ลำดับตอนที่ #10
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : Chapter 9 เลคเชอร์
******NC+++++
แสแาภายนอส่อเ้าาัน ห้ออิเทปันอนสายๆแอบส่อเ้ามาสสัยเมื่อวานมันปิม่านไม่สนิท ันเอามืบบัแสไว้ แม่มม..โรเมื่อย..รวร้าวไปทั้ัว รู้สึแปล๊บๆรน้อสาว้วยสสัยะใ้านหนัมาไปหน่อย ะยับัวมันหนัอึ้ไปหมทั้แนทั้าออิเทปันโอบรอบายันไวแน่น หัวันุอยู่ใ้าเา อ็หนุนแนอิเทปันอยู่ เรานอนอันเหมือน้าวใหม่ปลามันเลยทีเียว ไอฟรายเิวามระาอายไม่เยิน เลยยมือไอเ้ออแล้ว็าม้วยา ปิอิเทปันี้เามาันเลยทำแบบไม่ออมแรัเท่าไหร่ พอไอฟรายันแนลุึ้นำลั้าวาลาเียมือแ็แร็มาระาร่าันลับไปอยูุ่เิม
"เฮ้ยย"
ไอฟรายในอุทานัึ้น ไอเ้เผือนี่ะทำันเป็นโรหัวใวันละี่รอบวะเนี่ย
"ไปไหน?"
เสียัวเียหนัๆพูึ้นมารใล้หัวันมือเรียว็อร่าบาแน่นไม่ยอมปล่อย ไอฟรายหน้าแเถือนึว่าะหมโมเม้นนี้ไปแล้วที่ไหนไ้เอโหมฟรุ้ฟริ้แบบนี้ไป่อไม่ถู แม่ม..อายหนั
"เทปันมันสายแล้ว หิว้าว"
ันอบเสียอู้อี้ผ่านหน้าอแร่ มือุนออิเทปันเริ่มมารุ่มร่ามรหน้าอันอีแล้ว ไอฟรายเลยีมือมันไปอย่าแร เสียหัวเราะเบาๆ็ัึ้นรหมอน
"ูบหน่อยิ"
เสียทุ้มพร่าอออ้อนนใันสั่น พอเยหน้าไปมอ็เห็นหัวยุ่ๆ วาปรือๆับรอยยิ้มอบอุ่นสุน่ารั หัวใไอฟรายเ้นรัวั ึัๆๆ มันอ้ำอึ้นพูไม่ออ ัน้าวึ้นไปร่อมทับร่าำยำานั้น็ยื่นหน้าไปุ๊บเบาๆบนปาสีมพูเ้ม อ่ะทำให้ละะื่นไ้รึยัวะ!
"ันไม่ใ่เ็อนุบาลนะ"
ุายมวิ้วมุ่ยหน้าไม่พอใ เยหน้ายื่นปา้วยท่าทาน่าหมันเี้ยวให้ันแ้ัวใหม่อีรอบ ไอฟรายแทบะหลุหัวเราะ อิเ้มันลอแบบันมาเลย ใอยาบบาลในวามวนมันัรอบ ในที่สุัน็ทนารรบเร้าอนเอาแ่ใไม่ไหว้มลแลูบันอย่าูื่มนหอบระเส่าันอีรอบ ปานุ่มลาลิ้นลไปหาออวบอิ่มอัน
"เทปันันหิวแล้ว"
ันพูท้วออไป้วยน้ำเสียที่เริ่มระท่อนระแท่น
"ัน็หิวเหมือนัน"
ร่าสูอบลับมาทันทีเหมือนล้อเลียน แ่สายาและารระทำมันไม่ใ่เลย ัไม่แน่ใในำอบว่าเราะิเหมือนันไหม
"ันไม่ไหวแล้วนะ"
เสียันสั่นพร่าวามิเริ่มาๆหายไปอีรั้
"ัน็ไม่ไหวเหมือนัน"
เสียทุ้มอบลับมา รอยยิ้มเ้าเล่ห์ผุึ้นบนริมฝีปาสวยแล้ว็ูลืนร่าันไปทั้ัว ไม่นานสิัน็หลุลอยไปโยสมบูร์ สุท้ายไอฟรายสรุปไ้ว่าบทสนทนา่อนหน้านั้นอเราสอนมันพูันไปนละเรื่อเลยริๆ เฮ้อออ....
