล้ว

ความเจ็บปวดวิ่งพล่านไปทั่วบริเวณไหล่ และแขนขวาซึ่งก็เจ็บหนักจากการโจมตีครั้งก่อนอยู่แล้ว

 ไซโคร แนชนั้นได้แต่กัดฟันทน  แม้เรี่ยวแรงในตอนนี้ยังพอมีอยู่ แต่ความเจ็บปวดนั้นคล้ายสั่งการให้สมองบอกร่างกายของเขาให้หยุดการทำงานเสียตอนนี้

ร่างกายของไซโคร แนชคล้ายกำลังจะแตกออกเป็นเสี่ยงๆ ไหล่ขวานอกจากต้องรับแรงปะทะเมื่อสักครู่ไปแล้วตอนนี้ก็ยังต้องยันอยู่กับดาบยักษ์ที่บีบเข้ามาเรื่อยๆ  ส่วนมือซ้ายก็พยายามจะดึงดาบออกมาจากมือของสเวนให้ได้

ช่างเป็นภาพที่ทรมานใจคนดูเสียจริงๆ ไม่ต้องบอกก็รู้ว่า ไซโคร แนชตอนนี้อยู่ในสถาการณ์ที่เลวร้ายสุดๆ พลังชีวิตของเขาเริ่มลดลงเรื่อยๆ เนื่องจากดาบยักษ์ที่กำลังบีบเข้าใส่ไหล่ขวาอย่างไม่หยุดหย่อนราวกับต้องการบีบอัด

ไซโคร แนชให้ผ่ายแพ้ไปในสภาพเช่นนี้

“ นี่มันเรื่องบ้าบออะไรกัน  หงุดหงิดเป็นบ้าเลยให้ตายสิ !!! ” เกก้าดีนที่นั่งดูอยู่ถึงกับเป็นเดือดเป็นร้อนแทนไม่ได้  เขาคงจะยอมไม่ได้แน่หากไซโคร แนชต้องมาแพ้ให้กับสเวนเสียก่อนที่จะได้สู้กับเขา

“ ชิ จบกันเสียทีสินะ ” จี ดาบคลั่งที่นั่งอยู่ถึงกับได้โอกาส หันไปยิ้มกวนให้กับเกก้าดีนทีนึง

วานั้นได้แต่นั่งลุ้น แทบไม่อยากจะเชื่อสายตาของตัวเอง ไซโคร แนชจะแพ้จริงหรือ ? พลังชีวิตที่กำลังลดลงเรื่อยๆ คือ เวลาที่จะให้คำตอบแก่วา

ส่วนดีว่านั้นถึงกับประสานมือแน่นไม่สงบเยือกเย็นเหมือนครั้งก่อนๆที่เคยดูไซโคร แนชแข่ง  ครั้งนี้เขาไม่อาจประเมินพลังของคู่ต่อสู้ได้เลย  และหากเปลี่ยนเป็นเขาเองแล้ว ก็ไม่แน่ว่าจะใช้พลังลมปราณจัดการกับคนๆนี้ได้ 

และเมื่อคิดถึงตรงนี้ก็ทำให้เขาหวนถึงซากุระที่ใช้การโคจรพลังลมปราณในเวลาชั่วอึดใจ ซัดดาบยักษ์ปลิวไปราวกับกิ่งไม้  ถ้าหากเรามีพลังลมปราณได้ถึงขั้นนั้นก็คงจะดีสิ……………….

พลังชีวิตของไซโคร แนชตอนนี้ลดลงเหลือ 2800 หน่วยแล้ว

ไซโคร แนชพบว่าร่างกายของเขาเริ่มทนทานการบีบอัดนี้ไม่ไหวแล้ว  มือซ้ายที่ถือดาบไว้ยิ่งพยายามดึงดาบออกสักเท่าไหร่ก็ยิ่งเปลืองแรงที่จะเอาไว้ใช้รับดาบยักษ์ด้านขวาไว้เท่านั้น

“ ยอมรับความผ่ายแพ้ซะเถอะครับ ” สเวนกัดฟันเพิ่มพลังดันดาบยักษ์ใส่ไซโคร แนช

“ อ๊าก ! ” ไซโคร แนชเริ่มทนไม่ไหวเสียแล้ว หลุดปากร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด  ความจริงหากแขนขวาของเขายังคงเป็นปกติอยู่ละก็ลำพังการปะทะกำลังในแบบนี้นั้นไม่ใช่ปัญหาเลย  และตอนนี้ไม่ใช่เพียงไหล่ขวาเท่านั้น แต่หัวของเขาก็เริ่มจะทนทานการใช้รีเฟรกโหมดไม่ได้เสียแล้ว

ไซโคร แนชรู้สึกสายตาพร่ามัว เรี่ยวแรงที่มีอยู่คล้ายกำลังจะหายไปหมดสิ้น 

เมื่ออยู่ต่อหน้าก๊อด สเต้นช์ พลังของพระผู้เป็นเจ้าแล้ว เขาคล้ายกลายเป็นเพียงแค่คนตัวเล็กๆเท่านั้น  จะทำอย่างไรต่อไปดี ขืนต้องอยู่ในสภาพแบบนี้ละก็จะต้องแพ้แน่นอน…………

‘ เมื่อใดที่ปล่อยซึ่งทุกสิ่ง แล้วเจ้าจะได้ทุกอย่าง……………  ’

จู่ๆภาพของหลวงพ่อที่ฝึกฝนวิชาให้กับตนก็ปรากฏขึ้นมา  แต่ทำไมถึงต้องเป็นคำพูดประโยคนี้ด้วยนะ  คำพูดที่ครั้งหนึ่งเขาเองเคยคิดว่าเข้าใจ

และเหมือนสายฟ้าที่ฟาดเข้ามาในหัว  มือซ้ายที่กำดาบไว้แน่นของไซโคร แนชเริ่มผ่อนคลายลง มุมปากที่เคยกัดฟันแน่นบัดนี้เริ่มมีรอยยิ้มน้อยๆปรากฎขึ้นมาแล้ว

