ลำดับตอนที่ #9
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : 9
ทุๆ อย่าผ่านไปไวเหมือนโห
เพราะนี่็ผ่านมาหนึ่อาทิย์เศษๆ เนเน่็อยู่ในหอ้วยวามเบื่อหน่าย เเละยิ่เป็นวันหยุอี้วย
แอ๊~~
เสียเปิประูห้อเ้ามา
" ออไปเินเล่นันไหมเนเน่ หรือว่าไป็อปปิ้ี เินห้าอ่ะ " เพลเ้ามาแล้วนัุ่ยับเธอ
" ันอยาให้ถึอนเย็นเร็วๆ " เนเน่พูึ้นพร้อมับถอนหายใ
" อนเย็น? ทำไมหรอ " เพลถาม้วยวามสสัย
" ็มีานเลี้ยรอบรัวอันับิวไ อยาะรีบไปบอพ่อแม่ิวเ็มทนแล้วว่าอยาะถอนหมั้น " เธอรอไม่ไหวแล้ว เพราะอยาะมีอิสระโยเร็วึอยาะถอนหมั้นให้ไวที่สุเท่าที่ะทำไ้
" ฮ่าๆ แหมๆ ถ้าเป็นเนเน่นเิมนี่ไม่ยอมถอนหมั้นหรอนะ " เพลพูไปำไป
' ใ่ไ ถ้าเป็นยัยเนเน่นเิมะไปถอนหมั้นทำไม เยอ่านในอนที่ิวมาอถอนหมั้น นา็โวยวายรี๊ราให่เลย ปวหัวสุๆ ' เนเน่ิในใ
เพลเอียอมอเมื่อเห็นเพื่อนสาวรหน้าเียบไป
" นี่นว่าะถึอนเย็น็อีหลายั่วโม.. ไป็อปปิ้ที่ห้าันีป่ะ.. " พอเพลพูบเนเน่็ส่ายหัวไปมา เหมือนบอว่าไม่อยาไป
" ั้นไปเินเล่นีไหมอ่ะ "
" เฮ้ออ " เนเน่ถอนหายใเฮือให่ แล้วพยัหน้า เพราะถ้าเธอบอว่าไม่ไปอี เพล็ะหาที่วนเธอไปนไ้
" ีเลย ป่ะออมาันเร็วๆ "
" รู้แล้วๆ "
.
.
ห้อนรี
เนเน่มวิ้วและเหล่ามอไปรอบๆ
" เี๋ยวนะ มาเินเล่นที่ห้อนรี? " เธอหันไปถามเพลที่ำลััทรผมอยู่หน้าระ้าน้าอประู
" ใ่ไ ะไ้ผ่อนลาย " เธอพูบ็เินมาวแนเนเน่แล้วเิน่อไป นไ้ยินเสียเปียโน
" เี๋ยวนะ วันหยุแบบนี้ยัมีนมาอีหรอ " เธอถาม้วยวามสสัย
" มีสิ.. "
" ใรอ่ะ? " เธออบ้วยสีหน้าที่อยารู้
เพลำท่าทาที่อยารู้อเนเน่
" เรนไ ันเห็นนะหลัเลิเรียนหรือพัลาวัน็มาที่นี่บ่อย.. ัน็เหมือนัน "
" ั้นหรอ.. เามาทำไมันนะ " เนเน่รุนิ
หมับ!
เพลระโออเพื่อนสาวอย่าับไว
" อร้ายย อึอั " เนเน่บ่น
" ฮ่าๆ ็เธอเอาแ่ิเรื่อไร้สาระไปทำไมละ ันพามาฟัเพลเพื่อผ่อนลายน๊าา " เพลพูบ็ไม่ไ้อเพื่อนสาวรหน้าแล้วเินนำไปหาเรน
.
.
