Magic Castle of The Love

ลำดับตอนที่ #9 : บทที่ 8 ความวุ่นวายในโลกเวทมนต์

บทที่ 8  ความวุ่นวายในโลกเวทมนต์

                ณ แคว้นมีนาวายา

                       “นี่ ๆๆๆ วันนี้เจ้าชายอีริกจะเสด็จมาใช่ไหม ว้ายๆๆๆๆฉันล่ะตื่นเต้นจริงๆๆ” เสียงนางกำนัลคนหนึ่งในวังดังขึ้น  “น้อยๆๆหน่อยยัยเนเน่ เจ้าชายอีริกน่ะคู่หมั้นเจ้าหญิงไวโอเล็ตนะ” นางกำนัลไลล่าพูดปลามเนเน่ “ก็มันอดใจไม่ได้นี่เห็นหน้าเจ้าชายอีริกทีไรหัวใจจะวาย พระพักตร์นี่นะขาวราวหิมะยามเช้า พระโอษฐ์นี่นะงามราวกุหลาบแรกแย้ม ฉันล่ะอิจฉาเจ้าหญิงไวโอเล็ตจริงๆๆๆๆ” เนเน่บอก  “เออ...เอาเข้าไปนับวันเธอจะยิ่งบ้าเข้าไปทุกทีทุกทีเลยนะเนี่ย” ไลล่าพูด  “แล้วนี่เธอขึ้นไปเรียนเจ้าหญิงไวโอเล็ตหรือยังล่ะ” ไลล่าถามขึ้นมา “ขึ้นไปทูลมาแล้วเมื่อกี้นี้เอง แต่เดี๋ยวนี้ดูเจ้าหญิงแปลก ๆ นะ เมื่อวานก่อนก็สะดุดล้มต่อหน้าสาธารณะชนทั้งที่เจ้าหญิงไวโอเล็ตออกจะสำรวม ไม่ใช่แค่เจ้าหญิงไวโอเล็ตนะที่แปลกแต่รวมไปถึงเจ้าหญิงอีก 4 คนด้วย” เนเน่วิจารณ์ ตามประสาคนชอบออกความคิดเห็น  “เธอคิดมากไปแล้วล่ะเนเน่ อ้าว...เอานี่ไปทำซะ จิตจะได้เลิกฟุ้ช่าน” ไลล่าบอกพร้อมกับยื่นตะกร้าปอกผลไม้ให้เนเน่ไปทำเพื่อที่จะให้เนเน่หุปปาก

                    “เจ้าชายอีริกเสด็จแล้ว” เสียงมหาดเล็กในวังป่าวประกาศ หลังจากนั้นก็มีทหารมากมายเดินออกมาต้อนรับขบวนเสด็จโดยมี นางกำนัลเล็กใหญ่แอบดูขบวนเสด็จอยู่ตามเสาต่าง   “นั่นไงเจ้าชายอีริก...ช่วยฉันด้วยไลล่าใจฉันจะละลาย” เนเน่ พูด พร้อมชี้ไปที่ เจ้าชายรูปงามที่อยุ่บนหลังม้าตัวสีขาวที่ดูสง่าเหมือนคนขี่ (นึกภาพให้ออกนะคะภาพแจจุงใส่ชุดเจ้าชายขี่ม้าขาว)  “เอาอีกแล้วอาการบ้าของยัยเนเน่” ไลล่าบ่นพร้อมกับเดินหนีเนเน่เข้าไปในครัว “ไปไหนล่ะไลล่ารอฉ้านด้วย” เนเน่พูดพร้อมวิ่งตามไลล่าเข้าไป

                “เป็นไงมั่งเดินทางมาท่าทางจะเหนื่อย” พระเจ้ามีนาวายาถามเจ้าชายอีริกที่เดินเข้ามาในท้องพระโรง  “ไม่หรอกพะย่ะค่ะ เมื่อหม่อมฉันได้เห็นหน้าขององค์หญิงไวโอเล็ตความเหนื่อยของหม่อมฉันก็หายเป็นปลิดทิ้ง” เจ้าชายอีริกตอบพร้อมกับชายตามองไปยังที่ที่เจ้าหญิงไวโอเล็ตนั่งอยู่  “อืม...งั้นเดี๋ยวให้ไวโอเล็ตพาเจ้าไปที่พักละกัน”  พระเจ้ามีนาวายาบอกพร้อมกับบอกให้เจ้าหญิงไวโอเล็ตพาเจ้าชายอีริกไปที่พัก   ระหว่างทางเดินไปที่พักของเจ้าชายอีริกเจ้าชายก็ถามเจ้าหญิงขึ้นมาว่า  “องค์หญิงเป็นอย่างไรมั่งสบายดีไหม หม่อมฉันรู้สึกคิดถึงเจ้าหญิงมาก เลยรีบจัดการงานที่นู่นให้เสร็จเพื่อจะได้เห็นหน้าองค์หญิง”  องค์หญิงไวโอเล็ตนิ่งไม่ตอบเพราะกลัวว่าถ้าพูดไปจะถูกเจ้าชายจับได้ว่าเป็นตัวปลอม  “องค์หญิงรู้ไหมหม่อมฉันเร่งวันเร่งคืนอยากให้ถึงปีหน้าเร็ว ๆ” เจ้าชายพูดต่อ  “ถึงแล้วเพคะ” เจ้าหญิงไวโอเล็ตตอบพร้อมกับหันหน้าจะเดินหนีต่อไป “เดี๋ยวก่อนองค์หญิง” เจ้าชายอีริกเรียกทำให้เจ้าหญิงไวโอเล็ตตัวปลอมถึงกับสะดุ้งแล้วค่อย ๆ หันมา  “เย็นนี้เจอกันที่ท้องพระโรงนะพะย่ะค่ะหม่อมฉันจะคอยทานข้าว” ว่าแล้วเจ้าชายอีริกก็เดินเข้าห้องพักไป  เจ้าหญิงไวโอเล็ตถอนหายใจอย่างโล่งอก