‘ ถึงจะไม่ค่อยเข้าใจก็เถอะนะครับว่ามันเกี่ยวกับการใช้ชีวิต หรือการต่อสู้ยังไง แต่ก็ ขอบคุณนะครับ……… ’

สเวนเริ่มอยากจัดการไซโคร แนชให้ได้โดยไว จึงเริ่มเปลี่ยนจากการใช้ดาบยักษ์บีบไหล่ขวา เป็นง้างดาบเพื่อจะโจมตีใส่ไซโคร แนชอีกครั้ง โดยมือซ้ายก็ยังคงจับดาบของไซโคร แนชไว้อย่างแนบแน่น

“ เอาละนะ……… ”

ดาบยักษ์ชูขึ้นฟ้าสะท้อนกับแสงฟ้าที่ส่องด้านบน คล้ายเป็นภาพการประหารนักโทษ หรือนี่จะเป็นแสงสว่างสุดท้ายของไซโคร แนชในการแข่งครั้งนี้

“ จบกันเสียที ประหาร ! ”

ดาบยักษ์ฟาดใส่ไซโคร แนชอย่างเต็มกำลัง  บนดาบยักษ์ปรากฏสายฟ้าขึ้นอย่างบ้าคลั่ง ราวกับดาบจากเทพเจ้าผู้กำลังจะลงโทษเหล่าปีศาจร้าย

แต่ไซโคร แนชยิ้มอย่างใจเย็นจากนั้นรอคอยจังหวะที่เหมาะสมที่สุดขณะที่ดาบยักษ์ห่างจากตัวเพียงไม่กี่นิ้วเท่านั้น

ช่างเป็นการตัดสินใจที่ต้องใช้ความเยือกเย็น และความมั่นใจสูงทีเดียว เพราะหากพลาดไปแม้แต่น้อยก็คงจะต้องพ่ายแพ้อย่างแน่นอน

‘ ปึง ! ’

เสียงดาบยักษ์ฟาดผ่านอากาศธาตุ กระทบสู่พื้นเวทีทำให้พื้นเวทีแตกกระจายแสดงถึงพลังทำลายอันมหาศาล แต่ไม่มีเวลาให้หยุดหายใจ หรือแม้แต่คิดแล้วสำหรับสเวน

‘ หายไปไหนกัน ! ’

เพียงแค่วูบเดียวที่ความคิดแวบขึ้นมา สายฟ้าก็วาปขึ้นมาต่อหน้าสเวนในทันที

‘ ฟับ ฟับ ’

ดาบในมือของไซโคร แนชฟันออกอย่างรวดเร็วใส่มือซ้ายของสเวน จากนั้นดาบที่กำอยู่ในมือซ้ายของสเวนก็ร่วงหล่นลงกระทบพื้น

ที่แท้คำพูดของหลวงพ่อที่แวบขึ้นมาในหัวของไซโคร แนชทำให้เขาคิดได้ ‘ เมื่อใดที่ปล่อยซึ่งทุกสิ่ง แล้วเจ้าจะได้ทุกอย่าง ’ 

ไซโคร แนชที่ต้องถูกบีบอยู่ในตอนแรกนั้นเป็นเพราะเขาพยายามจะดึงดาบออกจากมือของสเวน ซึ่งแน่นอนขณะที่สเวนใช้พลังก๊อด สเต้นช์อยู่นั้นเป็นเรื่องที่ไม่มีทางเป็นไปได้เลย  แต่หากทิ้งดาบของตนไปในความหมายของนักสู้นั้นก็เท่ากับละทิ้งซึ่งศักดิ์ศรีไป 

แต่ไซโคร แนชก็ตัดสินใจได้ว่าหากไม่ยอมปล่อยมือออกจากดาบของเขา เขาจะต้องพ่ายแพ้อย่างแน่นอน เขายังมีภาระ หน้าที่ที่ต้องทำอยู่ ยังมีเพื่อนร่วมทีมที่ยังเชื่อในตัวของเขาอยู่ และคำสัญญาที่ต้องรักษาไว้ให้ได้…………….

เพราะฉะนั้นไซโคร แนชจึงอาศัยจังหวะที่สเวนต้องทุ่มสมาธิ และกำลังมากที่สุดเพื่อปล่อยดาบทำให้สเวนเสียศูนย์ จากนั้นใช้รีเฟรกโหมดเคลื่อนตัวออกพร้อมดึงดาบที่เหลืออยู่ข้างเอวของตนฟันใส่มือของสเวน

ก่อนที่ดาบจะร่วงหล่นสู่พื้นไซโคร แนชก็อาศัยช่วงเวลาเพียงชั่วพริบตาเท่านั้นสอดดาบในมือซ้ายกลับสู่ฝักก่อนที่จะหมุนตัวราบไปกับพื้น และรับดาบไว้ได้อย่างทันถ่วงที

บัดนี้ดาบคู่สายฟ้ากลับมาสู่เขาอีกครั้ง ดังคำที่ว่า ‘ เมื่อปล่อยซึ้งทุกสิ่ง เจ้าจะได้ทุกอย่าง ’ ที่หลวงพ่อเคยกล่าวไว้ไม่มีผิด

แม้จะละทิ้งศักดิ์ศรีของนักรบ แต่ไซโคร แนชก็เข้าใกล้คำว่า พาลาดิน มากขึ้นกว่าเดิมแล้ว ความรู้สึกที่ต้องเสียสละแม้ทุกสิ่งเพื่อปกป้องสิ่งสำคัญ  นั่นคือ ‘ หัวใจของนักรบที่แท้จริง ’ นี่ต่างหากที่สำคัญกว่าคำว่า ศักดิศรี !!!

คนเราบางครั้งหากรู้จักปล่อยวางบ้าง ไม่แน่ว่าเขาอาจจะได้ซึ้งทุกสิ่งจริงๆ เพราะเมื่อไม่ต้องการซึ่งทุกสิ่งแล้ว เราก็จะมีทุกอย่างนั่นเอง  เพียงแต่ว่าการปล่อยวางแม้จะดูง่าย และสบายที่สุดเพราะสิ่งที่ต้องทำก็คือ การอยู่เฉยๆและปล่อยให้มันผ่านไป แต่น้อยคนนักที่จะสามารถทำได้ 

บางทีคนเหล่านั้นอาจเหมือนไซโคร แนชที่ไม่สามารถดึงดาบออกได้ตลอดกาล เพราะตัวเองนั่นแหละที่เป็นคนกำมันไว้อย่างแนบแน่นเอง  แล้วท่านละเป็นไซโคร แนชในแบบไหน ?