เสียเปียโนเริ่มัึ้นมาเรื่อยๆ เลยทำให้เธอิว่าอาใล้ะถึที่ๆ เรนอยู่แล้ว็ไ้ เพราะห้อนรีนี่่าให่และว้าะเหลือเิน
" นั่นไ เล่นอยู่นั่น " เพลี้ไปทาายหนุ่มที่นั่เล่นเปียโนอย่าผ่อนลาย เส้นผมปลิวไปามับสายลม
เนเน่มอ้วยสีหน้าแปลๆ
' อะไรเนี้ยโมเม้นแบบนี้ ถ้าเป็นาร์ูนละ็เป็นาร์ูนในรัหวานแหววแน่นอนเลย ที่นาเอมาเอับพระเออะไรแบบเนี้ย ' เนเน่ิในใ
เธอมอไปทาเา
" ะว่าไป หมอนั้น็หน้าาีเหมือนันนะ " เนเน่พูึ้นมา ทำให้เพลหันมามอ
" นี่.. นั่้าๆ ันเนี้ย ไม่สัเเลยหรอ " เพลถามึ้นมา
" ทำไมถึรู้.. " เนเน่ใเพราะเธอ็ไม่ไ้บอหิสาวว่านนั่้าใร
" อ้าว.. ็อนันเินไปเ้าห้อน้ำน่ะ เลยเห็นเ้า แหะๆ " เพลยี้ผมนเอเล็น้อยแล้วแลบลิ้นออมาับปิาอี้าเพื่อใหู้น่ารั
" โธ่! " เนเน่ทำหน้าอนนิๆ เธอ็หันลับไปมอายหนุ่มที่นั่เล่นเปียโนไปสัพั เพราะเพลที่เาเล่นนั้นมันทำให้นที่ฟัแบบเธอรู้สึผ่อนลายไ้
★★
เวลาผ่านไป เพลบล เรน็เอาผ้าเ็หน้าพร้อมับแอลอฮอล์มาีและเ็ไปที่มือนเอเพื่อวามสะอา
เาหันมา็้อใ เพราะหิสาวสอนมายืนอยู่รนั้นั้แ่เมื่อไหร่ัน
" นี่.. ทำไมพวเธอ.. ถึไ้.. " เาเินเ้ามาถาม
" พอีเนเน่เบื่ออ่ะ เลยพามาเินเล่น " เพลอบเาทันที เรนเลยพยัหน้า
" แ่เี๋ยวนะ.. มาเินเล่นทำไม้อเป็นที่นี่ละ " เาถาม้วยวามสสัย ที่เินเล่น็มีเยอะแยะทำไม้อเป็นที่นี่้วย
" ็เพลที่นายเล่นมันทำให้ผ่อนลายไ้ยัไล่ะ " เพลอบึ้นมาอีรั้ เลยทำให้เาพยัหน้าอีรอบ
เรนมอไปที่เนเน่ แ่ผิาเนเน่ที่ไม่ไ้มอเาเลย เธอมอไปทั่วๆ โยไม่สนใว่าำลัยืนุยหรือใรมอเธอ
" ั้นันพาเนเน่ลับ่อนล่ะ เพราะอนเย็นมีานเลี้ยพูุยอรอบรัวิวและเนเน่ ลัวสายไปละนะ " เพลพูบ็รีบพาเนเน่เินออไปทันที
ปล่อยให้ายหนุ่มยืนมอแผ่นหลัอสอสาวและหายวับไปลับา
" มีเรื่ออะไรให้ัวลหรือเปล่านะ.. ูไม่ร่าเริเลย... " เรนพูึ้นมาแล้วนึไปอนที่สัเร่าบาเมื่อี้
" ใ่เนเน่นเิมหรือเปล่า.. ะ้อหาำอบไปอีนานแหะ " เาพึมพำับัวเอ แล้วยิ้มออมาเล็น้อย