                เย็นวันนั้น ณ ท้องพระโรง เจ้าหญิงทั้ง 5 เดินเข้ามาพร้อมกันแล้วเลือกที่นั่งที่ติดกัน  “อ้าว..ไวโอเล็ตทำไมลูกไม่เข้ามานั่งใกล้เจ้าชายอีริกคู่หมั้นลูกล่ะ” พระเจ้ามีนาวายาพูด  “เพคะ” เจ้าหญิงไวโอเล็ตตอบอย่างเลี่ยงไม่ได้ แล้วเดินเข้ามานั่งใกล้ที่นั่งเจ้าชายอีริก  “ขอโทษนะเพคะ” เจ้าหญิงไวโอเล็ตพูดขณะขยับเก้าอี้เพื่อเข้ามานั่งใกล้เจ้าชาย  “เธอไม่ใช่เจ้าหญิงไวโอเล็ต” เจ้าชายอีริกพูดขึ้นทำให้ทุกคนในท้องพระโรงมองหน้ากันอย่างง  “หมายความว่าอย่างไงเจ้าชายอีริกที่ว่านั่นไม่ใช่เจ้าหญิงไวโอเล็ต” พระเจ้ามีนาวายาถามอย่างงง  “เธอไม่ใช่เจ้าหญิงไวโอเล็ตแน่นอนเพราะหม่อมฉันจำได้ว่าเจ้าหญิงรัชทายาททุกคนจะมีรอยสักราชวงศ์อยุ่ที่ไหล่ซ้ายแต่เมื่อกี้หม่อมฉันเห็นตอนที่เจ้าหญิงก้มลงแล้วผ้าคลุมไหล่เลื่อนลง  ไม่ใช่แค่เจ้าหญิงไวโอเล็ตคนเดียวเจ้าหญิงทั้ง 4 ที่นั่งอยู่ก็ไม่ใช่ตัวจริง  นางทั้ง 5 คนเป็นแค่ตัวจำลองของเจ้าหญิงไม่เชื่อก็คอยดูละกันพะย่ะค่ะ อีกไม่นานร่างจำลองต้องสลายไปแน่ เพราะร่างจำลองจะสลายได้ก็ต่อเมื่อความแตก” เจ้าชายอีริกอธิบาย ยังไม่ทันขาดคำร่างทั้ง 5 ก็สลายหายไปกับอากาศ  ทำให้ทั้งท้องพระโรงเกิดความฮือฮาขึ้น โดยเฉพาะพระเจ้ามีนาวายาผู้เป็นพ่อ

                “นี่มันเกิดอะไรขึ้น.....พวกเจ้าปล่อยให้เจ้าหญิงทั้ง 5 หนีไปได้อย่างไง” พระเจ้ามีนาวายาพูดตะคอกใส่นางกำนัล 2 คนนั่นคือ เนเน่และไลล่านั่นเอง   “หม่อมฉันไม่ทราบจริง ๆ เพคะ” นางกำนัลทั้ง 2 ตอบอย่างล่นลาน  “ใจเย็น ๆ ก่อนเถอะพะย่ะค่ะ เรามาช่วยกันหาวิธีแก้ไขดีกว่า” เจ้าชายอีริกออกความเห็น  “แล้วเจ้ามีวิธีอะไรมั่งล่ะเจ้าชาย” พระเจ้ามีนาวายาถาม  “หม่อมฉันจะให้ทหารของหม่อมฉันออกตามหาพะย่ะค่ะ ไม่ว่าเจ้าหญิงจะหนีไปอยู่ที่ไหนหม่อมฉันจะต้องหาให้พบก่อนเข้าพิธีอภิเษกแน่นอนพ่ะย่ะค่ะ” เจ้าชายอีริกพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง “งั้นตกลงตามนี้ละกัน” พระเจ้ามีนาวายาตอบพร้อมกับเดินเข้าไปในห้องทำงานอย่างเหนื่อยล้า