สเวนเมื่อรู้ว่าพลาดท่าแล้วก็รีบเปลี่ยนท่าในทันที แม้แขนซ้ายจะรู้สึกชาวูบไปบ้าง แต่ด้วยพลังของลมปราณสายฟ้าที่ช่วยเสริมพลังให้ตนเองก็ทำให้อาการนั้นหายไปในเวลาเพียงชั่วพริบตา  ดาบยักษ์ที่กระทบพื้นนั้นชูขึ้นในทันที  จากนั้นวาดวงโจมตีใส่ไซโคร แนชอย่างไม่รอช้า

ไซโคร แนชยิ้มอย่างมั่นใจว่าต้องสามารถหลบได้อย่างแน่นอน พุ่งตัวเข้าหมายจะฟันดาบใส่สเวนให้ได้อีกสองสามดาบ

ดาบยักษ์ของสเวนวาดออกอย่างรวดเร็วจนใกล้จะถึงหน้าของไซโคร แนชที่กำลังพุ่งเข้ามา  หากไม่สามารถหลบพ้นดาบนี้ได้ละก็…………….

ขณะที่ดาบยักษ์ห่างจากหน้าของไซโคร แนชเพียงไม่กี่นิ้วเท่านั้น ร่างกายของไซโคร แนชก็ขยับวูบลงทันที

‘ เอาละนะ………. ’

ไซโคร แนชเพ่งสมาธิ จากนั้นเล็งที่จุดตายเพียงจุดเดียวที่ไม่ว่าจะมีพลังป้องกันที่สูงส่งขนาดไหนก็ตาม ก็ไม่อาจทนทานได้

ดาบยักษ์กำลังจะฟาดใส่ศีรษะของไซโคร แนชแล้ว  หากไซโคร แนชหยุดการเคลื่อนไหวแม้แต่เพียงนิดเดียว หรือแม้แต่ช้าไปเพียงวูบหนึ่งละก็ ผลที่ตามมาก็พอคาดเดาได้

แต่ไซโคร แนชในตอนนี้ไม่มีทางหลบไม่พ้น เพราะมีรีเฟรกโหมดที่ช่วยเพิ่มความรวดเร็วให้

‘ เปรี๊ยะ !!! ’

จู่ๆภาพเบื้องหน้าคล้ายสว่างจ้า มองไม่เห็นแม้กระทั่งดาบยักษ์ที่ห่างจากตนเพียงสิบเซนต์  และตามมาด้วยความเจ็บปวดที่ไม่อาจประมาณได้

เนื่องจากใช้รีเฟรกโหมดมากเกินขีดจำกัดเวลา ส่งผลให้สมองไม่สามารถทนรับความเจ็บปวดได้อีกต่อไป 

“ อ๊าก !!! ”  ไซโคร แนชรู้สึกเจ็บจี๊ดขึ้นมาในหัวอย่างไม่อาจทนทานได้  เสียจังหวะไปทันที

และ………………..

‘ ตึง !!! ’

ดาบยักษ์ฟาดถูกไซโคร แนชอย่างจัง ทำให้เขาต้องกระเด็นไปไกลล้มลงกับพื้นในทันที ดาบในมือซ้ายหลุดหมุนคว้างไปกับพื้นตามแรงกระแทกที่ได้รับ

ดีว่าที่นั่งดูอยู่ถึงกับไม่อยากเชื่อสายตา  วาเองก็เช่นกัน ‘ นี่รุ่นพี่แพ้แล้วอย่างนั้นหรือ ? ’

ต่อให้ไม้แพ้แต่เจอดาบยักษ์ขนาดนั้นฟันใส่ก็สาหัสแล้ว นี่ยังไม่รวมพลังลมปราณสายฟ้าแบบเสริมพลัง ‘ก๊อด สเต้นช์ ’ ที่ทำให้ผู้ใช้มีพละกำลังเทียบเท่าพระเจ้าเข้าไปอีก

โซเฟียที่นั่งดูอยู่แม้จะเป็นคนที่ชินชากับการดูการประลองอาวุธแล้วก็ตาม แต่ภาพที่เพิ่งปรากฏต่อหน้านั้นสร้างความตื่นตระหนกให้แก่เธออย่างมาก  พละกำลังมหาศาลขนาดที่ยังไม่เคยพบเคยเห็นจากผู้เข้าแข่งขันหน้าไหนมาก่อน  พลังป้องกันที่แม้แต่ไอร่อนนักรบเกราะเหล็กก็ไม่อาจจะเอามาวิจารณ์ร่วมด้วยได้

นี่ไม่ใช่คู่ต่อสู้ที่จะรับมือได้จริงๆหรือ ? ทีมมิราเคิลแพ้แล้ว ? ไซโคร แนช นักสู้ศักดิ์สิทธิ์เพียงคนเดียวของโรงเรียนที่สามารถผ่านการทดสอบเป็นพาลาดินได้ แพ้ให้แก่อัศวินนักฆ่าแล้วอย่างนั้นหรือ ?

