ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Ben 10 : แค่มือใหม่ของช่างประปา (oc)

    ลำดับตอนที่ #4 : Ben 10 : Episode 3

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 1.34K
      71
      14 มี.ค. 63

    Ben 10 : Episode 3

     

    ༉﹙ै़ะ???? Crᥱ́dιto ᥲ stᥲrrყᥒιght000 oᥒ Tᥙmbᥣr????ะै़﹚༉

     

    "Somethings are better in dreams"

     

    จากความเดิมตอนที่แล้ว...

     

     

    "เกิดอะไรขึ้นอิทสึกุ?"ท่านดวีอุสถามขึ้นอย่างเป็นห่วงเด็กน้อยที่อุ้มอยู่

     

     

    "เธอแค่เป็นลมหอบครับ ร่างกายเธอเบามากเลยครับท่านดวีอุส ผมนึกว่าผมอุ้มตุ๊กตาตัวใหญ่"ก่อนที่ท่านดวีอุสจะอุ้มมาติสเมื่ออิทสึกุส่งมาติสให้ท่านดวีอุส

     

     

    "อืม...จริงด้วยแต่ช่างเรื่องนี้ก่อนพาเธอเข้าไปที่ห้องปฐมพยาบาลดีกว่านะ"ก่อนที่ท่านดวีอุสจะส่งมาติสกลับไปให้อิทสึกุ อิทสึกุก็รับอุ้มตัวมาติสมาก่อนจะพยักหน้าเบาและเดินไปที่ห้องปฐมพยาบาลทันที

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    "อืม.....อึก อะไรเนี้ยเย็นหัวชะมัด"มาติสที่ได้สติแล้วก็รู้ความเย็นๆที่อยู่บนหน้าผากของเธอ ก่อนจะลืมตาดูว่าอะไรก่อนจะตกใจพบว่าเป็นมือของอิทสึกุที่วางไว้บนหน้าผากของเธอ มรติสก็เอามือของอิทสึกุออกและด้วยที่ว่าอิทสึกุเป็นคนที่ปลุกง่ายทำให้เขาตื่นขึ้นด้วยความงัวเงีย

     

     

    "ฮ้าววว...... อ้าว ตื่นแล้วเหรอเจ้าหนู?"อิทสึกุที่ยืดเส้นยืดสายไปพักนึงก่อนจะหันมามองมาติสที่เห็นว่าตื่นขึ้นมานานแล้ว

     

     

    "ก็สักพักนะคะ อย่าบอกนะว่าคุณอิทสึกุเป็นคนรักษาฉันนะคะ?"มาติสหันไปถามอิทสึกุก่อนจะขยับตัวลงจากเตียงผู้ป่วย แต่กลับโดนอิทสึกุจับหัวของเธอแล้วดันให้หัวเธอไปโดนหมอนพอดี

     

     

    "อย่าพึ่งลุกนอนไปซะ ส่วนเรื่องรักษาฉันนี่แหละเป็นคนรักษาเอง นี้ เธอไม่รู้เลยเหรอว่าเธอเป็นลมหอบแล้วมีไข้เนี้ย?"อิทสึกุพูดพร้อมหันไปมองมาติสที่ตอนนี้จ้องมองมาที่เขาอย่างไม่ไว้ใจ

     

     

    "หนูรู้อยู่แล้วนะคะ มันจะไม่แปลกหรอกเพราะว่า.......หนูเป็นเอเลี่ยนนี่น่า"มาติสพูดประโยคท้ายเบาๆ เบาจนทำให้อิทสึกุไม่ได้ยินว่าเธอพูดอะไร ก่อนจะหลับลงโยไม่ฟังคำของอิทสึกุผู้ที่เป็นช่างประปาเลย

     

     

    'ให้ตายสิ เด็กอะไรสอนยากชะมัด'ก่อนที่อิทสึกุจะไม่สนใจอะไรอีก และหันไปอ่านหนังสือแทนโดยไม่เอะใจอะไรกับการพูดของมาติสแต่ก็แอบเอาไปคิดในใจลึกๆ

     

     

    1 ชั่วโมงผ่านไป

     

     

    มาติสก็ได้ตื่นขึ้น ก่อนที่จะเดินออกไปจากห้องนี้โดยไม่สนใจอิทสึกุที่นอนอยู่ข้างเตียงผู้ป่วยเลย ก่อนที่จะเดินไปหาเควียสที่ยืนรอใครสักคนอยู่ เควียสที่เห็นว่ามีใครกำลังมาทางนี้ก็หันไปมองก่อนจะดีใจและพุ่งเข้ากอดเต็มเหนี่ยว แต่ก็โดนมาติสผลักออกก่อน

