ดวงใจสิงห์
ร่างบางเดินออกมาอย่างสบายใจ โอ้ยสบายใจจริงๆเลยหมดเรื่องทุกอย่างเสีย แม้จะรู้สึกผิดนิดๆที่หลอกคุณสิงห์ไปแบบนั้น คิดๆแล้วก็อยากมีแฟนหน้าตาแบบคุณสิงห์เหมือนกันดูอบอุ่น และสามารถปกป้องเธอได้
ผู้เข้าชมรวม
1,276
ผู้เข้าชมเดือนนี้
173
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
สิงห์ สิงหา เดชณรงค์
ลูกชายคนรองของบ้านเดชณรงค์ เจ้าของไร่เดชณรงค์สุดหล่อ
ที่อยู่ดีๆก็มีสาวน้อยหน้าหวานมาแอบอ้างว่าเป็นแฟนกับตนเอง
อยากถามกลับเหลือเกินว่าเขาไปมีแฟนน่ารัก
สวยและหุ่นน่ากินขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน แต่พอสาวน้อยหน้าหวานได้ดังใจแล้วจะถอนตัวเขาดันอยากได้สาวน้อยหน้าหวานมาเป็นแฟนตัวจริงซะงั้น
หนูคำ คำรดา ดัสกร
สาวน้อยหน้าหวานที่ต้องการให้ผู้ชายน่าเบื่ออย่างลูกชายของลุง
ซึ่งเป็นเพื่อนของพ่อเดินออกจากชีวิตตนเอง
จนต้องเอาผู้ชายสุดหล่อที่พึ่งเจอกันครั้งแรกมาแอบอ้างว่าเป็นแฟนเพื่อให้อีกฝ่ายเลิกยุ่งกับตนเอง
แต่ทำไปทำมาดันได้ผู้ชายสุดหล่อมาเป็นแฟนตัวจริง
_____________________________________________________________
ร่างบางเดินออกมาอย่างสบายใจ
โอ้ยสบายใจจริงๆเลยหมดเรื่องทุกอย่างเสีย แม้จะรู้สึกผิดนิดๆที่หลอกคุณสิงห์ไปแบบนั้น
คิดๆแล้วก็อยากมีแฟนหน้าตาแบบคุณสิงห์เหมือนกันดูอบอุ่น และสามารถปกป้องเธอได้
“ถ้าเป็นแฟนกันจริงก็คงจะดีไม่น้อย แต่แอะ
เธอไม่ชอบคนแก่นะหนูคำ” หนูคำบ่นกับตัวเองเบาๆเพราะมัวแต่ดีใจเลยไม่ได้ระวังตัว
เมื่อมีแขนกำยำของใครบางคนจับเข้าที่แขนเล็กของตนพร้อมเสียงพูดทุ่มๆ
ดังขึ้นพร้อมรอยยิ้มขบขำ
“ก็เป็นแฟนกันจริงๆแล้วนี้ และอีกอย่างคุณสิงห์
ไม่ได้แก่ด้วยนะครับแค่อายุมากกว่าหนูคำเอง”
“คุณสิงห์” สิงหาหัวเราะออกมาดังๆ
เขาชอบชื่อของเขาที่ออกมาจากปากจิ้มลิ้มนี้จังเลย ก่อนจะทำหน้าทะเล้น
“ขึ้นรถได้แล้ว” พูดเสร็จก็จับแม่ตัวแสบยัดใส่รถคันหรูก่อนรีบไปประจำที่คนขับ
“จะให้คุณสิงห์ ไปส่งที่ไหนหรือเราจะไปบ้านหนูคำเลย” สิงห์
พูดออกมาพร้อมรอยยิ้มมองหน้าหนูคำที่ทำหน้าเหมือนเด็กถูกพ่อแม่ขัดใจอย่างมีความสุข
แสบนักก็ต้องเจอแบบนี้แหละ
“เงียบ….”