“ นี่มันเรื่องบ้าอะไรกันเนี่ย ?! ” เกก้าดีนถึงกับเลือดขึ้นหน้า  ไซเมตเองก็ไม่อยากจะเชื่อเหมือนกัน ได้แต่เอามือไปเตะบ่าเกก้าดีนเตือนให้สงบลงบ้าง

“ เอาน่า ผิดหวังสินะ แต่อย่าลืมนะว่าคู่ต่อไปเราก็ต้องลงแข่งแล้ว ” ไซเมตยิ้ม เบือนหน้าจากภาพไซโคร แนชที่นอนกองบนเวทีไปวูบหนึ่ง  “ และไม่ว่าในการแข่งคู่นี้ใครจะชนะก็ตาม เราก็ต้องจัดการมันอยู่ดีไม่ใช่หรือ ? ”

เกก้าดีนไม่ยอมตอบกัดฟันจ้องไซโคร แนชที่นอนกองอยู่อย่างหมดสภาพ ในแววตามีเปลวเพลิงลุกโชนขึ้น คล้ายต้องการจะจุดไฟเผา หรือกระตุ้นให้ไซโคร แนชลุกขึ้นมาให้จงได้

ส่วนจี ดาบคลั่งนั้นยิ้มอย่างสะใจพร้อมกับเริ่มเช็ดดาบของตน เตรียมพร้อมจะแข่งต่อในรอบต่อไป 

สเวนยิ้มอย่างมั่นใจ จากนั้นตั้งดาบยักษ์ไว้ยืนดูไซโคร แนชที่นอนกับพื้นอย่างหมดสภาพ มือของไซโคร แนชกุมศีรษะแน่นราวกับมันจะแตกออกมาเป็นเสี่ยงๆ ร่างกายเริ่มสั่นไปด้วยความเจ็บปวดทั้งจากการโจมตีของสเวน และผลจากรีเฟรกโหมด

‘ เราแพ้แล้วหรือเนี่ย…………. ’

ไซโคร แนชแม้จะเจ็บปวดเพียงใด แม้มือทั้งสองจะไม่ได้กุมดาบไว้ แต่ในหัวยังคงคิดถึงผลการแข่งขันอยู่ 

วากัดฟันดูไซโคร แนชที่เริ่มนอนดิ้นไปดิ้นมา มือกุมศีรษะท่าทางทรมานอย่างแสนสาหัส

“ ระ รุ่นพี่……….. ”  

วาเงยหน้าขึ้นจากนั้นตัดสินใจว่าจะวิ่งขึ้นไปช่วยประคองไซโคร แนชกลับมา แต่ขณะที่กำลังจะวิ่งขึ้นไปนั้นก็ถูกโซเฟียดึงตัวเอาไว้ก่อน

“ ใจเย็น เธอลืมไปแล้วหรือว่าสัญญาณยังไม่ได้น่ะ ”   หากสัญญาณเตือนยังไม่ดังก็หมายความว่า ยังไม่มีผู้ชนะ และถ้าอย่างนั้นก็หมายความว่าตอนนี้ไซโคร แนชยังไม่แพ้นั่นเอง !!!

สเวนเองก็ลืมข้อนี้ไปเสียสนิท เขากำลังดีใจกับชัยชนะก็ได้รับอยู่ โดยที่ไม่ทันได้สังเกตเลยว่า พลังชีวิตของไซโคร แนชยังคงหลงเหลืออยู่ 10 หน่วย !!!

“ แต่ว่ารุ่นพี่ท่าทางจะไม่ไหวแล้วนะ ” วาแย้ง

โซเฟียยิ้มอย่างอ่อนโยน พร้อมกับส่ายหน้า

“ ไม่หรอก รุ่นพี่ต้องไม่อยากแพ้เพราะนายขึ้นไปช่วยประคองเขามาแน่ คนอย่างรุ่นพี่คงไม่ยอมแพ้ ถ้าพลังชีวิตยังไม่ถึง 0 หรอกนะ ”  จากนั้นชี้ไปยังไซโคร แนช “ นั่นไงเห็นไหม  รุ่นพี่พยายามจะลุกขึ้นมาแล้ว ”

“ แต่…………. ”  วาแม้จะเข้าใจก็ตาม แต่ด้วยพลังชีวิตเพียงแค่ 10 หน่วยต่อพลังชีวิต 2500 หน่วย และในสภาพร่อแร่แบบนั้น กับคู่ต่อสู้ที่เปี่ยมไปด้วยสภาพสมบรูณ์เต็มร้อยเช่นนั้น เรียกได้ว่าไม่มีเปอร์เซนต์ชนะให้เห็นเลยจริงๆ

“ เชื่อรุ่นพี่เถอะครับ…..  ” ดีว่าเม้มปาก ในน้ำเสียงแฝงทั้งความเชื่อใจ และเข้าใจในตัวไซโคร แนชอย่างยิ่ง  “ หากเป็นผม รุ่นพี่ก็คงไม่ยอมขึ้นไปช่วยแน่นอนครับ และผมเองก็คงไม่ยอมตัดใจง่ายๆอย่างที่คุณโซเฟียพูดแน่นอนครับ จนกว่าพลังชีวิตจะเหลือ 0 ”

วาหันกลับไปมองบนเวที ตอนนี้ไซโคร แนชลุกขึ้นมาได้อีกครั้งหนึ่งแล้ว แต่ดูท่าทางแค่จะยืนยังจะยืนไม่ค่อยไหวเลย

“ อย่างนั้นหรือ…….. ” วาหลับตา จากนั้นกล่าวต่อ  “ เข้าใจแล้วละ ถ้าอย่างนั้นมาช่วยเป็นกำลังใจให้รุ่นพี่จงกว่าจะถึงที่สุดก็แล้วกันนะ ”

ไซโคร แนชพยายามประคองตัวเองให้ยืนขึ้นมา แต่สักพักหนึ่งร่างกายก็ทรุดลงไปเองอย่างควบคุมไม่ได้

แต่เพียงเท่านี้ก็ทำให้สเวนที่กำลังยิ้มย่องต้องตกตะลึงถึงขีดสุดแล้ว

“ เป็นไปได้ยังไงกัน ” สเวนจ้องเขม็ง “ ทั้งๆที่โดนโจมตีเข้าไปขนาดนั้นแล้ว แถมยังเป็นจุดตายอีก มันต้องมีอะไรผิดพลาดแน่ๆ ”

ไซโคร แนชหอบหายใจ จากนั้นยิ้มพร้อมหัวเราะ

“ ฮ่าๆ ไม่มีอะไรผิดพลาดหรอกนะ ถ้าจะผิดพลาดก็ผิดที่ข้ายังเป็นคนที่…….เกือบจะไม่ได้ลุกขึ้นมา และเจ้าเป็นคนที่ยืนอยู่แทนต่างหากละ ”

“ หมายความว่ายังไงกัน ?! ”