     

     

    "นี่ๆมาติสเธอรู้ไหมเธอทำให้ฉันเป็นห่วงมากเลยนะ"เควียสพูดด้วยน้ำเสียงที่ดูเป็นห่วงมาติส ว่าเป็นห่วงมาแค่ไหนมาติสที่ได้ยินกลับไม่ค่อยสนใจ

     

     

    'ทั้งๆทีฉันเป็นเอเลี่ยนจะมาสนใจอะไรฉันเควียส'มาติสคิดอยู่ในใจก่อนจะไม่สนใจเควียสที่พูดบทเศร้าเหมือนในละครออกมาเป็นร้อยบท แต่มาติสก็ไม่สนใจอะไรก่อนจะนั่งที่โต๊ะ ก่อนที่ไม่นานก็เกิดการรวมตัวของช่างประปาและท่านดวีอุสที่ยืนอยู่ตรงกลางเหมือนเดิม

     

     

    "อะแฮ่ม! คงยากลำบากกันสำหรับบางคน แต่คนที่ไม่ผ่านก็เกิดว่ามีมากนิดหน่อย อาจจะตัดไปถึงครึ่งก็ได้ ฉันจะประกาศรายชื่อที่ไม่ผ่านละกันนะ เอาละ"ก่อนที่ท่านดวีอุสจะประกาศรายชื่อที่ไม่ผ่านการคัดสรรชางประปา พวกเขาดูท่าจะเียใจมากแต่บางคนก็แอบดีใจ ก่อนที่พวกเขาจะออกไปซึ่งออกไปจำนวนมาก จนทุกคนในนี้เหลืออยู่ 31 คน

     

     

    "สำหรับคนที่อยู่ตรงนี้ฉันขอประกาศคะแนนผลสอบของพวกเธอละกันน่ะ ฉันจะประกาศตามผลคะแนนที่สอบได้ละกัน

     

    อันดับที่ 1 โอ้ซึ่งมีอยู่สองคน จามมาติส และ รอฟมาวิส ทั้งสองสอบได้ 100 คะแนนเ็ม"หลังจากพูดจบทุกคนต่างปรบมือยินดีให้ทั้งคู่ ก่อนจะหันมาสนใจการประกาศต่อ

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

     

     

    "เอเควียส ได้คะแนน 56 คะแนน"

     

     

    "เย้! ฉันผ่าน"เควียสที่อยู่ใกล้ๆมาติสก็กระโดดไปมาอย่างดีอกดีใจยกใหญ่จนรอบข้างมองว่าเป็นบ้า มาติสที่เห็นว่าโดนมองว่าคนบ้าก็รีบงับสติของเควียสไว้ โดยที่ลากเควียสมาที่ที่ไม่มีผู้คนอยู่มาก

     

     

    "เห็นไหมมาติส ฉันผ่านล่ะ ฉันผ่านๆๆๆๆ"เควียสเอาแต่พูดไปมาจนมาติสรู้สึกรำคาญเลยสกัดจุดสลบไปของเควียส ร่างของเควียสก็ล้มลงที่แขนของมาติส ก่อนที่มาติสจะนำร่างของเควียสเข้าไปที่ห้องปฐมพยาบาลและปล่อยให้อิทสึกุรักษาให้ แต่ก็โดนฉุดแขนไว้ก่อนทำให้เซไปหาอิทสึกุทันที ก่อนจะมองหน้าอิทสึกุด้วยความโกรธเล็กน้อย

     

     

    อิทสึกุที่เห็นว่ามาติสโกรธก็ปล่อยมือของเขาออกก่อนจะรักษาให้เควียส ก่อนจะหันมามองมาติสที่อารมณ์ไม่ค่อยดีเท่าไหร่ ก่อนจะหันกลับมารักษาเควียสต่อจนเสร็จ ก่อนจะหันมาคุยกับมาติส

     

     

    "เป็นอะไรไปโกรธอะไรอีกล่ะ?"อิทสึกุถามมาติสที่อารมณ์เสียยังไม่หาย

     

     

    "โทษที แค่เป็นคนอารมณ์เสียแล้วไม่หาย ต้องเอาของที่ชอบมาถึงจะหายเท่านั้นแหละยิ่งเป็นคนไม่ชอบคนที่พูดซ้ำไปซ้ำมา"มาติสพูดจบทำให้คิ้วอิทสึกุเลิกสูง จนสงสัยมาติสที่เห็นก็ไม่สนใจอะไร

     

     

    "ช่างเถอะ เดี๋ยวก็หายเอง"มาติสันหันหน้าหนีก่อนจะเดินออกไป อิทสึกุที่ได้ยินก็ยิ่งงงเข้าไปใหญ่

     

     

    'อะไรของเธอกันเนี้ย?'