แสแาภายนอส่อเ้าาัน ห้ออิเทปันอนสายๆแอบส่อเ้ามาสสัยเมื่อวานมันปิม่านไม่สนิท ันเอามืบบัแสไว้ แม่มม..โรเมื่อย..รวร้าวไปทั้ัว รู้สึแปล๊บๆรน้อสาว้วยสสัยะใ้านหนัมาไปหน่อย ะยับัวมันหนัอึ้ไปหมทั้แนทั้าออิเทปันโอบรอบายันไวแน่น หัวันุอยู่ใ้าเา อ็หนุนแนอิเทปันอยู่ เรานอนอันเหมือน้าวใหม่ปลามันเลยทีเียว ไอฟรายเิวามระาอายไม่เยิน เลยยมือไอเ้ออแล้ว็าม้วยา ปิอิเทปันี้เามาันเลยทำแบบไม่ออมแรัเท่าไหร่ พอไอฟรายันแนลุึ้นำลั้าวาลาเียมือแ็แร็มาระาร่าันลับไปอยูุ่เิม
"เฮ้ยย"
ไอฟรายในอุทานัึ้น ไอเ้เผือนี่ะทำันเป็นโรหัวใวันละี่รอบวะเนี่ย
"ไปไหน?"
เสียัวเียหนัๆพูึ้นมารใล้หัวันมือเรียว็อร่าบาแน่นไม่ยอมปล่อย ไอฟรายหน้าแเถือนึว่าะหมโมเม้นนี้ไปแล้วที่ไหนไ้เอโหมฟรุ้ฟริ้แบบนี้ไป่อไม่ถู แม่ม..อายหนั
"เทปันมันสายแล้ว หิว้าว"
ันอบเสียอู้อี้ผ่านหน้าอแร่ มือุนออิเทปันเริ่มมารุ่มร่ามรหน้าอันอีแล้ว ไอฟรายเลยีมือมันไปอย่าแร เสียหัวเราะเบาๆ็ัึ้นรหมอน
"ูบหน่อยิ"
เสียทุ้มพร่าอออ้อนนใันสั่น พอเยหน้าไปมอ็เห็นหัวยุ่ๆ วาปรือๆับรอยยิ้มอบอุ่นสุน่ารั หัวใไอฟรายเ้นรัวั ึัๆๆ มันอ้ำอึ้นพูไม่ออ ัน้าวึ้นไปร่อมทับร่าำยำานั้น็ยื่นหน้าไปุ๊บเบาๆบนปาสีมพูเ้ม อ่ะทำให้ละะื่นไ้รึยัวะ!
"ันไม่ใ่เ็อนุบาลนะ"
ุายมวิ้วมุ่ยหน้าไม่พอใ เยหน้ายื่นปา้วยท่าทาน่าหมันเี้ยวให้ันแ้ัวใหม่อีรอบ ไอฟรายแทบะหลุหัวเราะ อิเ้มันลอแบบันมาเลย ใอยาบบาลในวามวนมันัรอบ ในที่สุัน็ทนารรบเร้าอนเอาแ่ใไม่ไหว้มลแลูบันอย่าูื่มนหอบระเส่าันอีรอบ ปานุ่มลาลิ้นลไปหาออวบอิ่มอัน
"เทปันันหิวแล้ว"
ันพูท้วออไป้วยน้ำเสียที่เริ่มระท่อนระแท่น
"ัน็หิวเหมือนัน"
ร่าสูอบลับมาทันทีเหมือนล้อเลียน แ่สายาและารระทำมันไม่ใ่เลย ัไม่แน่ใในำอบว่าเราะิเหมือนันไหม
"ันไม่ไหวแล้วนะ"
เสียันสั่นพร่าวามิเริ่มาๆหายไปอีรั้
"ัน็ไม่ไหวเหมือนัน"
เสียทุ้มอบลับมา รอยยิ้มเ้าเล่ห์ผุึ้นบนริมฝีปาสวยแล้ว็ูลืนร่าันไปทั้ัว ไม่นานสิัน็หลุลอยไปโยสมบูร์ สุท้ายไอฟรายสรุปไ้ว่าบทสนทนา่อนหน้านั้นอเราสอนมันพูันไปนละเรื่อเลยริๆ เฮ้อออ....
*NC++++
ามอ่านไ้ในเว็บพี่ธั้า ามลิ้เลย
https://www.tunwalai.com/v2/story/130621?wt=1
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น