ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    รักแสบเซี้ยว ชุลมุนเอี่ยวหัวใจ

    ลำดับตอนที่ #9 : == แก้แค้น ==

    • อัปเดตล่าสุด 29 เม.ย. 48


        ฉันวิ่งตามเด็กคนนั้นไปจนถึงโรงยิม



        -O- โรงยิมอีกแล้วเหรอเนี่ย ฉันขยาดโรงยิมไปตั้งแต่เมื่อวานแล้วนะ



        “เอ้อ! พี่เจ ผมชื่อพัชนะ -_- อยู่ม.3”



        “ม.3…? ทำไมตัวเล็กจังอ่ะ”



        “ไม่นะ ผมไม่ได้ตัวเล็กนะ >_< ผมออกจะแข็งแรงบึกบึนล่ำบึ้ก กล้ามโต…”



        “พอๆเถอะ -_- พี่กลัวจะสำลักความหล่อของเธอซะก่อน”



        “อ่ะครับ >O< แหะๆ”แล้วพัชก็เดินนำหน้าฉันเข้าไปในโรงยิม



        BlueBest อยู่กันครบทั้งห้าคนและกำลังยืนล้อมรอบเด็กผู้หญิงที่นั่งคุกเข่าร้องไห้อยู่บนพื้น TOT ทันทีที่ฉันก้าวเข้าไป พัชก็ตะโกนออกมาเสียงดัง



        “พี่เจมาแล้วฮะ! /\\O/\\ “



        ทุกคนหันมามองฉัน -_- แล้วอ้าปากค้างอย่างไม่อยากเชื่อสายตา ยิ่งทีนยิ่งมองอย่างงงๆ



        แล้วตอนนั้นเองที่ทีนพุ่งเข้ามาหาฉันอย่างรวดเร็ว -_- แต่ฉันก็ไวพอที่จะเบี่ยงตัวหลบออกมาก่อน



        “เธอไปโดนอะไรมา”ทีนถามเสียงเย็นอย่างพยายามเก็บความโกรธไว้



        ส่วนฉันก็จ้องหน้าเค้าตอบแล้วสะกดอารมณ์โมโหเอาไว้บ้าง



        “สนด้วยเหรอ -_- นึกว่าดีแต่จะสร้างปัญหา”



        “ปัญหา? คราวนี้ฉันทำอะไรให้เธอเดือดร้อนอีกล่ะ”



        “อยากรู้ใช่มั้ยว่าทำไมฉันถึงเป็นแบบนี้ อยากรู้มากใช่มั้ย”



        “ก็ใช่น่ะสิ >_< ฉันอยากรู้ เธออย่าเพิ่งมากวนประสาทได้มั้ย”



        ทีนขึ้นเสียงมากกว่าเดิม -_-^^^ ในขณะที่สมาชิกแก๊งค์คนอื่นๆเริ่มจ้องมาที่ฉันด้วยแววตาสงสัยมากขึ้น



        ฉันสูดหายใจเข้าลึกๆก่อนจะเปิดปากพูด



        “เมื่อวานตอนกลางวัน ฉันโดนคนที่ชื่อดาวตบ”



        “อะไรนะ! ดาวตบเธอเหรอ!”ผู้ชายหน้าคมๆที่เป็นหนึ่งในสมาชิกแก๊งค์ตะโกนขึ้นเสียงดังก่อนที่จะถูกทีนขัดจังหวะ



        “อย่าเพิ่งพูด แบงค์ -_-^^^ เล่าต่อสิ”



        “สาเหตุที่ดาวตบฉัน ก็เพราะว่าเค้าชอบนายและคิดว่าฉันเป็นแฟนกับนาย”



        คราวนี้ทุกคนยิ่งมองฉันด้วยความสงสัยหนักกว่าเก่า -_- มันจะงงอะไรกันนักหนาเนี่ย



        “เธอแน่ใจนะว่าดาวตบเธอ”แบงค์ทำลายความเงียบขึ้น



        ยิ่งกว่ามั่นใจซะอีก



        “-_- แล้วฉันจะโกหกเพื่ออะไรล่ะ คิดว่าฉันว่างมากถึงกับตบตัวเองเล่นเรอะ”ฉันสวนกลับไปทันที



        “แล้วทำไมเธอไม่สวนกลับไปล่ะ”



