คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : _ตอนที่ 5_
หลังจากที่พวกของ นาโพล นาวู้ด โซพอล โซรอส และชายด์ ได้จัดการลอบสังหารเกรซน็อกแล้ว ก็ได้ส่งหมายประกาศสงคราม และตอนนี้ทั้งอานาจักรวิซาร์ด ก็ได้รับรู้เรื่องที่พระราชาของพวกเขาถูกสังหารเรียบร้อยแล้ว ส่วนศพของคณะเดินทางนั้นก็ถูกทยอยนำมาประกอบพิธีศพภายในเมือง
ภายในวิหารประกอบพิธีกรรมของเมือง สโนว์ลอธ บนแท่นแก้ว สีขาว นั้นได้มีร่างอันไร้วิญญาณของเกรซน็อกนอนอยู่บนนั้น และรอบๆนั้นก็เต็มไปด้วยศพของทหาร และขุนนางทั้งหลาย
“ท่านพ่อ ฮือๆๆ อึกๆๆ” เสียงสะอื้นของพลาราทรีส
“ฮือๆๆ ทำไมๆๆ” อมอริซ่าร้องไห้ กอดศพของหมอรูจน์แน่น
ส่วนอาลรี่นั้นไม่ได้มาดูศพของหมอรูจน์ เพราะนางนั้นช็อคมากจนสลบไปตั้งแต่เมื่อเช้า ซาวด์รอน เองก็ร้องไห้กอดศพของพ่ออยู่เหมือนกัน จนแม่ของเขาต้องดึงตัวออกมา พาชาน็อกเองก็ต้องสูญเสียพ่อไปเหมือนกันเขาเองก็ร้องไห้มากมายไม่แพ้กับทุกคน
“ฮือๆ ท่านพี่ ทำไมท่านพ่อเป็นเเบบนี้” รูเนพิสร้องไห้ แล้วกอดศพของเกรซน็อก
ธอร์นมองภาพนั้นด้วยความสลดใจ เขาพยามกลั้นน้ำตาเอาไว้ไม่ให้ไหลออกมา เขาจะต้องเข้มแข็งเอาไว้ จะต้องไม่ร้องไห้ออกมา เขาจะทำตัวอ่อนแอต่อหน้าชาวเมืองและน้องสาวของเขาไม่ได้ เขาดึงตัวของรูเนพิสเข้ามาไว้ในอ้อมกอด เเล้วเช็ดน้ำตาให้กับน้องสาวเบาๆ
“ไม่ต้องห่วง ต่อไปจากนี้พี่จะปกป้องเจ้าเอง พี่จะไม่ให้เจ้าต้องร้องไห้อีก”
“ฮือๆ อึกๆ ฮือๆๆๆ”น้ำตาของรูเนพิสไหลออกมาอย่างมากมาย เธอกอดพี่ชายเอาไว้เเน่น ตอนนี้เธอรู้สึกมั่นใจในตัวธอร์นขึ้นมามากมาย
ส่วนซาวด์รอนเองก็เห็นว่ารูเนพิสนั้นร้องไห้ เขาเองก็ได้ให้สัญญากับตัวเองว่า เขาจะไม่ทำให้เธอต้องเสียน้ำตาอีกและจะปกป้องเธอให้ได้
หลังจากที่ให้ให้เหล่าญาติพี่น้องของทหารและขุนนางทั้งหลายได้ดูศพของคนที่พวกเขารักแล้ว
ท่านแม่มด วอรัญย่า ก็ได้ให้พวกเขาออกมาจากลานที่จะใช้ประกอบพิธี แล้วนางก็ท่องคาถาอะไรบางอย่าง ซักพักเปลวไฟสัน้ำเงินก็ลุกท่วมไปทั่วลานพิธี บัดนี้ร่างอันไร้วิญญาณของเกรซน็อกและทหารทั้งหลาย ก๊ได้ถูกเผาไหม้ไปพร้อมๆกับเปลวไฟ
ในขณะเดียวกันเปลวไฟแห่งความแค้นก็ได้ถูกจุดขึ้นในตัวของ ธอร์นด้วย เขาสาบานได้เลยว่าจะต้องแก้แค้นพวกวอลลิเออร์ให้จงได้
อีกด้านกนึ่ง พาโธรอสเองก็ได้เดินทางไปบอกเรื่องเจ้าหญิงไชโนว่า ให้กับ องค์ราชินีวาสิก้าให้ทราบเรื่อง