" น่ารัั "
_____
บาอนไรท์อาะอธิบายใหุ้นเล็น้อย ็้ออโทษ้วยนะะ บาที็เบลอมาไปหน่อย มีอะไรผิพลา็ิเือนันไ้น๊าาา
เพราะนี่็ผ่านมาหนึ่อาทิย์เศษๆ เนเน่็อยู่ในหอ้วยวามเบื่อหน่าย เเละยิ่เป็นวันหยุอี้วย
แอ๊~~
เสียเปิประูห้อเ้ามา
" ออไปเินเล่นันไหมเนเน่ หรือว่าไป็อปปิ้ี เินห้าอ่ะ " เพลเ้ามาแล้วนัุ่ยับเธอ
" ันอยาให้ถึอนเย็นเร็วๆ " เนเน่พูึ้นพร้อมับถอนหายใ
" อนเย็น? ทำไมหรอ " เพลถาม้วยวามสสัย
" ็มีานเลี้ยรอบรัวอันับิวไ อยาะรีบไปบอพ่อแม่ิวเ็มทนแล้วว่าอยาะถอนหมั้น " เธอรอไม่ไหวแล้ว เพราะอยาะมีอิสระโยเร็วึอยาะถอนหมั้นให้ไวที่สุเท่าที่ะทำไ้
" ฮ่าๆ แหมๆ ถ้าเป็นเนเน่นเิมนี่ไม่ยอมถอนหมั้นหรอนะ " เพลพูไปำไป
' ใ่ไ ถ้าเป็นยัยเนเน่นเิมะไปถอนหมั้นทำไม เยอ่านในอนที่ิวมาอถอนหมั้น นา็โวยวายรี๊ราให่เลย ปวหัวสุๆ ' เนเน่ิในใ
เพลเอียอมอเมื่อเห็นเพื่อนสาวรหน้าเียบไป
" นี่นว่าะถึอนเย็น็อีหลายั่วโม.. ไป็อปปิ้ที่ห้าันีป่ะ.. " พอเพลพูบเนเน่็ส่ายหัวไปมา เหมือนบอว่าไม่อยาไป
" ั้นไปเินเล่นีไหมอ่ะ "
" เฮ้ออ " เนเน่ถอนหายใเฮือให่ แล้วพยัหน้า เพราะถ้าเธอบอว่าไม่ไปอี เพล็ะหาที่วนเธอไปนไ้
" ีเลย ป่ะออมาันเร็วๆ "
" รู้แล้วๆ "
.
.
ห้อนรี
เนเน่มวิ้วและเหล่ามอไปรอบๆ
" เี๋ยวนะ มาเินเล่นที่ห้อนรี? " เธอหันไปถามเพลที่ำลััทรผมอยู่หน้าระ้าน้าอประู
" ใ่ไ ะไ้ผ่อนลาย " เธอพูบ็เินมาวแนเนเน่แล้วเิน่อไป นไ้ยินเสียเปียโน
" เี๋ยวนะ วันหยุแบบนี้ยัมีนมาอีหรอ " เธอถาม้วยวามสสัย
" มีสิ.. "
" ใรอ่ะ? " เธออบ้วยสีหน้าที่อยารู้
เพลำท่าทาที่อยารู้อเนเน่
" เรนไ ันเห็นนะหลัเลิเรียนหรือพัลาวัน็มาที่นี่บ่อย.. ัน็เหมือนัน "
" ั้นหรอ.. เามาทำไมันนะ " เนเน่รุนิ
หมับ!
เพลระโออเพื่อนสาวอย่าับไว
" อร้ายย อึอั " เนเน่บ่น
" ฮ่าๆ ็เธอเอาแ่ิเรื่อไร้สาระไปทำไมละ ันพามาฟัเพลเพื่อผ่อนลายน๊าา " เพลพูบ็ไม่ไ้อเพื่อนสาวรหน้าแล้วเินนำไปหาเรน
.
.