        ฉันมองหน้าทีนตรงๆก่อนจะพูดอย่างช้าๆ



        “ก็ยัยนั่นเอาคัตเตอร์มาจี้เอวฉัน ขืนฉันชกกลับก็โดนแทงไส้ทะลักเลยอ่ะดิ”



        “ยัยนั่นกล้าใช้คัตเตอร์กับเธอเหรอ”



        “ก็ใช่น่ะสิ ไม่งั้นฉันไม่ยอมโดนตบฟรีแบบนี้หรอกนะ”



        ทีนยังมีสีหน้าโกรธอยู่เหมือนเดิม ก่อนจะถามฉันต่อ



        “แล้วดาวซ้อมเธอด้วยรึเปล่า”



        “เปล่า -_- ฉันโดนซ้อมตอนเย็น”



        “ตอนเย็น! O_O ใครซ้อมเธอ!”ทีนจับไหล่ฉันเขย่าเป็นนมกล่องหนองโพ



        “โอ๊ย! ปล่อยนะอิตาบ้ า! >_< คิดจะฉวยโอกาสกันรึไง”



        ทีนปล่อยฉันแทบจะทันที ทำให้ฉันล้มจ้ำเบ้ากับพื้น



        “โอ๊ย!!!! >O< จะปล่อยก็บอกกันมั่งสิ คนยิ่งเจ็บอยู่”



        “อ้าว! ก็เธอบอกให้ปล่อยเอง”



        “ไอซื่อบื้ อเอ๊ย”



        “ว่าไงนะ O_O เธอว่าใครซื่อบื้ อ”



        “>O< ก็นายนั่นแหละ ทำอะไรไม่รู้จักคิด”



        “นี่เธอ…”



        “ฉันทำไม >_<”



        “เอาละ ตกลงใครเป็นคนซ้อมเธอ”โก้พูดวกเข้าเรื่อง ส่วนทีนก็ยื่นมือมาให้ฉัน



        “ลุกขึ้นมาสิ”



        “ไม่ต้อง ฉันลุกเองได้”แล้วฉันก็ลุกขึ้นมาอย่างทุลักทุเล พร้อมกับปัดชายกระโปรงที่เปื้อน



        “ไอพวกที่มันซ้อมฉันมันเป็นศัตรูกับพวกนาย หรือไม่ก็เฉพาะกับทีนคนเดียว -_- ฉันก็ไม่แน่ใจนักนะ แล้วพวกมันก็…”ฉันเล่าต่อไปเรื่อยๆตั้งแต่ตอนที่โดนทัก ไปจนถึงตอนที่ฉันวิ่งหนีออกมาได้ -_-^^^ จนกระทั่งเล่าจบ สมาชิกทุกคนในแก๊งค์ก็กำหมัดแน่น



        “หัวหน้าแก๊งค์มันดำๆแล้วก็หัวหยิกเหมือนเงาะป่าใช่มั้ย”ทีนถามฉันอย่างสงสัย



        ฉันเริ่มนึกหน้าไอเวงดำนั่นให้ชัดๆอีกครั้ง



        “อย่างนั้นแหละ ใช่เลย”



        “แล้วพวกมันทำอะไรเธอมากไปกว่านี้บ้างรึเปล่า”



        “ทำอะไรล่ะ -_- อะไรที่นายหมายถึง”



        “ก็แบบว่า…ลวนลามเธอ”



        ทีนหลบตาฉันตอนถามคำถามนี้ -_- นายเป็นผีกระสือเหรอ ถึงไม่กล้าจ้องตาคน



        “เปล่า ฉันหนีออกมาก่อน >O< แต่ถ้าช้ากว่านี้ฉันอาจจะโดนก็ได้”



        “ว่าไงนะ!”



        “ก็พวกมันหน้าตาหื่นๆกันทั้งนั้น >O< คิดว่าอยู่ต่อแล้วฉันจะรอดเรอะ”



        “เฮ้อ!”



