My little child

อเล็กซ์ อเล็กซานดร้า

จูเนียร์ กรรณนิการ์

ใบหม่อน พิมประภา

ไอติม ณัฐวดี

นิว ณัฐฐา

แมททริก มิลาด้า

กีตาร์ จรัญญา

จัสติน  จินเจษฏ์

Rrrrrrrrrr 

เสียงสมาร์ทโฟนเครื่องหรูบนหัวเตียงดังขึ้นท่ามกลางความเงียบสงบภายในห้อง กรรณนิการ์เอื้อมมือไปหยิบมือถือเจ้าปัญหาพร้อมกับกดรับสาย

"ฮัลโหล" เสียงอู้อี้ของคนที่ถูกรบกวนเวลานอนตอบกลับคนในโทรศัพท์ ตอนนี้ตาเธอยังปิดสนิทอยู่เลยด้วยซ้ำ

ให้ตายสิคนกำลังฝันดีอยู่แท้ๆ 

"นี่พี่โทรมากวนเรารึเปล่า" มิลาด้าพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงติดเกรงใจนิดๆ หลังจากที่ได้ยินเสียงของคนเป็นน้อง

"อือออ..พี่แมทเหรอ" ร่างเล็กเปิดเปลือกตาขึ้นช้าๆพร้อมกับยันกายขึ้นมานั่งบนปลายเตียง 

"มีไรอะ โทรมาซะดึกเลย"

"คือ...พี่ขอช่วยอะไรหน่อยได้ไหม"  

"ถ้าจะขอยืมเงินจูวางนะ ซื้อกระเป๋าไปหมดแล้ว" คนน้องรีบตอบกลับทันที จริงจังนะเนี่ยถ้ายืมเงินจริงๆก็คงไม่มีให้หรอกคนตัวเล็กคิดในใจพลางเหลือบไปมองกระเป๋าสีแดงใบใหม่บนชั้นวาง  เห็นใบแค่นั้นนี่เหยียบหลักหมื่นเลยนะน่ะ

"เดี๋ยวๆๆ ไม่ใช่โว้ย คิดว่าคนอย่างชั้นจะโทรมาขอยืมเงินแกรึไง นี่ซีเรียสนะ" แมททริกตอบกลับคนในสายด้วยน้ำเสียงจริงจัง 

เออนั่นสิ เจ้าของธุรกิจหมื่นล้านอย่างอีพี่แมทจะมาขอยืมชั้นเงินทำไม 

"แล้วมีไรอะคนจะหลับจะนอน รีบๆพูดมา ง่วง"

"ฝากเลี้ยงหลานสัก4เดือนได้ไห.."

ตรู๊ด

ยังไม่ทันจบประโยคดีกรรณนิการ์ก็รีบกดวางสายทันทีหลังจากที่จับใจความได้ 

จะบ้าหรือไงเลี้ยงเด็กเนี่ยนะ  

ใครๆก็รู้ว่าจูเนียร์เกลียดเด็กแค่ไหน โดยเฉพาะเด็กที่พออะไรไม่ได้ดั่งใจก็กรี๊ดๆๆ แล้วก็ร้องไห้เหมือนโลกกำลังจะแตกประเทศไทยจะมีเลือกตั้งนายกคนใหม่เนี่ย โคตรเกลียด เพราะฉะนั้นถ้าจะให้ชั้นเลี้ยงเด็กล่ะก็ 

เลิกคิดไปได้เลย!

-------------------------------------------------

สวัสดีค่ะ นี่คือฟิคเรื่องที่สองของเรา ส่วนเรื่องแรกแต่งไม่จบค่ะ(ของใหม่ใบเฟิร์น)คงไม่ต้องตอบเนอะว่าเพราะอะไร5555555555555555555555555555555555555 เห็นน้ำตาในนี้มั้ยคะพฮึก

อ่ะกลับเข้าเรื่อง

ฟิคเรื่องนี้น้องเก้าอายุ18ปีอยู่ปี2 ส่วนพี่ใหม่อายุ5ขวบอยู่อนุบาล2 ใช่ค่ะนางห่างกัน13ปี //ยิ้มอ่อน

 

ยังไงก็ฝากติดตามด้วยนะคะ