ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : : :::To Night:::1
อะนะ.....เพื่อนมันบอกให้ลงได้แล้ว ขี้เกียจมากช่วงนี้ งานเยอะชิบ- -* ตอนแรกไม่แรงอะไรมาก
แต่ที่แน่ๆ......Hแน่นอน
รับประกันได้ ว่าฟิคที่กุแต่งทุกเรื่องน่ะ เรททุกเรื่องแน่นอน...........หึหึ....555+
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
:::To Night:::
[Page1]
Fic…The Thief of Baramos
Story by…Sora Darkness
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
“คาโล..?” เสียงใสเอ่ยขึ้นเบาๆ มือไม้ที่ขยับไม่ได้เพราะโดนมือใหญ่ล็อคเอาไว้ ใบหน้าของเจ้าตัวดีเริ่มขึ้นสี ขณะที่เจ้าของร่างที่ทาบทับเริ่มโน้นดวงหน้าเข้าใกล้ยิ่งขึ้น คนที่เคยถูกเรียกว่า’ผู้เชี่ยวชาญในการจีบหญิง’ ถึงกลับขยับปากแทบไม่ออก
“.........นิ่งไว้......เดี๋ยวก็ดีเองนะ.......เฟริน”
เสียงเย็นๆกระซิบลงข้างหู ขณะที่โน้นดวงหน้าใกล้เข้ามาเรื่อยๆ ริมฝีปากอุ่นๆเลื้อนมาประกบกับริมฝีปากบางอิ่มของเฟริน ทำเอาเจ้าตัวดีหลับตาปี๋ มือใหญ่เริ่มไล้ลงมาจากใบหน้า ลำคอ ไหล่บางที่เริ่มสั่น และทรวงอก....
..............ร่างบางสะดุ้งเฮือกทันทีที่มือนั้นเริ่มปลดกระดุมเสื้อออก
“ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!” กระเด้งพรวด เหงื่อแตกพลั่ก ใบหน้าขึ้นสีจนแดงกล่ำ หอบแฮ่กๆราวกลับวิ่งหนีผีมาสุดชีวิต ก่อนจะหันมองรอบๆห้องแล้วยิ้มแห้งๆ ให้คนอีกคนที่ยังไม่หลับ
“แกเป็นบ้าอะไร เฟริน?” คงจะเป็นเสียงใครไปไม่ได้นอกจากเจ้าชายแห่งคาโนวาล...เค้ารู้ดีว่าหมอนี้ไม่ชอบให้ใครมาปลุกตอนหลับสนิท........งั้นเมื่อกี้.....ฝันไป?
..........................โอ้! เฟริน เฟริน เฟริน นี้นายคิดอะไรของนาย นี้นายฝันเห็นตอนที่คาโลมัน .....อ๊ากกกกกก!
“เอ่อ...ไม่มีอะไร...เมื่อกี๊ชั้น....ฝัน..ไปน่ะ”
....ตายละ เค้าไม่กล้ามองหน้ามันจริงๆ โดยเฉพาะตอนนี้ที่มันกำลังจ้องราวกลับจะทะลุร่างมันซะให้ได้ ให้ตายสิ ไอ่คิลเพื่อนยากมันก็ดันมีเวณเฝ้าปราสาทอาทิตย์นี้ทั้งอาทิตย์อีก อย่าบอกนะว่าชั้นต้องอยู่ในห้องกับก้อนน้ำแข็งยักษ์เดินได้อย่างมัน.......สองต่อสอง...เนี่ยนะ
“หน้านายแดงๆนะเฟริน ไม่สบายรึเปล่า?”
คำพูดที่ฟังเหมือนจะเป็นห่วงเป็นใยแต่รู้มั้ย....ว่าตอนนี้มันเป็นเหมือนดาบเป็นร้อยๆเล่นที่ทะลวงจนใจแทบจะกระเด็นหลุดออกมาซะให้ได้
“ปะ..ปล่าว บ้ารึเปล่าที่จู่ๆมาเห็นชั้นหน้าแดงน่ะ!”
คำพูดแก้เขินของคนปากดี ที่ตอนนี้เอาแต่ก้มหน้างุดๆ ไม่ยอมมองตาคนฟังอย่างถือดีเหมือนที่เคย
..............แปลกๆนะ......................
“มะ..มะ...ไม่มีอะไรแล้วใช่มั้ย...ชะ...ชั้นจะนอนแล้วนะ!….เอ่อ....ราตรีสวัสดิ์!”
เสียงหวานแหลมเล็กของสาวน้อยพูดขึ้นอย่างตระกุกตระกัก ว่าแล้วร่างเล็กก็ทิ้งร่างนอนลงอย่างแรง
“เอ่อ....เดี๋ยวซิ...พรุ่งนี้ชั้น..”
“..................”เงียบ มันนอนไปแล้วเรียบร้อย
ทิ้งให้อีกคนต้องเก็บคำพูดไว้อีกแล้ว.......
+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+--+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+
แสงอาทิตย์ยามเช้าเริ่มค่อยๆสาดแสงเข้ามา ผ้าม่านผืนบางๆก็ปลิ่วไสว เสียงเล็กๆของบรรดานกตัวน้อยเริ่มส่งเสียงขับข่าน ลมเย็นพัดเข้ามาเป็นระยะ บ่งบอกว่าได้เวลาตื่นนอนของหัวขโมยจอมยุ่งแล้ว....
แพขนตาหนาเริ่มขยับเบาๆ ปากบางเริ่มอ้าปากกว้างหาว มือบางเริ่มผลักผ้าห่มผืนบางออกให้พ้นตัว
“นายหญิง”
...เอาอีกแล้ว.....ยังไม่ทันได้ตื่นเต็มตา ก็เจอพี่สาวคทา.....คู่ปรับตัวแสบตลอกกาล
“ทำไมตื่นสายยังงี้ละคะ ไม่ดีเลยนะ ผู้หญิงเรามันต้องหัดตื่นเช้า จะได้เป็นแม่ศรีเรือนที่ดี[Sora:- -*เหมือนแม่เราไม่มีผิดเล๊ยยย] แล้วดันมาตื่นตอนจะเที่ยงวันอยู่แล้วเนี่ย ใช่ไม่ได้เลยนะคะ!”
คนถูกว่าเกาหัวแกร๊กๆ.....อะไรกันวะ....ตื่นมายังไม่ทันอ้าปากพูดอะไรซักคำ ก็เล่นด่าเอาด่าเอาไม่ให้ได้มีโอกาสอ้าปากพูดกับเค้าเลยนะ
“แล้วพี่สาวมีอะไรละ มาบ่นให้ฟังตั้งแต่เช้าเลยนะ...”
แต่แล้วก็ต้องหยุดพูดกึกเมื่อผีสาวชักสายตาดุออกมา........เจ้านายกับลูกน้องนี้...นับวันยิ่งเหมือนกัน ว่าแล้วก็นึกถึงต้นแบบเจ้าคนตาดุขึ้นมา กวาดสายตาทั่วทั้งห้อง........อ่าว?มันไปไหน?
“พี่สาว พี่สาว หมอนั้นอยู่ไหนแล้วละ?”
พลางลุกขึ้นเดินไปที่ห้องน้ำ เพื่อล้างหน้าล้างตาหน่อย
“อ้าว? นายท่านไม่ได้บอกนายหญิงหรอคะว่าจะไปไหน”
ผีสาวถามอย่างสงสัย
“เอ...ปล่าวนี้ เมื่อวานไม่เห็นมันพูดอะไรเลยนะ”
เฟรินตอบตาใส
“ก็วันนี้ตอนเช้า นายท่านมีประชุมนักเรียนที่ปราสาทเอดินเบิร์ก ตอนเที่ยงมีประชุมคาโนวาล แล้วตอนนี้กลางคืนมีงานเลี้ยง........นายท่านทำไมไม่บอกนายหญิงน้า”
“งานเลี้ยง?!”
เฟรินเบิกตากว้าง.........แล้วมันจะควงใครไปละ............
“ใช่คะ นายหญิง....ก็เมื่อวานนี้ ชั้นก็ถามแล้วว่าจะให้ใครไปเป็นคู่ด้วย..........นายท่านก็ตอบว่า...........’ก็คงจะเป็นหมอนั้น’ ซึ่งก็คือนายหญิงเนี่ยแหละคะ แต่พอเข้าห้องมานายหญิงจะไม่อยู่ ชั้นก็เลยนึกว่าตอนกลางคืนนายหญิงกลับมาเมื่อไหร่ นายท่านก็คงบอก”
............เมื่อคืนนี้ เราหลับไปก่อนที่มันจะเข้าห้องมานี่นา............แต่........เอ๊ะ...ก็ตอนที่นอนเค้าสะดุ้งตื่นขึ้นมาแล้ว ...................มันก็ไม่เห็นบอกซักคำ ได้แต่จ้องเขม็ง...........อะไรของมันวะ?
“นายหญิง.....เราไปหานายท่านคืนนี้ดีมั้ย”
…..หา...?
“อะ...เฮ้ย.....จะ...จะเข้าไปได้ยังงัยละ”
ร่างบางเริ่มไหวตัวเล็กน้อย
“ก็เข้าไปเลยงัยละคะ”
ผีสาวยังคงยิ้ม
“ชั้นว่าคนอื่นก็คงจะต้องจำชั้นได้นะ”
เฟรินยังแย้ง
“คราวที่แล้ว นายหญิงก็ปลอมตัวเป็นนางสนองพระโอษฐ์ของเจ้าหญิง..อ่า..องค์จักรพรรดินีวิเวียนมาแล้วนี่คะ คราวนี้ชั้นรับรองว่าแต่ให้สวยกว่าแน่นอนเลยคะ”
ผีสาวยิ้มกว้างขึ้น
“แล้วชุดละ”
คำถามสุดท้าย....ได้ผล..ชะงักทั้งคู่........นั้นสิ....เป็นชายมาตลอด15ปี......จะไปมีชุดผู้หญิงได้งัย........
พอคิดได้ เฟรินก็ล้มตัวลงนอนอย่างปลงชีวิต..
“โป๊ก!!”
ลุกพรวดหันมาจ้องที่ต้นตอของเสียงทั้งผีทั้งคน..
กล่องกระดาษขนาดใหญ่ ที่ถูกห่อด้วยกระดาษสีทองชั้นดี ผูกด้วยริบบิ้นไหมสีแดงสด มือบางขยับมือค่อยๆแกะกล่องออกช้าๆ
ข้างในนั้นคือ ชุดราตรีสีไข่มุกนวลยาวกล้อมพื้น ด้านบนมีสาย2เส้นเล็กใช้สำหรับคล้องคอ ด้านหลังแหวกกว้างโชว์พื้นหลัง ด้านชายกระโปรงตกแต่งด้วยแข่งมุก และด้ายนิลสีทองที่ถูกถักทออย่างปรานีต เครื่องประดับอีกชิ้นที่มาพร้อมกับชุดคือสร้อยคอเส้นบาง มีจี้ประดับอยู่แค่ชิ้นเดียวคือทับทิมสีแดง
...........ผีสาวยิ้มกว้างขึ้นมาทันที.............ขณะที่เจ้าตัวดี................หน้าซีด.........................