        ทีนถอนหายใจอย่างโล่งอก ไม่สิ! ตานี่ต้องเสียดายที่ฉันไม่โดนลวนลามแน่ๆ



        “นี่! นายอยากให้ฉันโดนลวนลามใช่มะ -O-^^^ ทำไมนายมันเล วขนาดนี้”



        “เปล่าซักหน่อยยัยบ๊อง! ฉันพูดแบบนั้นเรอะ”



        “แล้วนายถอนหายใจทำไมเล่า -O-^^^ นี่ยังจะโกหกกันอีกเรอะ”ฉันเริ่มโวยวายเสียงดังหนักกว่าเก่าและเงื้อมือขึ้น



        “จะต่อยฉันอีกแล้วรึไง -_-^ ฉันเบื่อที่จะต้องโดนต่อยแล้วนะ”ทีนพูดอย่างเบื่อๆ



        นายเบื่อ แต่ฉันมีความสุขนิ่(แอบซาดิสต์เล็กๆนะตู) /\\O/\\



        แต่พอนึกถึงเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้น ความโกรธก็วูบขึ้นมาทันที



        “แล้วมันสมควรมั้ยล่ะ นายทำให้ฉันเจ็บตัวตลอด! ตั้งแต่ฉันได้เจอกับนาย ชีวิตฉันก็ไม่เคยมีความสุข นี่ขนาดเจอนายแค่สามวันนะ แล้วฉันต้องเรียนหนังสือที่นี่อีกตั้งสามปี >O< ถึงตอนนั้นฉันไม่เละเป็นโจ๊กไปแล้วเหรอ แล้วนายทำอะไรได้มั่งล่ะ >O< นอกจากขอโทษ ขอโทษแล้วก็ขอโทษ! ”ฉันระเบิดอารมณ์ออกมาเป็นชุด -_-^^^ ก่อนจะหอบด้วยความเหนื่อย บางทีฉันอาจจะตะโกนเสียงดังเกินไปมั้ง



        “…”ทีนนิ่งเงียบไม่พูดอะไร ก่อนจะเสมองไปทางอื่น



        “จริงสินะ -_- เธอเดือดร้อนเพราะฉันมาตลอดเลยนี่”ในที่สุดเขาก็พูดออกมา



        “…”



        “แต่ต่อไปนี้มันจะไม่เกิดขึ้นอีกแล้วล่ะ”



        “นายมีทางออกเหรอ -_- นายจะทำไงได้”



        “ฉันก็จะ…”



        “…”



        “ปกป้องเธอเอง”



        พอพูดจบ เขาก็หันน้าไปทางอื่น -O- ว่าไงนะ นายจะปกป้องฉันเหรอ



        ฉันจ้องทีนอย่างงงๆในขณะที่คนอื่นก็มองมาเหมือนกัน O_O แล้วเครื่องหมายคำถามก็ตัวเบ้อเริ่มก็แปะบนหน้าฉันทันที



        “นายจะปกป้องฉันยังไงอ่ะ”



        ทีนยังคงมองไปทางอื่นตอนที่ตอบคำถามฉัน



        “ไม่รู้สิ -_- แต่ฉันมั่นใจว่าทำได้นะ -_- ฉันจะปกป้องเธอเหมือนคนขายหมูปกป้องหมูของตัวเองเลย ฮ่าๆๆๆๆๆ”แล้วเขาก็หัวเราะก๊ากออกมาทันที ไม่ใช่แค่เค้าคนเดียวที่หัวเราะนะ >_< แต่ BlueBest ที่เหลือก็หัวเราะไปด้วยเหมือนกัน



        “นายว่าฉันเป็นหมูเรอะ! พูดงี้อยากโดนใช่มั้ยเนี่ย”



        “เฮ้ยทีน เข้าเรื่องเหอะ”ผู้ชายตัวขาวๆหน้าตี๋ๆที่คงจะเป็นกอล์ฟตะโกนบอกทีนและชี้มือไปที่เด็กผู้หญิงที่นั่งร้องไห้อยู่บนพื้น



        ฉันลืมยัยนี่ไปซะสนิทเลย -O-



        ทีนเดินไปหาเด็กผู้หญิงคนนั้น ก่อนจะตะคอกเสียงดัง



        “เธอรู้ใช่มั้ยว่าฉันเรียกเธอมาทำไม”



        หงึกๆ ยัยนั่นพยักหน้าไปร้องไห้ไป



        รู้เรื่องอะไรกันเหรอ O_O ฉันไม่เห็นจะรู้ด้วยเลย



        “งั้นก็ดีแล้ว -O- นี่! ยัยเจไดบ๊อง ยัยนี่แหละที่เป็นคนถ่ายรูป”ทีนเปลี่ยนสรรพนามให้ฉันเสร็จสรรพและชี้นิ้วไปที่เด็กผู้หญิงคนนั้น



