ลำดับตอนที่ #10
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : ใจ๋อั้ม 9
บทสุดท้าย.
6เดือนผ่านไป
"หล่อจังเลยหลานแม่" จิมบอกเด็กในอ้อมอกของใจ๋ด้วยสายตาแห่งความเอ็นดูตนแวะมาเยี่ยมทั้งสามคนที่คอนโดวันเว้นวันเพื่อมาดูหลานสุดน่ารัก
"หล่ออยู่แล้วครับปกติ...พอดีได้ผมไปเต็มๆ" อั้มบอกก่อนที่จะจูบแก้มทั้งแม่ทั้งลูกด้วยความรัก
"อย่าแตะมากได้ไหมเดี๋ยวลูกร้อง" ใจ๋บอกเสี่ยตัวเองอย่างโมโหเพราะตนนั้นแทบไม่ได้หลับไม่นอนเลยเพราะมาวินเอาแต่ร้องไห้สาเหตุก็เพราะคนข้างๆชอบสัมผัสตัวบ่อยเกินไป
"ก็ลูกน่ารักนิ" อั้มบอกใจ๋
"งั้นแม่ไปก่อนนะ..อย่าลืมล่ะถ้าอยากหาเวลาว่างอยู่กันสองสามารถฝากลูกไว้กับแม่ได้เสมอ" จิมบอกก่อนจะจะจากไป
"......"
"ไม่คิดเลยยเนาะว่าจะเป็นอย่างงี้" ใจ๋บอกคนที่นั่งข้างๆตนเองจากสถานะเสี่ยและอีหนูได้เปลี่ยนมาเป็นพ่อแม่ลูกอย่างงงๆ
แม้จะยอมรับว่าเหนื่อยกับการเลี้ยงดูอีก 1 ชีวิตที่พึ่งเกิดใหม่แต่ใจ๋ก็มีความสุขและเต็มใจทำเพราะรู้สึกเด็กในอ้อมอกเป็นอย่างมาก
"เป็นยังไงครับ?"
"ก็จากเสี่ยกลายมาเป็นพ่อจากอีหนูกลายมาเป็นแม่ไง" ใจ๋บอกอีกฝ่าย
"ก็เปลี่ยนแค่นั้นแต่ยังไงสถานเสี่ยกับอีหนูก็ไม่จ่างหายไปอยู่แล้ว"
"แน่นอนเพราะใจ๋ยังต้องใช้เงินและคนเดียวที่ใจ๋จะรีดไถเงินได้ก็มีแค่เวี่ยหน้าโง่ตรงนี้"
"ปากดีจังเลย" อั้มพูดอย่างหมั้นเขี้ยวก่อนที่จะจูบปากร่างบางเป็นการทำโทษ
1 ปีต่อมา...
"นี้จะไปยุ่งกับไอหนุ่มนั้นทำไมหนักหนาลืมไปแล้วหรอว่าเป็นเด็กของเสี่ยอั้ม?" อั้มถามใจ๋ที่กำลังสนิทสนมกับไอหน้าหล่อคนหนึ่งอยู่ไม่สนใจเขา
วันนี้พวกเขาทั้งสองมาเที่ยวและฝากลูกไว้กับแม่จิมและติมแต่ระหว่างทางใจ๋เจอกับแฟ้มผู้เป็นเพื่อนเลยอยู่คุยกันเขาก็ไม่ได้โกรธเพราะทั้งสองไม้ได้เจอกันนานแล้วแต่ที่โกรธและไม่ชอบใจคือใจ๋ไปสนิทสนมกับไอหนุ่มหน้าหล่อคนนั้นที่มากับแฟ้ม
"ทำไมจะยุ่งไม่ได้นั้นแฟนแฟ้ม" ใจ๋พูดถึงตะวันที่ตัวเองได้ทักทายมาไปเมื่อสักครู่
"ก็ไม่อยากให้ยุ่งถ้ายุ่งอีกเจอดีแน่!!" อั้มขู่ร่างบางใจ๋เป็นอีหนูให้เขาได้แค่คนเดียวเท่านั้นและตลอดไปคนอื่นห้ามยุ่ง
"ดุงจังเลยไม่ใช่แฟนสักหน่อย" อั้มบ่นอุบอิบออกมา
"ไม่ใช่แฟนแต่ก็เป็นผัวเพียงคนเดียวของนาย"
"ชิ!"
"มาทำหน้าที่อีหนูได้แล้วถ้าอยากได้เงินเดือนนี้" แม้จะอยู่ในรถที่สวนสาธารณะอั้มก็ไม่เว้นชายหนุ่มถอดกางเกงตัวเองโชว์แก่นกายขนาดใหญ่ให้ใจ๋จัดการในทันที
"บ่นมากจังเลย" ใจ๋บอกก่อนจะก้มลงไปจัดการของชอบตรงหน้า
แม้จะไม่มีคำว่ารักหรือคำพูดหวานๆจากปากของคนทั้งสองคนแต่ทั้งสองก็รับรู้สิ่งเหล่านั้นผ่านใจจิตใจของพวกเขาเองแม้ว่าสถานเสี่ยและอีหนูจะไม่เปลี่ยนแปลงไปก็ตามที
แต่พวกเขาทั้งสองก็จะเป็นเสี่ยและอีหนูให้กันและกันแค่สองคน...
"ขย่มแรงๆครับใจ๋อ่าส์~" อั้มบอกร่างบางที่กำลังขึ้นคร่อมเป็นคนจัดการจังหวะด้วยเสียงที่มีความสุขยามที่อีกฝ่ายนั้นขยับร่างกายขึ้นลง
ใจ๋ที่ได้ยินก็ทำตามคำขออย่างว่าง่าย
"ดีมากครับใจ๋อีหนูของเสี่ยอั้ม~"
จบ.