+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+--+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+
“คาโล”เสียงหวานแต่ทรงอำนาจดังขึ้นใกล้ๆ ทำให้เจ้าของชื่อหันหน้ามามองคนเรียก
“เฟรินละ.....เฟรินอยู่ไหน”
เสียงนั้นยังพูดต่อ
“..........มันไม่มา....”
น้ำเสียงทุ้มตอบราบเรียบ
“งั้น.........วันนี้นายคู่ใคร?”
ร่างสูงนิ่งเงียบ ก่อนเอ่ยขึ้นเบาๆ
“.....ชั้นจะนั่งอยู่ที่โต๊ะ”
“จะดีหรอ คาโล”
“อือ....ขอบใจที่เป็นห่วงนะ....มาทิลด้า..”
“.........งั้นชั้นไปก่อนนะ..”
ร่างสูงพยักหน้าเบาๆแทนคำตอบ มาทิลด้าคนสุดท้ายที่ลุกจากโต๊ะไป ทำให้เจ้าของตาสีฟ้าต้องนั่งอยู่คนเดียว....
........บนโต๊ะอาหารที่เงียบเหงา.......
……………
.............ป้าบ!
ร่างสูงกระเด้งพรวดลุกขึ้นมองคนถือดีที่บังอาจมาตบไหล่เค้า.....คนกำลังหงุดหงิด....อยากลองดีนักรึงัย...
คนอารมณ์เสียหันไปจ้องเขม็งส่งสายตาดุจัดมายังคนมือดี.....แต่ว่า.........หล่อนคือใคร?
เจ้าหล่อนส่งยิ้มสวยมาให้ ผมสีน้ำตาลไหม้ที่ถูกม้วนจนเป็นลอนคลื่นยาวสวยคลอเคลียบนใบหน้ารูปไข่ ดวงตาสีเดียวกับเส้นผมใสๆ กำลังจ้องมองเค้าอย่างทะเล้น ริมฝีปากรูปกระจับสวยได้รูปสีแดงสดกำลังยิ้มกวนประสาทเค้า
..................สวย................จนลืมหายใจ
.............แต่ชุดนั้นมัน..................ชุดราตรีผ้าไหมสีไข่มุกกำลังขับผิวของคนที่สวมใส่ เครื่องประดับชิ้นเดียวที่อยู่บนลำคอระหงคือสร้อย.........ที่มีจี้ประดับเป็นสีแดง
................รึว่า.......................เฟริน?
“สวยจัง” เสียงของใครบางคนที่ควบคุมตัวเองดังขึ้นเบาราวเสียงกระซิบ ร่างบางยิ้มกว้างขึ้นอีกหน่อย ก่อนจะเดินช้าๆไปหาร่างสูงสง่าที่อยู่ในชุดสูทสีขาวที่หน้าขึ้นสีนิดๆ ก่อนจะพูดเบาๆว่า
“นายไม่ยอมบอกชั้น”
ในตอนนี้.....คาโลแน่ใจแล้วว่า...ผู้หญิงตรงหน้านี่.....คือใคร...
“ก็นายไม่ตื่น”
เฟรินเริ่มยิ้มยียวน
“ใครแต่งให้..?”
“พี่สาว”
คาโลพยักหน้าเนิบๆ
“แล้วมาทำไม”
ถามตรงเป้า คนถือวิสาสะเริ่มออกอาการเลือดขึ้นหน้า........ก็ใครวะ...ที่เอาชุดมาวางไว้ให้บนเตียง......แล้วใครวะ.. ที่บอกว่าจะให้ชั้นมาเป็นคู่..........ไอ่...
“ก็นายอยากเอาชุดพิลึกนี่มาวางไว้บนเตียงให้ชั้นทำไมละ”
คนถูกตอกกลับเงียบกริบ บทเพลงดนตรีเริ่มบรรเลงเบาๆ เป็นสัญญาณว่าได้เวลาเต้นรำแล้ว
...............แต่ไอ่น้ำแข็งตายซากกลับนิ่ง..........ทำไมมันไม่ลุกมาชวนเค้าเต้นรำ.........มันเต้นไม่เก่งรึงัยวะ...........
...................รึว่ามันเขิน..........
ขณะที่คนอื่นเริ่มทยอยลุกออกไปกลางลานกว้างเพื่อเต้นรำกับคู่ของตน แต่ไอ่สองหน่อนี้กลับนั่งนิ่ง ไม่มีใครชวนใคร ไม่มีใครเอ่ยปาก.........................เงียบทั้งโต๊ะ
........เอาฟะ ในเมื่อมันไม่กล้า เราชวนเองก็ได้เฟร้ย
“คาโล ออกไปด้วยกันมั้ย”.....เสี่ยงสุดๆแล้วนะ ร่างสูงนิ่งเงียบ ก่อนพยักหน้าเบาแทนคำตอบ เจ้าตัวดียิ้มกว้าง คาโลก้าวมาใกล้ๆ ก้มตัวให้เกียตริหญิงสาว พร้อมยื่นมือออกไป ให้สาวน้อยเอามือวางบนมือใหญ่
................ตายชัก.........เกิดมาพึ่งมีคนมาทำอย่างนี้ด้วยเป็นครั้งแรก[Sora: ก็ใช้ชีวิตเป็นชายมาตลอด15ปีนี่หว่า
- -*]
บทเพลงเริ่มบรรเลงเบาๆ ทั้งคู่เริ่มแสดงท่วงท่าตามเพลง ร่างของทั้งคู่อยู่ใกล้กันจนร่างทั้งร่างแนบชิดแทบไม่เหลือที่ว่าง ตาทั้งของทั้งคู่ประสานราวเป็นหนึ่งเดียว.........ใกล้แบบนี้...........คาโลจะยินเสียงหัวใจเค้ามั้ยนะ
ใบหน้าของทั้งคู่เริ่มใกล้กันขึ้นเรื่อยๆ.........ต่างฝ่ายเริ่มห้ามตัวเองไม่ไหว.........ไม่ไหวแล้วจริงๆ
ร่างสูงกระชับร่างบางขึ้นแนบอก มืออีกข้างดันศีรษะของฝ่ายหญิงขึ้นมา ในขณะที่ใบหน้าคมคลายขยับเข้ามาใกล้ ริมฝีปากประกบกันแน่น แยกแทบไม่ออก
.........ดีจัง..........................แต่...เฮ้ย!!!!!?