        ฉันค่อยๆเดินไปหาเด็กผู้หญิงคนนั้น -_-^ ยัยนี่เองเรอะที่เป็นตัวการ แต่ทำไมหน้าถึงดูซื่อๆนะ



        “ว่าไง เธอเองเหรอ”



        “ฮือๆๆๆๆ TOT อย่าฆ่าหนูเลยนะคะ หนะ…หนูผิดไปแล้ว ฮือๆๆๆๆ โฮๆๆ”



        ว่าแล้วเด็กผู้หญิงคนนั้นก็เกาะขาฉันเหนียวหนึบทันที =O=



        เป็นตุ๊กแกรึไงเนี่ย



        “-O- ปล่อยฉันก่อนสิ นี่ทำไมต้องมาเกาะขาฉันด้วย”



        “อย่าฆ่าหนูนะพี่ T_T หนูยังไม่อยาก ฮือๆๆๆ ไม่อยากตาย”



        เด็กนี่ร้องไห้ไปเกาะขาฉันไป -O- ฉันว่ายัยนี่หน้าตาเหมือนใครซักคนนะ แต่นึกไม่ออก



        “นี่! หยุดร้องไห้ได้แล้ว -_-^ แล้วเธอชื่ออะไรอ่ะ”



        “อย่าฆ่าหนูนะพี่”



        “ฉันฆ่าเธอแน่ถ้าไม่ตอบคำถามฉันซักที”ฉันขู่เด็กคนนั้น =_=^ ฟังภาษาคนไม่รู้เรื่องรึไง



        เด็กนั่นเช็ดน้ำตาพลางสะอื้นไปด้วย



        “ชื่อดรีมค่ะ T_T”



        ดรีมเหรอ O_O



        “เธอหน้าตาคุ้นๆนะ”



        “ฉันให้เธอลงโทษเด็กนี่นะ -_-^ ไม่ได้ให้มาตั้งวงเม้าท์ถามสารทุกข์สุขดิบซะหน่อย”ทีนกัดฉันในขณะที่คีบบุหรี่ไว้ในปาก



        “ขัดจังหวะ เสียมารยาทที่สุด -_-^^^ แล้วนี่นายสูบบุหรี่ด้วยเรอะ”



        แล้วฉันก็เอื้อมมือไปคว้าบุหรี่ออก แต่นายนั่นกระโดดหลบซะก่อน



        “เฮ้ มายุ่งอะไรกับฉันน่ะ”



        “ก็นายสูบบุหรี่อยู่นี่”



        “ยัยบ๊อง >O< ไม่เห็นเหรอว่าบุหรี่ไม่ติดไฟ ฉันไม่ได้สูบซักหน่อย”พูดจบก็ดึงบุหรี่ออกมาจากปาก



        -O- ไอนี่ท่าจะบ้า



        “แล้วคาบไว้ทำอะไรเล่า หรือว่าคาบไปนานๆแล้วจะมีเงินหล่นมาจากฟ้าเรอะ”



        “คาบเอาเท่ -_- มีปัญหามะ”



        -_-^ อึ้งเลยตู



        คนแบบนี้ก็มีด้วย



        ฉันหันความสนใจจากนายต๊องทีนไปหาดรีมที่ยังร้องไห้ขี้มูกโป่งเหมือนเดิม



        “ทำไมต้องถ่ายรูปด้วย เธอมีเหตุผลอะไร”



        “T_T ฮึกๆ ถ่ายรูปต้องมีเหตุผลด้วยเหรอคะ”



        “ก็…มีซี่ -O- รู้มั้ยว่าฉันเดือดร้อนแค่ไหนตั้งแต่รูปนั่นลงเวบบอร์ด”



        “ฮือๆๆๆๆๆๆๆ TOT อย่าฆ่าหนูนะคะ ฮือๆๆๆๆๆๆๆ”



        “นี่เธอ…”



        “พอเถอะ อย่ายุ่งยากมากความ -_- จัดการตอนนี้เลยดีกว่า”กอล์ฟที่ฟังอยู่นานเดินเข้ามาและตีหน้าโหดใส่ดรีม



        ยัยนี่แทบจะร้องไห้เป็นภาษาพม่าได้ทันที



        “โว้ย! หยุดร้องซักทีสิ -_-^^^ นี่ไม่มีอะไรอย่างอื่นที่ดีกว่านี้แล้วใช่มั้ย ห๊ะ”โตตะคอกใส่หน้าดรีม



        อืม…แก๊งค์นี้มีแต่พวกเถื่อนๆ



        “หนูขอโทษ TOT หนูสัญญาว่าจะไม่ทำอีกแล้ว ฮือๆๆๆๆ”



        “>_< เงียบนะ!”