6เดือนผ่านไป
"หล่อจังเลยหลานแม่" จิมบอกเด็กในอ้อมอกของใจ๋ด้วยสายตาแห่งความเอ็นดูตนแวะมาเยี่ยมทั้งสามคนที่คอนโดวันเว้นวันเพื่อมาดูหลานสุดน่ารัก
"หล่ออยู่แล้วครับปกติ...พอดีได้ผมไปเต็มๆ" อั้มบอกก่อนที่จะจูบแก้มทั้งแม่ทั้งลูกด้วยความรัก
"อย่าแตะมากได้ไหมเดี๋ยวลูกร้อง" ใจ๋บอกเสี่ยตัวเองอย่างโมโหเพราะตนนั้นแทบไม่ได้หลับไม่นอนเลยเพราะมาวินเอาแต่ร้องไห้สาเหตุก็เพราะคนข้างๆชอบสัมผัสตัวบ่อยเกินไป
"ก็ลูกน่ารักนิ" อั้มบอกใจ๋
"งั้นแม่ไปก่อนนะ..อย่าลืมล่ะถ้าอยากหาเวลาว่างอยู่กันสองสามารถฝากลูกไว้กับแม่ได้เสมอ" จิมบอกก่อนจะจะจากไป
"......"
"ไม่คิดเลยยเนาะว่าจะเป็นอย่างงี้" ใจ๋บอกคนที่นั่งข้างๆตนเองจากสถานะเสี่ยและอีหนูได้เปลี่ยนมาเป็นพ่อแม่ลูกอย่างงงๆ
แม้จะยอมรับว่าเหนื่อยกับการเลี้ยงดูอีก 1 ชีวิตที่พึ่งเกิดใหม่แต่ใจ๋ก็มีความสุขและเต็มใจทำเพราะรู้สึกเด็กในอ้อมอกเป็นอย่างมาก
"เป็นยังไงครับ?"
"ก็จากเสี่ยกลายมาเป็นพ่อจากอีหนูกลายมาเป็นแม่ไง" ใจ๋บอกอีกฝ่าย
"ก็เปลี่ยนแค่นั้นแต่ยังไงสถานเสี่ยกับอีหนูก็ไม่จ่างหายไปอยู่แล้ว"
"แน่นอนเพราะใจ๋ยังต้องใช้เงินและคนเดียวที่ใจ๋จะรีดไถเงินได้ก็มีแค่เวี่ยหน้าโง่ตรงนี้"
"ปากดีจังเลย" อั้มพูดอย่างหมั้นเขี้ยวก่อนที่จะจูบปากร่างบางเป็นการทำโทษ
1 ปีต่อมา...
"นี้จะไปยุ่งกับไอหนุ่มนั้นทำไมหนักหนาลืมไปแล้วหรอว่าเป็นเด็กของเสี่ยอั้ม?" อั้มถามใจ๋ที่กำลังสนิทสนมกับไอหน้าหล่อคนหนึ่งอยู่ไม่สนใจเขา
วันนี้พวกเขาทั้งสองมาเที่ยวและฝากลูกไว้กับแม่จิมและติมแต่ระหว่างทางใจ๋เจอกับแฟ้มผู้เป็นเพื่อนเลยอยู่คุยกันเขาก็ไม่ได้โกรธเพราะทั้งสองไม้ได้เจอกันนานแล้วแต่ที่โกรธและไม่ชอบใจคือใจ๋ไปสนิทสนมกับไอหนุ่มหน้าหล่อคนนั้นที่มากับแฟ้ม
"ทำไมจะยุ่งไม่ได้นั้นแฟนแฟ้ม" ใจ๋พูดถึงตะวันที่ตัวเองได้ทักทายมาไปเมื่อสักครู่
"ก็ไม่อยากให้ยุ่งถ้ายุ่งอีกเจอดีแน่!!" อั้มขู่ร่างบางใจ๋เป็นอีหนูให้เขาได้แค่คนเดียวเท่านั้นและตลอดไปคนอื่นห้ามยุ่ง
"ดุงจังเลยไม่ใช่แฟนสักหน่อย" อั้มบ่นอุบอิบออกมา
"ไม่ใช่แฟนแต่ก็เป็นผัวเพียงคนเดียวของนาย"
"ชิ!"
"มาทำหน้าที่อีหนูได้แล้วถ้าอยากได้เงินเดือนนี้" แม้จะอยู่ในรถที่สวนสาธารณะอั้มก็ไม่เว้นชายหนุ่มถอดกางเกงตัวเองโชว์แก่นกายขนาดใหญ่ให้ใจ๋จัดการในทันที
"บ่นมากจังเลย" ใจ๋บอกก่อนจะก้มลงไปจัดการของชอบตรงหน้า
แม้จะไม่มีคำว่ารักหรือคำพูดหวานๆจากปากของคนทั้งสองคนแต่ทั้งสองก็รับรู้สิ่งเหล่านั้นผ่านใจจิตใจของพวกเขาเองแม้ว่าสถานเสี่ยและอีหนูจะไม่เปลี่ยนแปลงไปก็ตามที
แต่พวกเขาทั้งสองก็จะเป็นเสี่ยและอีหนูให้กันและกันแค่สองคน...
"ขย่มแรงๆครับใจ๋อ่าส์~" อั้มบอกร่างบางที่กำลังขึ้นคร่อมเป็นคนจัดการจังหวะด้วยเสียงที่มีความสุขยามที่อีกฝ่ายนั้นขยับร่างกายขึ้นลง
ใจ๋ที่ได้ยินก็ทำตามคำขออย่างว่าง่าย
"ดีมากครับใจ๋อีหนูของเสี่ยอั้ม~"
จบ.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น