“ จริงอยู่ที่รีเฟรกโหมดทำให้ข้าเสียจังหวะในการจัดการเจ้าในดาบเดียวลงไป แถมยังเสียจังหวะในการหลบดาบของเจ้าอีก  แต่ทว่าจังหวะนั้นข้าก็เอียงตัวออกไปได้ทันเช่นกัน ผลก็คือ……….  ”  ชี้ไปที่ไหล่ขวาที่ห้อยตกลงคล้ายกลายเป็นคนพิการไปแล้ว “ ไหล่ขวาของข้าเป็นโล่ป้องกันไปเต็มๆ ” และสุดท้ายชี้ที่แถวต้นคอ “ แถมแรงกระแทกยังรามขึ้นมาถึงแถวนี้อีกก็เท่านั้นเอง ”

จากนั้นไซโคร แนชเป่าลมออกจากปากพร้อมยืดตัวขึ้นมา ฝืนยืนได้อีกครั้งหนึ่ง

“ แต่ก็อย่างว่านะ โชคข้ามันดีจริงๆที่ยังไม่แพ้ ขอบคุณพระผู้เป็นเจ้าที่ให้โอกาสข้าอีกครั้ง ”

แต่สเวนกลับหัวเราะอย่างสะใจ

“ ฮ่าๆ คิดหรือว่าด้วยสภาพกับพลังชีวิตที่เหลือเพียงแค่นั้นจะเอาชนะผมได้น่ะ ”

“ มันก็ไม่แน่ ” ไซโคร แนชกล่าวจบก็ค่อยๆเดินไปหยิบดาบของเขาที่ตกอยู่  “ เฮ้อ แขนขวาข้ามันก็เต็มทนแล้วละนะ ”

สเวนแม้จะมีพลังชีวิตอยู่ถึง 2500 หน่วย แต่ไม่ทราบเพราะเหตุใด สิ่งหนึ่งก็ผุดเข้ามาในจิตใจของเขา เป็นความรู้สึกที่ไม่เคยมีมาก่อน ทำให้เขาต้องรีบยกดาบยักษ์ขึ้นมาจากพื้นทันที  คราวนี้ถึงกับกุมไว้ด้วยขมือทั้งสองข้าง จากนั้นโคจรพลังลมปราณสายฟ้าออกอย่างสุดกำลังราวกับว่าต้องการจะจัดการกับไซโคร แนชในสภาพที่เต็มร้อยอย่างไรอย่างนั้น

“ อย่ามาทำเป็นขู่ไปหน่อยเลย เตรียมตัวแพ้ได้แล้ว !!! ” ความจริงคำพูดที่สเวนควรจะพูดน่าจะเป็น ‘ ด้วยสภาพเพียงแค่นี้ แค่ใช้มือเปล่าก็พอแล้ว ’  แต่ความรู้สึกนั้นที่กำลังไหลไปทั่วร่างกายของเขาทำให้สมองคล้ายหยุดสั่งการไปชั่วคราว

ความรู้สึกที่เรียกว่า ‘ ความกลัว ’  นั่นเอง !

โซโคร แนชใช้มือซ้ายกุมดาบไว้แนบแน่น จากนั้นมองตรงไปยังเป้าหมายของเขา  สภาพของไซโคร แนชในตอนนี้ไม่คล้ายคนที่มีพลังชีวิตเหลือเพียง 10 หน่วยเลยแม้แต่น้อย กลับกันกับสเวนอย่างสิ้นเชิง

“ ข้าแด่เทพฮามาผู้ยิ่งใหญ่………….. ” ขณะที่ไซโคร แนชกำลังกล่าวอยู่นั้นสายฟ้าคล้ายวนไปรอบตัวของไซโคร แนชเล็กน้อย สเวนความจริงสมควรรีบชิงโจมตีใส่ แต่ขาทั้งสองคล้ายถูกทนต์สะกดไม่กล้าพลีพล่ามโจมตีใส่

“ โปรดประทานความแหลมคมอันศักดิ์สิทธิ์ให้แก่ข้า ” สายฟ้าไหลผ่านดาบที่อยู่ในมือซ้าย

“ พิ ธี ชำ ระ ดาบ สาย ฟ้า !!! ”

‘ เปรี้ยง !!! ’

สิ้นคำสายฟ้าผ่าลงใส่ดาบในมือซ้าย ส่งเสียงเปรี้ยงปร้างไปทั่วบริเวณ สายฟ้าที่เจิดจ้ายิ่งกว่าของสเวนหลายเท่าตัว !  ข่มขู่ให้ทั้งสเวน ผู้ชมและผู้เข้าแข่งขันจากโรงเรียนอื่นต้องเบิกตาโพลงขึ้นอย่างไม่เชื่อสายตา

“ ฮ่าๆๆๆ ” เกก้าดีนตอนนี้ถึงกับหัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่ง “ แค่นี้ก็เพียงพอแล้ว…… เพียงพอแล้ว ฮ่าๆๆๆ ต้องอย่างนี้สิ…… ต้องอย่างนี้สิ !!! ”  ร่างกายสั่นไปทั่วตัว รู้สึกตื่นเต้นจนแทบจะหยุดตัวเองไม่ได้

“ เรามาตัดสินกัน ” ไซโคร แนชกล่าวอย่างสงบ แต่สายฟ้าที่ดังเปรี้ยงปร้างบนดาบนั้นต่างกันอย่างสิ้นเชิ้ง  ดาบของไซโคร แนชคล้ายไม่ช่ดาบธรรมดาอีกต่อไป แต่คล้ายถูกสายฟ้ากลืนกินรวมเป็นดาบสายฟ้าไปเสียแล้ว

สเวนไม่ตอบคำ แต่ตั้งสมาธิแน่วแน่ เพียงแค่ดาบเดียวเท่านั้น ไม่สิ เพียงแค่สะกิดโดนเท่านั้น เราก็จะชนะแล้ว ไม่ต้องกลัว ทุ่มเทกำลังทั้งหมดไปสิ ‘ อัศวินนักฆ่า ’ เราไม่มีทางแพ้หรอก………….