“กระผมต้องขอแสดงความเสียใจด้วยจริงๆที่เป็นแบบนี้ ณ ตอนนี้เรายังหาไชโนว่าไม่พบเลยครับ” พาโธรอสเล่าเรื่องทั้งหมดให้วาสิก้าฟัง แล้วแจ้งข่าวของไชโนว่าให้นางได้ทราบ
“ตายแล้ว ลูกแม่~~!!” เมื่อวาสิก้ารู้เข้าก็ลมแทบจับ นางรู้สึกเป็นห่วงไชโนว่าเป็นอย่างมาก
“แต่ไม่ต้องเป็นห่วงครับ ข้าจะตามหานางให้พบให้ได้”พาโธรอสยืนยันเสียงหนักแน่น “ว่าเเต่ท่านอยากจะร่วมกับเราประกาศสงครามกับวิซาร์ดหรือไม่”
“เกรงว่าจะทำเช่นนั้นมิได้ เพราะเราอยู่อย่างสงบสุขตลอดมา ห่างการทำสงครามมาตั้งแต่สามีของข้าได้ตายไป กองกำลังทหารของเมืองเราไม่เข้มเเข็งพอที่จะทำเช่นนั้นได้” วาสิก้าตอบพาโธรอสตามความจริง
“ถ้าท่านไม่อยากร่วมด้วยก็ไม่เป็นไร ข้าขอตัวกลับล่ะ !!”พาโธรอสพูดกระแทกเสียงใส่วาสิก้า แล้วเดินทางกลับวอลลิเออร์ไป
ส่วนวาสิก้าเองก็เป็นห่วงไชโนว่าเป็นอย่างมาก นางถึงกับกินไม่ได้นอนไม่หลับมาหลายวันเพราะเรื่องนี้ ทำให้สุขภาพของนางแย่ลงไปมาก
“ท่านแม่ ทานอะไรสักหน่อยเถอะนะคะ”ชันญ่าลูกสาวคนรองของนางพูดขึ้น
“ท่านแม่แก่แล้ว ถ้าทำแบบนี้สุขภาพจะแย่ลงมากนะคะ”นัญญ่าลูกสาวคนเล็กของนางกล่าวขึ้นด้วยความเป็นห่วง
“แม่มีเรื่องสำคัญจะต้องบอกให้ลูกรู้ คือว่าไชโนว่า………”วาสิก้าตัดสินใจเล่าเรื่องทั้งหมดให้ลูกๆทั้งสองฟัง
“ตายแล้ว…ท่านพี่จะเป็นอย่างไรบ้างเนี่ย” ชันญ่าอุทานออกมาอย่างตกใจ
“ท่านพี่ต้องกำลังลำบากอยู่เป็นแน่”นัญญ่าเองก็ห่วงไชโนว่าไม่แพ้กัน
“แต่แม่มีความรู้สึกว่า ไชโนว่านั้นอยู่ที่วิซาร์ด แม่รับรู้ได้ถึงจิตของนาง”
“ถ้าเช่นนั้นข้าขออาสาไปดูเอง” จีสซี่ ข้ารับใช้คนสนิทของ วาสิก้า ที่ฟังเรื่องราวมาตลอดเอ่ยขึ้น(ที่จริงแอบฟัง)
“อย่างเจ้าน่ะไม่ได้หรอก ไปติดต่อ แมนโดลิค ฑูตของคอลจูลเลอร์ที่อยู่เมืองวิซาร์ดให้ข้าทีนะ แล้วเอาจดหมายนี่ให้เขา” นางพูดพร้อมส่งซองจดหมายสีน้ำตาลให้จีสซี่
“ได้เพคะ”แล้วจีสซี่ก็รีบมุ่งหน้าไปวิซาร์ดทันที
“จะไหวเหรอท่านแม่ ให้จีสซี่ไปน่ะ”ชันญ่ามองดูอย่างหวั่นๆ
“ถึงจะเปิ่นๆไปหน่อย แต่นางเป็นคนเดียวที่แม่เชื่อใจ”วาสิก้ากล่าวกลับลูกทั้งสอง
ตอนนี้นางก็ได้แต่หวังพึ่งความหวังสุดท้าย นั่นคือ แมนโดลิด นางมั่นใจว่า แมนโดลิค ต้องหาไชโนว่าพบ ไม่ว่าจะใช้เวลานานเท่าไร นางก็จะรอคอยอย่างมีความหวัง
…………………………………………………………………………………………………………………….
ความคิดเห็น