..................................อื้อ!!!!
ร้องไม่ออก......หลับตาปี๋.....เสียงที่ต้องการเปล่งออกมากลับไปอยู่ในคอเหมือนเดิม เหตุที่ทำให้ร้องลั่นคือ มีสิ่งแปลกปลอมบุกรุกช่องปากเค้า ของแข็งนิ่มๆ ร้อน และลื่น กำลังดุนดันลิ้นเค้าให้ตอบสนอง
....โอ้ พระเจ้า........เกิดมาเป็นคนตั้งสิบห้าปี......เพิ่งจะเคยเจอแบบนี้! ......พระเจ้า!!~~~
แต่จู่ๆคนถือดีก็ผละออก เฟรินหอบหายใจแฮ่กๆ ก่อนจะค่อยๆลืมตาขึ้น.....
“จ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!!!” เจ้าตัวดีตะโกนลั่นลาน เพราะว่า...
“เอ่อ...ผมไม่คิดเลยว่านายมันจะกล้าทำถึงขนาดนี้นะ....คาโล”ผู้พูดเย้ยหน้าแดงนิดๆ ซีบิล....เด็กหนุ่มน้อยไร้เดียงสานั้นเอง
“เฮ้..คาโล นายไม่น่าเป็นคนอย่างนี้นะ...เฟรินยังอยู่ทั้งคน กลับมาจูจุ๊บกับสาวน้อยหน้าสวยอย่างงี้ได้งัย”คลี๊ดยิ้มขำ พร้อมส่งเสียงวี๊ดวิ้วนำคนอื่นๆ
........พระเจ้า........คนทั้งลาน....หันมาจ้องคู่ของเค้าเป็นตาเดียวกัน......
..........อาย.....อายที่สุดในชีวิต.........ว้อยยยยยย
“........งั้น.......ชั้นกลับก่อนนะ”ร่างสูงพูดทิ้งท้ายเอาไว้ ก่อนจะลากเจ้าตัวยุ่งที่บัดนี้แข็งกลายเป็นหินไปแล้วออกไปด้วย
..............เหลือเพียงเสียงฮือฮาของคนทั้งลานไว้ด้านหลัง
..............เกิดมาไม่เคยเจอ........เกิดมาไม่เคยจูบแบบนี้เลยด้วย.......ประมาทหมอนี้ไม่ได้แล้ว
+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+--+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+
‘แอ๊ด’........’ปัง’ เสียงปิดประตูดังขึ้นเบาๆ เฟรินกระโดดขึ้นเตียง แล้วเอาหน้าหมุดหมอนไว้อย่างไม่คิดจะมองคนข้างๆเลยด้วยซ้ำ
“เพราะนายจริงๆเลย คาโล!!”เจ้าตัวดีเริ่มโวยวาย
“........ชั้นไม่ได้ทำอะไรให้นายซักหน่อย”
คนตัวสูงกว่ายังแสดงท่าทีเฉยเมย คราวนี้คนชอบยั่วถึงกับหน้าแดง
..................ทำถึงขนาดนี้ยังบอกว่าไม่ได้ทำอีกเรอะ.............วอนซะแล้ว
“นายอย่าพึ่งนอน”
ร่างสูงท้วง
“ชั้นจะนอน นายจะทำไมวะ?”
เฟรินยังคงพยายามเอาหมอนบังหน้าที่แดงระเรื่อซ่อนเอาไว้
“.........................”
ไม่มีเสียงตอบจากสรวงสวรรค์
“ถ้านายไม่มีอะไร ชั้นจะนอนแล้วนะ” ว่าแล้วก็มุดเข้าใต้ผ้าห่มผืนบาง เตรียมตัวเข้านอน ขณะที่คนข้างตัวกำลังถอดชุดสูทสีขาวสะอาดออก และกำลังจะปลดกระดุมเสื้อให้คลายออกอย่างช้าๆ พร้อมค่อยๆย่างก้าวมายืนค้ำร่างบางที่เอาแต่มุดอยู่ใต้ผ้าห่ม................
....................นายยังไม่รู้อะไรเฟริน........................ว่าอารมณ์ของใครบางคน...........................ยังไม่ดับ...................
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
แนะนำ.....ให้รีบSaveเก็บไว้ซะก่อนที่จะถูกลบ- -*(เฉียวว้อย)
อ่อ....ไม่เม้นกุไม่ลงต่อนะเว้ย....