ไซโคร แนชส่ายหน้าครั้งหนึ่งก่อนที่จะโคจรพลังลมปราณสายฟ้าขึ้นอีกครั้ง ‘ ถ้าไม่จำเป็นก็ไม่ค่อยอยากจะใช้เลยจริงๆ…………. ’

“ ข้าแด่เทพฮามาผู้ยิ่งใหญ่…….. โปรดประทานพลังความเร็วที่เหนือซึ่งทุกสรรพสิ่งให้แก่ข้าด้วยเถิด  ”

“ ก๊อด สปีด !!! ”

กล่าวจบไม่ทราบว่ามีการเปลี่ยนแปลงใดๆ หรือไม่  แต่สเวนที่เพ่งสมาธิอยู่เต็มร้อย พร้อมกับดาบยักษ์ที่อัดแน่นไปด้วยพลังลมปราณสายฟ้าก็ตวัดดาบออกทันที

ไม่ใช่เพราะว่าตั้งใจจะโจมตี แต่ถูกโจมตี ! แถมยังถูกโจมตีจากระยะไกลอีกต่างหาก !!

ใช่แล้ว……….พริบตานั้นเองดาบสายฟ้าที่คล้ายสายฟ้าของพระผู้เป็นเจ้าก็พุ่งแหวกอากาศเข้าหาสเวนอย่างรวดเร็ว ยังดีที่เขาตั้งสมาธิไว้ก่อนจึงรีบตวัดดาบยักษ์ออกฟันตามแนวขนานปัดดาบสายฟ้าออกไปได้อย่างทันท่วงที ถึงกับเรียกได้ว่าแทบหวุดหวิด

‘ เปรี้ยง !!! ’

เสียงดาบทั้งสองปะทะกัน ก่อนที่สายฟ้าบนดาบยักษ์ของสเวนจะถูกพลังที่ไหลออกจากดาบสายฟ้าปั่นป่วนให้ไหลไปมาอย่างบ้าคลั่ง

สเวนแม้จะตกใจไปบ้าง แต่ก็ยิ้มออกมาแล้ว ทั้งนี้เพราะเขาเห็นไซโคร แนชซัดดาบสายฟ้าใส่เขาภายในชั่วพริบตา แถมยังสามารถปัดดาบสายฟ้าที่ทรงอานุภาพนั้นได้อีก  เท่ากับว่าพลังที่ไซโคร แนชทุ่มมาทั้งหมดก็หมดสิ้นลงแล้ว

แต่รอยยิ้มก็ต้องสลายไปในทันที เมื่อพบว่า ไซโคร แนชในตอนนี้อยู่ที่ไหน !

รวดเร็วยิ่งกว่าประกายสายฟ้า  รวดเร็วกว่าทุกสรรพสิ่งในโลก……………

นี่น่ะหรือ ก๊อด สปีด !!

ไซโคร แนชวิ่งบนดาบยักษ์ของสเวนที่ตั้งท่าอย่างไม่สามารถทำอะไรได้ทัน เป็นเพียงแค่ชั่วพริบตาเท่านั้น

ดาบที่อยู่ในเอวอีกเล่มถูกชักออกมา

และ………………

ภาพเบื้องหน้าของสเวนเป็นสีขาวว่างเปล่าไปหมด  คล้ายถูกสายฟ้าที่ฟาดลงมาจากสรวงสวรรค์ผ่าลงตรงหน้า และจะเป็นภาพที่สเวนไม่มีวันลืมเลย

นี่น่ะหรือ พลังที่แท้จริงของนักสู้ศักดิ์สิทธิ์ !! นี่น่ะหรือที่เขาลือกันว่า เจ้าชายสายฟ้า !!!

ดาบยักษ์ที่กุมแน่นค่อยๆคล้ายออกช้าๆ สายฟ้าที่ไหลอยู่บนฟ้าค่อยๆลดประกายลง  จากนั้นร่างของสเวนก็หงายล้มลง พร้อมเสียงอ๊อดที่ดังก้องไปทั่วห้องก่อนที่ร่างกายของสเวนจะสัมผัสกับพื้น

แทบจะไม่มีใครทราบว่าเหตุการณ์เมื่อสักครู่เกิดขึ้นได้อย่างไร  แต่ที่รู้ก็คือ สเวนถูกฟันใส่คอหอยอย่างจังด้วยดาบที่ยังไม่โคจรพลังสายฟ้าอีกเล่มของไซโคร แนชที่ถูกชัดออกมาในเสี้ยววินาที

“ และผู้ชนะของเราก็คือ ไซโคร แนชแห่งทีมมิริเคิลครับ !!! ” หนุ่มนักประกาศกล่าวเสียงสงบนิ่ง แต่แฝงไปด้วยความตื่นเต้นที่พยายามข่มเอาไว้  “ ซึ่งก็หมายความว่า ทีมชนะในรอบนี้ก็คือทีมมิราเคิลด้วยครับ ”

เงียบไปสักพักก่อนที่เสียงปรบมือจะดังขึ้นอย่างล้นหล้า  วากับโซเฟียถึงกับจับมือแสดงความดีใจอย่างออกนอกหน้า ส่วนดีว่านั้นยิ้มและยืนขึ้นปรบมือ  เขารู้สึกประทับใจในตัวไซโคร แนชอย่างเปี่ยมล้น  เป็นความรู้สึกเดียวกันกับที่เขามีต่อพี่ชายเลย

ไซโคร แนชยืนสงบนิ่งสักพักหนึ่ง ก่อนที่จะค่อยๆหันหลังไปมองยังสเวนที่นอนกองกับพื้นอย่างหมดสภาพ  แต่บนใบหน้าของสเวนนั้นไม่มีความรู้สึกเสียใจที่ต้องพ่ายแพ้เลยแม้แต่น้อย กลับกันกลับปรากฎรอยยิ้มขึ้นบนใบหน้าราวกับภูมิใจที่ตนเองได้แพ้อย่างสมศักดิ์ศรีแล้ว

“ ไม่เป็นไรใช่ไหม ” ไซโคร แนชถามอย่างห่วงใย

สเวนส่ายหน้า

“ ขอโทษนะที่เคยว่าคุณไว้ ”

