คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : บทที่ 4 การมาถึง
บทที่ 4 การมาถึง
“โอ้ย.....อย่าเหยีบเท้าฉันซิ”(เสียงออโรล่า) “นี่อย่าเบียดกันได้ไหม”(เสียงลาเวนเดอร์) “โอ้ย....โอ้ย....เราอยู่ที่ไหนเนี่ยมองไม่เห็นอะไรเลยมีแต่ควัน”(เสียงเดซี่) “นี่ฉันบอกว่าอย่าเหยีบเท้าฉันไง(เสียงออโรล่าตะโกน) “ฉันไม่ได้เหยีบ” (เสียงโรสแมรี่) “นี่เงียบกันหน่อย”(เสียงไวโอเล็ต) “โอ้ย.โอ้ยใครดึงกระโปรงฉันเนี่ย”(เสียงลาเวนเดอร์) “ฉันบอกให้เงียบไง ซาลาเมทีเรีย”เสียงไวโอเล็ตพูดพร้อมร่ายคาถาจากนั้นควันสีขาวก็หายไป “ที่นี่ที่ไหนเนี่ย” เสียงโรสแมรี่พูดขึ้น “ไม่รู้สิแต่ทำไมมันรกจัง” ออโรล่าตอบพร้อมกับปัดเศษหญ้าออกจากตัว “ดูโน่นสิ” ลาเวนเดอร์พูดพร้อมกับชี้นิ้วออกไปยังข้างหน้า ภาพเบื้องหน้าขององค์หญิงทั้ง 5 คือใจกลางของกรุงโซลมีทั้งตึกเล็กตึกใหญ่บ้านเล็กบ้านน้อยดูเจริญตายิ่งนัก “เราทำสำเร็จแล้ว” เจ้าหญิงทั้ง 5 พูดขึ้นพร้อมกับกระโดดโลดเต้น “แล้วเราจะทำอย่างไงต่อล่ะ” เดซี่ถามขึ้น “ก่อนอื่นเราต้องเปลี่ยนเสื้อผ้าใหม่ก่อนเพราะชุดนี้สะดุดตามนุษย์เกินไป” ไวโอเล็ตตอบ “แล้วเรื่องที่อยู่เราล่ะแล้วเงินล่ะเราจะหาที่ไหน” ออโรล่าแย้งขึ้น “เรื่องนั้นไม่มีปัญหาเพราะฉันเตรียมนี่มาแล้ว” ไวโอเล็ตซูหนังสือให้ดู 2 เล่มเล่มหนึ่งมีชื่อว่า ท่องโลกมนุษย์ใน 1 ปี อีกเล่มหนึ่งมีชื่อว่า การเสกของใช้ในโลกมนุษย์ขั้นต้น “โอ้โห้....เธอไปหามาจากไหนเนี่ย” ลาเวนเดอร์พูดขึ้น “จากตลาดนัดวันตายของแม่มดเฒ่า” ไวโอเล็ตตอบ “นี่เธอแอบไปเที่ยวมาตอนไหนเนี่ยทำไมไม่ชวนเราไปด้วย” เจ้าหญิงทั้ง 4 ตำหนิ “น่าตอนนั้นพวกเธอโดนเด็จพ่อเทศเรื่องเสกม้าทั้งคอกเป็นกระต่ายน่ะสิฉันเลยไม่กล้าเข้าไปเรียกเพราะตลาดนัดปีนึ่งมีครั้งเดียวเอง ช่างเถอะตอนนี้มาเปลี่ยนเสื้อผ้ากันก่อน” ไวโอเล็ตพูด แล้ว 5 นาทีต่อมาเจ้าหญิงทั้ง 5 ก็อยู่ในชุดของมนุษย์ โดยไวโอเล็ตอยู่ในชุดแซ็กสีม่วงอ่อน มีละบายลูกไม้ตามแขน รวบผมไว้แล้วผูกด้วยโบสีน้ำตาลอ่อนมองดูแล้วเข้ากับชุด โรสแมรี่อยู่ในชุดเสื้อแขนยาวสีชมพูอ่อนแล้วใส่กระโปรงสั้นขนาดเข่าสีขาวปล่อยผมเป็นลอนให้ละคอ ออโรล่าอยู่ในชุดของเสื้อเซิ้ตสีขาวมีผ้าพันคอพันอยู่ที่ต้นคอใส่กางเกงขายาวทำให้ดูตัวเธอสง่านัก เดซี่อยู่ในชุดแซ็กสายเดี่ยวสีเหลืองอ่อนแล้วใส่เสื้อแขนยาวครึ่งตัวทับอีกที แล้วผูกริ้บบิ้นสีเหลืองมีดอกเดซี่ติดไว้ที่ผม ส่วนลาเวนเดอร์นั้นสวมเสื้อแขนสั้นผูกหูกระต่ายไว้ที่คอแล้วใส่กระโปรงลายสก็อตมองดูแล้วเหมือนเด็กนักเรียน
“เสร็จกันแล้วใช่ไหมฉันเสกเงินไว้ใช้เรียบร้อยแล้วแล้วเมืองที่เรายืนอยู่เนี่ยฉันสำรวจเรียบร้อยแล้วเมืองนี้มีชื่อว่ากรุงโชลอยู่ในประเทศเกาหลีฉันศึกษาเส้นทางเรียบร้อยแล้วรับรองไม่มีทางหลงแน่นอน” ไวโอเล็ตพูด “เธอนี่รอบคอบจังนะ” ออโรล่าแซว “งั้นรีบไปกันเถอะฉันหิวจะแย่อยู่แล้ว” เดซี่พูดขึ้น “เดี๋ยวก่อน” ไวโอเล็ตพูดพร้อมกับขวางทางไว้ “ทำไมอีกล่ะไวโอเล็ต” ลาเวนเดอร์พูดอย่างไม่เข้าใจ “เราต้องทำข้อตกลงกันก่อนเพื่อรักษาความลับของเมืองเราว่าเราเป็นรัชทายาทแถมยังเป็นแม่มดด้วย” ไวโอเล็ตอธิบาย “แล้วต้องทำอย่างไงล่ะ” โรสแมรี่ถาม “1. เราจะต้องไม่เรียกชื่อเรากันเองเพราะชื่อมันยาวไปเราจะใช้ชื่อใหม่ ฉันจะใช้ชื่อว่า ชา ซินกิล เธอ โรสแมรี่เธอใช้ชื่อว่า ฮัน ดาจอง เธอออโรล่าใช้ชื่อว่า พอ ชุนมี ส่วนเธอเดซี่เธอชื่อ มิน จุงซุก และเธอลาเวนเดอร์เธอชื่อ ชิม โพมี 2.ในฐานะที่ฉันเป็นพี่ใหญ่สุดพวกเธอต้องเชื่อฟังฉันคำสั่งคือส่งไม้กายสิทธิ์มาซะอยู่ที่นี่เราจะจำกัดการใช้ไม้กายสิทธ์เราจะใช้เฉพาะยามจำเป็นจริง ๆ เท่านั้น 3.ข้อนี้สำคัญสุดถ้าใครถามว่ามาจากไหนให้ตอบว่ามาจากชูนัม ไม่มีญาติพี่น้อง ถ้าใครถามว่ามาทำอะไรให้ตอบว่ามาหางานทำ OK 3 ข้อง่าย ๆ ทำได้ไหม” ไวโอเล็ตถามพร้อมกับทำสีหน้าจริงจัง “ไวโอเล็ต เอ้ยไม่ใช่ ซินกิล ข้อ 1 กะ 3 น่ะพอทำได้ แต่ข้อ 2 เนี่ยมันไม่ง่ายเลยนะเธอก็รู้พวกเราไม่เคยห่างไม้กายสิทธิ์” เดซี่แย้ง “จุงซุกเธอต้องเข้าใจนะว่าที่เนี่ยมันโลกมนุษย์เราจะมาถือไม้กายสิทธิ์แกว่งไปแก่วงมาไม่ได้” ไวโอเล็ตตอบ “OK เก็บก็เก็บ” เจ้าหญิงทั้ง 4 ตอบพร้อมกับยื่นไม้กายสิทธิ์ให้กับไวโอเล็ต “ดีมากเชื่อฟังกันอย่างนี้ค่อยน่ารักหน่อย” ไวโอเล็ตพูดอย่างอารมณ์ดี แล้วจากนั้นทั้ง 5 ก็เดินออกจากป่ามุ่งหน้าเข้าสู่เมือง
š›œš›œš›œ
ความคิดเห็น