กุพูดจริง......เม้นไม่เยอะ.......กุไม่ลงตอนที่สองแน่นอน
---------------------Sora Darknrss-------------------------The Queen Of Underworld---------------------------------
แต่ที่แน่ๆ......Hแน่นอน
รับประกันได้ ว่าฟิคที่กุแต่งทุกเรื่องน่ะ เรททุกเรื่องแน่นอน...........หึหึ....555+
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
:::To Night:::
[Page1]
Fic…The Thief of Baramos
Story by…Sora Darkness
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
“คาโล..?” เสียงใสเอ่ยขึ้นเบาๆ มือไม้ที่ขยับไม่ได้เพราะโดนมือใหญ่ล็อคเอาไว้ ใบหน้าของเจ้าตัวดีเริ่มขึ้นสี ขณะที่เจ้าของร่างที่ทาบทับเริ่มโน้นดวงหน้าเข้าใกล้ยิ่งขึ้น คนที่เคยถูกเรียกว่า’ผู้เชี่ยวชาญในการจีบหญิง’ ถึงกลับขยับปากแทบไม่ออก
“.........นิ่งไว้......เดี๋ยวก็ดีเองนะ.......เฟริน”
เสียงเย็นๆกระซิบลงข้างหู ขณะที่โน้นดวงหน้าใกล้เข้ามาเรื่อยๆ ริมฝีปากอุ่นๆเลื้อนมาประกบกับริมฝีปากบางอิ่มของเฟริน ทำเอาเจ้าตัวดีหลับตาปี๋ มือใหญ่เริ่มไล้ลงมาจากใบหน้า ลำคอ ไหล่บางที่เริ่มสั่น และทรวงอก....
..............ร่างบางสะดุ้งเฮือกทันทีที่มือนั้นเริ่มปลดกระดุมเสื้อออก
“ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!” กระเด้งพรวด เหงื่อแตกพลั่ก ใบหน้าขึ้นสีจนแดงกล่ำ หอบแฮ่กๆราวกลับวิ่งหนีผีมาสุดชีวิต ก่อนจะหันมองรอบๆห้องแล้วยิ้มแห้งๆ ให้คนอีกคนที่ยังไม่หลับ
“แกเป็นบ้าอะไร เฟริน?” คงจะเป็นเสียงใครไปไม่ได้นอกจากเจ้าชายแห่งคาโนวาล...เค้ารู้ดีว่าหมอนี้ไม่ชอบให้ใครมาปลุกตอนหลับสนิท........งั้นเมื่อกี้.....ฝันไป?
..........................โอ้! เฟริน เฟริน เฟริน นี้นายคิดอะไรของนาย นี้นายฝันเห็นตอนที่คาโลมัน .....อ๊ากกกกกก!
“เอ่อ...ไม่มีอะไร...เมื่อกี๊ชั้น....ฝัน..ไปน่ะ”
....ตายละ เค้าไม่กล้ามองหน้ามันจริงๆ โดยเฉพาะตอนนี้ที่มันกำลังจ้องราวกลับจะทะลุร่างมันซะให้ได้ ให้ตายสิ ไอ่คิลเพื่อนยากมันก็ดันมีเวณเฝ้าปราสาทอาทิตย์นี้ทั้งอาทิตย์อีก อย่าบอกนะว่าชั้นต้องอยู่ในห้องกับก้อนน้ำแข็งยักษ์เดินได้อย่างมัน.......สองต่อสอง...เนี่ยนะ
“หน้านายแดงๆนะเฟริน ไม่สบายรึเปล่า?”
คำพูดที่ฟังเหมือนจะเป็นห่วงเป็นใยแต่รู้มั้ย....ว่าตอนนี้มันเป็นเหมือนดาบเป็นร้อยๆเล่นที่ทะลวงจนใจแทบจะกระเด็นหลุดออกมาซะให้ได้
“ปะ..ปล่าว บ้ารึเปล่าที่จู่ๆมาเห็นชั้นหน้าแดงน่ะ!”
คำพูดแก้เขินของคนปากดี ที่ตอนนี้เอาแต่ก้มหน้างุดๆ ไม่ยอมมองตาคนฟังอย่างถือดีเหมือนที่เคย
..............แปลกๆนะ......................
“มะ..มะ...ไม่มีอะไรแล้วใช่มั้ย...ชะ...ชั้นจะนอนแล้วนะ!….เอ่อ....ราตรีสวัสดิ์!”
เสียงหวานแหลมเล็กของสาวน้อยพูดขึ้นอย่างตระกุกตระกัก ว่าแล้วร่างเล็กก็ทิ้งร่างนอนลงอย่างแรง
“เอ่อ....เดี๋ยวซิ...พรุ่งนี้ชั้น..”
“..................”เงียบ มันนอนไปแล้วเรียบร้อย
ทิ้งให้อีกคนต้องเก็บคำพูดไว้อีกแล้ว.......
+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+--+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+
แสงอาทิตย์ยามเช้าเริ่มค่อยๆสาดแสงเข้ามา ผ้าม่านผืนบางๆก็ปลิ่วไสว เสียงเล็กๆของบรรดานกตัวน้อยเริ่มส่งเสียงขับข่าน ลมเย็นพัดเข้ามาเป็นระยะ บ่งบอกว่าได้เวลาตื่นนอนของหัวขโมยจอมยุ่งแล้ว....