รอยยิ้มเล็กพุดขึ้นบนหน้าไซโคร แนช

“ ไม่เลย ” จากนั้นยื่นมือให้สเวน “ แต่ก็อยากจะฝากเอาไว้หน่อยนะ……. คำคนน่ะอย่าไปสนให้มันมากนัก มันไม่ได้อยู่ที่ว่าเขาเป็นใครหรอกนะ แต่มันอยู่ที่ว่าเขาทำอะไรมากกว่า ”

เมื่อยืนขึ้นได้สเวนก็จับมือแสดงความยินดีกับไซโคร แนช

“ ขอบคุณมากครับ ” และก่อนที่ไซโคร แนชจะก้าวลงจากเวทีนั้นก็ได้ยินว่า  “ ผมจะคอยเอาใจช่วยนะครับ ชนะผมแล้วคงไม่แพ้ใครหรอกจริงไหม ”

ไซโคร แนชไม่ตอบเพียงแค่โบกมือขึ้นพร้อมก้าวต่ออย่างช้าๆ  วา โซเฟีย ดีว่าก็เดินไปรออยู่ข้างเวทีแล้ว ซึ่งขณะที่กำลังรออยู่นั้นจู่ๆ ไซโคร แนชก็เซล้มลงจนทั้งสามคนแทบจะเข้าไปประคองไม่ทันเลยทีเดียว

“ รุ่นพี่ๆ ”

เสียง และภาพทุกอย่างหายไปจากความรู้สึกของไซโคร แนช   ตอนนี้มีเพียงเสียงหนึ่งเท่านั้นที่เขาได้ยิน

‘ ขอบใจนะมากนะ ที่ช่วยเป็นกำลังใจให้ชั้นลุกขึ้นมายืนได้อีกครั้งหนึ่ง………….. ’ ไซโคร แนชคล้ายกำลังกล่าวกับใครสักคน……………………

ช่วงที่ไซโคร แนชล้มอยู่นั้นเขารู้สึกว่าได้ยินเสียงของรีน่ามาบอกให้เขาลุกขึ้นสู้

สัญญา……………จะต้องรักษาสัญญาเอาไว้ให้ได้

และนั่นเป็นเหตุผลที่ทำให้ไซโคร แนชมีแรงลุกขึ้นมาอีกครั้ง  ส่วนตอนนี้เจ้าชายของเราคงต้องการการพักผ่อนสักพักหนึ่ง

“ ชิ ชักช้าจริงๆ ” จี ดาบคลั่งบ่นอย่างไม่พอใจ ทำให้นักเรียนทีมโรงเรียนดอนเบสทั้งสามหันมามองเขาเป็นสายตาเดียว “ ไม่ต้องปรึกษากันให้มากหรอก ยังไงพวกแกก็แพ้อยู่แล้ว ”

“ ว่าไงนะ ! ” เด็กชายใส่แว่นผมปิดหน้าหันมาจ้องใส่จี ดาบคลั่ง

“ ไม่เอาน่า ไม่ต้องไปสนใจหรอก คนแบบนี้มันก็เก่งแต่ปากนั่นละ ” เด็กชายร่างยักษ์หนวดเครารุงรัง ซึ่งก็คือหัวหน้าทีมเป็นคนเข้ามาห้ามไว้   ส่วนไซเมตนั้นก็รีบกล่าวขอโทษแทนจี ดาบคลั่ง

ผ่านไปสักพักหนึ่งหัวหน้าทีมโรงเรียนดอนเบสจึงกล่าวกับชายนักประกาศ  อึดใจเดียวก็ได้ยินเสียงประกาศขึ้น

“ เอาละครับ ต่อไปเป็นคู่ที่สอง และเป็นคู่สุดท้ายของวันนี้แล้วนะครับ โดยทีมไวท์ ฟ๊อก จากโรงเรียนดอนเบสนั้นทายหัวเหรียญชนะและยื่นข้อเสนอแข่งแบบสามต่อสามกับทีมโรงเรียนเกเบรียล ” จากนั้นยิ้มเล็กน้อย

 “ ซึ่งโรงเรียนเกเบรียลก็ตอบรับ แต่ก็ไม่ขอรับสิทธิพิเศษเช่นเดียวกับทีมโรงเรียนอับดุลนะครับ  ” ตอนนี้ทีมไวท์ฟ๊อกซึ่งประกอบไปด้วยหัวหน้าทีมร่างยักษ์ถือขวานยักษ์ในมือทั้งสองข้าง เด็กชายแว่นผมปิดหน้าถือคทาประหลาด และเด็กชายผอมสูงสะพายธนูและอาวุธลับ ก้าวขึ้นมาบนเวทีเป็นที่เรียบร้อยแล้ว

ส่วนทางด้านโรงเรียนเกเบรียลนั้นไซเมตเป็นคนแรกที่เดินขึ้นมาบนเวทีพร้อมรอยยิ้ม ตามด้วยจี ดาบคลั่งที่ถือดาบทมิฬที่ยังอยู่ในฝักขึ้นมาพาดไหล่ท่าทางหยิ่งยะโส และคนสุดท้าย……………

‘ ตึง !!! ’

เสียงดังขึ้น พร้อมกับพื้นเวทีที่สั่นสะเทือนไม่แพ้กับเมื่อตอนที่ดาบยักษ์ของสเวนกระแทกลงพื้น ไม่แน่ว่าอาจจะถึงกับดังกว่า และน่าเกรงขามกว่าหลายสิบเท่า

“ นะ นั่น มันอะไรกันเนี่ย ?! ” เด็กชายแว่นกล่าวอย่างตะลึง

“ เย็นไว้มันก็แค่ของเล่นเท่านั้น ลืมแล้วหรือว่าอาวุธที่สำคัญที่สุดของเราคืออะไร ” หัวหน้าทีมกล่าวอย่างมั่นใจ

“ อืม ทีมยังไงละ การประสานกันอย่างลงตัว และท่วงทำนองที่สมบรูณ์แบบที่สุด ! ” เด็กชายแว่นมั่นใจขึ้นมาในทันที

ชายนักประกาศเมื่อเห็นว่าทั้งสองทีมพร้อมแล้วก็กล่าวเริ่มการแข่งด้วยเสียงสงบๆตามสไตล์ทันที

