นิยาย He's fallen for girl next door
'ใจร้ายจริงๆ แค่นี้ก็จำไม่ได้'
ซันคริส รุ่นพี่อารมณ์ดี รุ่นพี่ข้างบ้าน ขี้เล่น ไม่ถือตัว เล่นได้กับทุกคน
แคสเปีย รุ่นน้องโก้ะๆ เด็กข้างบ้านรุ่นพี่ นิสัยรั่ว ชอบคิดคนเดียว พูดคนเดียว (บ้า)
พีชเชอร์ เพื่อนสนิท แคสเปีย น่ารักอารมณ์ดี มือกลองของโรงเรียน ชอบตามใจเพื่อน เเล้วก็ชอบขัดใจเพื่น
[start~]
Quickly I’m learning
to
love again
"ฉันก็เริ่มเรียนรู้ที่จะรักใครอีกครั้ง"
กริ๊งง~
เสียงออดดังบอกเวลาหมดคาบเรียน และต่อไปเป็นเวลาพักกลางวัน
"นี่! แคสเปีย เธอไปรอฉันหน้าห้องนะ เดี๋ยวฉันเก็บของเสร็จแล้วจะตามไป"
''โอเค งั้นฉันรอเเถวหน้าระเบียงห้องนะ"
ฉันเดินออกมารอพีชเชอร์ที่หน้าระเบียงห้อง จะว่าไปแล้วการย้ายโรงเรียนมาเรียนที่นี่ก็ไม่เลวเหมือนกัน ทั้งบรรยากาศในโรงเรียน มิตรภาพจากเพื่อนๆ
"น้อง!!" แต่ก็มีอีกอย่างที่ฉันไม่ชอบก็คือ การที่ยืนอยู่ใกล้กันเเล้วตะโกนคุยกัน ไม่มีมารยาท ขัดอารมณ์สุนทรีของฉันหมด
"น้อง!" จึ้ก~จึ้ก~ ความรู้สึกเหมือนถูกเขี่ยที่ไหล่ คนนะไม่ใช่ขี้ มาเขี่ยกันอยู่ได้ ㅜㅜ
ฉันหันหลังกลับไปมองตัวการที่เขี่ยไหล่ของฉัน เขาเป็นผู้ชายตัวสูง หน้าตาก็ถือว่าใช้ได้ ขาวอีกต่างหาก
"น้อง" คนข้างหน้าเปิดปากพูดก่อน
"คะ!"ฉันมองคนตรงหน้าอย่างสงสัย
"น้องจำพี่ได้มั้ย" รุ่นพี่พูด พร้อมเสยผมแล้วก็หันหน้าเอียง45องศา
//ขี้เก๊ก\\
"ไม่ได้ค่ะ"มองซ้าย มองขาว มองมุมเสย มุมต่ำ ถึงจะตะเเคงมองอีกกี่ทีก็ไม่เห็นจะจำได้
"จำไม่ได้จริงๆหรอ"รุ่นพี่คนนี้เขาบ้าใช่มั้ย คนบอกว่าจำไม่ได้ก็คือไม่ได้ สิ จะซักอะไรนักหนา
"ค่ะ!"ฉันหันหลังกลับไปมองนอกระเบียงต่อ ก่อนที่จะมีเพียงเเค่เสียงกระซิบเบาเบาที่ข้างหู
"ถึงน้องจะจำพี่ไม่ได้เเต่พี่จำน้องได้นะ เต๊าะ!" เสียงเดาะลิ้นดังจนทำให้ฉันสะดุ้ง ก่อนที่รุ่นพี่คนนั้นจะเดินออกไป
--------------------------------------------
ฮี่ฮี่~ตอนเเรกก็ดำเนินไปได้ด้วยดีเเล้ว ยังไงก็ฝากติดตามตอนต่อไปด้วยน้า~
--------------------------------------------
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น