แพขนตาหนาเริ่มขยับเบาๆ ปากบางเริ่มอ้าปากกว้างหาว มือบางเริ่มผลักผ้าห่มผืนบางออกให้พ้นตัว
“นายหญิง”
...เอาอีกแล้ว.....ยังไม่ทันได้ตื่นเต็มตา ก็เจอพี่สาวคทา.....คู่ปรับตัวแสบตลอกกาล
“ทำไมตื่นสายยังงี้ละคะ ไม่ดีเลยนะ ผู้หญิงเรามันต้องหัดตื่นเช้า จะได้เป็นแม่ศรีเรือนที่ดี[Sora:- -*เหมือนแม่เราไม่มีผิดเล๊ยยย] แล้วดันมาตื่นตอนจะเที่ยงวันอยู่แล้วเนี่ย ใช่ไม่ได้เลยนะคะ!”
คนถูกว่าเกาหัวแกร๊กๆ.....อะไรกันวะ....ตื่นมายังไม่ทันอ้าปากพูดอะไรซักคำ ก็เล่นด่าเอาด่าเอาไม่ให้ได้มีโอกาสอ้าปากพูดกับเค้าเลยนะ
“แล้วพี่สาวมีอะไรละ มาบ่นให้ฟังตั้งแต่เช้าเลยนะ...”
แต่แล้วก็ต้องหยุดพูดกึกเมื่อผีสาวชักสายตาดุออกมา........เจ้านายกับลูกน้องนี้...นับวันยิ่งเหมือนกัน ว่าแล้วก็นึกถึงต้นแบบเจ้าคนตาดุขึ้นมา กวาดสายตาทั่วทั้งห้อง........อ่าว?มันไปไหน?
“พี่สาว พี่สาว หมอนั้นอยู่ไหนแล้วละ?”
พลางลุกขึ้นเดินไปที่ห้องน้ำ เพื่อล้างหน้าล้างตาหน่อย
“อ้าว? นายท่านไม่ได้บอกนายหญิงหรอคะว่าจะไปไหน”
ผีสาวถามอย่างสงสัย
“เอ...ปล่าวนี้ เมื่อวานไม่เห็นมันพูดอะไรเลยนะ”
เฟรินตอบตาใส
“ก็วันนี้ตอนเช้า นายท่านมีประชุมนักเรียนที่ปราสาทเอดินเบิร์ก ตอนเที่ยงมีประชุมคาโนวาล แล้วตอนนี้กลางคืนมีงานเลี้ยง........นายท่านทำไมไม่บอกนายหญิงน้า”
“งานเลี้ยง?!”
เฟรินเบิกตากว้าง.........แล้วมันจะควงใครไปละ............
“ใช่คะ นายหญิง....ก็เมื่อวานนี้ ชั้นก็ถามแล้วว่าจะให้ใครไปเป็นคู่ด้วย..........นายท่านก็ตอบว่า...........’ก็คงจะเป็นหมอนั้น’ ซึ่งก็คือนายหญิงเนี่ยแหละคะ แต่พอเข้าห้องมานายหญิงจะไม่อยู่ ชั้นก็เลยนึกว่าตอนกลางคืนนายหญิงกลับมาเมื่อไหร่ นายท่านก็คงบอก”
............เมื่อคืนนี้ เราหลับไปก่อนที่มันจะเข้าห้องมานี่นา............แต่........เอ๊ะ...ก็ตอนที่นอนเค้าสะดุ้งตื่นขึ้นมาแล้ว ...................มันก็ไม่เห็นบอกซักคำ ได้แต่จ้องเขม็ง...........อะไรของมันวะ?
“นายหญิง.....เราไปหานายท่านคืนนี้ดีมั้ย”
…..หา...?
“อะ...เฮ้ย.....จะ...จะเข้าไปได้ยังงัยละ”
ร่างบางเริ่มไหวตัวเล็กน้อย
“ก็เข้าไปเลยงัยละคะ”
ผีสาวยังคงยิ้ม
“ชั้นว่าคนอื่นก็คงจะต้องจำชั้นได้นะ”
เฟรินยังแย้ง
“คราวที่แล้ว นายหญิงก็ปลอมตัวเป็นนางสนองพระโอษฐ์ของเจ้าหญิง..อ่า..องค์จักรพรรดินีวิเวียนมาแล้วนี่คะ คราวนี้ชั้นรับรองว่าแต่ให้สวยกว่าแน่นอนเลยคะ”
ผีสาวยิ้มกว้างขึ้น
“แล้วชุดละ”
คำถามสุดท้าย....ได้ผล..ชะงักทั้งคู่........นั้นสิ....เป็นชายมาตลอด15ปี......จะไปมีชุดผู้หญิงได้งัย........
พอคิดได้ เฟรินก็ล้มตัวลงนอนอย่างปลงชีวิต..
“โป๊ก!!”
ลุกพรวดหันมาจ้องที่ต้นตอของเสียงทั้งผีทั้งคน..
กล่องกระดาษขนาดใหญ่ ที่ถูกห่อด้วยกระดาษสีทองชั้นดี ผูกด้วยริบบิ้นไหมสีแดงสด มือบางขยับมือค่อยๆแกะกล่องออกช้าๆ
ข้างในนั้นคือ ชุดราตรีสีไข่มุกนวลยาวกล้อมพื้น ด้านบนมีสาย2เส้นเล็กใช้สำหรับคล้องคอ ด้านหลังแหวกกว้างโชว์พื้นหลัง ด้านชายกระโปรงตกแต่งด้วยแข่งมุก และด้ายนิลสีทองที่ถูกถักทออย่างปรานีต เครื่องประดับอีกชิ้นที่มาพร้อมกับชุดคือสร้อยคอเส้นบาง มีจี้ประดับอยู่แค่ชิ้นเดียวคือทับทิมสีแดง
...........ผีสาวยิ้มกว้างขึ้นมาทันที.............ขณะที่เจ้าตัวดี................หน้าซีด.........................