        “T_T…”



        แล้วโก้ก็เดินรอบๆตัวดรีม เหมือนกำลังคิดว่าจะจัดการยังไงดี T_T ส่วนทีนก็ยังไม่หยุดหมุนบุหรี่ที่ไม่จุดไฟบนมือ



        แล้วพัชก็เป็นคนทำลายบรรยากาศน่าอึดอัดลง



        “ให้ผมกลับได้รึยังฮะ”เขาถามในขณะที่ยิ้มแฉ่ง -_- มันจะมีความสุขอะไรนักหนาเนี่ย



        “อ้าว! ไอน้อง -O- นี่แกยังไม่กลับอีกเรอะ มายืนทำซากอะไรเล่า”แบงค์ทำหน้าเหรอเมื่อเห็นว่าพัชยังยืนอยู่ในบริเวณนั้น



        “ก็…ก็พี่ไม่ได้บอกให้ผมกลับเลยนี่ฮะ”



        “นี่แกกวนประสาทฉันเรอะ -O-^^^ อยากโดนรึไง!”



        “>O< เปล่าๆฮะพี่แบงค์ ขอโทษคร้าบบบ”แล้วพัชก็วิ่งเร็วสุดชีวิตออกไปจากโรงยิมทันที



        =O= อะไรจะว่องไวทันตาเห็นขนาดนั้น



        “แล้วจะเอาไงกับยัยนี่ดีล่ะ”โก้หันไปถามทีน



        ทีนเดินเข้ามาใกล้ดรีม(ที่ตอนนี้ตัวหดเหลือสองนิ้ว)พลางก้มหน้าลงไปใกล้



        “เคยตายมั้ย”



        =O= นี่นายพูดบ้าอะไรเนี่ย



        “วะ ว่าไงนะคะ TOT”



        “ฉันถามว่า…เธอ เคย ตาย มั้ย”



        “มะ มะ ไม่ค่ะ T_T”



        “แล้วอยากลองดูมั้ยล่ะ”



        “ฮือๆๆๆไม่ค่ะ”



        “ถ้างั้น…”ทีนเงยหน้าขึ้นมาและชี้นิ้วมาที่ฉัน



        “กราบเท้าผู้หญิงคนนั้นซะ”



        “O_O ว่าไงนะ!”อันนี้ฉันเป็นคนตะโกนออกไปเอง



        แต่ดรีมไม่รอช้า รีบเข้ามากราบฉันทันที



        “หนูขอโทษนะคะ TOT ต่อไปหนูจะไม่ยุ่งกับพี่แล้ว แล้วหนูก็จะทำตัวดีๆ”



        ดรีมพูดเสียงสั่นทั่งที่ตอนนี้ก็สั่นไปทั้งตัวอยู่แล้ว



        “มะ ไม่ต้องถึงขนาดมากราบฉันก็ได้ ลุกขึ้นเถอะ”



        “ไม่ค่ะ TOT หนูเต็มใจค่ะ”



        “แต่ว่า…”



        “ดรีม!!! O_O”



        ทุกๆคนหันไปมองต้นเสียง ก็เห็นผู้หญิงคนหนึ่งที่หน้าซีดเผือดแถมยังทำท่าแตกตื่นลนลานเมื่อเห็นดรีมกราบเท้าฉันอยู่



        แต่พอเธอไล่สายตาจากพื้นมาจนถึงหน้าฉัน O_O ตาของยัยนั่นก็ยิ่งโตกว่าเดิมซะอีก



        O_O แต่ฉันก็ไม่แตกต่างจากยัยนั่นซักเท่าไหร่ เพราะผู้หญิงคนนั้นคือ…



        ดาว



    ==II++II==…==II++II==



        ตอนนี้ดาวกำลังนั่งคุกเข่าที่พื้นข้างๆดรีม -_- ตอนนี้สีหน้าของทั้งสองคนต่างไม่สู้ดี แต่แตกต่างกันที่ดาวคอยมองฉันด้วยสายตาอาฆาตแค้นตลอด