“ถ้าไม่ตอบ คุณสิงห์ว่า ไปบ้านคุณสิงห์ล่ะกัน
วันนี้ไม่มีใครอยู่บ้านด้วย ทางสะดวกดี” คำรดา
มองหน้าคนพูดพร้อมคิดในใจ ไปบ้านคุณสิงห์ ทางสะดวกดี สะดวกสำหรับทำอะไรกัน
ก่อนจะรีบแย้งออกมาทันที ด้วยเสียงออดอ้อนเหมือนเวลาจะอ้อนขออะไรจากบิดา
“ไม่ไปคะ หนูคำอยากไปหาพี่แพร กับพี่แก้วคะ นะคะคุณสิงห์”
พร้อมกับจับมือใหญ่ไว้แอนตัวซบที่บ่ากำยำอย่างคุ้นเคย
“ก็ได้ครับหนูคำ” คำรดายิ้มหวานให้คุณสิงห์
รู้สึกมีความสุขมากๆ
“การมีแฟนมันดีแบบนี้นี่เอง มีคนคอยตามใจ
แบบนี้ค่อยน่ามีหน่อย” หนูคำคิดในใจพร้อมอมยิ้มน้อยๆให้กับความคิดของตนเอง
โดยไม่ได้สนใจคนข้างๆ
แต่เมื่อได้ยินเสียงหัวเราะอย่างมีความสุขจากคนที่นั่งข้างๆก็ต้องรีบเอามือปิดปากตนเองไว้ไอ้นิสัยที่คิดอะไรแล้วพูดออกมาเลยนี่แก้ไม่หาย
น่าขายหน้ามาก ด้วยความอายที่เผลอพูดออกมาคำรดาจึงได้แต่ก้มหน้านิ่งไว้
“ไปทางไหนครับ คุณผู้หญิง มัวแต่อาย
ไม่บอกทางระวังจะไปโผล่ที่บ้านคุณสิงห์นะครับ” สิงห์พูดเย้าสาวน้อยข้างตัว
เมื่อเห็นว่ามัวแต่ก้มหน้าเงียบ
“ไปทาง…เลี้ยวตรงถนน…ก็ถึงแล้วคะ ชื่อร้าน….. ” คำรดาพูดขึ้นพร้อมทำหน้าฟึดฟาดใส่คนข้างตัว
ก่อนจะเงียบไม่ยอมพูดใดๆด้วยสีหน้าเหมือนเด็กถูกขัดใจ
“เลี้ยวตรงไหนครับหนูคำ เมื่อกี้ไม่ค่อยไม่ยิน”
สิงห์
แกล้งถามขึ้นหลังจากเจ้าของเสียงใสๆนั่งหน้างอไม่พูดไม่จามาสักพักแล้ว
ก่อนจะได้ยินเสียงใสๆทำปากขมุบขมิบ
“นอกจากจะแก่แล้ว ยังหูไม่ดีอีก” แม้คำรดาจะทำปากขมุบขมิบเบาๆแต่สิงห์กลับได้ยินชัดจน
“อยากพิสูจน์มั้ยล่ะว่าแก่จริงหรือเปล่า แล้วอย่ามาร้องขอให้หยุดนะ”
สิงห์แกล้งทำหน้าขรึมแล้วพูดเสียงดังๆ
“ว่าไง จะพิสูจน์มั้ย”
“ใครจะอยากพิสูจน์กับคนแก่กัน
แล้วก็จอดข้างหน้านั้นแหละ ถึงแล้ว” คำรดา
พูดพร้อมทำเสียงยานคาง
“คุณสิงห์นี่ก็บ้าเหมือนกัน ว่าแก่หน่อยก็ไม่ได้
ไม่ยอมรับความจริงเลย”
“ยังๆ ไม่หยุดว่าให้คุณสิงห์อีก
ถ้าได้ยินว่าแก่อีกครั้งคุณสิงห์จะจับจูบเลย พูดตอนไหนจูบตอนนั้น” คำรดา หัวเราะออกมาเบาๆ คุณสิงห์ไม่กล้าหรอกแค่พูดหยอกเธอเล่นแน่ๆ
แบบนี้ต้องลองของก่อนว่าเอาจริงแค่ไหน ก่อนจะยิ้มกับความคิดตนเอง
เอะรึว่าเราอยากให้จูบ
|
ผลงานอื่นๆ ของ ชารีกา ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ ชารีกา
ความคิดเห็น