+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+--+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+
“คาโล”เสียงหวานแต่ทรงอำนาจดังขึ้นใกล้ๆ ทำให้เจ้าของชื่อหันหน้ามามองคนเรียก
“เฟรินละ.....เฟรินอยู่ไหน”
เสียงนั้นยังพูดต่อ
“..........มันไม่มา....”
น้ำเสียงทุ้มตอบราบเรียบ
“งั้น.........วันนี้นายคู่ใคร?”
ร่างสูงนิ่งเงียบ ก่อนเอ่ยขึ้นเบาๆ
“.....ชั้นจะนั่งอยู่ที่โต๊ะ”
“จะดีหรอ คาโล”
“อือ....ขอบใจที่เป็นห่วงนะ....มาทิลด้า..”
“.........งั้นชั้นไปก่อนนะ..”
ร่างสูงพยักหน้าเบาๆแทนคำตอบ มาทิลด้าคนสุดท้ายที่ลุกจากโต๊ะไป ทำให้เจ้าของตาสีฟ้าต้องนั่งอยู่คนเดียว....
........บนโต๊ะอาหารที่เงียบเหงา.......
……………
.............ป้าบ!
ร่างสูงกระเด้งพรวดลุกขึ้นมองคนถือดีที่บังอาจมาตบไหล่เค้า.....คนกำลังหงุดหงิด....อยากลองดีนักรึงัย...
คนอารมณ์เสียหันไปจ้องเขม็งส่งสายตาดุจัดมายังคนมือดี.....แต่ว่า.........หล่อนคือใคร?
เจ้าหล่อนส่งยิ้มสวยมาให้ ผมสีน้ำตาลไหม้ที่ถูกม้วนจนเป็นลอนคลื่นยาวสวยคลอเคลียบนใบหน้ารูปไข่ ดวงตาสีเดียวกับเส้นผมใสๆ กำลังจ้องมองเค้าอย่างทะเล้น ริมฝีปากรูปกระจับสวยได้รูปสีแดงสดกำลังยิ้มกวนประสาทเค้า
..................สวย................จนลืมหายใจ
.............แต่ชุดนั้นมัน..................ชุดราตรีผ้าไหมสีไข่มุกกำลังขับผิวของคนที่สวมใส่ เครื่องประดับชิ้นเดียวที่อยู่บนลำคอระหงคือสร้อย.........ที่มีจี้ประดับเป็นสีแดง
................รึว่า.......................เฟริน?
“สวยจัง” เสียงของใครบางคนที่ควบคุมตัวเองดังขึ้นเบาราวเสียงกระซิบ ร่างบางยิ้มกว้างขึ้นอีกหน่อย ก่อนจะเดินช้าๆไปหาร่างสูงสง่าที่อยู่ในชุดสูทสีขาวที่หน้าขึ้นสีนิดๆ ก่อนจะพูดเบาๆว่า
“นายไม่ยอมบอกชั้น”
ในตอนนี้.....คาโลแน่ใจแล้วว่า...ผู้หญิงตรงหน้านี่.....คือใคร...
“ก็นายไม่ตื่น”
เฟรินเริ่มยิ้มยียวน
“ใครแต่งให้..?”
“พี่สาว”
คาโลพยักหน้าเนิบๆ
“แล้วมาทำไม”
ถามตรงเป้า คนถือวิสาสะเริ่มออกอาการเลือดขึ้นหน้า........ก็ใครวะ...ที่เอาชุดมาวางไว้ให้บนเตียง......แล้วใครวะ.. ที่บอกว่าจะให้ชั้นมาเป็นคู่..........ไอ่...
“ก็นายอยากเอาชุดพิลึกนี่มาวางไว้บนเตียงให้ชั้นทำไมละ”
คนถูกตอกกลับเงียบกริบ บทเพลงดนตรีเริ่มบรรเลงเบาๆ เป็นสัญญาณว่าได้เวลาเต้นรำแล้ว
...............แต่ไอ่น้ำแข็งตายซากกลับนิ่ง..........ทำไมมันไม่ลุกมาชวนเค้าเต้นรำ.........มันเต้นไม่เก่งรึงัยวะ...........
...................รึว่ามันเขิน..........
ขณะที่คนอื่นเริ่มทยอยลุกออกไปกลางลานกว้างเพื่อเต้นรำกับคู่ของตน แต่ไอ่สองหน่อนี้กลับนั่งนิ่ง ไม่มีใครชวนใคร ไม่มีใครเอ่ยปาก.........................เงียบทั้งโต๊ะ
........เอาฟะ ในเมื่อมันไม่กล้า เราชวนเองก็ได้เฟร้ย
“คาโล ออกไปด้วยกันมั้ย”.....เสี่ยงสุดๆแล้วนะ ร่างสูงนิ่งเงียบ ก่อนพยักหน้าเบาแทนคำตอบ เจ้าตัวดียิ้มกว้าง คาโลก้าวมาใกล้ๆ ก้มตัวให้เกียตริหญิงสาว พร้อมยื่นมือออกไป ให้สาวน้อยเอามือวางบนมือใหญ่
................ตายชัก.........เกิดมาพึ่งมีคนมาทำอย่างนี้ด้วยเป็นครั้งแรก[Sora: ก็ใช้ชีวิตเป็นชายมาตลอด15ปีนี่หว่า
- -*]
บทเพลงเริ่มบรรเลงเบาๆ ทั้งคู่เริ่มแสดงท่วงท่าตามเพลง ร่างของทั้งคู่อยู่ใกล้กันจนร่างทั้งร่างแนบชิดแทบไม่เหลือที่ว่าง ตาทั้งของทั้งคู่ประสานราวเป็นหนึ่งเดียว.........ใกล้แบบนี้...........คาโลจะยินเสียงหัวใจเค้ามั้ยนะ
ใบหน้าของทั้งคู่เริ่มใกล้กันขึ้นเรื่อยๆ.........ต่างฝ่ายเริ่มห้ามตัวเองไม่ไหว.........ไม่ไหวแล้วจริงๆ
ร่างสูงกระชับร่างบางขึ้นแนบอก มืออีกข้างดันศีรษะของฝ่ายหญิงขึ้นมา ในขณะที่ใบหน้าคมคลายขยับเข้ามาใกล้ ริมฝีปากประกบกันแน่น แยกแทบไม่ออก
.........ดีจัง..........................แต่...เฮ้ย!!!!!?