“ เอาละครับ การแข่งคู่ที่สอง รอบตัดสิน กฎพิเศษคือ การแข่งแบบสามต่อสาม  ระหว่างทีมไวท์ฟ๊อก จากโรงเรียนดอนเบส และทีมโรงเรียนเกเบรียล เริ่มขึ้นได้ ณ บัดนี้ !!! ”

“ ฟอร์เมชั่น วัน ! ” หัวหน้าทีมกล่าวในทันทีที่เสียงประกาศสิ้นสุดลง  เด็กชายแว่นกระโดดขึ้นไปขี่คอหัวหน้าทีมในทันที  ส่วนเด็กชายผอมสูงถอยหลังไป พร้อมง้างคันธนูไปที่เป้าหมาย ซึ่งเป้าหมายแรกก็คือ จี ดาบคลั่ง นั่นเอง

แต่เมื่อจัดรูปแบบเสรจก็ต้องพบว่า ทีมฝั่งตรงข้ามนั้นไม่ได้สนใจตัวเองเลยแม้แต่น้อย กลับกันกลับยืนเถียงกันเองอย่างหน้าตาเฉย

“ พวกนี้ชั้นจัดการเอง ” จี ดาบคลั่งกำลังจะดึงดาบออกจากฝัก ก็ถูกเกก้าดีนดันมือไว้ทันที

“ ไม่ต้อง ” เกก้าดีนจ้องหน้า “ ชั้นจะจัดการเอง ”

“ ชิ แกมีสิทธิอะไร ! ”

ไซเมตที่ยืนฟังอยู่ต้องทำมือเตะหน้าผากด้วยความเบื่อหน่าย

“ พวกนายเนี่ยน้า….. รีบๆตกลงกันเร็วๆหน่อย เดี๋ยวฝั่งนั้นเขาจะไม่พอใจเอาน่า ” แต่ดูเหมือนว่าจะไม่มีใครสนใจ

“ แกว่าอะไรนะ ชั้นไม่มีสิทธิงั้นรึ ? แกคงลืมไปแล้วมั้ง ว่าเวลาที่แกมีปัญหาใครกันที่เป็นคนช่วยแกไว้ ” เกก้าดีนยิ้มอย่างชั่วร้าย ทำเอาจี ดาบคลั่งหุบปากไปในทันที

“ โอเคๆ ชั้นยอม เชิญตามสบาย ” จี ดาบคลั่งวางดาบลงกับพื้น พร้อมค่อยๆนั่งหันหลังลง

“ นี่ พวกแกจะดูถูกกันมากไปแล้วนะ ” เด็กชายร่างผอมสูงทนไม่ไหว ยิงธนูตรงใส่จี ดาบคลั่งในทันที

‘ แว่บ ! ฟับ ฟับ ! ’

ประกายแสงสีดำวูบขึ้นสองครั้ง จากนั้นพบว่าธนูดอกนั้นถูกฟันแยกออกเป็นสามส่วน โดยจุดที่โดนฟันคือ หลังหัวธนู และบริเวณหางขนนก

“ บ้าน่า ” เด็กชายผอมสูงถึงกับตะลึง มันไม่น่าจะบังเอิญขนาดนี้ได้ แต่ว่ามันแม่นยำจนเกินไป และก็รวดเร็วจนเกินไป รวดเร็วจนน่ากลัว………..

“ อย่าเพิ่งตกใจไป ลืมไปแล้วหรือท่วงทำนองอันสมบรูณ์ของพวกเราน่ะ ” หัวหน้าทีมคำรามเรียกสติเด็กชายผอมสูง

“ คะ ครับ ”

ทันใดนั้นเองขณะที่กำลังเรียกสติกันอยู่นั้น…………..

‘ ตึง ! ’

พื้นเวทีสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง เสียงดังก้องไปทั่วทั้งห้อง

“ พวกแกมั่วพล่ามอะไรกันอยู่ น่ารำคาญเป็นบ้า  ” เกก้าดีนยิ้มอย่างชังชิง เขาเบื่อหน่ายพวกไร้ฝีมือเป็นที่สุด

“ หึ ปากดีแล้วก็อย่าแพ้ละกัน คิดว่าของเล่นพรรณนั้นจะขู่ให้กลัวได้งั้นรึ สงสัยแกคงทำได้แค่ขู่ละมั้ง ! ” เด็กชายแว่นกล่าวอย่างมั่นใจ โดยไม่รู้เลยว่าคำพูดนั้นจะส่งผลต่อพวกตนเพียงใด

“ ท่าจะไม่ค่อยดีเสียแล้วสิ ” ไซเมต กอดอกส่ายหน้า คล้ายกับจะไว้อาลัยให้กับทั้งสามคนนั้น “ ดันพูดอะไรที่เจ้าหมอนั่นเกลียดที่สุดไปแล้วจนได้ ”

เกก้าดีนก้มหน้าจากนั้นบนมือขวาปรากฏสายฟ้าพุ่งพวยออกมาอย่างบ้าคลั่ง  ต่างจากสายฟ้าที่ปรากฏขึ้นบนดาบของไซโคร แนชอย่างสิ้นเชิง  ถ้าสายฟ้าของไซโคร แนชคือสายฟ้าจากเทพเจ้าผู้พิทักษ์แล้ว  สายฟ้าของเกก้าดีนก็เปรียบเสมือนสายฟ้าของเทพเจ้าผู้กำลังพิโรธถึงขีดสุด !

“ พวกแกเตรียมตัวรับการลงทัณฑ์จากพระผู้เป็นเจ้าได้เลย !!! ”

‘ Grand Cross !!! ’

‘ ตึง !!! ’

                               เสียงดังกึกก้องไปทั่วเวที ตามด้วยเสียงร้องครวญครางอย่างเจ็บปวดทรมานจากเด็กนักเรียนทั้งสาม ก่อนที่ทุกสิ่งจะกลับสู่ความเงียบ

ราวกับว่า พระเจ้าได้พิพากษาโทษเสร็จสิ้นแล้ว………………

                   
                                            
                                                     ____________________________________