        -_-^ อยากมองก็มองมาสิยัยดาวตกหมกปลาเค็ม มองให้ได้ถ้วยทองเลยยิ่งดี



        “ดาว -O- ทำไมเธอกับน้องถึงทำแบบนี้ล่ะ”แบงค์ถามดาวเสียงอ่อย ดูเหมือนว่าแบงค์จะชอบดาวอยู่พอควรเลยนะนั่น(ดาวสารภาพว่าเธอเป็นพี่สาวของดรีม)



        แต่เสียใจด้วยนะแบงค์ >_< ก็ยัยดาวนี่ชอบทีนแทนที่จะเป็นนาย



        “…”



        แล้วความเงียบก็เกิดขึ้น เมื่อไม่มีใครพูดอะไร



        จนกระทั่ง…



        “ฉันควรจะสั่งสอนพวกเธอสินะ -_-^ ฉันควรทำงั้นใช่มั้ย”ทีนล้วงกระเป๋าและพูดด้วยสีหน้าเรียบเฉย



        ยัยดาวกับดรีมตัวสั่นเล็กน้อย



        “เจ เธอมีอะไรจะพูดกับยัยพวกนี้มั้ย”ทีนหันมาถามฉัน



        มีเพียบเลยล่ะ /\\O/\\ โหะๆในที่สุดสวรรค์ก็เข้าข้างสาวน้อยน่ารักแสนบริสุทธิ์(นิดเดียว)อย่างเรา โฮะๆๆๆ



        ฉันเดินเข้าไปใกล้สองคนนั้น



        “ในเมื่อดรีมขอโทษฉันแล้ว ฉันก็ไม่ว่าอะไร -_-”



        “ขะ…ขอบคุณค่ะพี่”



        “/\\O/\\ แต่ต่อไปนี้ ห้ามมายุ่งกับฉันอีกเข้าใจมั้ย”



        “เข้าใจค่ะ”



        “งั้นเธอออกไปได้แล้วล่ะ -_- เดี๋ยวฉันจะส่งพี่สาวเธอไปทีหลัง”



        ยัยดาวเงยหน้าขึ้นมาทันที ส่วนดรีมก็ส่งสายตาเป็นห่วงเป็นใยมาให้พี่สาวตัวเอง



        “แต่ว่า…”



        “>O< ฉันบอกให้ไปไง รึว่าเธออยากให้ฉันเปลี่ยนใจ!”



        “มะ ไม่ค่ะ OoO”



        แล้วดรีมก็ลุกขึ้นจากพื้นอย่างทุลักทุเล ก่อนจะโดนโตผลักหลังให้ออกไปไกลๆ



        สุภาพบุรุษมากเลยไอโต -_-^



        ตอนนี้ทุกคนหันความสนใจมาที่ยัยดาว -_-^^^ แต่ก่อนที่ฉันจะทันพูดอะไร ทีนก็แย่งถามมาซะก่อน



        “เธอใช้คัตเตอร์จี้เอวเจเรอะ”



        ยัยดาวตัวสั่นหนักกว่าเก่า ก่อนจะพยักหน้ารับช้าๆ



        ทีนถอนหายใจอย่างเบื่อหน่าย ก่อนจะออกคำสั่ง



        “>_< ตบหน้าตัวเองแรงๆสามที แล้วต่อไปนี้ก็เลิกยุ่งกับเจซะ”



        “ว่าไงนะ! O_O”ยัยดาวกับแบงค์ร้องเสียงหลง



        แม้แต่ฉันก็ยังอึ้งเลยง่ะ O_O แต่ที่อึ้งเนี่ย ดีใจนะ



        ลงโทษได้ใจฉันมากเลยทีน



        “ไม่ได้ยินเรอะ -_-^ หรือว่าเธอกล้าขัดคำสั่งฉัน”



        “TOT มะ ไม่ T_T ฉันไม่กล้าหรอกค่ะ”



        “อ้อ! ลืมบอกไป -_-“



        ทีนเว้นช่วงไว้พักหนึ่งก่อนจะเอ่ยขึ้นช้าๆ



        “ฉันไม่ได้ชอบเธอ ฉะนั้น -_- เลิกชอบฉันซะ”



        ทีนพูดด้วยน้ำเสียงเฉียบขาด ก่อนที่ฉันจะมองเขาแบบทึ่งๆ -O- โห ทำได้ไงอ่ะ บอกให้เลิกชอบง่ายๆแบบนี้



        ทีนหันมามองฉันก่อนจะยักคิ้วให้ -_-^ ประมาณว่า ‘ฉันเท่มั้ยล่ะ’



        -_-^ แต่ขอโทษ มันดูกวนตี นมากกว่านะ



        เพียะ! เพียะ! เพียะ!