     

     

    [ณ 13:00 น. เป็นเวลาเริ่มทดสอบขั้นตอนที่ 4]

     

     

    มาติสที่ตนได้รู้สึกว่าหายโกรธแล้วก็เดินไปหาเควียสที่ตอนนี้ฟื้นขึ้นมาแล้ว มีสีหน้าที่งงและสงสัยไปมากมาย แต่อิทสึกุก็ได้เล่าให้ฟังว่าเกิดอะไรขึ้น เควียสที่ได้ยนตนก็รู้สึกผิดมากก่อนที่เธอจะลุกออกไปหามาติสเพื่อขอโทษเธอ แต่ว่ามาติสนั้นได้เดินมาที่หน้าห้องปฐมพยาบาลเรียบร้อยแล้ว

     

     

    เควียสที่เห็นก็รีบขอโทษมาติสทันที แต่ทว่ากลับเป็นฝ่ายมาติสที่ต้องขอโทษเพราะตนนั้นควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่อยู่เองเลยเกิดให้เควียสต้องสลบไป เควียที่ได้ยินก็ยิ้มร่าก่อนที่ทั้งสองจะคืนดีและหายกัน อิทสึกุมองภาพข้างหน้าก่อนจะยิ้มอ่อนออกมา กอนที่จะไปเตรียมตัวพามาติสไปที่ห้องสอบขั้นตอนที่ 4

     

     

    มาติสได้โบกมือลาเควียสก่อนที่จะเดินไปพร้อมกับอิทสึกุ เมื่อมาถึงที่ห้องสอบก็แอบทำให้เธอหวั่นใจเหมือนกันเพราะว่า.....

     

     

    'มีแต่สิ่งที่ชอบๆไปหมด'

     

     

    อิทสึกุก็ได้อธิบายกติกาของขั้นตอนที่ 4 ให้มาติสฟังจนหมดแล้วก็รีบเริ่มการทดสอบทันที ก่อนจะสดุดตาเมื่อเห็นว่าแววตาของมาติสเปลี่ยนไป มันเป็นแววตาที่สะท้อนถึงความสนุก แต่อิทสึกุไม่สนใจก่อนจะมองไปที่นาฬิกาจับเวลาที่เริ่มนับเลขไปอย่างรวดเร็ว

     

     

    ผ่านไป 3 ชั่วโมง..[เหมือนรู้สึกมีความขี้เกียจอธิบายแต่ละด่านของขั้นตอนที่ 4 จังแหะ=_=]

     

     

       มาติสได้ผ่านมาอย่างสบายเนื่องจากว่าเป็นด่านที่เธอมักจะชอบมากอยู่แล้ว อิทสึกุที่เห็นเวลาที่จับได้ก็ถงกับพูดไม่ออก เพราะมีเวลา 3 ชั่วโมง สิ่งที่จับได้คือ 1 ชั่วโมง 35 นาที

     

     

    'ร เร็วมาก!'

     

     

    "ฟู่ว...ขอไปอาบน้ำล่ะ"มาติสไม่สนสีหน้าของอิทสึกุเท่าไหร่ก่อนจะเดินออกไปโดยไม่สงสัยอะไร พร้อมกับเสื้อแขนยาวที่มัดรวบเอวไว้

     

     

     

    ------

     

    ตอนนี้รู้สึกว่าสั้นตอนอื่นมากไม่ต้องสงสัยนะคะว่าทำอะไรถึงอัพช้า และแต่งสั้นมากเพราะว่าพึ่งกลับมาจากเที่ยวค่ะ อันนี้คือรีบสุดแล้วนะคะเนี้ย._.))

     

     

    ถามว่าไปเที่ยวไหนมาก็ไปเที่ยวที่บ้านเก่าค่ะ ง่ายๆก็คือกลับบ้านเก่าซึ่งบ้านเก่าเราไม่มีโควิด 19 แต่ก็ต้องระวังอย่างมากทุกวันนี้คือแบบ ไม่ออกจากบ้าน._.) ยังไงก็ขอให้รักษาตัวกันด้วยนะคะ

     

    บายๆค่ะ

     

    ----END----

     

     

     

     

     

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×