..................................อื้อ!!!!
ร้องไม่ออก......หลับตาปี๋.....เสียงที่ต้องการเปล่งออกมากลับไปอยู่ในคอเหมือนเดิม เหตุที่ทำให้ร้องลั่นคือ มีสิ่งแปลกปลอมบุกรุกช่องปากเค้า ของแข็งนิ่มๆ ร้อน และลื่น กำลังดุนดันลิ้นเค้าให้ตอบสนอง
....โอ้ พระเจ้า........เกิดมาเป็นคนตั้งสิบห้าปี......เพิ่งจะเคยเจอแบบนี้! ......พระเจ้า!!~~~
แต่จู่ๆคนถือดีก็ผละออก เฟรินหอบหายใจแฮ่กๆ ก่อนจะค่อยๆลืมตาขึ้น.....
“จ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!!!” เจ้าตัวดีตะโกนลั่นลาน เพราะว่า...
“เอ่อ...ผมไม่คิดเลยว่านายมันจะกล้าทำถึงขนาดนี้นะ....คาโล”ผู้พูดเย้ยหน้าแดงนิดๆ ซีบิล....เด็กหนุ่มน้อยไร้เดียงสานั้นเอง
“เฮ้..คาโล นายไม่น่าเป็นคนอย่างนี้นะ...เฟรินยังอยู่ทั้งคน กลับมาจูจุ๊บกับสาวน้อยหน้าสวยอย่างงี้ได้งัย”คลี๊ดยิ้มขำ พร้อมส่งเสียงวี๊ดวิ้วนำคนอื่นๆ
........พระเจ้า........คนทั้งลาน....หันมาจ้องคู่ของเค้าเป็นตาเดียวกัน......
..........อาย.....อายที่สุดในชีวิต.........ว้อยยยยยย
“........งั้น.......ชั้นกลับก่อนนะ”ร่างสูงพูดทิ้งท้ายเอาไว้ ก่อนจะลากเจ้าตัวยุ่งที่บัดนี้แข็งกลายเป็นหินไปแล้วออกไปด้วย
..............เหลือเพียงเสียงฮือฮาของคนทั้งลานไว้ด้านหลัง
..............เกิดมาไม่เคยเจอ........เกิดมาไม่เคยจูบแบบนี้เลยด้วย.......ประมาทหมอนี้ไม่ได้แล้ว
+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+--+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+
‘แอ๊ด’........’ปัง’ เสียงปิดประตูดังขึ้นเบาๆ เฟรินกระโดดขึ้นเตียง แล้วเอาหน้าหมุดหมอนไว้อย่างไม่คิดจะมองคนข้างๆเลยด้วยซ้ำ
“เพราะนายจริงๆเลย คาโล!!”เจ้าตัวดีเริ่มโวยวาย
“........ชั้นไม่ได้ทำอะไรให้นายซักหน่อย”
คนตัวสูงกว่ายังแสดงท่าทีเฉยเมย คราวนี้คนชอบยั่วถึงกับหน้าแดง
..................ทำถึงขนาดนี้ยังบอกว่าไม่ได้ทำอีกเรอะ.............วอนซะแล้ว
“นายอย่าพึ่งนอน”
ร่างสูงท้วง
“ชั้นจะนอน นายจะทำไมวะ?”
เฟรินยังคงพยายามเอาหมอนบังหน้าที่แดงระเรื่อซ่อนเอาไว้
“.........................”
ไม่มีเสียงตอบจากสรวงสวรรค์
“ถ้านายไม่มีอะไร ชั้นจะนอนแล้วนะ” ว่าแล้วก็มุดเข้าใต้ผ้าห่มผืนบาง เตรียมตัวเข้านอน ขณะที่คนข้างตัวกำลังถอดชุดสูทสีขาวสะอาดออก และกำลังจะปลดกระดุมเสื้อให้คลายออกอย่างช้าๆ พร้อมค่อยๆย่างก้าวมายืนค้ำร่างบางที่เอาแต่มุดอยู่ใต้ผ้าห่ม................
....................นายยังไม่รู้อะไรเฟริน........................ว่าอารมณ์ของใครบางคน...........................ยังไม่ดับ...................
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
แนะนำ.....ให้รีบSaveเก็บไว้ซะก่อนที่จะถูกลบ- -*(เฉียวว้อย)
อ่อ....ไม่เม้นกุไม่ลงต่อนะเว้ย....
กุพูดจริง......เม้นไม่เยอะ.......กุไม่ลงตอนที่สองแน่นอน
---------------------Sora Darknrss-------------------------The Queen Of Underworld---------------------------------
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น