        ยัยดาวตบหน้าตัวเองแรงมากจนหน้าหันไปตามแรงตบ O_O เฮ้ย! ดูไม่ทัน ขออีกทีได้ป่ะ



        “T_T ฉะ ฉันตบแล้ว ทีนี้ TOT ฉันไปได้รึยัง”



        “ยัง”ทีนตอบเสียงเย็น -O- ทุกคนหันไปมองเขาและหน้าสงสัย



        “สงสัยอะไรยัยเจไดบ๊อง -_-^ เธอยังไม่ได้แก้แค้นที่ยัยนี่ตบเธอเลยนะ”



        “แล้วเมื่อกี้…”



        “ทำโทษที่เอาคัตเตอร์มาขู่เธอไง -_- มันเป็นการลงโทษแค่กระทงเดียว”



        จริงสินะ -_- แต่พอมองไปที่หน้าอันบวมแดงของยัยนี่ ฉันก็รู้สึกสงสารขึ้นมานิดๆ



        >_< เป็นอะไรไป ไอเจ >_< อย่าสงสารคนอย่างยัยนี่เด็ดขาดนะ



        อย่าลืมสิว่าแกไม่ใช่นางสาวไทย ไม่ต้องรักษาภาพพจน์ >_< มัวรออะไรอยู่ล่ะ จัดการเลยสิ



        ฉันฉุดแขนยัยดาวขึ้นมาจากพื้น -_-^^^ ดูๆไปเธอก็น่าสงสารเหมือนกันนะนี่



        “มองอะไร ชกฉันสิ -O-^^^ แน่จริงก็ชกฉันสิ ไม่กล้าเหรอ”



        แกะความคิดสงสารออกไปจากแผงวงจรได้เลย



        “จริงสินะ ฉันควรทำแบบนั้นใช่มั้ย”ฉันยิ้มให้อย่างเฮี่ยมเกรียม ก่อนจะทำในสิ่งที่ยัยนั่นท้าทาย



        ผลัวะ!!!!!!!



        ยัยดาวล้มลงกับพื้นพร้อมกับแก้มที่เขียวปั้ด -_-^ สมาชิก BlueBest ทุกคนยกเว้นทีนมองฉันอย่างอึ้งๆ



        ไม่เคยเห็นคนน่ารักทำตัวดุเหรอคะ -_-^



        “อย่ามายุ่งกับฉันอีก -O-^^^ แล้วจำไว้ด้วยว่าอย่ามาท้าคนอย่างฉัน ออกไป!”ฉันตะโกนลั่นโรงยิมจนทำให้ยัยดาววิ่งหนีออกไปแทบไม่ทัน -_-^^^ เห็นฉันเป็นปีศาจหมูป่ารึไง ถึงแม้ว่าหน้าตาจะคล้ายๆกันก็เถอะ



        ทีนเดินเข้ามาใกล้ๆฉันที่ยืนหอบเพราะความโมโห ก่อนจะพูดเสียงเบา



        “เก่งนี่ -_- แต่ตอนเย็นมีเรื่องสนุกกว่านี้เยอะ”



        “สนุก? อะไรที่นายหมายถึง…”



        ทีนหันหน้าไปทางสมาชิกคนอื่นๆก่อนจะตะโกนเสียงดัง



        “เย็นนี้ เตรียมตัวไว้ -_-^^^ พวกเราจะไปตีกับพวกไอป๊อบ!!!”



        คนอื่นๆพยักหน้าให้เล็กน้อยเป็นเชิงรับรู้ ส่วนฉัน…



        “O_O ว่าไงนะ!!! นายคิดจะทำบ้ าอะไรน่ะ”



        ทีนหันมายิ้มให้ฉันเล็กน้อย ก่อนจะตอบคำถาม



        “แก้แค้นให้เธอไง >_< นั่นเป็นสิ่งที่เธอต้องการไม่ใช่เหรอ”



        



        



        



        

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×