เสียเปียโนเริ่มัึ้นมาเรื่อยๆ เลยทำให้เธอิว่าอาใล้ะถึที่ๆ เรนอยู่แล้ว็ไ้ เพราะห้อนรีนี่่าให่และว้าะเหลือเิน
" นั่นไ เล่นอยู่นั่น " เพลี้ไปทาายหนุ่มที่นั่เล่นเปียโนอย่าผ่อนลาย เส้นผมปลิวไปามับสายลม
เนเน่มอ้วยสีหน้าแปลๆ
' อะไรเนี้ยโมเม้นแบบนี้ ถ้าเป็นาร์ูนละ็เป็นาร์ูนในรัหวานแหววแน่นอนเลย ที่นาเอมาเอับพระเออะไรแบบเนี้ย ' เนเน่ิในใ
เธอมอไปทาเา
" ะว่าไป หมอนั้น็หน้าาีเหมือนันนะ " เนเน่พูึ้นมา ทำให้เพลหันมามอ
" นี่.. นั่้าๆ ันเนี้ย ไม่สัเเลยหรอ " เพลถามึ้นมา
" ทำไมถึรู้.. " เนเน่ใเพราะเธอ็ไม่ไ้บอหิสาวว่านนั่้าใร
" อ้าว.. ็อนันเินไปเ้าห้อน้ำน่ะ เลยเห็นเ้า แหะๆ " เพลยี้ผมนเอเล็น้อยแล้วแลบลิ้นออมาับปิาอี้าเพื่อใหู้น่ารั
" โธ่! " เนเน่ทำหน้าอนนิๆ เธอ็หันลับไปมอายหนุ่มที่นั่เล่นเปียโนไปสัพั เพราะเพลที่เาเล่นนั้นมันทำให้นที่ฟัแบบเธอรู้สึผ่อนลายไ้
★★
เวลาผ่านไป เพลบล เรน็เอาผ้าเ็หน้าพร้อมับแอลอฮอล์มาีและเ็ไปที่มือนเอเพื่อวามสะอา
เาหันมา็้อใ เพราะหิสาวสอนมายืนอยู่รนั้นั้แ่เมื่อไหร่ัน
" นี่.. ทำไมพวเธอ.. ถึไ้.. " เาเินเ้ามาถาม
" พอีเนเน่เบื่ออ่ะ เลยพามาเินเล่น " เพลอบเาทันที เรนเลยพยัหน้า
" แ่เี๋ยวนะ.. มาเินเล่นทำไม้อเป็นที่นี่ละ " เาถาม้วยวามสสัย ที่เินเล่น็มีเยอะแยะทำไม้อเป็นที่นี่้วย
" ็เพลที่นายเล่นมันทำให้ผ่อนลายไ้ยัไล่ะ " เพลอบึ้นมาอีรั้ เลยทำให้เาพยัหน้าอีรอบ
เรนมอไปที่เนเน่ แ่ผิาเนเน่ที่ไม่ไ้มอเาเลย เธอมอไปทั่วๆ โยไม่สนใว่าำลัยืนุยหรือใรมอเธอ
" ั้นันพาเนเน่ลับ่อนล่ะ เพราะอนเย็นมีานเลี้ยพูุยอรอบรัวิวและเนเน่ ลัวสายไปละนะ " เพลพูบ็รีบพาเนเน่เินออไปทันที
ปล่อยให้ายหนุ่มยืนมอแผ่นหลัอสอสาวและหายวับไปลับา
" มีเรื่ออะไรให้ัวลหรือเปล่านะ.. ูไม่ร่าเริเลย... " เรนพูึ้นมาแล้วนึไปอนที่สัเร่าบาเมื่อี้
" ใ่เนเน่นเิมหรือเปล่า.. ะ้อหาำอบไปอีนานแหะ " เาพึมพำับัวเอ แล้วยิ้มออมาเล็น้อย
" น่ารัั "
_____
บาอนไรท์อาะอธิบายใหุ้นเล็น้อย ็้ออโทษ้วยนะะ บาที็เบลอมาไปหน่อย มีอะไรผิพลา็ิเือนันไ้น๊าาา
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น